EP5 จากกัน

หลังจากที่ทั้งสองเดินออกมาจากห้องน้ำ โลนวูฟก็พาร่างหญิงสาวกลับไปนั่งลงที่โต๊ะทันทัน ก่อนที่เจ้าตัวนั้นจะขึ้นไปร้องเพลงบนเวที เพื่อมอบเพลงสุดพิเศษให้กับเธอ

“ เพลงนี้เป็นเพลงที่ผมอยากร้องให้เธอฟังคับ”

“There's another side that you don't know

You don't know

(มีอีกด้านหนึ่งของฉันที่เธอยังไม่รู้)

I can't wait to get you all alone

All alone

(ฉันรอไม่ไหวแล้วที่จะมองเธอยืนอยู่คนเดียว)

Once I'm in there ain't no letting go

Letting go

(เมื่อฉันเห็นเหยื่อแล้วฉันไม่มีทางปล่อยเธอไปแน่นอน)

Watch me turn your mind into my home

(ดูนะ ฉันจะสะกดจิตเธอ ให้เปลี่ยนใจไปที่บ้านของฉัน)

เพลง : Mind games -Sickick

บทเพลงยังคงบรรเลงต่อไปเรื่อยๆ เวเลนสบตากับชายหนุ่มด้วยแววตาหยาดเยิ้ม โลนวูฟมีเสน่ห์มากๆเมื่ออยู่บนเวที หลังจากบรรเลงเพลงรักอันเร้าร้อนจบลง ชายหนุ่มก็เดินย่างกายเข้ามากอดคอหญิงสาวทันที ทำเอาสาวๆในร้านมองเวเลนด้วยสายตาริษยา เวเลนมองหน้าชายหนุ่มด้วยความเขินอาย ก่อนที่จะขอตัวกลับก่อน เพราะทนสายตาสาวๆในร้านไม่ไหว แต่ถามว่าเธอหรอจะสนใจ ไม่มีทาง งานนี้ เวเลน นัมเบอร์วันค่ะ

วันนี้เป็นอีกวันที่หญิงสาวต้องจากกับชายหนุ่มกลับไปจัดการปัญหาต่างๆของครอบครัวตัวเอง

“ไปเที่ยวกันก่อนกลับได้ไหมดินเนอร์ธรรมดาก็ได้”

โลนวูฟเอ่ยขึ้นในขณะที่กำลังนั่งมองหญิงสาวจัดกระเป๋า

“งอแงอีกแล้วนะคะ”

เวเลนเอ่ยขึ้นเมื่ออีกคนทำท่าทีว่าไม่อยากให้เธอกลับ

“อย่าลืมฉันนะ”

โลนวูฟเอ่ยขึ้น ชายหนุ่มรู้สึกว่าเขานั้นรักผู้หญิงคนนี้เข้าแล้ว และรู้สึกว่าอยากใช้ชีวิตกับเธอ เธอทำให้เสือตนนี้ไม่มองใครนอกจากเธอ เพียงเธอเงียบหรือไม่พอใจ ชายหนุ่มก็กระวนกระวายใจแบบไม่เคยเป็นมาก่อนกับผู้หญิงคนไหน แม้อยากสัมผัสหญิงสาวมากแค่ไหนก็ทำได้เพียงหักห้ามใจทั้งที่รวบหัวรวบหางเธอตั้งแต่วันแรกก็ย่อมได้ แต่เพราะกลัวว่าเธอจะหายไปจึงทำได้เพียงห้ามใจตัวเอง

“เป็นแฟนกันก่อนแล้วค่อยกลับได้ไหมฉันไม่อยากให้เธอไปเจอใครนอกจากฉัน มันอาจจะดูเห็นแก่ตัว แต่ฉันชอบเธอจริงๆ ทีแรกฉันก็ตั้งใจเข้ามาหลอกฟันแต่พอได้รู้จักกัน ฉันว่าฉันหลงเธอเข้าแล้ววะ”

เวเลนอมยิ้มเล็กน้อยกับคำพูดของโลนวูฟ ก็ใช่ว่าเธอจะดูไม่ออกว่าชายหนุ่มนั้นต้องการอะไรจากเธอ เพียงแค่เธอพยามจะดูว่าเขานั้นจะเข้าหาเธอยังไง

“ดูใจกันไปก่อนแล้วกันนะคะ ฉันยังไม่อยากรีบ เรายังต้องเรียนรู้กันอีกเยอะ ในเวลาสองเดือนนี้ฉันจะยังไม่มีใคร ฉันสัญญา”

เวเลนเอ่ยขึ้นก่อนจะเดินเข้าไปสวมกอดชายหนุ่ม เธอเองก็รู้สึกกับชายหนุ่มอยู่ไม่น้อย แต่เธออยากมั่นใจมากกว่านี้ ว่าชายหนุ่มจะมีแค่เธอคนเดียว เวเลนมองหน้าชายหนุ่มที่ทำหน้าไม่สบอารมณ์ ก่อนจะจุ๊บลงที่แก้มสากหนึ่งที ทำเอาโลนวูฟแสดงท่าทีเขินอายทันที

“ก็ชอบทำตัวน่ารักแบบนี้ ไม่หลงยังไงไหววะ”

โลนวูฟเอ่ยขึ้นก่อนจะสวมกอดหญิงสาว

“อื้อออ หายใจไม่ออก”

“ อย่ามีใครนะ ถ้าฉันรู้ว่าใครมันมาจีบ ฉันเอามันตายแน่”

เวเลนหย่นจมูกทันที เมื่อชายหนุ่มข่มขู่เธฮ ก่อนจะยิ้มตาหยี๋ออกมาด้วยความนึกขัน กับความขี้หวง

“อยากทำมากกว่าจูบแล้ว ได้ไหม” เวเลนเหงยหน้าขึ้นสบตากับชายหนุ่มทันที ก่อนเวเลนจะส่ายหัวเป็นคำตอบ

“ไว้เป็นแฟนกันเมื่อไหร่จะให้ทำทุกอย่างเลย”

“พูดแล้วนะ”

“ ค่ะ”

“เตรียมตัวจมเตียงได้เลย”

เวเลนกระพริบตาปริบๆทันทีด้วยความเขินอาย ชายหนุ่มที่เห็นอย่างจึงเอ็นดูเธอมากขึ้นไปอีก

“จูบหน่อย”โลนวูฟเอ่ยขึ้นก่อนจะเชยคางหม่นของหญิงสาวขึ้นมาพร้อมกับโน้มใบหน้ากดจูบริมฝีปากเวเลนจูบตอบอย่างรู้งานทั้งสองดูดกลืนริมฝีปากกันอยู่เนินนาน

“อื้มมมมม”

ก่อนจะเป็นเวเลนที่ผละริมฝีปากออกเมื่อเริ่มขาดอากาศหายใจ

“จะฆ่ากันเหรอคะ” เวเลนเอ่ยขึ้น ก่อนจะยืนมือไปเช็ดคราบลิปสติกออกจากริมฝีปากชายหนุ่มด้วยท่าทีเขินอาย

อื้อ!!

ปึก!ปึก!ปึก!

โลนวูฟพลั่กหญิงสาวนนอนลงบนเตียงพร้อมกับขึ้นคร่อมทันที ริมฝีปากหนายังคงดูดกลืนกลีบปากหญิงสาวอย่างรุนแรง ชายหนุ่มเริ่มควบคุมตัวเองไม่อยู่เมื่อได้กลิ่นสาปหญิงสาว

“พี่โลนวูฟ”

เวเลนร้องห้ามขึ้นเมื่อชายหนุ่มสอดมือหนาเข้าไปภายในเสื้อของเธอ

“หยุดนะคะ”

น้ำเสียงของหญิงสาวทำให้โลนวูฟได้สติและกดริมฝีปากหอมแก้มเธอฟอดใหญ่

“ถ้าฉันทำตามใจตัวเองตอนนี้ เธอคงจะเกลียดฉันใช่ไหม” ไร้ซึ่งคำตอบจากหญิงสาว

“อยากทำตามใจตัวเองจัง แต่กลัวเธอไม่รักมากกว่า” ชายหนุ่มทิ้งตัวลงนอนข้างๆหญิงสาวทันที ก่อนจะดึงเธอเข้ามากอด

“ขอกอดแบบนี้ได้ไหม กลัวว่าจะไม่ได้กอดอีก”

“ฉันจะไม่มีใคร ฉันบอกไปแล้วไงคะ”

“ไม่รู้สิ ฉันเป็นคนที่ขี้หวงมั้ง เลยอยากผูกมัดเธอไว้”

เวเลนมองใบหน้าโลนวูฟด้วยความรู้สึกไม่ต่างกัน หากโลนวูฟนั้นกลับไปทำตัวเหมือนเดิม เธอก็คงเสียใจ แต่ประสบการ์ณสอนให้เธอเผื่อใจเอาไว้

21.00น. หลังจากดินเนอร์อาหารเย็นโลนวูฟก็มาส่งหญิงสาวที่สนามบินทันที

“ ไปก่อนนะคะ แล้วจะโทรหานะ”

“ดูแลตัวเองให้ดีนะ แล้วฉันจะตามไปเอาสัญญา”

“ ค่ะ พี่ก็เหมือนกันนะคะ”

“จูบอีกรอบได้ไหม ?”

“ตรงนี้หรอคะ”

เวเลนเอ่ยขึ้นก่อนหันซ้ายขวาก่อนจะพยักหน้าตกลง เรียวกลิ้นสากควานหาความหวานภายในโพรงปากของหญิงสาวอย่างเอาแต่ใจก่อนจะถอนริมฝีปากออก

“ คิดถึงนะคะ “ เวเลนเอ่ยขึ้นก่อนจะลากกระเป๋าขึ้นเครื่องทันที และไม่ลืมที่จะโบกมือลาชายหนุ่ม

โลนวูฟใจแกร่งกระตุกวูบเมื่อหญิงสาวค่อยๆหายลับตาไป ชายหนุ่มเดินกลับไปที่รถของตัวเองทันที กลิ่นกายสาวยังคงติดอยู่เบาะรถของเขาเหมือน มือหนาค่อยๆเอื้อมไปลูบที่เบาะ

“กูบ้าไปแล้วแน่ๆ เวเลนเธอทำอะไรกับฉัน” โลนวูฟเอ่ยขึ้นก่อนจะขับรถออกมาที่ผับทันที

“ไงมึงทำไมวันนี้ถึงโผล่หัวมาได้วะ สาวไทยกลับประเทศไปแล้วไง” โลนวูฟตหวัดสายตามองเพื่อนก่อนจะยกเครื่องดื่มขึ้นมาด้วยท่าทีไม่สนใจ

“มึงก็ขี้เสือกจริง”

“ หรือมึงไม่เสือกครับไอก๊าซ !! “

“ รำคาญพวกแม่งว่ะ “ โลวูฟเอ่ยขึ้นก่อนจะแสดงท่าทีไม่สบอารมณ์และเดินออกมาจากร้านทันที

“ เป็นไรของแม่งว่ะ”

“ติดใจสาวไทยมั้ง”

@สนามบินประเทศไทย

เวเลนใช้เวลาบินหลายชั่วโมง เมื่อมาถึงเธอก็เจอกับริสาที่มายืนรอรับเธออยู่ทันที เธอสวมกอดเพื่อนด้วยความคิดถึง

“คิดว่าติดใจของนอกสะแล้ว” เวเลนตีเข้าที่แขเพื่อนทันที ก่อนที่เสียงโทรศัพท์มือถือของหญิงสาวจะดังขึ้น

“ฮัลโหลค่ะ”

“ถึงบ้านรึยัง”

“เพิ่งลงเครื่องค่ะ กำลังจะกลับบ้าน ไว้คุยกันนะคะ”

“คิดถึง”

“ค่ะ คิดถึงเหมือนกัน”

เวเลนเอ่ยตอบชายหนุ่มก่อนจะกดตัดสายทันที ริสามองเพื่อนสนิทของเธอด้วยสายตาเจ้าเล่ห์ ก่อนจะขอดูรูปภาพของชายหนุ่ม

“เขาหล่อไหม ขอดูรูปหน่อยสิ”

เวเลนเปิดภาพโลนวูฟให้ชายหนุ่มดู ก่อนที่ริสาจะอึ้งไป

“แกเขาหล่อมาก หล่อแบบแบดๆอะ เขาเหมาะกับฉันมากกว่าแกนะ”

เวเลนมองเพื่อนสนิทด้วยสายตาเหนื่อยหน่าย ก่อนจะพาหญิงสาวเดินไปที่รถทันที

“ไปกันเถอะ ฉันคิดถึงพ่อ” เวเลนเอ่ยขึ้นก่อนจะเดินนำหญิงสาวขึ้นรถทันนที

“ แกโอเคใช่ไหม ฉันรู้เรื่องพ่อแล้วนะ”

“อืม ไปกัน”

@บ้านเวเลน

วันนี้เป็นวันแรกที่ฉันกลับมาถึงประเทศไทยเป็นวันแรก เนื่องจากน้าฉันบอกให้บินกลับมาด่วน เพราะวันนี้มีธุระสำคัญฉันเพิ่งเรียนจบ ดีไซเนอร์จากลอสแองเจลีส ฉันตั้งใจจะกลับมาเปิดบริษัทเกี่ยวกับห้องเสื้อที่ไทยแต่ฉันดันมาเจอข่าวร้ายสะก่อน 

"ทำไมคุณพ่อถึงไม่บอกเวคะ  ทั้งๆที่ท่านป่วยหนักขนาดนี้ ! " ฉันตกใจมากกับสิ่งที่ได้ยิน พ่อฉันป่วยเป็นมะเร็งระยะสุดท้าย พ่อฉันกำลังจะตายในไม่ช้านี้ 

" คุณพ่อของเว เอาแต่นั่งอ่านหนังสือพิมพ์เกี่ยวกับตระกูล เทวารัตน์  ทุกครั้งที่ครอบครัวนั้นค่อยๆเติมโตขึ้นจากการโกงพ่อเราไป  พ่อเราก็จะล้มป่วยทุกครั้ง 

" เทวารัตน์ งั้นเหรอ ทำไมเวไม่เคยรู้เรื่องนี้มาก่อน ? " 

" คุณพ่อของเว เขาเอาเงินไปลงทุนเมื่อ20ก่อน แต่โดน คุณอนิรุจ เทวารัตน์  โกงไปเปิดบริษัทคนเดียว และทรัพย์สินทุกอย่างกำลังจะโดนยึด ก่อนที่แม่ของเราจะเอาเรามาฝากไว้กับน้า และฆ่าตัวตายเพื่อเอาเงินประกันมาให้น้าเลี้ยงดูเว  แต่เงินนั้น น้าเอาไปรักษาพ่อเราหมดแล้ว ส่วนเงินที่ส่งเวเรียน มันเป็นเงินเก็บของน้าทั้งหมด เวเอาบริษัทของวากลับคืนมาได้ไหมลูก " สิ้นเสียงน้าสายฉันกำหมัดในมือแน่น สิ่งที่พ่อกะน้าของฉันปกปิดมาตลอดคือสาเหตุการ์ณตายของแม่ฉัน และวันนี้ฉันรู้แล้ว ว่าใครมันคือ ต้นตอของปัญหา จะเอาทุกอย่างกลับคืนมาให้หมด   รวมถึงการตายของแม่ฉันด้วย

" น้าสายไม่ต้องห่วงนะคะ  ใครที่มันทำอะไรไว้ มันต้องได้ชดใช้ 

"ขอแค่ตระกูลนั้นฉิบหาย แลกกับอะไรเวก็ยอม " 

" เวขอตัวไปดูพ่อก่อนนะคะ "

" เหนื่อยไหมลูกนั่งเครื่องมา... ? " คนเป็นพ่อเอ่ยถามขึ้น เมื่อเห็นลูกสาวที่เฝ้าเลี้ยงได้เติบโตมาเป็นผู้ใหญ่อย่างสมบูรณ์แล้ว

" เว รู้เรื่องทุกอย่างแล้วนะคะ พ่อไม่ต้องห่วงนะ  เวจะเอาทุกอย่างของเราคืน   "

" เวสัญญากับพ่อได้ไหมลูก  ว่าจะเอาของเราคืนมาให้ได้ " 

คนเป็นพ่อค่อยๆลุคขึ้นมากุมมือลูกสาวตัวเองอย่างมีความหวัง " ทุกสิ่งทุกอย่างมันควรจะเป็นของเรา ไม่ใช่พวกตระกูลนั้น "   

" พ่อใจเย็นๆก่อนคะนอนลงก่อนนะคะ อย่าคิดมาก  เวสัญญากับพ่อแล้วไง  มันเคยทำอะไรไว้กับพ่อ วาก็จะทำกับมันแบบนั้นเหมือนกัน "

เวเลนเอ่ยขึ้นก่อนจะขอตัวไปจัดการธุระส่วนตัวของตัวเอง

เวเลนเดินย่างกายเข้ามาในห้องนอนของเธอ พร้อมกับปล่อยโฮออกมาอย่างหนัก ความเจ็บปวดแผ่ซ่านเข้ามาในใจทันที ก่อนที่เสียงมือถือของเธอจะดังขึ้น

“ฮัลโหลคะ”

“ทำไมไม่โทรกลับมา ไปแค่วันเดียวก็ลืมกันแล้วใช่ไหม”

คนปลายสายเริ่มงอแงทันที

“ พอดีที่บ้านมีปัญหานิดหน่อยค่ะ ขอโทษที่ให้รอนะคะ”

“กลับไทย คืนนี้เลยดีไหม เหมือนจะมีเด็กลืมฉันแล้วนะ”

“ ไม่ลืมค่ะ ทุกอย่างยังตราตรึงอยู่ในใจ”

คำพูดของหญิงสาว ทำเอาชายหนุ่มอดที่จะขำออกมาไม่ได้กับคำพูดของเธอ

“ขำอะไรคะ”

“เปล่า จะรีบเคลียร์งานที่นี่แล้วรีบตามไปนะ แค่นี้ก่อนนะ ต้องไปประชุมแล้ว”

“ค่ะ ฉันก็จะนอนแล้วเหมือนกัน”

หลังจากที่หญิงสาวตัดสายจากโลนวูฟ เธอก็หาข้อมูลเกี่ยวกับตะกูลเทวารัตน์ทันที

“โรมัน เทวารัตน์ ลูกชายคนโต ลูกชายคนรอง ไม่มีข้อมูล โรสิตา เทวารัตน์ ลูกสาวคนสุดท้องพร้อมสามี อคิณ... ”

เวเลนมองคนภาพด้วยสายตาเจ็บปวด สามี ของลูกสาวตะกูลเทวารัตน์ ก็คือ พี่คิณ อดีตแฟนคนแรกของเธอ เขาทิ้งเธอไปอย่างเลือดเย็น

หลายเดือนที่แล้ว..

“เราเลิกกันเถอะเว เราห่างกันเกินไป พี่รอเวไม่ไหวแล้ว”

“ขอบคุณที่รอเวมาถึงขนาดนี้นะคะ ขอให้โชคดีกับสิ่งที่พี่เลือก”

“ครับ ขอบคุณนะครับที่เข้าใจพี่ แต่พี่ยังรักเวอยู่เสมอนะ”

“ถ้ารักกันจริง คงไม่บอกเลิกกันแบบนี้หรอกคะ แต่ก็ขอบคุณมากนะคะที่อุส่าห์มาบอกเลิกกันก่อน ขอโทษที่ทำให้เสียเวลา”

หลังจากที่ชายหนุ่มบอกเลิกไม่กี่วัน เขาก็เปิดตัวผู้หญิงคนใหม่ทันที

1 year anniversary นะคะที่รัก @akin

ผู้หญิงคนหนึ่งโพสวันครบรอบโดยการ แท็กรูปภาพหาพี่อคิณ เวเลนกำหมัดในมือแน่น เขาเพิ่งบอกเลิกเธอเพียงไม่กี่วัน แต่กลับมีผู้หญิงมาบอกครบรอบหนึ่งปี นี่เขานอกใจเธอมาตลอดงั้นหรอ