บท
ตั้งค่า

ตอนที่6.โตแล้วไม่ใส่กางเกงในก็ได้ปะ

หลายวันต่อมา

อากาศเเจ่มใส่ถึงวันรายงานตัวในรั้วมหาวิทยาลัยเขตเมือง จ๊ะเอ๋มาพร้อมกับขวัญแต่เมื่อทั้งคู่ก้าวเข้ามาก็เป็นที่จับจ้องของทุกคน

"มีแต่คนมองจ๊ะเอ๋เห็นไหมฉันบอกแล้วแต่งหน้าแบบนี้เด็ดดวง" ขวัญหัวเราะภูมิใจเอามือป้องปาก

"ตาสีชมพูแก่มสีส้มปากสีส้มจี๊ด มองผ่านๆ นึกว่าพระอาทิตย์ตกดินมันส้มไปหมดเลยขวัญ"

"เธอมันตกเทรนด์เดี๋ยวนี้เขาฮิตโทนส้ม"

"แน่หรือ"

"แน่ใจ"

"ไม่ยั่วนะ"

"ไม่ยั่วสิ..ถุ้ย"

"ฮ่าๆ "

สองสาวเดินเข้ามานั่งเพื่ออบรมจนกระทั่งเลิกพักเที่ยง

"อยากกินไอติม พี่รามก็ไม่รับโทรศัพท์" จ๊ะเอ๋ทำหน้ามุ่ยจ้องมือถือ

"พี่รามเรียนอยู่หรือเปล่า"

"ไม่รู้สิเห็นว่าวันนี้รับน้อง"

"อย่างงั้นก็ยาวเลย"

"เฮ้อออ"

จ๊ะเอ๋นั่งทำหน้าเซ็งอยู่นานจนขึ้นไปอบรมต่อในภาควิชาบ่ายจนเลิก

ตึ๊ก! ตึ๊ก กริ๊ดดด~

"มีเเข่งกีฬากันเหรอเสียงเชียร์ดังมากเลย" จ๊ะเอ๋มองลอดสนามเข้าไปเป็นการเเข่งขันบาส

"เราไปดูกันไหม"

"ก็ได้ตามใจขวัญ"

เมื่อมาถึงสองสาวยืนอยู่ข้างสนามแต่ที่น่าแปลกคือส่วนมากจะมีแต่ผู้หญิงมานั่งสแตน

"โอ้โหววว หล่อโฮกฮากกระชากใจ" ขวัญตาลุกวาวทันทีเมื่อเจอรุ่นพี่คนหนึ่งในสนามแข่ง

"......"

"จ๊ะเอ๋ยืนนิ่งทำไม"

"กำลังคิดอยู่"

"คิดว่า..."

"พ่อแม่เอาอะไรให้กินเป็นอาหารนะหล่อมากเลย"

"จริงด้วย! "

กรี๊ด~ พี่แมคข๋า~ กริ๊ด~

"ควรหายาอมมาขายแถวนี้ท่าทางคอจะอักเสบกันกรีดร้องดังขนาดนั้น"

"จ๊ะเอ๋"

"ก็มันจริงนิ"

สาวน้อยตาแป๋วมองก่อนจะลากขวัญออกมาอย่างลำบากเพราะเธอชื่นชมความหล่อของรุ่นพี่สุดฮอต แต่จ๊ะเอ๋ไม่ได้สนใจอะไรเป็นพิเศษ

ตึกปีสี่

"เราจะนั่งตรงนี้อีกนานไหม" ขวัญบ่นมองซ้ายขวา

"ใจเย็นสิผ่านมาสองชั่วโมงเอง"

"เอง...? "

"ขวัญไม่มีความอดทนเลย"

"พอขี้เกียจเถียง"

ต๊บๆๆ!!

"โอ๊ย โอย" จ๊ะเอ๋ร้องเจ็บเมื่อฝ่ามือขวัญตีไหล่รัว

"นั่นมันพี่คนนั้นที่เเข่งบาสเขาอยู่คณะเดียวกับพี่รามด้วยเหรอ"

"ทำตาโตเชียวนะชอบก็ไปบอกเขาสิ"

"ไม่กล้า"

"ต้องกล้าเรายังบอกชอบพี่รามบ่อยๆ "

"แล้วพี่รามว่าไง"

"รำคาญ"

"ก็งั้นไงถึงไม่อยากไปบอก"

ขวัญม้วนบิดอายตามประสาวัยแตกเนื้อสาว

"แต่ทำไมเขาเหมือนมอง..." ขวัญขมวดคิ้วจ้องตามสายตารุ่นพี่ "เขามองจ๊ะเอ๋"

เสียงตื่นเต้นของขวัญรีบสะกิดจ๊ะเอ๋ทันที ก่อนที่ดวงตาเล็กจะเหลียวปะทะสายตา

"อึ้ม ใช่" จ๊ะเอ๋พูดกระซิบกระซาบ

"กรี๊ดดด~~"

"ใครเหยียบเท้า"

"โอ๊ย! ฉันดีใจแทนมีคนหล่อมองด้วย เอาเลยไหมให้เราไปถามเลย"

"ไม่เอาไม่สน"

จ๊ะเอ๋หยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดเลื่อนเพื่อฆ่าเวลาจนกระทั่งเกือบ 16.00น.

"เชี้ย ลืมวิชาเอกไว้บนโต๊ะ" รามเดินลงมาพลางบ่นกับบาส

"ก็กูบอกแล้วมึงก็มัวจีบสาว"

"ขึ้นไปเอาให้หน่อย"

"ไม่อะกูขี้เกียจ"

"แค่นี้เองไอ้สัส"

ตึก ตึก

"พี่รามช้าจัง จ๊ะเอ๋รอนานแล้วนะคะ" ทันทีที่เห็นพี่ชายสาวน้อยก็เดินจ้ำอ้าวมาหา

"ไม่เจอกันนานโตขึ้นเยอะเลยนะน้องขวัญ" บาสแซวพร้อมยักคิ้ว

"อะไรหรอคะนอตอ"

"นมโตไง ฮ่าๆ "

"ไม่เจอกันนานปากหมาเหมือนเดิมนะคะพี่บาส"

"ปากดีนัก"

ทั้งคู่เถียงและชักท่าทางกวนประสานกันก่อนที่รามจะยีผมตัวเอง

"แม่ง! ขี้เกียจขึ้นตึกว่ะ"

"พี่ชายจ๋าลืมของเหรอคะ"

"เออ"

"ถ้างั้นหนูไปเอาให้ไหม..แต่มีข้อแม้ต้องพาไปเลี้ยงติม"

"ตกลงรีบไปเลยหมายเลขห้องสองมันจะมีหนังสือวางไว้บนโต๊ะนั่นแหละ" รามทำหน้าอย่างไม่สบอารมณ์

ตึก ตึก

ฝีเท้าเล็กรีบก้าววิ่งขึ้นบันไดทันทีรามมองตามไปก่อนจะทำตาลุกวาว

ผวะ!!!

"โอ๊ยย ไอ้สัสรามตบหัวกูทำไม" บาสหัวเหวี่ยงคอสัปงกลง

"กูจะเช็กสติ" รามตอบอย่างอึ้งก่อนจะพึมพำ "อะไรแวบๆ วะ"

ผวะ!!!

"โอ๊ยยยย มึงเป็นส้นตีนอะไรอีกเนี่ยไอ้สัสกระดูกคอกูลั่นเลย" บาสโดนตบหัวศีรษะอีกครั้งจนตัวเซ

"กูลองเช็กสติอีกรอบ"

"มึงจะเช็กต้องตบหัวตัวเองไอ้ฉิบหายกูมึนไปหมดแล้วเนี่ย"

หลังจากบาสต่อว่ารามเสร็จขวัญก็หัวเราะชอบใจก่อนที่ทั้งคู่จะกลับมาถกเถียงกันต่อ เหลือเพียงรามที่พยายามรวบรวมความคิดยืนนิ่ง

ลานจอดรถ

"ดีนะคะประหยัดน้ำมันให้พี่บาสไปส่งขวัญที่บ้านเพราะทางเดียวกัน" จ๊ะเอ๋เตรียมตัวจะขึ้นรถกลับบ้านพร้อมราม

"จ๊ะเอ๋ฉันขอถามอะไรหน่อยวันนี้เธอใส่กางเกงในสีอะไรมา... "

"......"

สาวน้อยมองซ้ายขวาแล้วเดินไปใกล้พี่ชายทำมือป้องข้างหูกระซิบตอบ

"หนูโตแล้วไม่ต้องใส่กางเกงในก็ได้ปะ"

"ไม่ได้เว้ยยยย!!!!"

บ้านสุขสันต์

"ไหนละคะไอติมอุตส่าห์ไปเอาของให้" จ๊ะเอ๋บ่นอย่างไม่พอใจ

"เธอเป็นบ้าหรือเปล่าไม่ใส่กางเกงในไปเรียนมหาวิทยาลัยเดินอวดหมีน้อยไปทั่ว! "

"หมีน้อย...หรือว่าพี่รามเห็น"

"ไม่ชัดหรอกแต่มันแวบๆ หมีน้อยขนก็ยังไม่ค่อยขึ้น"

"พี่รามคนลามกมากนะคะ"

"เธอมากกว่าโรคจิตปานนี้ไม่ล่อไปครึ่งมหาวิทยาลัยแล้วเหรอที่เห็น"

"จ๊ะเอ๋เป็นสาวก็อยากลองทำอะไรแปลกๆ"

"อันนี้ไม่เรียกเเปลกเรียกบ้า!!"

ตึก ตึก ตึก

"ด่าน้องอีกแล้วเหรอ" แม่เดินเข้ามาพร้อมหอบหิ้วของ

"ถามมันเองเถอะว่าวันนี้ก่อเรื่องอะไร"

"เอาหน่าน้องยังเด็ก"

"นี่เหรอเด็ก..."

รามเปิดขวดน้ำยกดื่มทั้งที่หัวร้อนเพราะแม่เอาแต่เข้าข้างจ๊ะเอ๋

"หนูยังไม่โตแน่ๆ เลยค่ะแม่" จ๊ะเอ๋พูดเสียงเศร้าก้มหน้าลงถอนหายใจเฮือก "พี่ชายจ๋าบอกว่าน้องหมีของหนูยังเป็นหมีน้อยขนมันยังไม่ค่อยขึ้นค่ะ"

ฟู่~~~

"ไอ้ราม!!!!"

"แม่! โอ๊ย! แม่ เว้ยยยยย"

น้ำพุ่งทะลักจากปากรามทันทีพร้อมกับแม่ที่ตกใจตาขวางวิ่งไล่ทุบตีรามที่พรวดพราดวิ่งหนีรอบบ้าน

__________________

จ๊ะเอ๋คือที่สุดดดดดดด! 555555555555

ทุกคนช่วยกันคอมเมนต์ให้โฉมหน่อยน๊า

ช่วยจิ้ม กดหัวใจ +เพิ่มเข้าชั้น เป็นกำลังใจให้ด้วยนะคะ

ดาวน์โหลดแอปทันทีเพื่อรับรางวัล
สแกนคิวอาร์โค้ดเพื่อดาวน์โหลดแอปHinovel