ตอนที่ 4

ตอนที่ 4

“มีสิทธิ์อะไรมาสั่ง” พูดจบก็เปิดประตูออก แต่โดนดันปิดจนประตูแทบกระแทกหน้า ทำเอาชนัดดาโมโหต่อว่านายอำเภอไปหลายคำแต่ชะงักกึกกับคำขู่ของนายอำเภอหนุ่ม

“ถ้าไม่หยุด ผมจูบ!”

ชนัดดาชะงักค้างราวถูกปิดสวิตซ์ แต่มือยังไม่ถอยห่างจากประตู

“เอาไง บอกมาเลย”

“ไอ้นายอำเภอบ้า!”

“เรานั่นแหละบ้า”

“อย่ามาว่านะ”

“ทำไมจะว่าไม่ได้ แล้วรู้ตัวบ้างไหมว่าตัวเองก่อเรื่องจนบานปลายไปหมดแล้ว”

“เรื่องอะไร!”

“ยังจะย้อนถามอีกเหรอ”

ชนัดดาเม้มปากแน่น นายอำเภอหนุ่มจึงรีบเดินมานั่งประจำที่คนขับแล้วก็ล็อกรถเรียบร้อยแล้ว โดยก่อนเข้าไปในรถก็บอกให้โป๊ปไปที่เกิดเหตุคนเดียว

****************************

“จะพาไปไหน” หลังจากนั่งเงียบมาพักใหญ่ ชนัดดาก็ถามนายอำเภอด้วยน้ำเสียงไร้ความนุ่มนวล ผิดกับหน้าตาของเจ้าตัวที่น่ารัก และคนมองจากภายนอกคงจะบอกเด็กเรียบร้อยน่ารักแน่ๆ

“พูดดีๆ บ้างได้ไหม”

“นี่ก็ดีสุดแล้ว”

อริย์ธัชถึงกับถอนหายใจดังๆ ก่อนจะเหล่มองอีกฝ่ายเล็กน้อย แล้วหันไปขับรถต่อและเร่งความเร็วจนชนัดดาต้องหันไปมอง

“มีนถามว่าจะพาไปไหน”

“ไปคุยกัน”

“คุยตอนนี้ก็ได้ ไม่เห็นต้องลากขึ้นรถมาแบบนี้”

“ทำไมล่ะ กลัวที่จะต้องอยู่กับผมสองต่อสองหรือไง”

“ไม่เคยกลัว แต่ไม่อยากให้คนของนายอำเภอเข้าใจผิด” ชนัดดาบอกเสียงห้วนอีกครั้ง เพราะยังจำได้ว่าตัวเองโดนลูกสาวร้านทองและพวกต่อว่ากลางตลาด หาว่าเธอคิดจะจับนายอำเภอ เพราะชอบเอาอาหารไปส่งให้ทุกเย็น ทั้งที่เธอจำต้องไปเพราะมารดาสั่งให้เอาไปให้ จนพอเกิดเรื่องวันนั้นขึ้น เธอก็ให้โป๊ปไปแทนตลอด

“คนของผม ใครกัน” อริย์ธัชลดความเร็วแล้วหันมาซักถาม

ชนัดดาฟังคำถามแล้วก็บิดปากออกเล็กน้อย ปากก็บ่นงึมงำไปเรื่อย

“ผมถามว่าใคร ทำไมไม่ตอบ”

“รู้อยู่แก่ใจยังจะมาถาม” ตอบจบก็สะบัดหน้ามองไปทางอื่น ทำเอานายอำเภอหนุ่มถอนหายใจเบาๆ ก่อนจะเร่งความเร็วของรถ

กระทั่งไปถึงน้ำตก สถานที่ที่เขาพบกับชนัดดาเป็นครั้งแรก ตอนนั้นเธอลื่น เขาก็จึงเข้าไปช่วย แต่เจ้าตัวกลับสะบัดมือหนีแล้วมองหน้าจะหาเรื่อง ทั้งที่เพิ่งพบหน้ากัน ก่อนที่หญิงสาวอีกคน ซึ่งก็คือพี่สาวจะเข้ามาและได้พูดคุยกันจนรู้ว่าเธอสองคนเป็นพี่น้องและเป็นลูกสาวของแม่เลี้ยงจันทภา ส่วนเขาเองก็แนะนำตัวเองว่ากำลังจะย้ายมาเป็นนายอำเภอที่นี่และที่มาก็มาเที่ยวก่อนจะมาทำงาน เขายอมรับเลยว่าถูกตาต้องใจคนดื้อนับแต่นั้น แต่เจ้าตัวกลับดูเหมือนไม่ค่อยชอบหน้าเขา ยิ่งตอนนี้ยิ่งรู้สึกว่าเธอจะไม่ชอบหน้าเขาเอามากๆ

“นายอำเภอ!!” ชนัดดาตะโกนเรียกคนใจลอย

“มีอะไร”

“มีอะไรจะพูดก็พูดมาสิ แล้วพาฉันกลับบ้าน”

“ทำไมต้องแทนตัวเองว่าฉัน”