Ep.2 คนขับรถคนใหม่ (2)

“อยากสิครับ พอดีผมยังไม่ได้งานใหม่ แต่ผมยินดีเป็นคนขับรถชั่วคราวให้คุณก่อนนะครับ ถ้าคุณต้องการ”

“งั้นก็ดีเลย ฉันจะจ้างนายขับรถให้ แบบชั่วคราวสักเดือนหนึ่งก่อน ถ้านายทำให้ฉันพอใจ ฉนถึงจะให้นายเซ็นสัญญาเป็นคนขับรถของฉันแบบปีต่อปี”

“ได้ครับคุณเอิร์น สำหรับผมยังไงก็ได้อยู่แล้ว”

“งั้นก็รีบมารับฉันไปทำงานที่นวนครค่ะ”

“ครับอีกประมาณห้านาทีผมจะขับรถไปจอดที่หน้าบ้านของคุณเอิร์น คุณช่วยให้คนรับใช้มาเปิดประตูให้ผมด้วยนะครับ ผมจะไปรับคุณถึงหน้าบันไดบ้านเลย”

“ได้”

“ผมจะรีบไปนะครับ”

หญิงสาววางสายไป แล้วหันไปสั่งให้คนใช้ ไปเปิดประตูรอคนขับรถคนใหม่ของเธอ

ประมาณห้านาทีต่อมา

รถเก๋งคันหรูก็ขับเลี้ยวเข้ามาจอดในบ้าน เป็นรถใหม่ป้ายแดงอีกต่างหาก แล้วคนที่เดินลงมาจากรถ ก็แต่งตัวหล่อมากจนสาวใช้แม่บ้านพากันตกตะลึงมองกันตาค้าง

เต็มยศสวมสูททันสมัย สวมแว่นตาสีชา และหวีผมเสยไปด้านหลัง และผมบางส่วนก็ยังดีดตัวลงมาปรกหน้าผากของเขา เสริมให้ใบหน้าคมเข้มนั้น ดูมีเสน่ห์น่าค้นหามากยิ่งขึ้น

เขาดูเป็นคนละคนกับวันที่มาสัมภาษณ์เลย

พิมพ์นรีเองก็เผลอมองชายหนุ่มตาค้าง ไม่คิดว่าเขาจะมาแบบเต็มยศสมชื่อเขาแบบนั้น แล้วเขามีเงินออกรถป้ายแดงแบบนี้ ท่าทางดูเป็นผู้ดีมีเงินแบบนี้ เขามาสมัครเป็นคนขับรถของเธอทำไมกัน

‘มันแปลกมาก’

“ตอนนี้คุณเอิร์นคิดได้หรือยังครับ ว่าจะนั่งรถผมไปหรือจะเอารถของคุณเอิร์นไปดี ผมสามารถขับรถยี่ห้อไหนรุ่นไหนก็ได้ทั้งนั้นนะครับ”

“เอารถของฉันไปดีกว่า”

“ได้ครับ”

แล้วเต็มยศเอารถตนเองไปเก็บ แล้วก็เดินตามลุงมนัสไปยังรถของท่านอเนกที่จอดอยู่ในโรงรถออกมา

พาขับมาใกล้เจ้านายสาวแสนสวย เต็มยศก็เดินมาหาเจ้าของร่างเพรียวระหงในชุดเดรสสีทองอมเขียวจางๆ ปัดผมแสกข้าง เจ้าหล่อนดูช่างเซ็กซี่ สวยเริดหรูดูแพงมากในสายตาของเต็มยศ

‘สวยมากจริงๆ’

ท่าทางของเธอจะชอบสวมชุดเดรสรัดรูปจริงๆนั่นแหละ เพราะเมื่อวานเขาก็จำได้ว่า เธอสวมชุดเดรสกำมะหยี่สีแดงที่คล้ายๆทรงนี้เช่นกัน และมันก็เหมาะกับรูปร่างเพรียวบางแต่ได้สัดส่วนของเธอมากจริงๆ มันเข้าส่วนโค้งส่วนเว้าราวกับนาฬิกาทรายของหญิงสาวได้อย่างเหมาะเจาะ

‘แล้วก็หุ่นดีมากๆ’ เต็มยศชมเธอในใจ

หน้าท้องแบนราบ หน้าอกอวบพอดีกับรูปร่าง และใบหน้าที่สวยใสอ่อนเยาว์ราวกับหญิงสาวที่อายุยังไม่ถึงยี่สิบ

แต่เขาก็ไม่คิดว่าพิมพ์นรี อายุของเธอจะถึงยี่สิบหกปีแล้ว ส่วนเขาก็สามสิบหกปี ห่างกันเกือบรอบ

“นายจะพิจารณารูปร่างหน้าตาของฉันไปอีกนานไหม”

เธอเริ่มหงุดหงิดแล้ว เมื่อเขาเอาแต่จ้องหน้าเธอนิ่งๆ

เขายิ้มออกมา

“ก็วันนี้คุณดูสวยมากนี่ครับ เชิญคร้าบคุณผู้หญิง”

เขาเปิดประตูรถให้หญิงสาวขึ้นไปนั่ง แล้วร่างเพรียวระหงสมส่วนก็เข้าไปในนั่งรถด้วยท่าทางเชิดๆ หยิ่งๆ

เธอไม่ค่อยชอบหน้าผู้ชายที่ดูเจ้าชู้ หูตาแพรวพราวแบบนี้หรอก

แต่ว่าตอนนี้เธอแค่จำเป็นต้องอาศัยเขา เพราะเธอไม่รู้จักใครเลย แต่แน่นอนว่าเธอจะจ้างเขาแค่ชั่วคราวเท่านั้น เพราะถ้าจะให้เขาขับให้เธอแค่วันเดียว ก็คงจะไม่ได้อีก เพราะเธอคงหาคนขับรถคนใหม่ไม่ทัน

“นั่งตัวตรงไปตลอดทางแบบนี้ ระหวังปวดหลังนะครับ”

“มันเรื่องของฉันน่า นายมีหน้าาที่ขับรถ ก็ขับไปแบบเงียบๆเถอะ”

“โอเค ผมบอกไปแบบนั้นเพราะเป็นห่วงน่ะครับ ผมแค่อยากจะบอกให้คุณนั่งด้วยท่าทางสบายๆ เวลาไปถึงที่ทำงานจะได้ไม่เมื่อยครับ”

หญิงสาวเงียบ เธอขี้เกียจต่อปากต่อคำกับเขาอีก และต่างคนต่างก็เงียบไปตลอดทาง จนถึงที่ทำงานของหญิงสาว

“เชิญครับ แล้วจะให้ผมขับรถมารับคุณกี่โมงดีครับ”

“ห้าโมงเย็นของทุกวัน ส่วนตอนเช้าก็เกือบเจ็ดโมงในแต่ละวันห้ามมาสาย”

“โอเคครับ ผมจะไม่ทำให้คุณเอิร์นผิดหวังแน่นอน”

พอตกเย็น เวลาสิบเจ็ดนาฬิกาตรงเป๊ะ รถของท่านอเนกที่มีเต็มยศเป็นคนขับ ก็มาจอดเทียบท่ารอรับเจ้านายสาวอยู่ตรงที่จอดรถวีไอพี