ทำร้าย ครั้งที่ 2

"อ๊ะ...อย่า!!" เสียงร้องของคีย์ดังขึ้นหลังถูกดึงตัวเข้าไปในห้อง ประตูบานหนาถูกปิดอย่างแรงและลงกลอน จนคนข้างนอกไม่สามารถเข้ามาได้ ความมืดมิดทำให้คีย์มองอะไรไม่เห็น แต่กลับสัมผัสได้ถึงความเย็นยะเยือกตามผิวและได้กลิ่นคาวเลือดและกลิ่นควันบุหรี่พร้อมกัน

"ใคร...ใครอยู่ตรงนั้น! เปิดไฟนะ!" คนตัวเล็กหันซ้ายหันขวา รู้สึกได้ถึงลมหายใจที่อยู่ไม่ห่างกัน

"ทำไมถึงมาเร็วนัก ยังไม่เย็นเลย"

"อะไรนะ..." คีย์ไม่เข้าใจคำพูดของอีกฝ่าย

"อ่า...เพราะใกล้จะวันเกิด คุณพ่อคุณแม่เลยให้ของขวัญหรอ"

"พูดเรื่องอะไรเนี่ย! เปิดไฟนะ!" คีย์พยายามจะเดินไปเปิดไฟ แต่พื้นที่เย็นเฉียบกลับมีสิ่งกีดขวางเต็มไปหมด

"โอ๊ย!" เท้าเล็กเหยียบโดนอะไรบางอย่างที่แหลมคมจนเจ้าตัวต้องชักเท้ากลับมาอย่างเร็ว ร่างกายเล็กเริ่มสั่นและตื่นกลัว

"แล้วทำไมถึงมีคนเดียวล่ะ มีคนเดียวจะไปกินอิ่มได้ยังไง"

"กิน...กินอะไร อะไรวะเนี่ย! ทำไมไม่ออกมาคุยกันดีๆ !!" คีย์ตะโกนลั่นอย่างหงุดหงิด เขาไม่ใช่คนมีความอดทนและใจเย็นนะ เลิกล้อเล่นกันสักที!

"ผู้ชายหรอ...เป็นผู้ชายหรอ" เสียงทุ้มที่พูดกับเขาแวบไปแวบมาซ้ายทีขวาทีจนคีย์สับสน คนตัวเล็กทรุดนั่งลงที่พื้นอย่างหมดแรง

"นั่น ใช่พี่คินหรือเปล่า ใช่หรือเปล่า?"

"คิน....คือชื่อของผมเอง คุณเป็นผู้ชายหรอ ทำไมเป็นผู้ชายล่ะ" คินตอบและถามกลับ

"ผมชื่อคีย์ ลูกชายของคุณXX และคุณYY" คีย์ตอบกลับไป

"ไม่เชื่อหรอก พ่อกับแม่มีลูกไม่ได้" คีย์กำหมัดแน่น

"ก็บอกว่าเป็นน้องชายของพี่ไง!"

"ไม่เชื่อหรอก พ่อกับแม่มีลูกไม่ได้"

"นี่กวนกันอยู่หรือไง! ไหนบอกว่าป่วยทำไมถึงเดินไปมาแบบนี้ เปิดไฟซะ! ผมมองไม่เห็น!" สองเท้าแกร่งที่กำลังเดินไปมาหยุดชะงัก คินมองเหยื่อของเขาที่นั่งกับพื้นด้วยแววตางุนงง

"ทำไมถึงพูดมากล่ะ"

"ว่าไงนะ..."

"มีหน้าที่ทำอะไรทำไมไม่ทำล่ะ"

"หน้าที่หรอ?"

"ทำไม...ไม่มาทำล่ะ"

"ให้ทำอะไรหรอ"

"โง่หรือเปล่า" คีย์ชะงัก เขาหันซ้ายขวา พยายามพูดกับพี่ชายที่ด่าเขา

"ว่าใครโง่ห้ะ!"

"โง่นี่นา"

"อะไรนะ!"

"จะมีเซ็กส์กันทำไมไม่อ้าขาล่ะ" ตากลมโตเบิกกว้างทันทีที่ได้ยินคำนั้น คีย์ตกใจจนตัวแข็งทื่อ คินอดทนรอไม่ไหวถึงแม้ตัวเองจะเพิ่งสำเร็จความใคร่มา แต่เมื่อมีเหยื่ออยู่ตรงหน้า ร่างกายของเขาก็ถูกกระตุ้นโดยอัตโนมัติ มือแกร่งจับแขนของคีย์ไว้ แล้วเหวี่ยงไปที่เตียงอย่างแม่นยำ คีย์ที่ถูกเหวี่ยงอย่างไม่รู้ตัวกระแทกเข้ากับเบาะที่นุ่มแต่ก็ยังเจ็บ

"อึก!" คนตัวเล็กสะอึกเบาๆ ก่อนที่ผิวหนังจะสัมผัสได้ถึงน้ำเมือกตามเบาะนุ่ม ที่มีทั้งกลิ่นคาวเลือดและกลิ่นคาวใคร่

"อึก....อ้วก!" คีย์แทบจะอาเจียนออกมาแต่ถูกคินผู้เป็นพี่ชายกระชากและจิกเส้นผมเอาไว้

"โอ๊ย!"

"ผู้ชายผมสั้น ไม่ชอบเลย แม่น่าจะรู้นี่ว่าไม่ชอบ ทำไมถึงส่งมาล่ะ" คินบ่นเสียงเรียบ เขาไม่ชอบคนผมสั้นเพราะเขาจิกและดึงไม่ถนัด ร่างสูงรู้สึกไม่พอใจ และยิ่งคินพยายามหลบหลีกมากเท่าไหร่ เส้นผมในมือก็ค่อยๆ หลุดออกไป ยิ่งทำให้คินหงุดหงิดมากขึ้น

"คนนี้จะยกเว้นแล้วกัน ไม่จิกก็ได้" คินว่าแล้วปล่อยมือออก คีย์ที่หลุดจากการโดนทำร้ายก็พยายามจะลงจากเตียงแต่ถูกร่างสูงนั่งคล่อมทับไว้

"โอ๊ย! หนักนะ! พี่คินออกไปนะ!! จะทำอะไรน่ะ ผมเป็นน้องชายพี่นะ!!"

"พ่อกับแม่มีลูกไม่ได้" คินว่าแล้วใช้สองมือของเขาจับใบหน้าของคนตัวเล็กให้หยุดนิ่ง

"จะทำอะไรน่ะ!"

"ก็ดึงผมไม่ได้"

"....."

"สงสัยมีแค่วิธีนี้" คีย์ไม่รู้เลยว่าคินทำอะไร แต่ไม่นานสัมผัสเย็นจากเหล็กหรืออะลูมิเนียมสักอย่างก็แตะลงที่คอ คีย์ตกใจแล้วค่อยๆ สัมผัสมันเบาๆ ก่อนจะเบิกตากว้าง

"โซ่...โซ่!" รู้ตัวอีกทีคอของคีย์ก็ถูกโซ่เส้นใหญ่มัดรั้งไว้กับหัวเตียง คีย์พยายามจะดิ้นแต่ไม่เป็นผล ศีรษะของเขาถูกดึงไว้ด้วยโซ่ขนาดกลาง

"หึ แบบนี้จะได้ไม่หนี" คินหัวเราะเบาๆ มองร่างกายเล็กในความมืดแล้วประเมินผล

"เคยหรือเปล่า"

"อะไรนะ...."

"เคยโดนเอาหรือเปล่า"

"นี่พูดอะไรเนี่ย!"

"ไม่เคยหรอ"

"ผมเป็นผู้ชายนะ!"

"ท่าทางจะไม่เคยจริงๆ"

"ปล่อยผมนะพี่คิน! ปล่อยผม!"

"ผมไม่ชอบรูที่มันแคบๆ มันอึดอัดและเจ็บ"

"พะ...พี่ฟังผมอยู่หรือเปล่า"

"ผมชอบที่มันหลวมๆ ผมจะได้กระแทกได้แรงๆ"

"พี่คิน"

"จะโกหกว่าเป็นน้องชายหรืออะไรก็แล้วแต่คุณเลย แต่ผมเริ่มหิวแล้ว...สงสารคุณจังที่ไม่ได้เดินกลับบ้านเหมือนคนอื่น"

"พี่..."

"เพราะคุณดื้อทำเอาผมหมดแรง ผมต้องการเรี่ยวแรงจากคุณมากๆ"

"พี่ครับ..."

"ถ้าคุณยังไม่ตาย ผมจะบอกแม่บ้านพาคุณไปรักษานะ ไม่ต้องห่วง พ่อกับแม่จะจ่ายค่าตอบแทนให้"

"......"

"ร้องดังๆ นะ...ผมชอบ" สิ้นคำพูดนั้น คินก็กรีดเสื้อผ้าของเด็กชายตรงหน้าด้วยมีดเล่มเล็ก คีย์ตกใจและพยายามจะถีบคนตรงหน้า เสียงหวานตะโกนบอกให้อีกฝ่ายหยุดตลอดเวลา แต่มีหรอคนหิวอย่างคินจะยอม ร่างสูงลูบไล้ร่างกายบอบบางตรงหน้า ผิวกายที่ไม่มีแม้แต่กลามเนื้อสมความเป็นชาย มีแต่ความนุ่มนิ่มเหมือนตุ๊กตาทำให้คินไม่ค่อยชอบเท่าไหร่เพราะแตกต่างจากคนอื่นที่เคยเจอ

"อย่าลูบ ฮึก....ปล่อยผมนะ! พี่บ้าไปแล้วหรอ!" คินไม่สนคำพูดใดๆ คำว่าบ้าเขาได้ยินทุกวันจากพวกเหยื่อที่เขาได้กินจนชินแล้ว ร่างสูงปลดกระดุมกางเกงออกแล้วถอดออกทันที ความหนาวเย็นทำให้คีย์อยากจะหุบขาแต่เพราะมีคินทับอยู่เขาเลยได้แต่ส่ายหัวไปมา

"ปล่อยผมนะ! ผมเป็นน้องชายพี่นะ!"

"ทำไมเอาแต่พูดไม่ครางสักที" คินไม่สนใจคำพูดของคนตัวเล็กแต่ถามกลับ

"ครางหรอ..ผมไม่ใช่ผู้หญิงที่ถูกพี่จับนมแล้วจะรู้สึกดีนะ ผมขยะแขยงจะอ้วกเต็มทีแล้ว! ออกไปจากตัวผมนะ!"

"ขยะแขยงหรอ?"

"ใช่! ลุกออกไป!"

"ไม่เสียวหรอ"

"ไม่!"

"ทำไมไม่เสียวล่ะ"

"ผมเป็นผู้ชายนะพี่! ออกไปจากตัวผมแล้วเอาโซ่ออกจากคอผมซะ!"

"ถ้าไม่มีความรู้สึกเสียวก็ไม่ต่างจากตุ๊กตายางเลยสิอืม..ก็ได้..วันนี้จะเล่นตุ๊กตาก็ได้ แม่กับพ่อคิดอะไรถึงส่งตุ๊กตายางมา?"

"ห้ะ พี่จะบ้าหรอ! ผมเป็นคนนะ!" คีย์ร้องโวยวาย

เมื่อสิ้นคำของคีย์ร่างสูงด้านบนก็ลุกออกจากตัว คีย์ใช้โอกาสนี้กำลังจะเขี่ยกางเกงที่อยู่ปลายเท้ากลับมาใส่แต่กลับถูกจับขาให้ชี้ขึ้นและอ้ากว้างจนเขาเย็นไปหมด

"ถึงจะบอกว่าตุ๊กตายาง แต่ก็เป็นคนจริงๆ จะใส่ถุงยางดีไหมนะ? แต่ท่าทางไม่เคยโดนมา....ไม่ต้องใส่ดีกว่าน่าจะสบายกว่า..จะกินแล้วนะครับ"

สิ้นคำพูด คีย์รู้สึกถึงแท่งอะไรสักอย่างที่แข็งๆ เย็นๆ จ่อที่ช่องทางด้านหลังและกำลังจะบุกเข้ามา สองตาโตเบิกกว้างอย่างตกใจ เมื่อคินกระแทกเข้ามาอย่างแรง แต่เข้าได้เพียงนิดเดียวเท่านั้น

เพราะความคับแน่น และรู้สึกได้ถึงช่องทางที่ฉีกขาดทำให้คินหยุดการกระทำลง

"โอ๊ย! เจ็บ! เจ็บนะ! เจ็บ!!!!"

"เข้าไม่ได้"

"เจ็บ!! เอาออกไปนะ! ฮึก...." ความเจ็บแสบจากช่องทางด้านหลังทำให้คนเข้มแข็งอย่างคีย์ร้องไห้ออกมาในที่สุด คนตัวเล็กหลับตาปี๋

รู้แล้วว่าคงหนีไม่พ้นมือผู้ชายคนนี้ ที่ไม่ยอมฟังอะไร แต่เขาภาวนาขอแค่พี่ชายไม่ทำรุนแรงเท่านั้น...

"เข้าไม่ได้เลย....เพราะมันแน่นไง เห้อ ไม่ชอบเลยเสียเวลาอีกแล้ว" คินว่าแล้วถอดกลางกายออกไป และเดินลงจากเตียง ความแสบชาจากช่องทางด้านหลัง ทำให้คีย์ไม่อยากจะขยับอีกแล้ว ถึงอยากจะหนีแต่ก็ทำไม่ได้ แล้วยังมีโซ่ที่ล่ามเขาไว้กับเตียงนี่อีก...เลวร้ายที่สุด

"อ่ะ!" ความเย็นจากเหล็กทำให้คีย์เผลออุทานออกมา

จู่ๆ ก็มีแท่งอะไรสักอย่างเล็กๆ สองแท่งสอดใส่เข้ามาในช่องทางหลัง มันเล็กมากจนคีย์ไม่รู้สึกเจ็บ

แต่หลังจากตายใจแล้ว จู่ๆ ช่องทางรักของเขาก็ถูกเปิดอ้ากว้างด้วยแท่งเหล็กทั้งสอง คินใช้เครื่องมือช่างในการเปิดปากช่องทาง ใช้ครีมเหล็กดึงแท่งเหล็กทั้งสองออกเป็นสองฝั่งทำให้ช่องทางเปิดกว้างขึ้นแล้วก็สวมแก่นกายเข้าไปทันที

"โอ๊ย!" ความเจ็บแสบทำให้คีย์เผลอร้องอีกครั้ง รับรู้ได้ถึงกลางกายที่ใหญ่กว่าของตัวเองเกือบสองไซส์

มันเข้ามาข้างใน

ความเย็นจากห้องทำให้ร่างกายเย็นไปด้วย คีย์รู้สึกทรมานจนอยากจะบ้าตาย ทั้งเจ็บ แสบ จุก แล้วก็เสียว

"เข้าได้แล้ว...ครั้งนี้ขอกินจริงๆ แล้วนะ"

ตับ!

"อ๊ะ!"

ผมเป็นผู้ชายนะ! ทำไมถึงได้รู้สึกเสียวเวลาโดนกระแทกเล่า....ผมน่ะขยะแขยงเขาจะตาย!

100%

#โปรดติดตามตอนต่อไป..