ความหลังในวันวาน 2

และหลังจากวันนั้นมา ความสัมพันธ์ของอชิระและขนมหวานก็ดูจะแย่ลงไปเรื่อยๆ จากพี่น้องที่รักกันก่อนหน้า ดูเหมือนอชิระจะเริ่มเบื่อและไม่อยากเห็นหน้าขนมหวานเสียแล้ว

เพราะเจอกันครั้งใดดูเหมือนขนมหวานจะนำเรื่องเดือดร้อนมาให้ทุกครั้ง และทุกคนก็พร้อมใจกันโอ๋ขนมหวานโดยไม่ถามสาเหตุจากเขาสักครั้งเช่นกัน

พานให้ความน้อยใจกัดกินหัวใจและทำให้เกิดช่องว่างระหว่างครอบครัว ไม่ได้สนิทสนมกับบิดามารดาดั่งเช่นเคย จนต้องย้ายตัวเองออกมาอยู่คอนโด

แต่ถึงอย่างนั้นขนมหวานก็ยังคอยตามหลอกหลอนไม่ได้ขาดหายไป พาเรื่องปวดหัวมาให้เสมอๆ และชายหนุ่มก็ถูกบิดามารดาต่อว่าเสมอเช่นกัน ที่เอาแต่ขับไล่น้อง ไม่สนใจน้อง ไม่ดูแลน้อง จนเกิดปากเสียงกันบ่อยครั้ง

จนวันที่อชิระเรียนปีสี่ ส่วนขนมหวานก็เริ่มเข้าเรียนปีที่หนึ่ง ด้วยความที่อชิระเริ่มเข้าสู่วัยหนุ่มและเป็นชายหนุ่มหน้าตาดี จึงมีสาวสวยเข้ามาพัวพันเป็นจำนวนมาก แม้ชายหนุ่มจะมีแฟนเป็นตัวเป็นตนแล้วก็ตาม ก็ยังมีสาวสวยแวะเวียนมาขายขนมจีบกันไม่ขาดสาย

และด้วยความที่ขนมหวานหวงพี่ชายมากจนเกินไป ทำให้หญิงสาวนำเรื่องที่มีผู้หญิงเข้าหาอชิระไปฟ้องแฟนของพี่ชาย จนพี่ชายและแฟนสาวเกิดมีปากเสียงทะเลาะกันใหญ่โต

"ฝีมือเราใช่ไหมขนม เราใช่ไหมที่เป็นคนไปปั่นหัวเดือนเขา ว่าพี่มีกิ๊ก" อชิระตวาดใส่น้องสาวที่กำลังนั่งรับประทานอาหารอยู่ในห้องครัวกับบิดามารดาด้วยความโมโห หลังจากที่ทะเลาะกันกับแฟนมาสดๆ ร้อนๆ จึงไม่ได้สนใจว่ามีบิดามารดานั่งอยู่ด้วย

"อะไรกันเนี่ยอชิ ทำไมถึงเสียงดังใส่น้องแบบนี้ด้วยลูก" นางอารียาเอ่ยปรามบุตรชาย

"ก็ลูกสาวคุณแม่กับคุณพ่อไงครับ ไปสร้างเรื่องไว้ หาแต่เรื่องมาให้ผม ไปปั่นประสาทแฟนผม ว่าผมพาผู้หญิงขึ้นคอนโดไม่ซ้ำหน้า ว่ามีผมมีคนอื่น จนเดือนเขาระแวงและเข้าใจผิดไปใหญ่ ทำให้ผมกับเดือนทะเลาะกัน จนเดือนขอเลิกกับผม"

"ก็แฟนแกมันไม่หนักแน่นเอง ถูกปั่นแค่นี้ก็ไขว้เขวซะแล้ว เลิกกันไปตอนนี้ก็ดีแล้ว ดีกว่าคบกันไปนานๆ ปัญหาจะตามมาทีหลัง" อชิระฟังที่บิดาเอ่ยออกมาก็ยิ่งอารมณ์เสียและโมโห คิดเอาไว้อยู่แล้วเชียวว่ายังไงก็ไม่มีใครเข้าข้างเขา พากันเข้าข้างแต่ขนมหวานกันหมด

"พ่อกับแม่ก็เป็นแบบนี้ เข้าข้างแต่ขนมจนเสียคนหมดแล้ว เอาแต่ใจก็ที่หนึ่ง พูดอะไรก็ไม่เคยฟัง เลี้ยงจนเสียคน ไม่เคยสนใจผมด้วยซ้ำ เอาแต่สนใจขนมที่เป็นคนอื่น ที่ไม่ใช่ละ..."

"อชิ! หยุดพูดเดี๋ยวนี้นะ รู้ไหมว่าตัวเองกำลังจะพูดอะไรออกมา ออกไปเลยนะ จะไปไหนก็ไปเลย" นางอารียาขึ้นเสียงใส่บุตรชายอย่างลืมตัว เมื่อบุตรชายกำลังจะหลุดสิ่งที่ถูกเก็บเป็นความลับออกมา ความลับที่ว่าขนมหวานไม่ใช่เลือดเนื้อเชื้อไขของตน

และนี่ก็คือจุดเริ่มต้นของความแตกหักที่เกิดขึ้น