บทที่ 2 – ด้านมืดหมอผู้อ่อนโยน

พั่บ!พั่บ!พั่บ!

มือใหญ่เคลื่อนขึ้นไปจับมือเล็กที่รัดตรึงไว้กับราวเหล็กเหนือหัวของหล่อนแล้วลูบไล้ลงมายังไหล่มนพร้อมกับกระแทกจังหวะเสียวเข้าหาหนักหน่วงไปด้วย ประสานกับเสียงร้องครวญครางเสียวกายของเมษายิ่งทำให้พันแสงคลั่งโหมกระหน่ำแรงดุเดือดเข้าหาไม่ยั้ง

“อ่า ไม่ไหวแล้วพันขา..อือ ษาเสียวและต้องการลึกๆ อูว์”

พั่บ! พั่บ! พั่บ!

เสียงแรงกระทบกระทั่งของเนินเนื้อที่เชื่อมประสานกับกายแกร่งยังคงดังเร็วถี่ตามแรงกระแทกของชายหนุ่ม เมษาหลับตาเคลิบเคลิ้มไปกับแรงเสียวซ่านที่กระแทกจากด้านหลังของตน ปากน้อยตวัดเลียริมฝีปากแห้งผากของตนเองแล้วแอ่นร่างบดเร่าสนองตอบแรงกระแทกจากด้านหลังอย่างรู้จังหวะเสียวร้อนของบุรุษ

“โอว์ ไม่ไหวแล้วษา...ผมไม่ไหวแล้วคนดีของผม อือ”

พันแสงเอ่ยเปล่งเสียงพร่าเร่งโหมแรงเอวสอบกระหน่ำเข้าหาก้นงามงอนรัวเร็ว สองมือใหญ่เคลื่อนมาขยำทรวงอวบหยุ่นแรงๆ ไม่บันยะบันยังแล้วก็กดเอวสอบแช่นิ่งก่อนจะหมุนควงเอวสอบเพื่อทรมานเสียวคนตัวเล็ก

“โอว์ พันขา...ษาไม่ไหวแล้ว อือ ได้โปรด...ได้โปรดแรงๆ อ่า เสียว”

ยิ่งได้ยินเสียงครางเสียวของเจ้าหล่อนพันแสงก็ยิ่งชะล่าใจและคึกคะนองโหมกระหน่ำแรงกระแทกเข้าหาเดือดพล่านกว่าเดิม สองมือใหญ่ขยำเต้างามไม่มีความอ่อนโยน แล้วเคลื่อนมากอดรัดเอวเล็กดึงรั้งเข้าหาบั้นเอวสอบของตนที่กระแทกหล่อนจากด้านหลังเพื่อไม่ไหวกระเด็นกระดอนไปด้านหน้า

“อ่า ไม่ไหวแล้วทูนหัวของผม อือ เสียว อ่า ผมจะแตกแล้วษา ซี้ดดด อ่า”

“เร็วๆ ค่ะพันขา...อ่า ษาไม่ไหวแล้วที่รัก อือ อืม แรงๆ ได้โปรดเถอะพันขา...โอว์ เสียว”

หล่อนครางเสียวทุกครั้งที่คนตัวโตซ้อนทับอยู่ข้างหลัง กระแทกหาหนักหน่วง ร่างเปลือยเปล่าชื้นเหงื่อของทั้งสองโอบกอดกลืนกินกันแทบเป็นเนื้อเดียวกัน มือใหญ่ผละจากสองเต้าที่ขยำขึ้นไปปลดเชือกที่รัดข้อมือเล็กตรึงไว้กับราวออกให้เป็นอิสระ แล้วร่างอ่อนแรงระโหยของเมษาก็แทบร่วงแต่มีมือใหญ่และเอ็นอุ่นร้อนของเขาที่สอดประสานโอบอุ้มประคองไว้ เขายกร่างน้อยเดินก้าวยาวๆ ไปยังเตียงหนุ่มแล้วโถมร่างไปทาบทับหล่อนจากด้านหลัง

“อ่า พันขา....อย่าช้าค่ะ ษาต้องการคุณขยับแรงๆ ขอแรงๆ ที่รักขา..อือ”

“โอว์ พระเจ้า...คุณเป็นผู้หญิงคนเดียวที่ตอบสนองผมได้ดีทุกครั้งที่ผมหิวทูนหัว อ่า”

พันแสงชอบทุกครั้งที่ได้มาหาเมษา ได้แนบอิงในร่างของหล่อน ไม่ว่าจะเหนื่อยกับ

งาน เครียดกับชีวิตรายวันมามากน้อยแค่ไหน เพียงแค่ได้ฟาดร่างงามๆ นุ่มๆ และกระแทกเอ็นร้อนเข้าไปในร่างคับแน่นที่ตอดรัดเขาหนักหน่วงของเจ้าหล่อนเขาก็ลืมสิ้นทุกความเหนื่อยความเครียด

“อ่า พร้อมกัน ผมจะแตกใส่คุณคนดี อ่า”

พันแสงเอ่ยเสียงพร่าเร่งโหมเอวสอบกระแทกเข้าหาคนที่ตนนอนทาบทับกลืนกินเป็นเนื้อเดียวกัน และยิ่งสร้างความอิ่มเอมประทับใจเมื่อหล่อนแอ่นยกก้นงามงอนขึ้นเด้งเสียวตอบกลับเขาทุกครั้ง

“อ่า ไม่ไหวแล้วพันขา...ษาไม่ไหวแล้ว อือ สาอยากให้คุณแตกข้างในษา อ่า”

เมษาเร่งเร้าคนที่โหมกระแทกที่ทับอยู่บนตัวเองแล้วก็ต้องกรีดร้องเสียวซ่านสุขออกมาเมื่อเขาโหมแรงกระหน่ำพร้อมกับส่งความสุขและแสงสว่างแตกซ่านในร่างกายของหล่อนกับเขา เมื่อเอ็นสอบกระตุกถี่และหล่อนเองก็กระตุกเกร็งร่างพร้อมกับบุรุษหนุ่มที่ซ้อนทับอยู่ด้านหลังตนเอง

กลางดึกหลังจากเสร็จภารกิจรักพิสดารของหล่อนและเขาแล้วเมษาก็นั่งจ้องมองคนตัวโตที่กำลังแต่งตัวติดกระดุมเสื้อเม็ดสุดท้าย แล้วหล่อนก็พาร่างเปลือยเปล่าลุกขึ้นเดินไปสวมกอดเขาจากทางด้านหลัง เนื้อตัวของหล่อนเต็มไปด้วยรอยแดงที่เกิดจากฝีมือของบุรุษหนุ่ม หล่อนรักเขา รักมาตลอดหลายปี แอบรักมาตลอด แม้ว่าฐานะที่เขาหยิบยื่นให้คือนางบำเรอก็ตาม แต่หล่อนก็ยอมเป็นนางบำเรอของเขาเพราะรักเขา และยอมรับทุกอย่างที่เป็นผู้ชายคนนี้

“นอนค้างกับษาไม่ได้เหรอคะพัน”

“ไม่ได้หรอก ผมต้องกลับไปนอนบ้าน” เขาแกะมือหล่อนออกจากเอวสอบของตนแล้วหันเอี้ยวหน้ามาจุมพิตหน้าผากมน แล้วก็ได้เห็นรอยแดงตามเนื้อตัวของเมษา รอยแส้ที่เขาฟาดหล่อน มันเป็นภาพปกติที่เขาเห็นจนชินแต่ก็อดสงสารเมษาไม่ได้ที่ต้องมาเจอกับผู้ชายที่ชอบความซาดิสม์แบบเขา

“เจ็บไหมษา” ลูบไล้มือใหญ่ตามรอยแดงที่ตนเองฟาดตีหล่อนด้วยน้ำเสียงเป็นห่วงและสงสาร

“ไม่หรอกค่ะ ษาชอบที่พันทำแบบนี้กับษา” เมื่อก่อนหล่อนไม่ชอบ และเกลียดที่เขาทำแบบนี้ แต่ตอนนี้หล่อนต้องการ เรียกร้อง ชอบที่เขาทารุณหล่อนด้วยโซ่แส้กุญแจมือ พร้อมเทียนไข หล่อนเสพติดความซาดิสม์ของเขาไปแล้วตอนนี้

“ผมกลับก่อนนะ คุณพักผ่อนเถอะ”

“ค่ะ ษารักคุณนะคะ” หล่อนบอกรักเขาทุกครั้งที่เขาจะกลับ แต่พันแสงทำได้แค่ยิ้มแห้งๆ กลับมาก่อนจะเดินจากไป

พอลับร่างใหญ่โตของพันแสง เมษา จันทร์ทิพย์ หรือษา วัย 27 ปี คุณครูสอนภาษาไทยโรงเรียนรัฐบาลแห่งหนึ่งในกรุงเทพฯ เธอเป็นครูมาจากต่างจังหวัดสอบบรรจุได้ที่กรุงเทพฯ จึงต้องมาอยู่ในเมืองใหญ่เพียงคนเดียว หล่อนเป็นแม่พิมพ์ของชาติ แต่ใครจะรู้ว่าเบื้องหลังของหล่อนนั้นเป็นแบบนี้ เป็นนางบำเรอของหมอหนุ่ม เมื่อสามปีก่อนเธอรู้จักกับพันแสงตอนที่เธอกำลังจะกลับหอพัก แต่ระหว่างทางก็เจอผู้ชายเมามายไม่ได้สตินอนสลบอยู่หน้าร้านเหล้าที่เธอกับเพื่อนๆ คุณครูที่สอนด้วยกันมาสังสรรค์กันในวันหยุด เธอมองไปรอบๆ ไม่เห็นมีใครเลยเดินเข้าไปปลุกเขาหมายจะถามและช่วยพาเขากลับบ้าน แต่เขาบอกไม่อยากกลับ เธอดูจากสภาพและการแต่งตัวแล้วเขาไม่น่าจะเป็นคนไม่ดีจึงช่วยเขา และยิ่งได้เห็นใบหน้าของคนที่ช่วยมาในวันนั้นหัวใจสาวก็ยิ่งเต้นแรง แล้วนั่นแหละความรู้สึกของหล่อนมีต่อเขาก็เริ่มจากตรงนั้น และพรหมจรรย์ของหล่อนก็ตกเป็นของเขาในค่ำคืนนั้นเช่นกัน หล่อนยอม ยอมพลีกายให้คนแปลกหน้าที่ช่วยกลับมาหอพักด้วย โดยไม่รู้ว่าทำไมตัวเองใจง่ายแบบนั้น เพราะรักตั้งแต่แรกพบหรือโชคชะตาก็ไม่รู้ และหลังจากนั้นมาหล่อนและเขาจึงได้ตกลงกันเป็นคู่นอนกัน โดยที่เธอยอมรับตำแหน่งสถานะที่เขามอบให้คือ “นางบำเรอ” ยอมเพราะรักเขาแม้จะรู้ดีว่าในใจของเขาไม่เคยลืมแฟนเก่าไปได้เลย

ห้องพักคอนโดหรูที่พักอยู่ตอนนี้เขาก็เป็นคนซื้อให้ และให้เธอย้ายออกจากหอพักเล็กๆแคบๆ มาอยู่ หล่อนก็ยอมทำตามเขาสั่งทุกอย่าง อยู่ในที่เงียบๆ ของตัวเอง เธอชอบเขา ชอบเขาแบบไม่มีเงื่อนไข ยอมรับทุกสถานภาพที่เขาให้เป็นและอยู่ในที่ของตนเอง ไม่มีสิทธิ์เรียกร้องอะไรทั้งนั้น