บทที่ 5 –หนุ่มใหญ่แอบหึง
“ค่ะ รอไม่นานค่ะ ดีนะษามีข้าวที่หุงไว้แล้วในตู้เย็น”
ว่าแล้วเธอก็รีบเดินไปยังห้องครัวที่ถูกแบ่งแยกไปอีกส่วนของห้องพักเพื่อลงมือทำมื้อเย็นให้ตัวเองและชายที่รักทาน ส่วนพันแสงเมื่อเห็นคนตัวเล็กไปทำมื้อเย็นให้ตนเองเขาก็เดินกลับไปยังโต๊ะทำงานเพื่ออ่านเอกสารในแฟ้มที่เอากลับมาด้วย แล้วสายตาก็มองไปเห็นถุงกล่องขนมที่เขารับมาพร้อมกับกระเป๋าสมุดการบ้านของนักเรียนเมษาที่รับมาก่อนหน้านี้ แล้วก็ถือวิสาสะหยิบมาเปิดดูว่ากล่องขนมอะไร พอเปิดออกในกล่องมีแผ่นโน้ตเล็กๆ และมีข้อความเขียนสั้นๆ ไว้ว่า “ทานให้อร่อยนะครับครูเมษา” พันแสงอ่านข้อความบนกระดาษแล้วขบกรามแน่น กำบี้กระดาษก่อนจะโยนทิ้งลงถังขยะพร้อมกับเทขนมในกล่องทิ้งตาม
ตั้งแต่มื้อเย็นแล้วพันแสงก็ไม่ยอมพูดคุยอะไรกับเธอ พอกินอิ่มเขาก็เดินหายเข้าไปในห้องน้ำพร้อมผ้าเช็ดตัวโดยไม่ยอมพูดจาสักคำ เมษาเดินไปยังโต๊ะทำงานที่เขาวางกระเป๋าของหล่อนไว้แล้วก็เหลือบมองไปเห็นกล่องขนมในถังขยะ เธอก้มลงเก็บกล่องขนมในถังขยะที่ถูกเททิ้งพร้อมกับเห็นก้อนกระดาษอีกก้อนแล้วหยิบขึ้นมาคลี่ออกอ่านว่ามันคืออะไร พออ่านแล้วก็รู้ได้ทันทีว่าพันแสงกำลังโกรธตนเองอยู่จึงรีบทิ้งของในมือเดินไปเคาะประตูห้องน้ำรัวๆ ทันที
ก๊อก! ก๊อก! ก๊อก!
“พันคะให้ษาเข้าไปถูหลังให้นะคะ”
เมื่อรู้แล้วว่าตอนนี้คนในห้องน้ำโกรธอยู่จึงเคาะบอกเขาว่าตนเองจะเข้าไปถูหลังให้เขา และมือเล็กก็บิดลูกบิดประตูดูว่าเขาล็อกไหม และไม่ได้ล็อกหล่อนจึงถือวิสาสะผลักเข้าไปโดยไม่สนใจว่าคนข้างในจะอนุญาตตนเองหรือไม่
พอเปิดประตูเข้าไปก็เห็นคนตัวโตยืนอาบน้ำอยู่ใต้ฝักบัวที่มีน้ำไหลอาบชโลมกายที่อัดแน่นไปด้วยกล้ามเนื้อของเขาอยู่ หล่อนรีบปลดเปลื้องชุดของตนทิ้งแล้วเดินไปสวมกอดเขาจากทางด้านหลังแนบแน่น ทรวงอวบหยุ่นเบียดแนบเสียดสีไปกับแผ่นหลังกว้าง ปากน้อยพรมจูบไปตามแผ่นหลังใหญ่แล้วสองมือเล็กที่โอบกอดก็เคลื่อนไล้ถูไถขึ้นไปยังหน้าอกกำยำของบุรุษ
“อืม อย่ามาแตะต้องผม” พันแสงแกะมือเล็กออกอย่างน้อยใจแล้วหันมาเผชิญหน้ากับหล่อน
“ทำไมคะ ไม่ชอบที่ษาทำแบบนี้ให้เหรอคะ ษาขอโทษนะคะ พอดีอาของเด็กนักเรียนของษาเขามาจีบค่ะ เขาซื้อของมาให้ษาไม่รับไว้ก็ยังไงอยู่เลยรับมาค่ะ ษาไม่ได้คิดอะไรกับเขาจริงๆ นะคะพันขา เชื่อษานะคะ ษารักคุณคนเดียวค่ะ” หล่อนแหงนเงยขึ้นไปมองหน้าของเขาที่ก้มลงมาดูหล่อน และสายน้ำก็ไหลอาบชโลมร่างของหล่อนและเขาจนเปียกชื้นจนต้องกะพริบตาถี่ๆ เพื่อไล่น้ำที่เข้าตาออก
เงียบ!
พันแสงเม้มปากแน่นไม่ยอมปริปากพูดคำใดออกมา เอาแต่จ้องมองดวงหน้าสวยไร้เครื่องสำอางของคนตัวเล็ก แล้วก็ต้องครางพร่าเมื่อปากน้อยของหล่อนซุกมายังหน้าอกของตนและปากน้อยนั้นก็กัดงับยอดอกสีกาแฟของเขาอยู่ตอนนี้
“อ่า”
“เชื่อษานะคะ ไม่โกรธไม่น้อยใจษานะคะ” หล่อนผละปากที่งับยอดอกของเขาออกมาเงยหน้าขึ้นถามเขาอีกครั้งก่อนจะย่อตัวลงนั่งคุกเข่าตรงหน้าขาของเขา แล้วสองมือน้อยก็เอื้อมไปจับเคล้นคลึงแก่นกายร้อนของหนุ่มใหญ่แล้วขยำนวดคลึงพวงสวรรค์ของบุรุษเป็นจังหวะไหวไปมา
“อ่า อูว์ ษา.....ผมต้องการ อือ”
หมอหนุ่มผู้ที่ฉากหน้าเป็นหนุ่มในฝัน แต่ฉากหลังนั้นช่างแตกต่างกันกับภาพลักษณ์ที่ใครๆ เห็นโดยสิ้นเชิง แต่มีคนเดียวเท่านั้นที่เห็นและรับได้ รักทุกอย่างที่เป็นตัวของเขาคือเมษา เมษาคือผู้หญิงที่เขาปล่อยไปไม่ได้ เพราะหล่อนตอบสนองเขาได้ทุกความต้องการที่ปวดร้าว
“อือ”
เสียงครางอื้ออ้าดังซ่านแข่งกับเสียงน้ำของฝักบัว ใบหน้าสวยแนบถูไถไปกับแก่นกายอุ่นร้อนกลางหว่างขาของบุรุษ สองมือน้อยนวดคลึงพร้อมกับปากของหล่อนครอบครองดูดกลืนขบเม้มแก่นกายของเขาดุนดันเข้าออกในโพรงปากของตนเอง
“โอว์ เสียว...เสียวเหลือเกินษา...ผมต้องการคุณ ดูดแรงๆ อือ อ่า นั่นแหละทูนหัวของผม โอว์ เย้”
ความน้อยใจนั้นมลายหายไปมีเพียงความเสียวซ่านและปรารถนาเข้ามาแทนที่ มือใหญ่กดนวดหัวทุยเล็กเสียดสีไปมากับแก่นกายร้อนกลางหว่างขาแข็งแรงของตนเอง เท้าใหญ่จิกพื้นห้องน้ำด้วยความทรมานเสียวเมื่อเมษานั้นช่างชำนาญและรู้ใจเขาดีเหลือเกิน ริมฝีปากหนาเผยออ้าครางซ่านตลอดการดูดรัดดุนดันแก่นกายของเขาเข้าออกในโพรงปากเล็กคับแน่นของเจ้าหล่อน
