ตอนที่5. เค้กจากปากพี่

หลายวันต่อมา

"เสียดายขวัญไปเฝ้าพ่อที่โรงพยาบาล" จ๊ะเอ๋พึมพำแล้วถอนหายใจ "อดปาร์ตี้วันเกิดด้วยกันเลย เฮ้อ"

"เออ บอกแล้วไม่ต้องจัดแม่ก็ไม่อยู่แต่โทรสั่งให้ฉันจัดงานวันเกิดให้เธอ น่ารำคาญ"

"พี่ชายเองก็ด้วย..นี่งานวันเกิดหนูนะคะสั่งเหล้าเบียร์มาเต็ม"

"เพราะเธอไงฉันถึงได้อดเที่ยวก็เลยพาพวกมันมาที่นี่ซะเลย"

วันนี้เป็นวันเกิดครบรอบจ๊ะเอ๋อายุครบสิบแปดปีบริบูรณ์ งานเลี้ยงจัดขึ้นอย่างอลังการมีลูกโป่งลอยละล่องไปทั่ว

แก๊ก~ แก้วหลายใบกระทบกันเมื่อหนุ่มวัยมหาวิทลัยพาสาวสวยมาปาร์ตี้ด้วย

"สุขสันต์วันเกิดนะน้องจ๊ะเอ๋" บาสเพื่อนสนิทของรามลูบผมยาวสลวยเพราะสนิทกันอยู่แล้ว

"พี่ชายไปไหนเหรอคะ"

"มันไปรับน้องปอยเดี๋ยวก็มา"

"ปอย.."

สาวต่างสถาบันคนหนึ่งเดินเข้ามาพร้อมรามในขณะที่จ๊ะเอ๋กอดอกคิ้วขมวดบึ้งตึง

"ไอ้ราม! น้องมึงหน้ามุ่ยแล้ว" บาสตะโกนเรียกจนรามเท้าเอวใส่

"นี่น้องปอยมีผัวแล้วแต่แค่อยากมาเที่ยวด้วยจบไหม"

รามอธิบายอย่างหงุดหงิดแต่จ๊ะเอ๋ไม่ตอบเธอคลี่ยิ้มเบา และทุกคนต่างปาร์ตี้สนุกสนาน ส่วนจ๊ะเอ๋ก็ถือน้ำส้มนั่งมองจนกระทั่ง22.30น.

"เดี๋ยวไอ้พวกนี้มันจะไปเที่ยวผับต่อนะ" รามเดินมาบอกจ๊ะเอ๋

"แล้วพี่รามจะไปเหรอคะ จ๊ะเอ๋ยังไม่ได้เป่าเค้กเลย"

"เทียนก็ซื้อให้แล้วเป่าเองสิพรุ่งนี้แม่บ้านที่จ้างชั่วคราวจะมาเก็บกวาดบ้านให้เป่าเสร็จก็ขึ้นห้องนอนได้เลยนะ"

"ตะ แต่ว่า.."

ยังไม่ทันได้พูดจบทุกคนต่างแยกย้ายไปเที่ยวต่อทิ้งจ๊ะเอ๋ไว้เพียงลำพัง

บนรถ

"มึงหลอกน้องอีกแล้วนะไอ้สัสราม" บาสนั่งหลังเบาะเอี้ยวตัวพูดกับรามที่เป็นคนขับ

"ก็แม่ง! น่าเบื่อจะให้อยู่วันเกิดลูกโป่งลอยฟ้าแบบนั้นไม่เอาหรอก"

ฟืบ

"คืนนี้รามค้างกับปอยนะคะ" นมไซซ์ใหญ่ที่นั่งเบาะข้างเอียงตัวมาถูไถแขนราม

"จะค้างยันหว่างเลย"

"คนบ้า อิอิ"

ผับ

ดื้อ ~ ดือ~ ดือ~

เพลงดังพร้อมกับทุกคนโยกย้ายส่ายสะบัดตอนนี้เวลาเกือบเที่ยงคืนรามเริ่มเมากรึ่มเพราะกระดกเหล้ารัว

ติก! (ไอจี : จ๊ะเอ๋)

({ลงรูป} สวัสดีวันเกิดน้ำแดงนี่อร่อยมากค่ะคิดถึงจังมาหาหน่อยน้า)

"เชี่ย!!!" รามเห็นแจ้งเตือนไอจีของจ๊ะเอ๋เธอถือขวดเหล้าค็อกเทลหัวโยกไปมาด้วยอาการเมามาย "มันซัดเหล้าทำไมวะเนี่ย"

บ้านสุขสันต์

ฮึก! อึก! ฮึก!

"แฮปปี้เบิร์ธเดย์ทูยู...สุขสันต์วันเกิดนะคะจ๊ะเอ๋" สาวน้อยอวยพรวันเกิดให้ตัวเองเป่าเทียนโดยนั่งลงพื้นวางก้อนเค้กไว้ที่โต๊ะเล็ก ก่อนน้ำตาหยดใสจะรินไหล "หนูคิดถึงพ่อจังเลย ฮือ~อยากให้พ่ออยู่ด้วย"

แกร๊ก

"แฮปปี้เบิร์ธเดย์ทูยู~" เสียงร้องเพลงมาพร้อมตุ๊กตาหมีสีชมพู จ๊ะเอ๋เหลียวมองแล้วทำตาโต

"พี่ชายจ๋าาา" เธอตื่นเต้นรีบปาดเช็ดน้ำตาเมื่อเห็นรามหอบตุ๊กตามาวางตรงหน้า

"นี่ซัดเหล้าไปเยอะเลยงอนเหรอ..."

"เหล้าที่ไหนคะจ๊ะเอ๋ไม่เห็นนะ"

"ก็ที่เธอถือมันคือเหล้าผลไม้นะ"

"เอ้า! นึกว่าน้ำหวาน"

รามขมวดคิ้วย่นเพราะคิดว่าน้องสาวน้อยใจที่ไม่มีใครอยู่ในงานวันเกิดเธอ

ฟู่~ สาวน้อยเป่าเค้กตรงหน้าพร้อมหลับตาอธิษฐาน

"พี่ชายน่ารักอุตส่าห์กลับมางั้นเรากินเค้กกันนะคะ" จ๊ะเอ๋รีบตักป้อน

"ไม่เอาจะอ้วกกินเหล้ามาเต็มสูบเลย"

"นะคะพี่ชายจ๋า นะ..นะ กินเค้กหน่อย"

"บอกว่าไม่เอาไง! "

"อึก...พี่รามใจร้าย"

ด้วยฤทธิ์แอลกอฮอล์ทำให้จ๊ะเอ๋อ่อนไหวเพิ่มขึ้นเธอปากสั่นเครือเริ่มร้องไห้

งับ! ง่ำๆ

"พอใจเธอหรือยัง" รามอ้าปากงับเค้กแล้วเคี้ยวอย่างไม่เต็มใจ

"อีกคำนะคะ อ้ำ.."

"โอ๊ย รำคาญ"

งับ! หมึบ!!

"หยุดเคี้ยวก่อนค่ะพี่ราม! น...นั้น เจลลี่หัวใจของหนู" เธอเผลอตักเค้กที่มีเจลลี่ประดับของโปรดให้ราม จึงรีบใช้มือบีบแก้มเขาจนตอบไม่ให้เคี้ยวต่อ

"แอ๊ว อะ เอา อัย" [แล้วจะเอาไง]

"พี่เคี้ยวหรือยังคะ"

"อัย อู๊ " [ไม่รู้]

"แง ~ไม่ได้นะคะหนูตั้งใจจะกินเป็นชิ้นสุดท้ายถ้าอยากนั้นหนูขอ..."

จ๊วฟ!

"....." รามตกใจจนแน่นิ่งเมื่อน้องสาวพุ่งประกบจูบแล้วใช้ลิ้นตวัดในปากเพื่อหาเจลลี่ของเธอ

ง่ำๆ ~ "อ๊า เจอแล้วค่ะอร่อยจังได้กินเค้กจากปากพี่ชายด้วย ฮ่าๆ "

"จ๊ะเอ๋!!!"

"อะไรเหรอคะเรียกทำไมเสียงดังนั่งข้างกันอยู่แท้ๆ "

"!!!!!"

หัวใจชายหนุ่มเต้นถี่ทั้งโมโหและรู้สึกประหลาดแต่สาวน้อยกลับไม่รู้ความตักเค้กกินต่อหน้าตาเฉย

"หนูรักพี่...หนูชอบพี่..รักมากโลยย~" เสียงเมาพูดพร่ำของจ๊ะเอ๋ถูกรามอุ้มในท่าเจ้าสาวขึ้นไปยังห้องนอนก่อนจะวางลงบนเตียงนุ่ม

"ตัวนิดเดียวหนักเหมือนกันนะยัยเด็กบ้า"

"พี่ชาย..หนูโตแล้ววว"

"เออ รู้แล้ว"

"มาเล่นกันไหม"

"เล่นอะไรของเธอ"

"เล่นผัวเมียกันหนูเป็นผัวพี่เป็นเมีย ฮ่าๆ "

รามยืนข้างเตียงส่ายหน้าไปมามองจ๊ะเอ๋ที่หลับตาพูดไม่รู้เรื่องมือเธอดึงชายเสื้อรามเบาๆ ก่อนจะสงบลงเพราะหลับไป

"โตเป็นสาวแล้วเหรอนมก็เห็นเท่าเดิมเพิ่มเติม..." รามกวาดสายตามองไปที่เป้ากางเกงของจ๊ะเอ๋ก่อนจะรีบตั้งสติสะบัดหัว ตุ๊บ!!"โอ๊ยยยย"

เช้าต่อมา

"ฮือ ปะ ปวดหัว..." แสงแดดยามเช้าสาดส่องจ๊ะเอ๋ตื่นขึ้นสะลึมสะลือเธอกำลังจะก้าวขาลงเพื่อไปเข้าห้องน้ำแต่กลับเห็นรามนอนอยู่พื้นเบื้องล่าง

คร๊อกฟี่Zzzz

"พี่ชายน่ารักจัง อิอิ นอนเฝ้าจ๊ะเอ๋ด้วย" รอยยิ้มภูมิใจและรักใคร่พี่ชายเพิ่มหนักขึ้นเธอห่มผ้าให้เขาแล้วเข้าห้องน้ำตามปกติ

"ซี๊ด~ อ๊าก" รามตื่นขึ้นมาพร้อมใช้มือทุบท้ายทอยตัวเองแล้วรีบลุกเดินกลับไปที่ห้อง

ห้องราม

"สะบัดหัวแรงไปหน่อยไอ้สัส! ทุบเข้ากำแพงสลบไปเฉย เวรเอ๊ยยย!!"

เสียงบ่นฟึดฟัดก่อนจะซัดตัวลงนอนแล้วพักสายตาต่อ

__________________

เกือบไปแล้วนะพี่ชาย อิอิ เจอน้องขี้อ่อย

ทุกคนช่วยกันคอมเมนต์ให้โฉมหน่อยน๊า

ช่วยจิ้ม กดหัวใจ +เพิ่มเข้าชั้น เป็นกำลังใจให้ด้วยนะคะ