EP4 หวง

กรี้ดดดด เสียงปลายสายดังขึ้น ทำเอาเวเลนตกใจก่อนจะหยิบมือถือขึ้นในมือมาดู เธอลืมว่าเธอนั้นยังคาสายกับเพื่อนสนิทอยู่

“ เหลามาค่า”

เสียงริสาดังเล็ดลอดออกมาจากโทรศัพท์เครื่องหรูทันที ก่อนที่เวเลนจะยกขึ้นมาแนบหู

“ ไม่ใช่ว่าได้ยินหมดแล้วเหรอ”

“ แกจูบกันดังจ๊วบจ้าบขนาดนั้น ฉันกรี้ดดังลั่นแกไม่ได้ยินหรอ หูดับไปแล้วรึไง”

“ หยุดแซวเดี๋ยวนี้นะ”

“ แกฉันอยากเห็นหน้าเขา เขาหล่อป่ะ”

“ หล่อกว่าพี่โรมแกเยอะ”

ริสาเงียบไปทันที เมื่อได้ยินชื่ออดีตคนรัก ทำเอาเวเลน รู้สึกผิดแทบไม่ทัน

“ แกฉันขอโทษ “

เวเลนเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงรู้สึกผิด

“ ไม่เป็นไรแก ปกติเราชอบแซวกันแบบนี้อยู่แล้ว แกคงชิน”

“ แต่ฉันไม่อยากชินเลย ขอโทษนะ”

“ พี่เขาติดต่อกลับมาหาฉันแล้ว”

“ เขาว่าไงบ้าง”

“ เขากำลังจะแต่งงาน”

“ อย่าเศร้านะริสา เดี๋ยวก็บินตามแกไปแล้ว”

“ แค่นี้ก่อนนะ ฉันจะลงไปหาพ่อแม่แล้ว”

“ ไม่ใช่ว่าจะร้องไห้คนเดียวหรอ ริสาฉันรู้จักแกดีกว่าใครนะ”

เวเลนเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงเป็นห่วง ก่อนที่สายจะตัดไป เวเลนมองหน้าจอโทรศัพท์ด้วยความรู้สึกผิด

หลายวันผ่านไป....

โลนวูฟยังคงตามจีบเวเลนอย่างไม่ลดละ หลายวันนี้เขาแทบไม่มองสาวคนไหน เฝ้าเช้าเฝ้าเย็นตลอด

“ ไปเที่ยวด้วยกันไหม ฉันอยากแนะนำเพื่อนที่ไทยให้รู้จัก”

เวเลนพยักหน้าเป็นคำตอบทันที การที่เขาพาเธอไปทำความรู้จักกับเพื่อนเขา แปลว่าทั้งสองเริ่มสนิทกันมากขึ้น

“ งั้นขอไปแต่งตัวก่อนได้ไหม”

เวเลนเอ่ยขึ้นก่อนจะเดินเข้าไปในห้องพัก ตามด้วยร่างของชายหนุ่มเดินตามเข้ามา

“ อ๊ะ ตกใจหมดเลย”

หลายวันมานี้ ชายหนุ่มเข้าออกห้องตามปกติ แต่ไม่ได้ล่วงเกินอะไรเธอหลังจากวันนั้น

โลนวูฟรู้สึกไม่เป็นตัวของตัวเองเมื่ออยู่ใกล้เธอ เขาเป็นเสือไม่มีหญิงคนไหนลอดพ้นจากน้ำมือของเขา แต่กับเวเลน เขากลับอยากทะนุทะนอมรอให้เธอนั้นสมยอมเธอ โลนวูฟมองร่างอรชรของหญิงสาวด้วยสายตาหยาดเยิ้ม เดรสเกาะอกตัวสั้น ที่มีเนินอกอวบโผล่พ้นขึ้นมาเหนือชุดเอวคอดและ สะโพกงอนงาม ทำเอาเขานั้นแทบคลั่ง

“ มองทำไมอะ จืดไปเหรอ”

เวเลนเอ่ยถามขึ้นด้วยน้ำเสียงไม่มั่นใจ เมื่อชายหนุ่มมองชุดที่เธอสวมใส่นานเกินไป

“ เผ็ดกว่านี้ ก็พริกยกสวนละ”

“ 5555+”

เวเลนหัวเราะกับคำพูดออกมากับคำพูดของชายหนุ่ม

“ พูดอะไรแบบนี้เป็นด้วยหรอ”

เวเลนเอ่ยถามขึ้นก่อนจะหันหน้าไปที่กระจก โลนวูฟลุกขึ้นโอบกอดหญิงสาวจากทางด้านหลัง ก่อนจะก้มลงฝังริมฝีปากลงที่ไหล่ของเธอพร้อมกับขบเม้มสร้างรอยรักเอาไว้

“ ไม่ชอบให้แต่งแบบนี้เลย หวง”

ทำพูดของชายหนุ่มทำเอาเวเลนเขิลจนลืมไปว่าริมฝีปากนั้นค่อยๆไล่เลี่ยมาที่บริเวณใบหูและซอกคอของเธอ

“ หยุดเลย”

“ หว่า ไม่เคลิ้มเลย”

โลนวูฟเอ่ยขึ้นด้วยท่าทีหยอกล้อ ก่อนจะสูดดมกลิ่นกายของหญิงสาว กลิ่นเฉพาะของเวเลน เขานั้นจำมันไม่ได้เป็นอย่างดี

“ กลับไทย สัญญาได้ไหม ว่าเราจะคบกัน”

โลนวูฟเอ่ยขึ้นก่อนจะฝังเขี้ยวลงบนซอกคอขาวอย่างแรง

“โอ้ย!!”

เวเลนร้องท้วงขึ้นเมื่อรู้สึกเจ็บแปลบที่บริเวณซอกคอ

“ เจ็บนะ เอาหน้าออกไปเลย”

“ ไม่อยากรู้จักแล้วอะ อยากเป็นผัว”

“ โลนวูฟ !!!!”

เวเลนเอ่ยขึ้น ก่อนจะฟาดแขนเข้าที่ไหล่ของชายหนุ่มอย่างแรง

“ เสร็จแล้วไปกัน”

โลนวูฟมองไปที่ซอกคอขาวของหญิงสาว ก่อนจะเห็นรอยขบเม้มที่ตัวเองฝากไว้ อย่างพอใจ

@ผับask

โลนวูฟเดินเข้ามาพร้อมหญิงสาว ก่อนจะเป็นที่จับจ้องของบรรดาสาวๆที่โลนวูฟเคยคั่ว

“ โลนวูฟช่วงนี้หายไปเลยนะคะ” หญิงสาวคนหนึ่งเดินเข้ามาทักโลนวูฟด้วยท่าทีสนิทสนมก่อนที่เธอนั้นจะเอานมขนาดใหญ่ถูไถไปกับแขนโลนวูฟ เวเลนมองภาพตรงหน้าด้วยสายตาไม่พอใจ ก่อนจะหันหน้าที่ทางอื่นระงับอารมณ์เดือดดาลของตัวเอง

โลนวูฟปาดเหงื่อทันที ก่อนจะลากเฮเลนมาที่โต๊ะที่เพื่อนสนิทเขานั้นรออยู่ก่อนแล้ว เพื่อนๆของโลนวูฟต่างหัวเราะคริคระกับท่าทางเลิ่กลั่กของเพื่อนสนิท

“ ไงมึง”

“ อืม นี่เวเลน คนที่กูชอบ”

โลนวูฟเอ่ยขึ้น ก่อนจะส่งสายตาเจ้าเล่ห์เหมือนที่ชอบทำให้เธอเขินเป็นประจำ แต่รอบนี้กลับต่างออกไป เวเลนเพียงส่งยิ้มให้เพื่อนๆของโลนวูฟ ก่อนจะยกแก้วเหล้าขึ้นดื่ม

“ เอาเว้ยๆๆ คนนี้น่าจะยากหน่อยว่ะ ไอเสือ”

เพื่อนๆของโลนวูฟเอ่ยแซวขึ้นเมื่อเห็นว่าเวเลนไม่สนใจเพื่อนตัวเอง ต่างจากโลนวูฟที่รับรู้ได้ทันทีว่าหญิงสาวนั้นไม่พอใจกับเหตุการ์ณเมื่อกี้ เวเลนต่างจากผู้หญิงคนอื่น หากเป็นผู้หญิงคนอื่น คงมีเรื่องตบตีกันให้เขาเคลียร์แล้ว แต่เวเลนกลับใช้ความเงียบ ซึ่งแบบนี้เขาไม่เคยเจอมาก่อน ไม่รู้ต้องทำยังไง นอกจากอธิบายให้เธอเข้าใจในทันที เพราะเขานั้นไม่อยากมีปัญหาก่อนที่เธอจะกลับ

“ เดี๋ยวกูมา”

โลนวูฟเอ่ยขึ้นก่อนจะดึงเธอเข้ามาในห้องน้ำ

“ อ๊ะ ! เจ็บ”

เวเลนร้องท้วงขึ้นเมื่อโลนวูฟกระชากแขนเธอเข้ามาในห้องน้ำทันที

“ เป็นอะไร”

โลนวูฟเอ่ยถามหญิงสาวขึ้นก่อนจะ ใช้แขนค้ำผนังเอาไว้ เพื่อไม่ให้เธอหันหน้าหนี

“ ปล่าว แค่ไม่สนุกแล้ว”

เวเลนเอ่ยตอบขึ้นด้วยน้ำเสียงไม่พอใจ

“ งั้นกลับ”

โลนวูฟเอ่ยขึ้น ก่อนจะมองเข้าไปที่ใบหน้าของหญิงสาว

“ แต่พี่ยังอยากดื่มกับเพื่อนไม่ใช่หรอ”

“ ก็เธอไม่สนุกแล้ว”

“ ไม่เป็นไรค่ะ ฉันรอได้”

อื้ออออ !!!! เสียงหญิงสาวถูกกลืนหายเข้าไปในลำคอ เมื่อชายหนุ่มโน้มใบหน้าลงมาที่ริมฝีปากหญิงสาวพร้อมกับดูดกลืนอย่างเอาแต่ใจ

“ฉันกับผู้หญิงคนนั้น เราเคยคั่วกันมาก่อนที่ฉันจะเจอเธอ ตอนนี้ฉันไม่มีใคร ฉันมีแค่เธอ”

โลนวูฟเอ่ยขึ้นก่อนจะก้มลงไปขเม้มริมฝีปากของหญิงสาวอีกครั้งเมื่อหญิงสาวกำลังจะเอื้อนเอ่ยออกมา

“ ฉันจริงจังกับเธอแค่คนเดียวนะ” เวเลนสบตากับชายหนุ่มตรงหน้าอีกครั้ง สายตาของโลนวูฟ มันดูจริงใจ ทำให้เธอนั้นเชื่อเขาอย่างสนิทใจ

“ ค่ะ ฉันจะพยามเข้าใจ”

“ หึงฉันหรอ รู้สึกกับฉันแล้วอะดิ”

“ ฉันพูดอย่างนั้นหรอคะ พี่ร้อนตัวไปเองรึป่าว”

“ ถ้าเธอโกรธ ฉันจะจับเธอจูบ เหมือนเมื่อกี้ เอาให้ปากเปื่อยไปเลยดีไหม”

คำพูดของชายหนุ่มทำเอาเวเลนเริ่มหน้าแดงขึ้นมาทันที

“ ระวังฉันมอมเหล้า แล้วโดนลักหลับนะ”

“ งั้นพี่ก็คงไม่ได้เจอฉันอีกเลย”

เวเลนเอ่ยขึ้นด้วยท่าทีคาดโทษ ทำเอาโลนวูฟอดจะขำกับท่าทีขู่ฟูฟ่องเหมือนแมวของเธอ