พิภพคืนรัก

บทนำ

สามปีที่แล้ว

LEVEL LOVE Magazine

พิภพ (ภพ)

ธาตุดิน : มั่นคง เข้มแข็ง มีความมุ่งมั่น

นิสัย : สุขุม อ่อนโยน

คณะ : อักษรศาสตร์ ปี4

Q : สวัสดีค่ะทุกคน มาพบกันในแมกาซีนประจำสัปดาห์อีกแล้วนะคะ วันนี้พิเศษมากๆ เลยค่ะ เพราะเราได้คว้าตัวหนุ่มสุดฮอตประจำคณะอักษรศาสตร์มาให้ทุกคนได้ฟินกันค่ะ กว่าจะได้สัมภาษณ์กับหนุ่มคนนี้ขอบอกเลยว่ายากมากๆ แต่เพื่อทุกคนดิฉันทำได้ค่ะ! ซึ่งแน่นอนว่าหนุ่มหล่อ หนุ่มฮอตประจำคณะอักษรศาสตร์ไม่ใช่ใครที่ไหน เพราะคนๆ นั้นก็คือ ‘พิภพ’ หรือ ‘ภพ’ นั้นเองค่าาา

A : สวัสดีครับ ผมภพนะครับ :)

Q : ดิฉันรู้สึกดีใจและตื่นเต้นมากๆ ยินดีต้อนรับคุณภพ นักศึกษาคณะอักษรศาสตร์ ปี4 หนุ่มฮอตธาตุดิน ในโปรเจกต์ Next level love ที่กำลังเป็นที่จับตามองของสาวๆ ในมหาวิทยาลัยตอนนี้ค่ะ!!

Q : หลายๆ คนคงจะทราบกันดีนะคะ ว่าทางมหาวิทยาลัยของเรานั้นมีโปรเจกต์ที่เพิ่งสร้างขึ้นมานั้นก็คือโปรเจกต์สี่ธาตุ สี่สไตล์ ซึ่งก็ได้คัดเลือกทั้งสี่คนมาแล้วเรียบร้อยค่ะ ซึ่งหนึ่งในนั้นก็คือภพของเรานั้นเองค่า ดิฉันได้เปิดโอกาสให้น้องๆ ได้ส่งคำถามเข้ามาในอินบ็อกข้อความซึ่งก็ถล่มทลายจนอ่านไม่หมดเลยทีเดียว แต่มีคำถามหนึ่งที่คนถามเข้ามาเยอะมากๆ เลยค่ะ คุณภพมีแฟนรึยังคะ

A : ไม่มีครับ ผมโสด

Q : กรี๊ด!! อยากจะกรี๊ดให้ถึงดาวอังคาร หนุ่มภพของเราโสดค่ะทุกคน!! แล้วถ้าสาวๆ อยากจะยื่นใบสมัครขอเป็นแฟนนี่ต้องมีคุณสมบัติอย่างไงบ้างคะ

A : ไม่มีหรอกครับ ผมไม่ได้กำหนดสเปกตายตัว ถ้าเห็นแล้วชอบก็คือชอบ ไม่ได้ซับซ้อนอะไรมากมาย

Q : งั้นขอถามนิสัยหรือไม่ก็ความชอบหน่อยค่ะว่าชอบผู้หญิงแบบไหนคร่าวๆ ก็ได้ค่ะ

A : อืม...ถ้านิสัยเราเข้ากันได้ก็คงโอเคแหละครับ ผมไม่ชอบคนเรื่องมากสักเท่าไหร่ เพราะผมเป็นคนค่อนข้างเก็บตัวชอบอยู่ในโลกของตัวเอง ซึ่งนิสัยตรงนี้สาวๆ หลายคนอาจจะเบื่อผมได้

Q : ดูน่าค้นหาดีนะคะ ไม่เห็นจะน่าเบื่อเลยเนอะ อิอิ

“หมั่นไส้! ผมไม่ได้กำหนดสเปกตายตัว ถ้าเห็นแล้วชอบก็คือชอบ ไอ้ภพมึงตอบคำถามเหมือนดาราดังเลยว่ะ” เสียงเข้มเอ่ยแซวพร้อมกับทำหน้าล้อเลียนหลังจากที่อ่านบทสัมภาษณ์ในแมกาซีน

“หุบปากมึงไปไอ้เต” ชายหนุ่มตอบกลับไปอย่างนึกรำคาญ

‘พิภพ’ ธาตุดิน นิสัยเข้มแข็ง หนักแน่น นักศึกษาคณะอักษรศาสตร์ ปี4

“ใครกันน้า ที่จะทลายกำแพงของพี่ภพได้ วาล่ะอยากเห็นจริงๆ” หญิงสาวส่งสายตามองร่างสูงอย่างพิจารณา

‘วารี’ ธาตุน้ำ นิสัยอ่อนไหว อ่อนโยนและเป็นมิตรกับทุกคน นักศึกษาคณะบริหารธุรกิจ ปี2 มีสัมผัสพิเศษและเปิดไพ่ดูดวงชะตา

“เห้อ วันนี้ร้อนชะมัดเลย” เสียงของบุคคลที่เข้ามาใหม่เอ่ยขึ้นก่อนจะเดินไปหยิบกระป๋องน้ำอัดลมที่วางอยู่บนโต๊ะขึ้นมาดื่ม

“ทำไมมาช้าจังโย แล้วไหนแกบอกว่าจะพาเพื่อนมาด้วย อยู่ไหนล่ะ” วารีเอ่ยถามน้องสาวแท้ๆ ที่เพิ่งเดินเข้ามาพร้อมกับชะเง้อมองด้านนอกประตู

‘วาโย’ ธาตุลม นิสัยเด็ดเดี่ยว เจ้าแผนการและไม่ยอมใคร นักศึกษาคณะวิศวกรรมศาสตร์ ปี1

“เข้าห้องน้ำอยู่ เดี๋ยวก็มา”

“อ๊ะ! พี่เต! มาแย่งที่นั่งวาทำไม!”

“ก็ไปนั่งที่อื่นดิ พี่จะนั่งตรงนี้” อีกฝ่ายยักคิ้วกวนๆ ส่งไปให้ก่อนจะหันหน้าหนีไปอีกฝั่ง

“พี่ภพช่วยวาด้วย พี่เตแย่งที่นั่งวา” เมื่อทำอะไรกับอีกฝ่ายไม่ได้ก็หันไปขอความช่วยเหลือกับพิภพที่นั่งอ่านหนังสืออยู่เงียบๆ

“ไอ้เต อย่าแกล้งน้อง” พิภพเงยหน้าขึ้นละสายตาจากหนังสือและเอ่ยบอกเพื่อนสนิทด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่ง

‘เตโช’ ธาตุไฟ เชื่อมั่นในตัวเอง อารมณ์ร้อน นักศึกษาคณะสถาปัตยกรรม ปี4

“ขี้ฟ้อง! ยัยเด็กขี้ฟ้อง!” เตโชมองวารีด้วยสายตาคาดโทษก่อนจะจำยอมลุกขึ้นไปนั่งที่เก้าอี้อีกฝั่งอย่างเลี่ยงไม่ได้

ทั้งพิภพ วารี วาโย และเตโช อยู่ในห้องชมรมของมหาวิทยาลัยซึ่งตอนนี้กลายเป็นห้องพักส่วนตัวของพวกเขาไปแล้ว เนื่องจากทั้งสี่คนนี้เป็นนักศึกษาที่ถูกคัดเลือกในโปรเจกต์ Next Level Love ที่ได้ก่อตั้งขึ้นเพื่อโปรโมตมหาวิทยาลัยโดยจะทำการคัดเลือกหนุ่มสาวแต่ละคณะซึ่งความบังเอิญก็เกิดขึ้นเมื่อผู้ผ่านเข้ารอบนั้นเป็นสี่ธาตุสี่สไตล์เหนือความคาดหมายของผู้จัดงาน เลยทำให้ทั้งสี่คนผ่านเข้ารอบและเป็นที่สนใจของผู้คนในมหาวิทยาลัยเป็นอย่างมาก

ก๊อก! ก๊อก! ก๊อก!

เสียงเคาะประตูดังขึ้นก่อนที่คนด้านนอกจะค่อยๆ เปิดออกและเดินเข้ามาในห้อง

“เข้ามาสิไวน์” วาโยเอ่ยกับเพื่อนสนิทที่กำลังเดินเข้ามาด้วยความประหม่า ขาเล็กหยุดยืนอยู่ที่หน้าประตูในมือก็ถือกระเป๋าผ้าสีหวานไว้แน่น

“สะ...สวัสดีค่ะ” เสียงเล็กเอ่ยพร้อมกับโค้งศีรษะทักทายคนในห้องด้วยน้ำเสียงตะกุกตะกัก

“ว้าว! สาวน้อยคนนี้ใครครับเนี่ย เพื่อนโยเหรอ” เตโชเอ่ยทำลายความเงียบพร้อมกับหันไปถามวรุ่นน้องสาวอย่างสนใจที่เห็นใบหน้าหวานของบุคคลที่เข้ามาใหม่

“เพื่อนโยเองค่ะ ชื่อไวน์”

“หืม ชื่อน่ากินสุดๆ”

“นี่พี่เต! หยุดเลยนะ ทำไมถึงชอบพูดจาคุกคามคนอื่นแบบนี้” วาโยรีบหันไปหาเตโชพร้อมกันทำหน้าไม่พอใจ

“ขอโทษครับ พี่ไม่ได้ตั้งใจครับ” เตโชทำหน้ารู้สึกผิด เขาไม่ได้ตั้งใจที่จะคุกคามหญิงสาวแต่อย่างใดเพียงแค่อยากเอ่ยแซวทักทายเพื่อนของรุ่นน้องเท่านั้น

“พี่ชื่อวานะเป็นพี่สาวของโย พี่คนที่เจ้าชู้นี่ชื่อเตโช ส่วนคนที่เงียบๆ นั้นน่ะพี่ภพจ้ะ”

“สวัสดีค่ะพี่วา พี่เต พี่ภพ”

“ไวน์มานั่งข้างพี่ดีกว่า ไหนดูซิ...สวยน่ารักอย่างที่โยบอกพี่ไม่มีผิด” วารีจับแขนเล็กให้นั่งลงข้างกายและเอ่ยด้วยความเป็นมิตร เธอเคยได้ยินวาโยพูดถึงเพื่อนสนิทอยู่บ่อยๆ แต่ก็ไม่เคยเห็นตัวจริงสักที

“โยเคยเล่าเรื่องไวน์ให้พี่วาฟังด้วยเหรอคะ” หญิงสาวเอ่ยถามแววตาใสพร้อมกับยิ้มกว้างออกมา

“โอ้โห...ช็อตนี้กูตายว่ะ...ตายเลย น้องไวน์ครับมีใครเคยบอกไหมว่าเวลาที่น้องไวน์ยิ้มน่ารักมาก”

“พี่เตอย่ามาเจ้าชู้ใส่เพื่อนโยนะ! ไม่ต้องมองเลย คนนี้ไม่ให้ยุ่ง” วาโยที่เห็นสายตาของรุ่นพี่หนุ่มก็ถึงกับต้องออกปากห้ามและมองตาแข็งใส่ เพราะเธอรู้จักนิสัยของอีกฝ่ายดีว่าเจ้าชู้ขนาดไหน

“พี่ไม่ได้จะเจ้าชู้ใส่สักหน่อย ก็ชมตามความจริง เพื่อนเราน่ะน่ารักจริงๆ” ชายหนุ่มรีบตอบกลับ ถึงแม้ว่านิสัยของเขาจะเจ้าชู้แต่เขาก็ไม่ได้คิดไม่ดีกับเพื่อนสนิทของรุ่นน้อง เขาเพียงแค่อยากทักทายและทำความรู้จักเท่านั้น

“นี่น้องไวน์ก็เรียนอยู่วิศวะฯ เหมือนโยเหรอ”

“เปล่าค่ะ ไวน์เรียนอักษรค่ะ”

“อ้าว งี้ก็คณะเดียวกันกับพี่ภพน่ะสิ พี่ภพเคยเห็นน้องไหมคะ” วารีหันไปถามพิภพที่กำลังก้มหน้าก้มตาอ่านหนังสืออยู่เงียบๆ พลันทำให้ใบหน้าหวานหันไปมองตามพร้อมรอยยิ้ม

“ไม่เคย” เสียงทุ้มตอบกลับมาด้วยความเรียบนิ่งทำเอาหญิงสาวถึงกับต้องหุบยิ้มแทบไม่ทัน

“ปกติไวน์จะอยู่แต่ในห้องสมุดอ่านหนังสือฟังเพลงอยู่คนเดียวมากกว่า ไม่ค่อยร่วมกิจกรรมเท่าไหร่หรอก” วาโยตอบแทนเพื่อนสนิทหลังจากที่เห็นใบหน้าหวานหมองลง

“แล้วสองคนนี้ไปรู้จักกันได้ยังไง ตอนแรกก็นึกว่าเรียนคณะเดียวกัน ไปสนิทกันตอนไหนเนี่ย”

“รู้จักกันตอนคัดเลือกดาวเดือนค่ะ ไวน์ไม่มีเพื่อนเลยก็มีแต่โยนี่แหละค่ะที่เข้ามาทัก^^”

“ว้าว ดีกรีดาวคณะด้วยนะเนี่ย”

“ไวน์สนใจดูไพ่ไหม พี่ดูให้ฟรี” วารีแทรกขึ้นและมองหญิงสาวด้วยแววตาตื่นเต้นก่อนจะหันไปหยิบไพ่ยิปซีในกระเป๋าราคาแพงออกมากางไว้บนโต๊ะ

วารีมีสัมผัสพิเศษและสามารถดูดวงชะตาได้เธอมักจะเปิดไพ่ดูดวงให้คนอื่นอยู่ตลอด แต่เธอไม่ได้รับดูดวงเปิดไพ่ให้ใครมั่วซั่วจะเลือกรับคนที่อยากดูให้เท่านั้น และแน่นอนว่าชื่อเสียงการเปิดไพ่ของเธอโด่งดังและมีใครหลายๆ คนอยากที่จะดูดวงชะตากับเธอ

“เห้อ! บ้านก็รวยแต่ยังจะมาหลอกลวงเพื่อนน้องอีกเหรอวา”

“ไอ้พี่เต! หลอกลวงที่ไหนกัน!” วารีมุ่ยหน้าให้กับรุ่นพี่หนุ่มที่ไม่ว่าเธอจะทำอะไรก็ถูกขัดไปเสียหมด

“พี่โยดูแม่นจริงๆ นะไวน์ลองดูสิ” วาโยพูดเสริมอีกเสียง เธอเองก็เคยดูกับพี่สาวอยู่บ่อยๆ เวลามีเรื่องเครียดหรือไม่สบายใจ แต่ถึงแม้ว่าทั้งสองคนจะเป็นพี่น้องกันแน่สัมผัสพิเศษนั้นมีเพียงแค่วารีเท่านั้นที่ได้มีติดตัวมาตั้งแต่เกิด

“ก็ได้ค่ะ^^” เสียงสดใสตอบกลับไปด้วยรอยยิ้ม เธอเองก็เคยได้ยินชื่อเสียงคำบอกเล่าจากปากคนอื่นๆ มาเหมือนกัน แล้วนี่ก็เป็นโอกาสดีอีกทั้งก็ไม่ได้เสียหายอะไรด้วย

“อืม...ดูเรื่องความรักดีกว่า เรามีแฟนรึยัง”

“ยังไม่มีค่ะ”

“โอเค งั้นหลับตา ทำจิตใจให้สงบแล้วเลือกไพ่มาสามใบนะ”

หญิงสาวทำตามอย่างว่าง่ายเธอหลับตาลงและเลือกไพ่ตรงหน้ามาสามใบตามที่วารีบอก ทุกสายตาต่างก็จดจ้องมาที่เธอด้วยความลุ้นไปพร้อมๆ กันไม่เว้นแม้กระทั่งพิภพที่จดจ้องใบหน้าหวานไม่วางตา

วารีเปิดไพ่ทั้งสามใบก็ถึงกับต้องทำตาโตเบิกกว้างพลันทำเอาคนตัวเล็กถึงกับนั่งไม่ติดด้วยความวิตก

“ไพ่ทำไมเหรอคะ ไม่ดีเหรอคะพี่วา”

“ไม่ใช่จ้ะ...ไพ่บอกว่าเร็วๆ นี้ไวน์จะได้พบเจอกับความรัก”

“จะ...จริงเหรอคะ”

“อืม...เป็นรักที่ไวน์ตามหา เขาเป็นคนอบอุ่น แล้วก็...” วารีชะงักและหยุดคำพูดไปเมื่อเสียงโทรศัพท์ของเธอดังขึ้น

“โธ่! กำลังลุ้นเลย” เตโชที่นั่งฟังอยู่ถึงกับถอนหายใจออกมา แม้ว่าเขาจะไม่เชื่อเรื่องแบบนี้แต่เขาเองก็อยากรู้ว่าการทำนายดูดวงชะตานั้นเป็นอย่างไร

“พ่อโทรมา” วารีและวาโยมองหน้ากันก่อนจะเงียบไป

“พ่อต้องโทรทาบอกให้เรารีบกลับบ้านแน่ๆ เลย”

“เอ่อ...น้องไวน์พี่ขอตัวไปรับโทรศัพท์ก่อนนะจ๊ะ”

“ค่ะพี่วา” หญิงสาวส่งยิ้มกว้างก่อนจะหันมองรอบห้องไปพรางๆ แต่ทว่าสายตาของเธอกลับหยุดชะงักเมื่อประสานเข้ากับสายตาคมของพิภพเข้า

ไวน์ยิ้มบางๆ ส่งให้ไป เธอจะเคยเห็นพิภพอยู่บนหน้าแมกาซีนของมหาวิทยาลัยแต่ไม่เคยเห็นตัวจริงแบบใกล้ชิดเช่นนี้ เธอมักจะได้ยินเสียงพูดของเพื่อนในห้องเรียนที่พูดถึงรุ่นพี่ในคณะอย่างพิภพว่าหล่อนักหนาแถมยังเข้าถึงยากอีก จนกระทั่งวันนี้ได้สัมผัสเธอก็รู้สึกเช่นนั้นจริงๆ

“โย พ่อโทรมาบอกว่าแม่ตกบันได! ตอนนี้อยู่ที่โรงพยาบาล”

“ว่าไงนะ!?”

“ไม่รู้อาการเป็นยังไงบ้าง พี่ว่าเรารีบไปกันเถอะ” วารีเอ่ยด้วยน้ำเสียงร้อนรนพลันหยิบเก็บไพ่ยิปซีใส่กระเป๋าอย่างเร่งรีบ

“ไวน์ฉันขอโทษนะฉันต้องรีบกลับก่อน แกกลับคนเดียวได้ใช่ไหม”

“ได้สิ แกรีบไปเถอะไม่ต้องเป็นห่วงฉัน” หญิงสาวรีบพยักหน้าตอบตอนนี้สิ่งเดียวที่ควรห่วงก็คือเรื่องครอบครัวมากกว่า

“ฉันไปก่อนนะ ไว้เดี๋ยวฉันโทรหา” วารีและวาโยรีบวิ่งออกจากห้องไปเหลือเพียงแต่พิภพ เตโช และไวน์เพียงสามคนเท่านั้น

แววตาหวานหันไปมองทั้งสองคนเล็กน้อยก่อนจะโค้งศีรษะลงและหยิบกระเป๋าผ้าสีหวานขึ้นมาถือไว้เพื่อหวังที่จะเดินออกจากห้องไป

“ไวน์ขอตัวก่อนนะคะ สวัสดีค่ะ”

“กลับยังไงล่ะเรา” เตโชเอ่ยถามด้วยท่าทีเป็นมิตร

“คงเรียกคนที่บ้านให้มารับน่ะค่ะ”

“งั้นกลับดีๆ นะวันหลังก็มานั่งเล่นที่นี่ได้พวกพี่ไม่กัดหรอก”

“ได้เลยค่ะ ขอบคุณมากนะคะ^^” หญิงสาวตอบรับด้วยความเต็มใจก่อนจะเดินออกจากห้องไป แต่ทว่าเมื่อเดินไปเพียงไม่กี่ก้าวเสียงโทรศัพท์ของเธอก็ดังขึ้น

“ค่ะแม่...ยังไม่เลิกเรียนเลยค่ะ วันนี้น่าจะเลิกเย็นเลย...เอ่อ...ไวน์กลับเองได้ค่ะไม่ต้องเป็นห่วงนะคะแม่...ค่า ไวน์จะรีบกลับนะคะ” หญิงสาวเอ่ยด้วยสีหน้าลำบากใจ เธอเลือกที่จะโกหกเนื่องจากอยากจะใช้ชีวิตด้วยตัวเองดูสักครั้ง

“เด็กขี้โกหก” เสียงทุ้มเอ่ยก่อนจะเดินออกมาจากใต้ตึกทำเอาคนตัวเล็กถึงกับสะดุ้งและรีบหันขวับไปมองยังต้นเสียง

“พะ...พี่ภพ! พี่มาตั้งแต่เมื่อไหร่คะ” เสียงเล็กสั่นเครือและกำมือตัวเองไว้แน่นเมื่อถูกจับได้ว่าโกหก

“แล้วไหนบอกว่าจะให้ที่บ้านมารับ”

“เอ่อ...ไวน์...คือไวน์...”

“เด็กขี้โกหก” พิภพเอ่ยย้ำอีกครั้งพรางกอดอกมองหญิงสาวด้วยสายตาเรียบนิ่งยากจะคาดเดา

“คือไวน์ยังไม่อยากกลับบ้านน่ะค่ะ ความจริงวันนี้ไวน์ชวนโยไปดูหนังแต่ก็ต้องเลื่อนไปซะก่อน”

“แล้วทำไมไม่บอกความจริงไป”

“กลัวแม่เป็นห่วงค่ะ ปกติไวน์ไม่ค่อยได้ออกไปไหนมาไหนคนเดียวเท่าไหร่...” เธอตอบไปตามความจริง เพราะที่บ้านของเธอค่อนข้างที่จะเป็นห่วงและตามไปรับไปส่งเธออยู่เสมอ จนกระทั่งเธอได้เข้ามหาวิทยาลัยเธอเลยอยากที่จะลองใช้ชีวิตเหมือนวัยรุ่นทั่วไปดูบ้าง

“อยากไปไหนล่ะ” ประโยคนั้นทำเอาคนตัวเล็กเงยหน้าขึ้นมองร่างสูงด้วยความแปลกใจ

“ถามแบบนี้จะพาไปเหรอคะ” หญิงสาวลองถามกลับอย่างชั่งใจแต่ก็รู้สึกดีใจอยู่ไม่น้อย

“อืม จะพาไป”

“อยากไปดูหนังค่ะ ไปดูกันไหมคะเดี๋ยวไวน์เลี้ยงเอง^^”