EP2 ทำความรู้จัก

หลังจากทราบว่าหญิงสาวอยู่ห้องไหนชายหนุ่มก็เดินมาส่งที่บริเวณห้องพักทันที 

" ถ้าไม่เป็นการรบกวน ผมอยากจะชวนคุณ... เอ่ออ ? "

" เวเลนค่ะ "

" ผมอยากจะชวนคุณเวเลนไปดินเนอร์ด้วยกันได้ไหมครับ ? "

" อยากรู้จักเวหรอคะ ? "

" ครับ " คำตอบของชายหนุ่มทำเอาเวเลนไปต่อไปเป็น เธอไม่คิดว่าเขาจะตอบเธอตรงๆแบบนี้ เวเลนเกาแก้มเก้อทันที ก่อนจะตอบตกลงชายหนุ่มออกไป การที่จะทำความรู้จักกับใครสักคน มันก็น่าจะเป็นเรื่องที่ดีสำหรับเธอ

“ ค่ะ งั้นเจอกันนะคะ” เวเลนเอ่ยขึ้นก่อนจะลากกระเป๋าเข้าที่พักทันที ชายหนุ่มยิ้มกริ่มอย่างพอใจ เวเลนเป็นผู้หญิงที่เขาถูกใจจนอย่างเข้าหาอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน โลนวูฟกระตุกยิ้มทันทีเมื่อหญิงสาวก็ดูสนใจเขาไม่แพ้กัน

19.00น @ร้านอาหารสุดหรูริมชายหาด

โลนวูฟจัดการเหมาร้านอาหารคืนนี้ทั้งคืนเพื่อดินเนอร์กับหญิงสาวที่เพิ่งรู้จัก โดยตามสไตล์เขาแล้ว การทำให้ผู้หญิงประทับใจนั้นเป็นเสน่ห์อย่างหนึ่งที่เขามักใช้หลอกล่อผู้หญิงมานักต่อนักแล้ว

ด้านเวเลน เธอชั่งใจอยู่นานในการเลือกชุด เธอเพียงแค่มาพักผ่อนหลังจากเรียนจบ เลยไม่ได้เตรียมอะไรมามาก เพราะอีกไม่กี่วันเธอต้องบินกลับไทย เพราะน้าของเธอนั้นโทรมาบอกว่าพ่อเธอล้มป่วยอีกครั้ง และมีปัญหาที่ต้องจัดการ เวเลนนึกถึงพ่อ ความรู้สึกเป็นห่วงก็เริ่มก่อขึ้นมาในใจ หญิงสาวปัดความคิดทุกอย่างก่อนจะแต่งตัวเดินออกมาจากห้องทันที

“ ขอโทษที่ให้รอนะคะ” เวเลนเอ่ยขึ้น ก่อนจะชะงักเมื่อภายในบริเวณร้านเงียบเฉียบราวกับร้านอาหารถูกปิด

“ ทำไมมีแค่เราคะ ?”

“ พอดีผมชอบความเป็นส่วนตัวนะครับ คุณไม่มีปัญหาอะไรใช่ไหม” เวเลนกระตุกยิ้มทันที เมื่อชายหนุ่มเริ่มแสดงความป๋าให้เธอเห็น

“ ค่ะ” เวเลนตอบเพียงสั้นๆ ก่อนที่โลนวูฟจะแนะนำตัวเอง

“ ผมโลนวูฟครับ” เวเลนสบตากับชายหนุ่มทันที ที่เขาแนะนำตัว

“ โลนวูฟ ชื่อเท่ดีนะคะ”

“ ครับพอดีพ่อตั้งให้” เวเลนพยักหัวเป็นเชิงเข้าใจ ก่อนจะหยิบไวท์ขึ้นมาดื่ม เธอเดตมานักต่อนักแล้ว แต่ ไม่มีผู้ชายคนถูกใจเธอเท่าคนตรงหน้า แม้จะดูเจ้าชู้ไปหน่อย แต่ก็คือว่าโอเค โลนวูฟจ้องใบหน้าเวเลนไม่ละสายตา ความสวยบวกกับความเซ็กซี่ของเธอทำเอาโลนวูฟแทบคลั่ง

“ มีคนเคยบอกไหมคะ ว่าจ้องหน้าคนอื่นนานๆมันเสียมารยาท”

“ ผมชอบมองคนสวยครับ ถ้าได้มองคุณนานๆ ผมยอมเสียมารยาท”

เวเลนยิ้มแห้งออกมากับมุกคารมย์ของชายหนุ่มตรงหน้าทันที

“ คุณเวเลนยังไม่มีแฟนใช่ไหมครับ”

โลนวูฟเอ่ยถามขึ้น ก่อนที่เวเลนจะละสายตาจากวิวทิวทัศน์ขึ้นมาสบตากับชายหนุ่ม

“ เป็นคำถาม ที่ผู้หญิงหลายคนรำคาญนะคะ”

เวเลนเอ่ยขึ้นก่อนจะส่งยิ้มเจ้าเล่ห์ไปให้โลนวูฟ

“ ผมถูกใจคุณครับ ยิ่งได้รู้จักผมก็ยิ่งอยากได้คุณ”

คำพูดตรงไปตรงหน้าของชายหนุ่มทำเอาเวเลนเดือดดาลขึ้นมาทันที

“ การพูดตรงๆกับการเสียมายาท มันมีเส้นบางๆกั้นกันอยู่นะคะ”

เวเลนเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงปกติ ก่อนจะเปลี่ยนสีหน้าเป็นไม่สบอารมณ์ทันที

“ ผมคงแกล้งคุณแรงไปหน่อย ต้องขอโทษด้วย”

“ ไม่เป็นไรค่ะ !”

“ แต่ผมคิดจริง”

เวเลนไม่ได้สนใจคำพูดของคนตรงหน้า แต่เธอกลับรู้สึกว่ากำลังมีผู้หญิงคนหนึ่งจ้องมองเธออยู่ด้วยสายตาไม่พอใจ

“ คุณโลนวูฟไม่มีใครใช่ไหมคะ ?”

“ เรียกพี่สิก่อนสิ แล้วจะตอบ”

“ พี่ยังไม่มีใครใช่ไหมคะ?”

“ ครับ ยังไม่มีใคร”

“ งั้นพี่ตอบคำถามฉันได้ไหม ว่าผู้หญิงที่กำลังจ้องมองที่เรา เขาคือใคร”

คำพูดและสายตาของเวเลน ทำเอาชายหนุ่มแทบกุมขมับ เมื่อเห็นว่ารอยัลกำลังยืนมองพวกเขาทั้งสองด้วยสายตาไม่พอใจ

“ ถ้ามีเจ้าของอยู่แล้ว ฉันขอไม่ทำความรู้จักคุณดีกว่า เพราะฉันไม่อยากเสียเวลา แล้วก็ไม่อยากยุ่งกับของๆใคร ขอบคุณสำหรับมื้อนี้นะคะ แต่ต่อไป ไม่ต้องจะดีกว่า”

เวเลนเอ่ยขึ้น ก่อนจะเดินออกไปจากร้านอาหารหรูทันที เธอพอจะดูออกว่าชายหนุ่มนั้นค่อนข้างเจ้าชู้แต่ไม่คิดว่าจะมีแฟนอยู่แล้ว แม้จะถูกใจโลนวูฟอยู่ไม่น้อย แต่เธอไม่ลดตัวลงไปยุ่งกับของๆใครเป็นแน่ เวเลนผู้สวยและสง่าในมหาลัยS แห่งลอสแองเจอลิส ไม่มีทางไปแย่งผู้ชายของใครแน่ๆ

หลังจากเวเลนเดินออกไป โลนวูฟก็เดินเข้าไปกระชากตัวรอยัลแฟนสาวตัวเองทันที

“ ใครใช้ให้เธอมายืนอยู่ตรงนี้ !!”

โลนวูฟตะเบงเสียงดังลั่น ก่อนจะผลั่กร่างหญิงสาวล้มลงไปพื้น

“ เมื่อไหร่จะหยุดแล้วมีฉันคนเดียว”

รอยัลเอ่ยขึ้นด้วยความเจ็บปวดก่อนอาการจุกอกจะเข้ามาในใจ

“ฉันหมดรักเธอแล้ว ออกไปจากที่นี่สะ ก่อนที่ฉันจะสั่งคนมาเก็บเธอ”

รอยัลส่ายหัวด้วยความหวาดกลัว เขานั้นรู้จักนิสัยโลนวูฟเป็นอย่างดี นอกจากที่เขาจะทำธุรกิจเกี่ยวกับโรงแรมแล้ว เขายังทำธุรกิจผิดกฏหมายอีก

“ ฉันขอโทษ ฉันจะอยู่เฉยๆไม่ให้ใครเห็นอีก แต่อย่าเลิกกับฉันเลยนะ”

“ แต่ฉันจะเลิก !! ฉันชอบเวเลน ฉันอยากได้เธอ”

“ ไม่จริง นายก็แค่อยากได้ นายไม่ได้รักเธอ”

“ แล้วยังไง สุดท้ายฉันก็ไม่เอาเธออยู่ดี”

คำพูดร้ายกาจของโลนวูฟทำเอาเธอร่ำไห้ออกมาอย่างหนักก่อนวิ่งออกมาจากตรงนั้นทันที