บทนำ

@โรงพยาบาลเอกชนแห่งหนึ่ง

ตึก!ตึก!ตึก! เสียงรองเท้าส้นสูงระดับสามนิ้วดังกึกก้องเป็นจังหวะการเดินของคุณหมอคนหนึ่งภายในโรงพยาบาล

มีนา เดินย่างกรายออกมาจากห้องผ่าตัดฉุกเฉินด้วยสภาพอิดโรย เมื่อคนที่ตัวเองต้องได้รับการเข้าผ่าตัดนั้น คือพ่อและแม่ของเธอ

" สวัสดีค่ะ ท่านผู้ชมที่เคารพรักขณะนี้มีข่าวด่วน

รถเบนซ์สปอร์ทคันหรู หมายเลขทะเบียน กษ2242  พุ่งเข้าประสานงานกับรถสิบแปดล้อ ทราบชื่อผู้บาดเจ็บก็คือ ท่านรัฐมนตรี นามินท์ อภิมิหาเลิศสกุลและภรรยา ขณะนี้เจ้าหน้าได้ส่งตัวไปที่โรงพยาบาลเพื่อรับการรักษาเรียบร้อยแล้วค่ะ"

รายการทีวีแทบจะทุกช่องต่างรายงานข่าวของอุบัติเหตุที่เกิดขึ้นกับพ่อแม่ของเธอ มีนานั่งมองเลือดของบุพพารีที่ยังเปื้อนอยู่บนมือทั้งสองข้าง เวลาแปดปีกับการศึกษาเพื่อจะมาเป็นแพทย์ที่จะรักษาชีวิตของคนไข้ แต่เธอกลับไม่สามารถใช้ความรู้ความสามารถที่เรียนมา ยื้อชีวิตพ่อและแม่ของเธอเอาไว้ได้ ร่างบางทรุดลงคุกเข่ากับพื้นด้วยความเสียใจที่ถาโถมเข้ามาอย่างหนัก เธอเสียทั้งพ่อและแม่ไปในเวลาเดียวกัน ซึ่งมันยากที่จะทำใจได้สำหรับผู้หญิงที่มีเพียงพ่อและแม่เป็นโลกทั้งใบของเธอ

หลายครั้งที่เธอสามารถบอกกับญาติคนไข้ในยามที่ต้องสูญเสียบุคคลอันเป็นที่รักและปลอบประโลมเพื่อให้เขาทำใจกับสิ่งที่เกิดขึ้น แต่พอเป็นครั้งที่เป็นเธอเสียเองที่ต้องพบกับความสูญเสีย มันกลับยากที่จะทำใจ

เธอแทบไม่อยากยอมรับความจริงว่าพ่อและแม่ของเธอนั้นได้จากไปแล้ว... มีนาร่ำไห้จนหมดสติ ร่างบางฟุบไปกับพื้นห้องก่อนที่ ผอ.โรงพยาบาลอย่าง ไตรภพ จะเข้ามาเจอเธอและโอบประคองร่างของเธอเอาไว้

@ลอสแองเจลิส

รามิล มาเฟียหนุ่มมาดนิ่งผู้มีอิทธิพลกว้างขวางและยังมีธุรกิจผิดกฎหมายไปทั่วทุกมุมโลก ในขณะที่ชายหนุ่มกำลังอ่านเอกสารในมืออย่าเขร่งเครียด อยู่ๆลูกน้องคนสนิทอย่าง พลพล ก็เดินมาบอกข่าวร้ายกับเขา

" พ่อแม่ของคุณหมอมีนา เสียชีวิตจากอุบัติเหตุ นายจะให้ผมเตรียมเครื่องบินเลยไหมครับ"

รามิลชะงักไปทันที ที่ได้รับการรายงานจากลูกน้องคนสนิท ริสามีเพียงพ่อและแม่ของเธอเท่านั้น หากทั้งสองจากไป เธอก็คงตัวคนเดียว รามิลลุกขึ้นเต็มความสูงก่อนจะสั่งให้ลูกน้องเตรียมเครื่องบิน ตอนนี้ริสาคงต้องการใครสักคนที่คอยปลอบโยน

“กูจะบินคืนนี้"

ว่าจบรามิลก็เดินขึ้นเครื่องบินส่วนตัวทันที เป็นเวลาหลายชั่วโมงกว่าที่ชายหนุ่มจะถึงประเทศไทย

@ประเทศไทย

มีนานั่งหลบมุมอยู่ที่สถานที่จัดงานศพแม่ของเธอ รามิลเดินเข้ามาภายในงานทำให้แขกเรื่อในงานแตกตื่นให้กับชายชุดดำนับสิบคน ไตรภพ ยังคงนั่งปลอบหญิงสาวอยู่อย่างนั้น

“ หลบไป”

น้ำเสียงนิ่งเรียบของรามิลเอ่ยขึ้น ทำเอาไตรภพมึนงงขึ้นทันที

“ พี่รามิล”

มีนาเอ่ยขึ้นด้วยท่าทีตกใจ ก่อนจะเดินออกไปอีกทาง

“ อย่าเดินหนีฉัน”

“อย่ามายุ่งกับมีน”

“ ฉันต้องยุ่ง เพราะฉันเป็นห่วงเธอ”

“ ขอบใจมากนะคะ ความเป็นห่วงที่มีนไม่ต้องการ”

“ เมื่อไหร่เธอจะเลิกเป็นแบบนี้สักที จะให้พูดอีกกี่ครั้งว่าเรื่องยกเลิกงานหมั้นฉันไม่รู้เรื่อง”

รามิลเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงจริงจัง นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่ชายหนุ่มพยามอธิบายให้เธอเข้าใจว่าเรื่อง ยกเลิกงานหมั้น รามิลไม่มีส่วนเกี่ยวข้องด้วย

“มีน ไม่อยากยุ่งกะครอบครัวที่ทำลายชื่อเสียงของมีน ลองมาโดนแบบมีนบ้างไหม จะได้รู้สึกเหมือนกัน”

“ แล้วที่ผ่านมา ฉันไม่โดนปฏิเสธมาตลอดเหรอ”

“ มีนเคยให้พี่เลิกรักมีนไปแล้ว”

“แล้วถ้าฉันบอกให้เธอเลิกรักพี่ชายฉันละ”

“ มีนไม่ได้รู้สึกอะไรผู้ชายคนนั้นแล้ว แล้วก็หยุดพูดถึงเขาสักที ถ้าเป็นไปได้ มีนไม่อยากยุ่งกับคนตระกูลพี่อีกแล้ว การที่มีนถูกยกเลิกงานหมั้นในวันนั้น มันทำให้มีนรู้ว่า ไม่สามารถเชื่อถือคำพูดของคนในตระกูลนั้นได้อีก มาทางไหนช่วยกลับไปทางนั้นด้วยค่ะ”

“ ฉันกับมัน เราคนละคนกัน”

“ แต่พี่กับเขาก็คือพี่น้องกัน”

“ แต่ฉันไม่เหมือนมัน ฉันไม่มีวันทำร้ายเธอ”

“ถ้าเป็นตอนเด็กๆ นอกจากเขาก็คงมีแค่พี่ที่มีนไว้ใจ แต่ตอนนี้มันไม่ใช่แล้ว แล้วก็ช่วยเลิกส่งคนมาตามมีนด้วยค่ะ”

“เธอไม่ต้องรักฉันเหมือนที่ฉันรักเธอก็ได้.... แต่ช่วยใจดีกับฉันกว่านี้อีกหน่อยได้ไหม อย่าไล่ฉันไปไหน.. ฉันให้เธอทุกอย่างได้ แต่ไม่ใช่การที่ฉันต้องไปจากเธอ”

มาเฟียหนุ่มเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่งปนสั่นเครือ มีนา เป็นผู้หญิงที่อยู่ในใจของเขามาตั้งแต่เด็ก และมีนายังเป็นคนเดียวตลอดมาที่ครองใจมาเฟียหนุ่ม แต่ในใจของหญิงสาวนั้นมีเพียงพี่ชายฝาแฝดของที่ได้หัวใจของเธอ และฟ้าก็เล่นตลก เมื่อพ่อแม่ทั้งสองตกลงที่จะให้มีนาและโลนวูฟหมั้นหมายกันไว้ในวัยเด็ก รามิลทำได้เพียงยินดี เพราะนั่งคงเป็นความสุขของเธอจนเวลาล่วงเลยผ่านไปยี่สิบกว่าปี มีนากลับมาทวงสัญญา โดยที่บ้านของเราสนิทกันมาตั้งแต่ไหนแต่ไร จึงทำให้ผู้เป็นพ่อของเขานั้นปฏิเสธไม่ได้ จึงตกลงให้ทั้งสองนั้นหมั้นหมายกันในวันที่มีนาเรียนจบ แต่แล้วก็เหมือนโชคชะตาจะเล่นตลก ที่โลนวูฟดันมีผู้หญิงที่ตัวเองรักอยู่แล้ว และจะแต่งงานกับเวเลน คนรักของตัวเอง เหตุการ์ณในวันนั้น ทำให้มีนา เกลียดครอบครัวของเขามาถึงวันนี้ เพราะคำพูดของพี่ชายเขา ทำให้เธอกลัวความรักมาตลอดแม้เวลาจะล่วงเลยไปถึงสามปี

ตลอดสามปีที่ผ่านมา รามิลยังคงตามดูแลเธอ แม้จะถูกพลั่กไสไล่ส่งแค่ไหน และอีกหนึ่งเหตุผลที่มีนาไม่ชอบในตัวรามิลก็คือ ความเป็นมาเฟีย ของเขา เพราะเธอเป็นหมอ เธอต้องเหนื่อยแทบตายเพื่อยื้อชีวิตคนไข้แต่ละคน แต่รามิลกลับฆ่าคนเหมือนผักเหมือนปลาในแต่ละวัน ทางเดินชีวิตของเขาและเธอมันยังคงเป็นทางคู่ขนาน ที่ไม่มีทางมาจรดกันได้.....