12 วิธีรักษาของอาหมอ

ปลายนิ้วเรียวสัมผัสกับเนื้อผ้าบางเบาของกางเกงชั้นในลายการ์ตูนสีหวานน่ารักอีกครั้ง ผิวเนื้ออุ่นร้อนที่ซ่อนอยู่ภายใน ทำให้หัวใจของธันวาเต้นรัวอย่างรุนแรง ความปรารถนาที่ถูกกดทับมานานกำลังปะทุขึ้น และยากที่จะควบคุม มือของเขาค่อยๆ สอดเข้าไปใต้ขอบผ้า คลี่คลายสิ่งที่ปกปิดเรือนกายสาวออกอย่างช้าๆ

“ให้หนูไปทำความสะอาดเองเถอะค่ะอาหมอ...มันสกปรกจริงๆ นะคะ นะคะอาหมอ” ขวัญรวินทร์อ้อนวอนอีกครั้ง เสียงของเธอแผ่วเบาราวกระซิบ เธอพยายามขยับสะโพกหลบ แต่ก็ไม่สำเร็จ

“หนูไม่ต้องอาย...อาหมอนะครับ” ธันวาปลอบโยนเหมือนรู้ใจเด็กสาว เสียงของเขาแหบพร่ากว่าปกติเล็กน้อย เมื่อกางเกงชั้นในถูกถอดออกอย่างสมบูรณ์ ภาพของกลีบกุหลาบงามที่เปรอะเปื้อนคราบเลือดก็ปรากฏสู่สายตา ช่างน่าปรารถนาและน่าทะนุถนอมไปพร้อม ๆ กัน

“เดี๋ยวอาหมอจะทำความสะอาดให้เองนะครับ..” คำพูดนั้นหลุดออกจากริมฝีปากของธันวาโดยไม่ตั้งใจ เขาเอื้อมมือไปสัมผัสกลีบกุหลาบเบาๆ แผ่วเบาราวกับกลัวว่ามันจะแตกสลาย เลือดที่ซึมออกมาเล็กน้อยยิ่งขับเน้นให้กลีบแคมอวบอิ่มดูช้ำและน่าสงสาร

เด็กสาวนอนหันหน้าไปอีกฝากหนึ่ง ไม่อยากคิดเลยว่า เขาจะรู้สึกเช่นไรเมื่อเห็นสภาพอันไม่น่าดูของเธอ

“อื๊ยย!!! อาหมอขา เบาๆ นะคะ อุ้ยยย!!” ขวัญรวินทร์ส่งเสียงครางแผ่วด้วยความรู้สึกที่บรรยายไม่ถูก ทั้งเจ็บ ทั้งเกร็ง และอับอาย ปลายนิ้วเท้าจิกเข้าหากันแน่น

“เจ็บเหรอหนู” ธันวาถามเสียงนุ่ม ดวงตาคมกริบมองสำรวจใบหน้าหวานที่เริ่มแดงก่ำด้วยความกังวล

“ไม่เจ็บเท่าไหร่ค่ะ แต่เจ้าสเปคคูลัมของอาหมอมันเย็นมากอะ” ขวัญรวินทร์ตอบอย่างซื่อตรง ความรู้สึกเย็นเยียบของเครื่องมือที่สอดเข้ามานั้น ทำให้เธอรู้สึกวูบวาบ

ธันวาเงยหน้าขึ้นจากการใช้เครื่องมือสอดเข้าไปตรวจ เขาเข้าใจความรู้สึกของเด็กสาวดีว่าเธออับอายมากแค่ไหน แววตาของเขาอ่อนโยนลงอย่างเห็นได้ชัด ก่อนจะเลื่อนสายตาไปยังบริเวณที่กำลังตรวจ เพื่อให้มั่นใจว่าทุกอย่างเป็นไปอย่างนุ่มนวลและถูกต้องที่สุด เขามองเห็นร่องรอยบอบช้ำเล็กน้อยบริเวณปากช่องคลอดที่ยังคงแดงเรื่อ บ่งบอกถึงความเจ็บปวดที่เธอยังต้องเผชิญ

“อาหมอจะกางออกนะครับ อาจจะเจ็บนิดหนึ่ง” ธันวาบอกกล่าวล่วงหน้าอย่างใจเย็น เสียงของเขาหนักแน่นทว่าเปี่ยมด้วยความทะนุถนอม ราวกับกำลังปลอบประโลมให้เด็กสาวคลายความกังวล มือเรียวใหญ่บรรจงหมุนเครื่องมืออย่างช้าๆ ด้วยความระมัดระวังสูงสุด ท่ามกลางความเงียบงัน มีเพียงเสียงเครื่องมือที่ค่อยๆ ขยับออก และเสียงลมหายใจที่ถี่กระชั้นของขวัญรวินทร์

“อะ อร๊ายย อาหมอ ลึกจัง อื๊ยยย!!!” ขวัญรวินทร์ครางเสียงหลง สะโพกบิดเร้าด้วยความรู้สึกที่ถาโถมเข้ามา

“เจ็บเหรอครับ” ธันวาถามเสียงแหบพร่า สังเกตสีหน้าของเด็กสาวอย่างใกล้ชิด

“ค่ะ เสียววาบเลยอะ อร๊ายยย!!!!...อย่าเอาเข้าไปลึกสิคะ อาหมอ!!!” ขวัญรวินทร์บอกด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ ใบหน้าแดงก่ำ

“ไม่ลึกอาหมอจะเห็นได้ไงล่ะ อดทนอีกนะ เดี๋ยวก็เสร็จแล้ว” ธันวาปลอบโยน มือหนาที่กำลังทำงานอย่างบรรจงก็ยังคงความหนักแน่น มุ่งมั่นที่จะทำหน้าที่ของตนให้สมบูรณ์แบบที่สุด

“ตั้งแต่คืนนั้น หนูยังรู้สึกเจ็บอยู่ไหม” เขาถาม เสียงของเขาเต็มไปด้วยความห่วงใยปนความลุ่มหลงอย่างที่เขาเองก็ไม่อาจซ่อนได้อีกต่อไป

“ก็มีตึงๆ ปวดๆ อยู่บ้างค่ะ แต่ไม่เท่าวันแรกๆ แล้ว” ขวัญรวินทร์ตอบเสียงแผ่ว ตอนนี้เธอไม่เห็นประกายแห่งความปรารถนาที่ซ่อนอยู่ในแววตาของธันวาแล้วเพราะมีผ้าม่านกั้น แต่กลับกันก็จุดประกายความกล้าหาญบางอย่างในตัวเธอออกมา ความอับอายลดน้อยลง แต่กลับถูกแทนที่ด้วยความรู้สึกประหลาดที่ทำให้หัวใจเธอเต้นรัว

“อือออ...” ขวัญรวินทร์ครางในลำคอเมื่อรู้สึกถึงแรงดันที่เพิ่มขึ้น ร่างกายเธอสั่นสะท้านเล็กน้อย แต่เมื่อธันวายื่นมือมาวางบนหน้าขาของเธอเบาๆ ความอบอุ่นที่ส่งผ่านปลายนิ้วก็ทำให้เธอผ่อนคลายลงอย่างประหลาด

ธันวาตรวจดูอย่างละเอียดถี่ถ้วน ใช้เวลาไม่นานนัก เขารู้สึกปวดใจเมื่อเห็นร่องรอยความบอบช้ำที่เกิดขึ้นกับร่างกายอันบริสุทธิ์ของเธอ

ธันวาหยิบถ้วยอนามัยขึ้นมา พับให้เป็นรูปตัว C และค่อยๆ บรรจงสอดใส่เข้าไปในช่องคลอดของเธออีกครั้งอย่างช้าๆ และระมัดระวังเป็นพิเศษ

“อะ อ๊อยย อาหมอ!!..อื้อ!!!”

“ต้องสอดลึกขนาดนั้นเลยเหรอคะ” ขวัญรวินทร์ถามด้วยน้ำเสียงที่เจือความกังวลเล็กน้อย เมื่อรู้สึกถึงการรุกล้ำที่ลึกกว่าปกติ

“ต้องลึก ๆ สิครับ ไม่งั้นมันก็จะหลุดออกมา” ธันวาตอบเสียงทุ้มต่ำ เขาไม่ได้ให้เหตุผลอื่นใด เพราะต้องการสังเกตอาการทางกายของเด็กสาวที่พลุ่งพล่านระหว่างถูกสัมผัสไปที่ติ่งเสียวของเธอ แต่ตัวเขาเองก็รู้สึกปรารถนาที่พุ่งพล่านจนยากจะห้ามใจเช่นกัน

“อื้อ!!!...อาหมอขา...ทำไมต้องสอดเข้าๆ ออกๆ ด้วยคะ อร๊ายย!!!” ขวัญรวินทร์เอ่ยถามเสียงแผ่ว ใบหน้ายังคงแดงระเรื่อด้วยความเขินอายและความรู้สึกเสียวซ่านที่เพิ่งได้รับ ธันวาอดไม่ได้ที่จะสัมผัสกลีบกุหลาบงามนั้นเบาๆ อีกครั้ง

“อาแค่...ตรวจเช็กดูว่าถ้วยอนามัยมันเข้าที่หรือยัง” เขาเว้นจังหวะเล็กน้อย ดวงตาคมกริบสบเข้ากับดวงตาคู่สวยของขวัญรวินทร์ที่ยังคงเต็มไปด้วยความสงสัย

“บางทีมันอาจจะยังไม่เข้าที่พอดี อาเลยต้องขยับให้มันเข้าที่ เพื่อให้หนูใส่ได้สบายขึ้น และไม่ให้เลือดมันไหลซึมออกมาข้างนอกนะ”

“อาหมอทำแบบนี้ หนูเสียวค่ะ” ขวัญรวินทร์สารภาพเสียงกระซิบ แววตาที่มองเขามีประกายบางอย่างที่ธันวาอ่านออก

ธันวาเอื้อมมือไปลูบผมของเธอเบาๆ พลางยิ้มอย่างอ่อนโยนที่สุดเท่าที่จะทำได้

“มันเป็นขั้นตอนปกติของการปรับให้ถ้วยอนามัยมันพอดีกับร่างกายของหนูนะ” เขาอธิบายด้วยน้ำเสียงที่พยายามควบคุมให้เป็นปกติ แต่ในใจกลับเต้นรัวกับคำพูดของเธอ

“ว่าแต่หนูเสียวมากมั้ย” ธันวาถามออกไปอย่างไม่รู้ตัว ราวกับคำพูดนั้นหลุดมาจากส่วนลึกของจิตใจที่ถูกครอบงำด้วยไฟปรารถนา

“ก็อาหมอเล่นสัมผัสตรงนั้น หนูก็เสียวสิคะ” ขวัญรวินทร์ตอบอย่างใสซื่อ ใบหน้าแดงก่ำขึ้นอีกระลอก ดวงตาฉ่ำหวานสบประสานกับดวงตาคมกริบของเขาอย่างไม่หลบเลี่ยง ความไร้เดียงสาของเธอราวกับน้ำมันที่ราดลงบนกองเพลิงแห่งความต้องการของธันวา

“ชอบมั้ย” ธันวาถามต่อ เสียงแหบพร่าลงกว่าเดิมจนแทบจะเป็นกระซิบ เขารู้สึกได้ถึงแรงสั่นสะท้านที่แล่นผ่านร่างกายของทั้งคู่

“ก็ชอบค่ะ” คำตอบที่ตรงไปตรงมาของเธอ ทำให้ลมหายใจของธันวาขาดห้วงไปชั่วขณะ แรงดึงดูดระหว่างเขากับเด็กสาวตรงหน้ามันรุนแรงเกินกว่าที่เขาจะควบคุมได้อีกแล้ว

“งั้นเดี๋ยวอาหมอทำให้นะ” ธันวาเอ่ยเสียงต่ำ พลางโน้มตัวลงไปใกล้ขวัญรวินทร์มากขึ้น ดวงตาคมกริบเต็มไปด้วยความปรารถนาที่ไม่อาจเก็บงำได้อีกต่อไป เขารู้ความต้องการของเด็กสาวดี และเขาเองก็ลุ่มหลงในความงามเนียนนุ่มของกลีบสวาทตรงหน้าจนแทบจะอดใจไม่ไหว

แสงสลัวจากภายในห้องตรวจส่องกระทบเผยให้เห็น ร่องสวาทที่เปล่งปลั่ง ราวกลีบกุหลาบแรกแย้มที่เพิ่งจะผลิบาน กลีบอิ่มสีชมพูระเรื่อชุ่มฉ่ำด้วยหยาดน้ำใสๆ ที่บ่งบอกถึงความต้องการที่กำลังก่อตัว เส้นขนอ่อนนุ่มขึ้นเป็นไรบางๆ อย่างน่ามอง ช่างเป็นภาพที่บริสุทธิ์เย้ายวนและน่าปรารถนาในคราวเดียวกัน มันเชื้อเชิญให้เขาเข้าไปสำรวจความลึกลับที่ซ่อนอยู่ภายใน

ขวัญรวินทร์ไม่ได้ตอบ ธันวาก็โน้มใบหน้าลงต่ำ ก่อนจะใช้ปลายลิ้นร้อนค่อยๆ สัมผัสลงบนกลีบอิ่มอย่างแผ่วเบาและบรรจง ความรู้สึกเย็นวาบปนร้อนรุ่มแผ่ซ่านไปทั่วสรรพางค์กายของขวัญรวินทร์

“อื๊อออ...อาหมอ...” เด็กสาวครางเสียงหลง สะโพกบิดเร้าด้วยความเสียวซ่านที่ไม่เคยรู้จักมาก่อน

ริมฝีปากอุ่นร้อนค่อยๆ แตะลงบนกลีบกุหลาบงาม มือหนาจับเรียวขาของเธอล็อกเอาไว้ทั้งสองข้าง กลีบอิ่มที่บอบช้ำเล็กน้อย แต่กลับเย้ายวนชวนสัมผัส

ปลายลิ้นอุ่นชื้นของธันวาค่อยๆ ไล่เลียทำความสะอาดอย่างแผ่วเบาและบรรจง ความรู้สึกเย็นวาบปนร้อนรุ่มแผ่ซ่านไปทั่วสรรพางค์กายของขวัญรวินทร์

“อื๊อออ...อาหมอขา...” เด็กสาวครางเสียงหลง สะโพกบิดเร้าด้วยความเสียวซ่านที่ไม่เคยรู้จักมาก่อน

ลิ้นร้อนระรัวลงน้ำหนักที่ติ่งเนื้อเล็กๆ อย่างชำนาญ การรุกเร้าที่หนักหน่วงขึ้นทำให้ขวัญรวินทร์สะท้านไปทั้งตัว เธอแอ่นกายรับสัมผัสที่ไม่คุ้นเคยนี้อย่างสุดจะกลั้น มือเรียวเล็กยกขึ้นจิกผ้าปูเตียงแน่น ใบหน้าเหยเกด้วยความกระสันซ่าน

“อ๊า...อาหมอ...หนู...หนูไม่ไหวแล้ว...อร๊ายยยยย!!!”

ร่างกายของขวัญรวินทร์สั่นสะท้านอย่างควบคุมไม่ได้ เธอไม่เคยถูกสัมผัสเช่นนี้มาก่อน ความสุขที่ได้รับมันมากมายเกินกว่าที่เธอจะจินตนาการได้ แรงกระตุกเกร็งแผ่ซ่านไปทั่วร่าง ก่อนที่ความรู้สึกบางอย่างจะพุ่งทะยานขึ้นสู่จุดสูงสุด ปล่อยให้ร่างบอบบางดิ้นพล่านด้วยความเสียวซ่านที่โหมกระหน่ำไม่หยุด

แม้ในใจจะยังคงคลางแคลงสงสัยกับสิ่งที่สัมผัสกับจุดอ่อนไหวของเธอ แต่ความรู้สึกที่เพิ่งได้รับจากธันวา ความอ่อนโยนที่เขามอบให้ และความไว้ใจที่เธอมีต่อเขา ทำให้เธอเลือกที่จะยินยอมให้เขากระทำ ร่างกายของเธอยังคงรู้สึกเสียวซ่าน และเต็มไปด้วยความรู้สึกอิ่มเอมใจอย่างประหลาด