ตอนที่ 8 แค่นอนได้ห้าหมื่น?

"ถ้าแกอยากจะทำงานที่ผับ แกก็ต้องไปสมัครกับคุณโดสก่อนนะ"พี่พลอยบอกกับฉัน ลืมไปเลยว่าคุณโดสเป็นเจ้าของผับนี้หน่า

ฉันจึงคว้ากระเป๋าแล้วหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาแล้วโทรหาคุณโดสทันที นี้มันก็เย็นแล้วคุณโดสคงจะว่าง ตู๊ดดด ตู๊ดดดด ฉันรอสายนานมากคุณโดสก็ยังไม่รับ ฉันจึงกดวางสายไป

"คุณโดสไม่รับเหรอ"พี่พลอยถาม

"อืม สงสัยคงจะยุ่งอยู่"ฉันพูดขึ้นพร้อมกับถอนลมหายใจเบา ๆ

"แก พี่ขอกลับไปนอนก่อนนะ คืนนี้ต้องไปทำงานต่อ"พี่พลอยลุกขึ้นจากโซฟาแล้วบอกกับฉันก่อนที่จะคว้ากระเป๋าตัวเอง

"จ๊ะ ขอบใจนะพี่"พี่พลอยเอื้อมมือมาตบที่ไหล่ฉันเบา ๆ

"สู้ ๆ นะ"ฉันฝืนยิ้มให้กับพี่สาวข้างห้อง เพราะในใจยังรู้สึกเครียด กังวลและเป็นห่วงเหนือมาก พอพี่พลอยกลับไปฉันก็โทรหาป้าพิศ สอบถามเธอว่าสามารถมาเฝ้าเหนือแทนฉันได้ไหม เพราะถ้าฉันได้ไปทำงานที่ผับอาจจะไม่ได้อยู่เฝ้าเหนือช่วงกลางคืน และป้าพิศก็ตอบกลับมาว่าเธอสะดวก พร้อมที่จะมาเฝ้าเหนือให้ ฉันก็รู้สึกสบายใจไปเปราะนึง

พอว่างสายป้าพิศปุ๊บ คุณโดสก็โทรเข้ามาพอดี

"ฮาโหลค่ะ"

(โทรมามีอะไร)คุณโดสพูดในสายน้ำเสียงเหนื่อย ๆ ราวกับไปทำอะไรมาสักอย่าง

"คือ..."

(แปบนะ......เงินวางไว้บนโต๊ะแล้วกลับไปได้เลย)คุณโดสพูดกับฉันประโยคแรก แต่ประโยคท้ายเขาไม่ได้พูดกับฉัน เพราะฉันได้ยินแว่ว ๆ จากในโทรศัพท์

(มีอะไร ว่ามา)อันนี้เขาคุยกับฉันแน่นอน เพราะได้ยินชัดแจ๋ว

"เทียนอยากไปทำงานที่ผับ"ฉันบอกจุดประสงค์ที่โทรหาเขา

(เธอจะทำงานที่ผับ..แล้วงานแม่บ้าน?)

"เทียนจะทำทั้งสองที่เลย"ฉันตอบกลับไป

(จะไหวเหรอ)คุณโดสเอ่ยถาม

"ไหวค่ะ เทียนทำไหวแน่นอน"ฉันตอบกลับอย่างมั่นใจ

(แล้วลูกเธอออกจากโรงพยาบาลหรือยัง)คุณโดสเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงแฝงความเป็นห่วง

"ยังค่ะ และคงจะอยู่อีกหลายวัน"

(ถ้าเธอทำงานที่ผับ..ตอนกลางคืนใครจะเฝ้าลูก?)

"เทียนฝากป้าพี่เลี้ยงมาเฝ้าให้ค่ะ"

(ถ้างั้นเธอมาทำงานที่ผับอย่างเดียวก่อน พอลูกเธอออกจากโรงพยาบาลแล้วค่อยไปทำความสะอาดที่คอนโดฉัน)คุณโดสตอบกลับด้วยน้ำเสียงเรียบ

"ขอบคุณนะคะ"

(คืนพรุ่งนี้มาหาฉันที่ผับ)พอสิ้นเสียงคุณโดสก็ตัดสายไปทันที ฉันไม่ได้ตอบอะไรเลย

.

วันต่อมา ตอนเช้าฉันพาเหนือไปอาบน้ำ และป้อนข้าวป้อนยา เสร็จเรียบร้อยถึงฉันจะมีทำธุระส่วนตัว พอเหนือหลับ ฉันจึงไปที่แผนกการเงินเพื่อสอบถามเรื่องค่าใช้จ่าย เจ้าหน้าที่บัญชียื่นรายละเอียดค่าใช้จ่ายมาให้พอฉันรับมาต้องเบิกตากว้าง

"หนึ่งแสนเลยเหรอเนี่ย"ฉันพึมพำกับตัวเอง เงินในบัญชีฉันมีอยู่แค่ ห้าหมื่นเอง ฉันต้องหามาอีกห้าหมื่นเลยเหรอเนี่ย จะหาทันไหมนะ ฉันเดินครุ่นคิดมาตลอดทางจนถึงห้องพักที่เหนือรักษาตัวอยู่ พอเปิดประตูเข้าไปฉันก็เห็นชายหนุ่มคนหนึ่งนั่งอยู่ เขาหันมาที่ฉันแล้วคลี่ยิ้มให้

"คุณเป้"ฉันรู้สึกแปลกใจที่เขามา และตอนนี้กำลังพูดคุย เล่นอยู่กับเหนือที่ตื่นขึ้นมาแล้ว

"แม่ อาเป้ขื้อของเล่นมาให้เหนือ"พอฉันเดินไปที่เตียง เหนือก็ยกของเล่นชิ้นใหม่อวดฉัน

"ขอบคุณอาเป้หรือยัง"ฉันพูดแล้วคลี่ยิ้มให้กับคุณเป้

"ขอบคุณแล้วครับ"เหนือพูดพร้อมกับฉีกยิ้มกว้าง

"ขอบคุณนะคะ"ฉันก็กล่าวของคุณคุณเป้อีกเสียง

"ผมซื้ออาหารบำรุงมาให้เหนือด้วย และของกินสำหรับเธอ"คุณป้พูดพร้อมกับมองไปที่ของที่วางอยู่บนโต๊ะ ซึ่งเขาซื้อมาเยอะแยะมาก

"ทำไมซื้อมาเยอะจัง"ไม่วายที่ฉันจะทักท้วงเขา

"ผมไม่รู้ว่าคุณชอบทานอะไรบ้าง ก็เลยซื้อ ๆ มาทั้งหมดเลย"

"เทียนทานได้ทุกอย่างแหละค่ะ"ฉันกินอะไรทุกอย่างได้หมดจริง ๆ แม้แต่น้ำพริกกับไข่ต้มฉันก็กินมาแล้ว อาหารดี ๆ แบบนี้ไม่มีทางได้ที่ฉันจะซื้อมากินหรอก เพราะฉันต้องเก็บเงินไว้รักษาเหนือ

คุณเป้ถามอาการเหนือ ฉันก็บอกไปคร่าว ๆ ไม่ได้บอกลึกอะไรมาก

"ได้ข่าวว่าเธอจะไปทำงานที่ผับไอ้โดส?"คุณเป้เลิกคิ้วแล้วเอ่ยถาม

"ใช่ค่ะ เทียนอยากหารายได้เพิ่ม"ฉันตอบกลับไปตามความจริง

"เธอมีปัญหาเรื่องค่ารักษาลูก?"คุณเป้ถามต่อ ฉันผงกหัวรับ

"นิดหน่อยค่ะ"ที่ฉันตอบแบบนี้ก็เพราะไม่อยากให้ใครต้องมาสงสาร และไม่ต้องการให้ใครมาช่วยเหลือ

"ถ้ามีปัญหาเรื่องเงิน ยืมผมก่อนก็ได้นะ"ฉันจ้องหน้าเขา และคิดในใจทำไมเขาถึงต้องยื่นมือมาช่วยเหลือฉันทั้งที่เพิ่งจะเคยเจอกันแท้ ๆ

"ขอบคุณนะคะ แต่เทียนขอหาด้วยตัวเองก่อนดีกว่า"แน่นอนว่าฉันต้องปฏิเสธ เพราะเขาไม่ใช่คนสนิทชิดเชื้ออะไร อีกอย่างฉันเกรงใจด้วย

"...."คุณเป้ยิ้มเจื่อน ๆ กลับมา

ฉันกับคุณเป้คุยกันสักพักเขาก็ขอตัวกลับฉันก็ป้อนข้าวป้อนยาเหนือ แล้วให้เขาพักผ่อน จนตกเย็นป้าพิศก็มา ฉันฝากเธอเฝ้าเหนือ แล้วก็รีบกลับมาที่พัก ฉันเดินเลยไปที่ห้องพี่พลอยทันที ก็อก ก็อก เสียงประตูเปิดออก

"อ้าว เทียนว่าไง"

"พี่พลอยวันนี้รอเทียนด้วยนะ เทียนจะไปที่ผับด้วย"

"โทรคุยกับคุณโดสแล้วเหรอ"พี่พลอยเอ่ยถาม ฉันผงกหัวรับ

"โอเค เดี๋ยวพี่รอ แกรีบไปอาบน้ำแต่งตัวเถอะ"พอพี่พลอยพูดจบ ฉันกำลังจะก้าวขาเดิน

"เดี๋ยว ๆ "ฉันหยุดชะงักแล้วหันไปที่เธอ

"มีอะไรเหรอพี่"

"แกมีชุดหรือเปล่า"

"ชุด?"

"ต้องไม่มีแน่ ๆ"พี่พลอยพูดแล้วคลี่ยิ้มออกมา ฉันมองเธอแล้วขมวดคิ้ว...ชุดที่ว่าคือชุดอะไรกัน

"ชุดที่แบบคนทำงานกลางคืนเขาใส่กันไง"ฉันผงกหัวเข้าใจ เพราะฉันเคยเห็นพี่หอมเวลาเธอออกไปทำงานมักจะแต่งตัวโป๊ ๆ แต่ชุดที่พี่หอมใส่ ฉันก็เอาไปขายหมดแล้ว บอกเลยขายดีมาก ฉันไม่ได้บอกลูกค้านะว่าชุดของคนที่ตายไปแล้ว กลัวจะขายไม่ได้

"ถ้าไม่มีเดี๋ยวพี่ให้..รอแปบ"พูดจบพี่พลอยก็หันหลังเข้าไปในห้อง ฉันก็ยืนรอเธออยู่หน้าประตู ไม่นานพี่พลอยก็ถือชุดยื่นมาให้ฉันประมาณ สามสี่ชุด

"ทำไมให้หลายชุดจัง"ฉันรับมาแล้วดูชุดที่มันมีแต่โป๊ ๆ ทั้งนั้นเลย

"เอาไปเถอะ พี่ไม่ได้ใส่แล้ว"

"ขอบคุณนะ"ฉันยิ้มหวานให้เธอ แล้วขอตัวมาอาบน้ำแต่งตัว วันนี้ฉันเลือกใส่ชุดเดรสเกาะอกสีครีม กระโปรงค่อนข้างจะสั้น แต่เอาเถอะเพื่อเงินฉันยอมที่จะใส่มันถึงแม้ว่าไม่เคยคิดอยากจะใส่ชุดพวกนี้เลยก็ตาม เพราะมันโป๊

"ว้าว สวยอ่ะเทียน ถ้าไม่บอกว่ามีลูกแล้วไม่มีใครเชื่อนะเนี่ย"พอพี่พลอยเห็นฉันก็เอ่ยปากชม ใครว่าฉันมีลูกกันล่ะ สามีฉันยังไม่มีเลย ฉันคิดในใจแล้วอมยิ้มออกมา

พี่พลอยพาฉันนั่งแท็กซี่มาที่ผับ พอมาถึงฉันลงจากรถพร้อม ๆ กับพี่พลอย

"ผับคุณโดสใหญ่เหมือนกันเนาะ"ฉันพูดขึ้นพร้อมกับกวาดสายตาไปรอบ ๆ ด้านหน้าของผับทำเป็นสวนอาหาร ซึ่งมีลูกค้าที่มาเป็นครอบครัวนั่งทานอาหารกันอยู่หลายโต๊ะ

"เป็นมรดกสืบทอดมาตั้งแต่คุณปู่คุณโดสแล้ว เห็นว่าชื่อคุณไค เขาว่ากันว่าคุณไคเปิดผับทั้งที่ตัวเองยังเรียนอยู่เลย เก่งขะมัด"ระหว่างที่พี่พลอยพาฉันเข้ามาเธอก็พูดถึงเจ้าของผับนี้ ซึ่งฉันไม่ได้สนใจหรอก เพราะไม่รู้จัก แต่หูฉันกลับไปได้ยิน หญิงสาวคู่หนึ่งยืนคุยกันอยู่

"เมื่อคืนคุณโดสให้ฉันตั้งห้าหมื่นแหนะ"

"มึงไปนอนกับคุณโดสมา"หญิงสาวอีกคนเอ่ยขึ้นน้ำเสียงตื่นเต้น

"ก็ใช่นะสิ"

"มึงก็กล้านะ..ไปเสนอตัวให้กับคุณโดสเองเลย"

"ก็ช่วงนี้กูร้อนเงิน..พ่อกูป่วยต้องหน้าด้านไว้ก่อนไหมล่ะ" ฉันหยุดฟังพวกเธอคุยกัน แค่นอนกับคุณโดสก็ได้เงินตั้งห้าหมื่นเลยเหรอ ฉันคิดในใจด้วยความสงสัย

"เทียน ตามมาเร็ว"ฉันสะดุ้งนิด แล้วรีบก้าวขาเดินตามพี่พลอยไปทันที

??????????