EP02 เล่นสนุก

EPO2

"กรี๊ดดดดดดดดด…!" ฉันกรีดร้องออกมาด้วยความตกใจสติหล่นวูบพยายามสะบัดมืออกอย่างแรง

"อาย กูเอง กูเองมึง" พอได้ยินเสียงว่าเป็นใครเปลือกตาก็เปิดขึ้นแล้วเพ่งมองมือบาง ใช่…มือของผู้หญิงและผู้หญิงคนนั้นคือต้นน้ำ

"มึงเองหรอ"

"เออดิ แล้วมึงคิดว่าใคร"

"เปล่า มาตั้งแต่ตอนไหน"

"เดี๋ยวเล่า เข้าห้องก่อนเถอะ" ต้นน้ำปล่อยมือแล้วแทรกตัวเข้าไปในห้องอย่างถือวิสาสะ ฉันจึงกวาดสายตามองด้วยอาการหวาดระแวงก่อนจะเดินตามเข้ามาข้างในแล้วล็อกห้องเอาไว้

"ว่าไง"

"กูมาถึงก่อนมึงไม่กี่นาทีนี้เอง เมื่อกี้แวะไปเข้าห้องน้ำของคอนโดมาเห็นมึงกำลังจะเข้าห้องแล้วดักไว้ก่อน"

"…" พอได้ยินแบบนั้นมันก็โล่งใจฉันนึกว่าเจ้าของมือนั้นจะเป็นคนเดียวกันกับตัวดีแล้วซะอีก

"มึงกลัวสินะ ถึงได้ขวัญเสียขนาดนั้น"

"เออดิ แม่งทุกวันนี้ก็หวาดระแวงฉิบหาย" ไม่พูดเปล่าร่างกายก็เดินเข้ามาในห้องครัวแล้วหยิบกระป๋องเบียร์ขึ้นมาเปิดดื่มแก้เครียด

"กูถึงได้มาอยู่เป็นเพื่อนมึงก่อนไง เผื่อบุกเข้าห้องมึงขึ้นมาจะซวย"

"แค่นี้ก็ซวยมากพอแล้วชีวิตกู" ตอบด้วยท่าทีเหนื่อยหน่ายแล้วหย่อนตัวนั่งลงบนเก้าอี้เรียวขาตวัดขึ้นพาดกันมือกระดกเบียร์เข้าปากยกใหญ่

"ไปปลดปล่อยหน่อยไหม ช่วงนี้มึงไม่ค่อยออกเลยนะ"

"ก็ดี" ปกติฉันจะออกตี้เกือบทุกวันถ้าไม่ได้มีงานอะไรส่วนคนที่พบเห็นตอนอยู่ผับหรือตอนอยู่กับผู้ชายก็มักจะถ่ายรูปแล้วเกิดข่าวเสียหายขึ้นมาบ่อยครั้ง ถามว่าแคร์ไหมก็ไม่แล้วแต่จะคิดสิ ส่วนเรื่องงานหน่ะหรอก็มีเข้ามาบ้างเพราะฉันมักจะมีกระแสในด้านเสียหายคนเลยสนใจเห็นแบบนี้งานที่ฉันทำมันก็ออกมาจากความสามารถล้วนๆไม่งั้นคงไม่มีคนจ้างหรอกจริงไหม ใครจะพูดอะไรฉันไม่แคร์สนใจแค่ว่าชีวิตฉันมันมีอย่างอื่นต้องทำดีกว่าใส่ใจคำพูดพวกนั้น

"ตั้งแต่เกิดเรื่องนั้นมึงดูแปลกไปนะไม่เห็นควงผู้ชายคนไหนเหมือนเมื่อก่อน"

"กูจะกล้าควงได้ยังไง ดีส่งข้อความมาขู่กูทุกคืน"

"นั้นมันโรคจิตชัดๆเลยว่ะ"

"กูไม่รู้ว่ามันคิดอะไรอยู่ รู้แค่ว่ากูไม่ชอบแล้วยากให้มันไสหัวไปให้พ้นจากชีวิตสักที" พูดออกมาแค่นั้นเสียงหายใจเบื่อหน่ายก็เล็ดลอดออกมาอีกครั้ง

…

ผับหรูกลางใจเมือง

ตอนนี้ฉันออกมาเที่ยวที่ผับแห่งหนึ่งพร้อมกับต้นน้ำเพื่อนสนิท เรานั่งอยู่โซนหลังจากเวทีพร้อมกับสั่งเครื่องดื่มยี่ห้อดังมาตั้งไว้แล้วมันก็หมดไปหลายขวดจนสมองมันเริ่มเบลอขึ้นมา

"มึงไหวป่าวนิ"

"มีอะไรที่ต้องไม่ไหวด้วยวะ"

"เชี้ยมึง" ต้นน้ำมันอุทานออกมาแล้วมองไปที่ทางเจ้าของผับ ฉันได้แต่ชักสีหน้างุนงงให้มันแล้วฟุบหน้าลงบนโต๊ะ "เด็ดมากอิดอก"

"อะไร?"

"แหกตาดูค่ะชนี"

"อ๊ะ เจ็บนะ" มันดึงคอฉันขึ้นแล้วหันไปทางด้านทางเข้าทันทีทีี่มองไปสิ่งแรกที่เห็นคือออร่าความผัวกระจายไปทั่วบริเวณทำเอาท้องน้อยมันร้อนวูบวาบไปหม

"ไงมึง ตาค้างเลยหรอวะ"

"…" ฉันไม่ได้ตอบคำถามมันกลับแต่ไล่สายตาของกลุ่มผู้ชายสี่คนไปทีละคนไม่ต่างจากผู้หญิงบริเวณนั้นที่ยืนเนื้อเต้นกันใหญ่

ผู้ชายคนแรกดูท่าทางนักเลงสุดในกลุ่มเขาหล่อแบบอันตรายแค่มองก็รู้ว่าไม่ควรเอาชีวิตไปเสี่ยงด้วย คนที่สองคนนี้ยอมรับว่าสะดุดตาเป็นคนแรกรอยสักบ่งบอกถึงความดิบเถื่อน ส่วนคนสามเสน่ห์แพรวพราวเป็นที่จับตามองของสาวๆเขาหว่านเสน่ห์ไปทั่วดูเจ้าชู้ไม่น้อยมาที่คนสุดท้าย…

ปึก!

ไม่ทันที่เขาจะเดินรั้งท้ายกลุ่มโทรศัพท์มือถือของเขาก็ล่วงหล่นบนหน้าปลายเท้าฉันพอดี ในตอนที่ฉันก้มตัวกำลังจะหยิบขึ้นปลายนิ้วก็สัมผัสกับหลังมือหนาอย่างเลี่ยงไม่ได้ทำให้สายตาของเราสองคนประสานมองกันเล่นเอาร่างกายแน่นิ่งร้อนวูบวาบไปทั่วร่างกายเหมือนมีกระแสไฟฟ้าวิ่งพล่านไปทั่ว ผู้ชายตรงหน้าฉันเป็นผู้ชายคนแรกที่ฉันไม่สามารถคาดเดานิสัยของเขาได้ เขาดูนิ่งและน่าค้นหาอย่างบอกไม่ถูกจนอยากทำความรู้จักต่อ…

"ขอโทษค่ะ"

"…" เขาไม่ได้ตอบอะไรแล้วลุกขึ้นหลังจากหยิบมือถือของตนเองเสร็จแล้วร่างหนาในชุดเสื้อเชิ้ตสีดำปลดกระดุมโชว์รอยสักก็เดินตามไป ทิ้งไว้เพียงความสะดุดตาให้

"แหม่ มองค้างเลยนะมึง"

"ใครหรอ?"

"นี้มึงไม่รู้จักเลยหรออายเรียนที่เดียวกันแท้ๆ"

"ไม่อ่ะ" พูดจบก็หยิบแก้วเหล้าขึ้นมาจิบอย่างมีจริต เอาตามตรงฉันสนใจผู้ชายคนนั้นอย่างบอกไม่ถูก

"กลุ่มนั้นอ่ะ เด็กวิดวะแต่ละคนตัวเด็ดทั้งนั้น สาวๆในมหาลัยอยากได้เป็นผัวกันเกินครึ่งหนึ่งในนั้นเป็นลูกเจ้าของมหาลัยด้วย"

"เด็ดขนาดไหนกันนะ" ถามออกไปแบบนั้นสายตาก็มองตามขึ้นไปยังโซนชั้นสองซึ่งบริเวณที่พวกรุ่นน้องนั่งกันอยู่ก็ในระดับสายตาพอดี

"อย่าบอกนะว่ามึงจะล่อ"

"ไม่รู้สิ" ตอบเสร็จก็หันกลับมาขยิบตาให้ต้นน้ำวันนี้คงจะสนุกแล้วสิมีอะไรให้น่าตื่นเต้นมากกว่าทุกวัน

"ก็ลองดู จะได้ลืมเรื่องดี" ฉันไม่ได้ตอบอะไรกลับไปแล้วสนใจแก้วเหล้าต่อจนเวลาผ่านไปหลายนาที

"เข้าห้องน้ำนะ"

"อาย กูว่าเปลี่ยนใจตอนนี้ยังทัน" ต้นน้ำจับมือฉันเอาไว้แล้วโบ้ยปากไปยังชั้นสองที่เด็กกลุ่มนั้นซึ่งตอนนี้ทุกคนต่างมีผู้หญิงมานั่งข้างกายยกเว้นผู้ชายหน้านิ่งคนนั้น แล้วสายตาก็เห็นการกระทำของเขาที่เมินผู้หญิงอย่างไม่ไยดีราวกับเธอเป็นอากาศ

"แล้ว?" ฉันหรี่ตามอง

"มึงดูดีๆก่อน เบิกเนตรให้กว้าง" คำพูดของต้นน้ำทำให้สายตามองขึ้นไปอีกครั้งก็พบเขากำลังใช้ปืนจี้เอวผู้หญิงคนเดิมที่กำลังจะพยายามนั่งตักหนา

"คราวนี้ปืน เปลี่ยนเป้าหมายดีกว่าไหมอีอาย"

"…" ฉันได้แต่ถอนหายใจออกมากับความขี้ขลาดของเพื่อนตัวเอง ไอ้วิธีพวกนั้นจะล่อผู้ชายได้ยังไงกันมันเชยสิ้นดีฉันคิดในใจแล้วคํ้าคางมอง "น่าสนุกดีออก…"

.

.

.

มันไม่ได้สนุกอย่างที่คิดเลยนะเจ๊อาย555555555555555555555

แล้วจะรู้ว่าเธอคิดผิด