ตอนที่ 5 อย่าแตะต้อง
“ สมบัติ ทุกอย่างลูกฉันต้องได้จากเธอครึ่งหนึ่งเหมือนกัน เพราะลูกของฉันก็คือลูกเขาเหมือนกัน”
“ โอ้ย! ปล่อยนะ”
มีนาเอ่ยขึ้น ขณะถูกกระชากผมอย่างแรงก่อนที่รามิลจะวิ่งเข้ามาและบีบแขนหญิงสาวคนนั้นราวกับว่าจะให้มันหักคามือ พร้อมกับอุ้มและโยนออกห่างจากมีนา
“ มึงคิดว่าตัวเองเป็นใคร ถึงกล้ามาแตะต้องมีน”
รามิลกรุเข้าไปบีบเข้าที่คางผู้หญิงปริศนาคนนั้นอย่างแรง ทำเอาเธอเบ้หน้าด้วยความเจ็บปวด
“ ปล่อยฉันนะ”
“ พี่รามิล”
มีนาเอ่ยเรียกชายหนุ่มขึ้น ก่อนจะวิ่งไปสวมกอดจากทางด้านหลัง ทำเอารามิลที่กำลังจะชักปืน ค่อยๆลดมือลง”
“อย่าทำเขา มีนขอร้อง”
มีนาเอ่ยขึ้นพร้อมหยดน้ำตาก่อนที่รามิลจะหันมาสวมกอดเธอพร้อมกับลูบหัวของเธอราวกับปลอบประโลม
“ คุณเป็นใคร ถึงมาทำร้ายมีน”
มีนาเอ่ยถามคนที่ล้มลงอยู่ก่อนจะมองใบหน้าเธอด้วยความมึนงง เพราะเธอมั่นใจว่าเธอไม่เคยเจอผู้หญิงคนนี้มาก่อน
“ฉันก็เป็นเมียของพ่อเธออีกคนยังไงละ แล้วตอนนี้ ลูกของฉันกับเขาก็เพิ่งแปดขวบ ถ้าเธอไม่เชื่อ ฉันจะพาเขาไปตรวจ DNAก็ได้”
มีนาแทบช็อคกับสิ่งที่เธอได้ยิน นี่พ่อของเธอทรยศครอบครัวด้วยการไปมีเมียอีกคนเหรอ มีนาร่ำไห้ด้วยใจที่ปวดหนึบ นี่แม่และเธอโดยพ่อหลอกมาตลอดสินะ
“ คุณต้องการอะไรคะ”
“เงินสามสิบล้าน กับสมบัติทุกอย่างอีกครึ่งหนึ่ง”
“ มันไม่มากไป เหรอวะ”
“ ค่ะ มีนจะให้ แต่หลังจากที่ตรวจ DNAแล้ว
รามิลรับรู้ถึงสีหน้าท่าทางหญิงสาวคนมาใหม่ทันที ความมีพิรุธจแบบนี้มักเจอในคนที่ทำผิด และรามิลมั่นใจว่าหญิงสาวคนนี้โกหก
“ ถ้าตรวจแล้ว ผลเป็นลบ กูจะฆ่ามึงด้วยมือของกูเอง”
คำพูดของรามิล ทำเอาหญิงสาวอีกคนเงียบไปด้วยความหวาดกลัว การกระทำของรามิลเมื่อกี้การันตีได้ว่าเขานั้น ฆ่าเธอได้จริงๆแน่
“ แล้วฉันจะเอาผลตรวจมาให้”
“ไม่ค่ะ เราจะไปด้วยกัน”
“ฉันไม่สะดวกใจจะไปกับพวกคุณค่ะ”
ว่าจบหญิงสาวปริศนาคนนั้นก็หายไปจริงอยู่ที่ของเธอพ่อเคยมีความสัมพันธ์กับหญิงสาว แต่ทั้งสองไม่ได้ถึงขนาดอยู่กินด้วยกัน เธอคนนี้คือหญิงสาวขายบริการที่พ่อของเธอมักไปเริงสวาทร่วม แต่เมื่อรับรู้ถึงการตาย จึงปั้นเรื่องโกหก และหาเรื่องเพื่อรวยทางลัด จึงปั้นเรื่องโกหกขึ้นมา
รามิลขบกรามแน่น ก่อนจะก้มมองบาดแผลของหญิงสาว รามิลอุ้มเธอขึ้นรถทันที ก่อนจะแขกในงานจะมองเธอเป็นสายตาเดียวกัน มีนาซบลงบรแผงอกชายหนุ่มเพื่อหลบสายตา
“พี่รามิล ปล่อยมีนค่ะ มีนเดินได้”
“ อย่าไปสนใจผู้หญิงคนนั้น มันหิวเงิน”
“ถ้ามันเป็นเรื่องจริงละคะ”
“ เรื่องนั้นฉันสืบเอง”
หลายวันผ่านไป..
รามิลตามสืบเรื่องราวของหญิงสาวคนนั้นและพ่อมีนาก็ได้รู้ความจริงทันที ก่อนที่รามิลจะบุกไปที่ซ่องของเธอ
“ มึงกล้ามียังไง มาหลอกมีน มาทำร้ายจิตใจมีน”
กรี้ดดดด.. ปล่อยนะช่วยด้วย
“ อยากได้มากใช่ไหมเงิน เอาไป”
เงินปึกใหญ่จำนวนหนึ่งถูกปาดเข้าที่ใบหน้าหญิงสาว ก่อนจะตามด้วยร่างชายฉกรรจ์นับสิบคนเดินเข้ามาให้ห้อง
“เอาให้คุ้มกับเงินที่กูเสียไป แล้วอย่าคิดยุ่งกับมีนอีก มึงไม่มีสิทธิ์มาทำร้ายจิตใจมีน แค่คำพูดตอแหลมึงก็ไม่มีสิทธิ์”
กรี้ดดดดดด...ชายฉกรรจ์พุ่งเข้าไปข่มขืนหญิงสาวราวกับสัตว์หื่นกระหาย รามิลยืนฟังเสียงร้องของหญิงสาวด้วยความสะใจ ก่อนเดินออกจากตรงนั้นอย่างเลือดเย็น นอกจากเขาแล้ว ห้ามใครแตะต้องมีนา
@โรงพยาบาล
มีนานั่งเหม่อลอยอยู่ริมระเบียงโรงพยาบาล หลายวันมานี้เธอเอาแต่คิดถึงเรื่องที่ผู้หญิงคนนั้นพูด พร้อมกับร่ำไห้ด้วยการจากไปของพ่อแม่หลายปัญหาประเดประดังเขามาพร้อมกัน
“หมอมีน”
เสียงไตรภพเอ่ยเรียกมีนาขึ้น ก่อนที่เธอจะปาดน้ำตา และค่อยๆหันกลับไปช้าๆ
“แอบมาร้องไห้อีกแล้วนะครับ”
“ ทุกคนก็มีมุมอ่อนแอกันบ้างละคะ”
“งั้นเราไปสังสรรค์กันดีไหมครับ”
“ คุยอะไร กันอ่ะ”
เสียงคุณสูติมาใหม่เอ่ยขี้น ก่อนที่ไตรภพจะเหลือบมอง เป็นเชิงรำคาญ
“เมื่อกี้เบสได้ยินว่าจะไปไหนกันเหรอคะ ผอ.”
หมอเบสเอ่ยถามชายหนุ่มขึ้น ก่อนที่มีนาจะชวนเธอไปเที่ยวอีกคน
“ ไปเที่ยว ไปด้วยกันนะคะหมอเบส”
“ ได้ค่ะ หมอมีน”
“วุ่นวาย”
ไตรภพสบถกับตัวเองเบาๆ ก่อนจะมองหมอเบสด้วยความรำคาญใจ ซึ่งหมอเบจก็รู้ดี แต่ทำยังไงได้ในเมื่อหมอไตรภพดันตรงสเปกเธอทุกอย่าง แม้จะรู้ว่าไตรภพนั้นสนใจเพื่อนสนิทของเธอก็ตาม มีนา เป็นคนน่ารักไม่แปลกที่ใครๆจะสนใจเธอ แต่เธอต้องทำให้ไตรภพหันมาสนใจเธอให้ได้ แลกกับอะไรเธอก็ยอม ไตรภพเดินเลี่ยงไปอีกทางทันที เมื่อหมอเบสเริ่มส่งสายตาไปหาเขา
“ แหม หมอเบส ให้มันน้อยๆหน่อย”
“ถึงเป็นหมอมีน ฉันก็ไม่ยอมหรอกนะ คนนี้ต้องเป็นของหมอเบสเท่านั้นค่ะ”
“ ขนาดนั้นเลยเหรอคะหมอเบส”
มีนาเอ่ยถามเธอเป็นเชิงหยอกล้อ ก่อนที่หมอเบสจะขยิบตาให้เธอหนึ่งที แล้วทั้งสองก็หัวเราะออกมาด้วยความนึกขัน
“ เบาๆนะคะ เดี๋ยว ผอ. จะแตกตื่นเอา”
“ ถ้าไม่สนใจกัน คงต้องทำของเขมรใส่แล้วละคะ”
“หมอเบส....”
มีนาแสดงท่าทีตกใจเมื่อคุณหมอสาวอีกคนตั้งท่าจะเอาจริง
“ฮ่าฮ่าฮ่า หมอมีนตรงใจได้ตลกมากเลย”
คุณหมอหัวเราะขึ้น ก่อนที่พยาบาลจะเดินเข้ามาตามเธอ
