2ยัยเด็กผีนี่
“น้ำค้างครับ ให้เกียรติไปดูหนังกับพี่สักครั้งเถอะนะครับ พี่เลี้ยงเอง”
“ไม่จำเป็นค่ะ ค้างมีเงิน พี่เขยค้างรวย ไม่จำเป็นที่พี่จะมาเลี้ยงค้าง” ฉันพูดพร้อมกับเชิดหน้าขึ้นนิดหน่อย ฉันมันคนจองหองนิดๆ แต่นิสัยค่อนข้างรั่ว ถ้าไม่ชอบฉันก็แสดงออกมาเลยว่าไม่ชอบ
มันได้ผลค่ะพี่เขาหน้าเหวอเลย ฉันไม่ชอบคือไม่ชอบนั่นแหละ ไม่ต้องพูดอะไรให้มากความ
“ค้าง แกพูดกับพี่เขาดี ๆ หน่อยสิวะ”
“ไม่อะ ปฏิเสธตั้งแต่ตอนนี้ดีกว่า ฉันไม่ชอบก็คือไม่ชอบไม่จำเป็นต้องรักษาน้ำใจใคร ถ้าแกชอบพี่เขาแกก็ไปดูหนังกับเขาแล้วกันฉันจะกลับบ้านก่อน”
“ค้าง”
“กลับก่อนนะ” ฉันพูดแล้วรีบเดินออกมาเลย ฉันมาขึ้นรถของตัวเองแล้วขับกลับบ้านทันที
@บ้าน
ฉันเดินเข้าไปในบ้านในขณะที่พี่สาวของฉันกำลังเลี้ยงลูกอยู่ที่ห้องรับแขก ฉันเหวี่ยงกระเป๋าราคาแพงลงบนโซฟา ก่อนจะล้มตัวนอน พร้อมกับทำหน้าเซ็ง ๆ
“ทำหน้าเหมือนจะตายเลยนะน้ำค้าง” พี่สาวของฉันเอ่ย แหม่! ใครจะยิ้มสวยเหมือนพี่สาวของฉันได้ทุกวัน ตั้งแต่ได้กลับมาอยู่กับพี่เขยของฉัน พี่สาวฉันก็แฮปปี้ดี๋ด๋ามากเลยค่ะ นี่แหละเขาเรียกว่าความสุขของการมีผัวอีน้ำค้างก็เลยอยากจะมีผัวดูบ้างว่ามันจะสุขหรือเปล่า? หรือจะเห่าหอนเหมือนพี่เขยฉันเคยเป็น หอนนานมาก 10 ปีเลยก็ว่าได้
แต่ว่าที่ผัวของอีน้ำค้างอยู่ไกลเหลือเกินค่ะ ไปต่างประเทศได้เกือบปีแล้วโคตรคิดถึงเลย ได้แต่เฝ้ารอคอยว่าเมื่อไหร่เขาจะกลับมา ฉันจะลุกจะรับจะจัดการทำเป็นผัวให้ได้หึ่ม!
“อยากมีผัวคิดถึงผัว!” ฉันพูดเสียงเรียบ
“ยัยเด็กทะลึ่งนี่” พี่สาวฉันปาขวดน้ำขณะที่เอาลูกเข้าเต้า ตอนนี้พี่หมอกกลายเป็นคนแม่ลูกสองไปเรียบร้อยแล้ว ฮ่า ๆ พี่เขยของฉันเนี่ยน้ำยาดีจริง ๆ พอได้พี่สาวของฉัน กลับมาอยู่เป็นครอบครัว พี่สาวของฉันก็ตั้งท้อง ผ่านไปไม่กี่เดือนก็คลอดลูก
“ฮ่า ๆ”
“...”
“อยากมีผัวโว้ย ฮ่า”
“ยัยเด็กผีนี่ มาแหกปากแหกคอ หลานตกอกตกใจหมด เดี๋ยวทุบหลังแตกหรอก”
“ฮ่า ๆ ก็มันอยากมีจริง ๆ อ่ะ” ฉันหัวเราะแล้วลุกเดินขึ้นไปบนห้องของตนเอง วันนี้จะโทรไปหาว่าที่ผัวสักหน่อย หยดนิดหยอดหน่อยอยากรู้จริงว่าคนชื่อพายุจะอร่อยแค่ไหน คิคิ (อนุญาตแรดคะ) ฉันไม่ใช่พี่หมอกนี่คะ ที่จะสวยหวาน มัวแต่ทำตัวแบบนั้น หมาคาบคุณพายุไปแดกกันพอดี หึ
ฉันเดินขึ้นมาที่ห้องของตัวเองค่ะ ห้องของฉันหรูมาก ก็หรูตามแบบฉบับบ้านคนรวยนั่นแหละค่ะ แค่ห้องน้ำของเขาก็ใหญ่กว่าตัวบ้านสมัยเด็ก ๆ ของฉันแล้ว
ทุกวันนี้บ้านของฉันก็ร่ำรวยแล้วนะคะ เพราะพี่สาวของฉันได้พ่อสามีดี ท่านโอนมรดกทรัพย์สินให้พี่หมอกเยอะมาก และฉันก็ได้อานิสงส์นั้นด้วย
ครอบครัวจน ๆ ของฉันมีกินมีใช้ลืมตาอ้าปากได้ก็เพราะเงินพี่เขยนั่นแหละค่ะ จะเรียกว่าเกาะครอบครัวพี่เขยแดกก็ไม่ผิดนะคะ เพราะครอบครัวของฉันเป็นอย่างนั้นจริง ๆ
ทุกวันนี้บ้านที่โคราช พ่อแม่ก็สานต่อธุรกิจพวกโฮมสเตย์ร้านกาแฟร้านที่พี่หมอกทำเอาไว้แล้ว ร้านขายของก็มีชาวบ้านช่วยดูแลเอาของมาขาย ทำให้ชาวบ้านแถวนั้นลืมตาอ้าปากขึ้นมาได้บ้าง
ฉันหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดโทรออก แต่ปลายสายก็ไม่รับโทรศัพท์ของฉันเลยค่ะ ฉันเดินวนไปมาพลางคิดอะไรไปเรื่อยเปื่อย แต่ที่ในหัวของฉันก็มีแต่เรื่องของคุณพายุนั่นแหละค่ะ จะทำยังไงได้ล่ะ ก็เขาเป็นผู้ชายของฉันถึงแม้ว่าฉันจะไม่ใช่ผู้หญิงของเขา แต่ฉันก็ไม่ให้ใครหน้าไหนมาเอาผู้ชายของฉันไปหรอกค่ะ
ว่าแต่.... แล้วฉันมาเวิ่นเว่อพูดสาธยายอะไรมากมาย เฮ้อ! โทรหาไหมอีกรอบ ผลตอบรับที่ได้คือตึ๊ด ๆ อ่ะค่ะ
ฉันวางโทรศัพท์ไว้บนหัวเตียงก่อนจะลุกขึ้นถอดเสื้อผ้าออกจนหมด ฉันจะกลับมาโทรใหม่โทรจนกว่าจะรับค่ะ ต่อให้ประชุมหรือทำอะไรอยู่ ฉันก็จะโทรฉันไม่สนใจหรอกค่ะว่าคุณพายุจะรำคาญหรือไม่รำคาญ ฉันจะโทรจนกว่าเขาจะรับนั่นแหละ
เท้าเล็ก ๆ ของฉันเดินเข้าห้องน้ำเพื่ออาบน้ำชำระร่างกาย ฉันมองร่างกายเปลือยเปล่าผ่านกระจกใบใหญ่ในห้องน้ำอย่างพึงพอใจ ร่างกายของฉันมันสมส่วนกลมกลึงหน้าอกหน้าใจคุณภาพคับแก้วเลยค่ะ
“สวยขนาดนี้ไม่เอาอีค้างทำเมียก็ควายอุดรแล้วแหละ” ฉันหมุนซ้ายหมุนขวาอยู่นานก่อนจะอาบน้ำชำระร่างกาย
