ตอนที่ 2

ตอนที่ 2

“แต่เรื่องนี้เกิดขึ้นก่อนที่ลูกจะไปกู้เงิน”

คนเป็นแม่ทักท้วง แล้วก็ไม่เห็นด้วยที่ลูกสาวแอบไปกู้เงินมาลงทุนขยับขยายไร่ แต่ก็ทำอะไรไม่ได้ เพราะลูกสาวไปจัดการกู้มาแล้วถึงได้มารู้ แล้วสุดท้ายก็ไม่เป็นอย่างที่คาดหวัง ทำให้หนี้พอกพูน ดอกเบี้ยมหาโหดก็ขึ้นทุกวัน ทำให้ตอนนี้ที่บ้านเป็นหนี้อยู่หลายล้าน ครั้นจะไปบอกลูกสาวคนโต ลูกสาวคนเล็กก็ห้ามเอาไว้ บอกจะจัดการปัญหาด้วยตัวเอง ท่านเลยยอมทำตามที่ลูกสาวต้องการ

“ก็เพราะแบบนี้แหละ มีนถึงไม่กล้าฟันธง”

“แล้วเรื่องหนี้ลูกไปเจรจากับทางนั้นเรียบร้อยแล้วใช่ไหม” คนเป็นแม่ถามอย่างเป็นห่วง เพราะลูกสาวบอกจะจัดการเรื่องนี้ด้วยตัวเอง และตอนนี้กำลังจะได้เงินจากการขายผลไม้ล็อตใหญ่แล้ว อีกไม่กี่วันก็จะมีเงินไปใช้หนี้ แม้จะใช้ได้ไม่หมด

“เรียบร้อยแล้วจ้ะ”

“แล้วทางนั้นให้เวลาเราอีกนานหรือเปล่า”

“มีนขอผลัดไปจนกว่าผลผลิตในไร่ของเราจะส่งขายได้จ้ะ มีล็อตนี้ที่กำลังส่งไปขาย แล้วมีนก็ขอผลัดไปอีกสี่เดือนจ้ะแม่”

“อีกหลายเดือนเลย ดอกเบี้ยคงยิ่งขึ้น แม่ว่า…”

“ไม่นะแม่ แม่ห้ามบอกพี่มายเด็ดขาด มีนขอจัดการเอง” ชนัดดารีบห้ามมารดา เพราะรู้ว่าท่านจะพูดอะไร

“แต่แม่กลัวยอดหนี้มันจะยิ่งเพิ่ม แม่ว่ามีนไปยืมเงินพี่มายมาจ่ายก่อนดีไหม แล้วก็ใช้คืนพี่มายที่หลัง”

“ไม่นะแม่ มีนขอจัดการเอง”

แม่เลี้ยงจันทภาถึงกับเหนื่อยใจกับความดื้อรั้นของลูกสาวคนเล็ก แต่ก็คงต้องปล่อยให้จัดการไปอย่างที่เจ้าตัวต้องการ เพราะตอนนี้ได้ยกงานในไร่ให้อยู่ในความรับผิดชอบลูกสาวคนเล็กไปแล้ว

“งั้นลูกสัญญากับแม่ได้ไหมว่าถ้าไม่ไหวจริงๆ ลูกต้องบอกแม่หรือไม่ก็บอกพี่มาย”

“มีนให้…” ชนัดดาไม่ทันได้ให้คำสัญญากับมารดา เสียงตะโกนจากคนในไร่ก็ดังอยู่ด้านล่าง

“เสียงโป๊ปหรือเปล่า”

“เสียงแบบนี้มีไอ้โป๊ปคนเดียวแหละแม่ งั้นมีนไปดูก่อนนะ” บอกกล่าวมารดาแล้วชนัดดาก็รีบเดินมาหน้าบ้าน

“มีอะไรเหรอโป๊ป”

“พ่อเพิ่งโทรมาบอกว่ารถที่ไปส่งของตกเขา”

“อะไรนะ!!” ชนัดดาแทบล้มทั้งยืนเมื่อได้ยินข่าวร้ายในรอบเดือน ทั้งที่เธอหวังจะเอาเงินจากการขายผลผลิตครั้งนี้ไปใช้หนี้

“มีน! แม่ได้ยินว่ารถส่งของตกเขาเหรอ” แม่เลี้ยง จันทภาที่ก็พอได้ยินที่คนในไร่บอก รีบลุกเดินมาถามซ้ำกับลูกสาว

“จ้ะแม่”

“ตายจริง! แล้วคนงานเป็นอะไรกันหรือเปล่า”

“เจ็บหนักครับแม่เลี้ยง ตอนนี้เจ้าหน้าที่กำลังลงไปช่วย แต่ของเสียหายหมด”

แม่เลี้ยงจันทภาหน้าซีดไม่ต่างจากลูกสาว ที่ตอนนี้ ชนัดดารู้สึกมืดแปดด้านจริงๆ ก่อนจะบอกให้โป๊ปรอเดี๋ยว ส่วนเธอก็ไปหยิบกระเป๋าแล้วเดินลงไปบ้านที่รถ ก่อนไปก็บอกให้มารดาอยู่ที่บ้าน แล้วเธอจะเอาข่าวมาบอก แต่ไม่ทันขึ้นรถก็มีรถกระบะขับมาจอดขวาง สักพักคนในรถก็ลงมา

“มาทำไม!” ชนัดดาที่จำได้แม่นว่าชายที่ลงจากรถมาสามคนนั้นเป็นใครจึงเอ่ยถามอย่างสงสัยว่าคนพวกนั้นมาทำไม เพราะยังไม่ถึงกำหนดจ่ายหนี้