ตอนที่ 3

เสือใช้ปลายนิ้วบีบปลายคางของเธอเบา ๆ และบังคับให้สาวงามหันหน้ามาสบตา ความแข็งขืนข้างล่างเหมือนโดนกระตุ้นให้ทำงานรอบสอง ความอยากเอาชนะร่างน้อย ๆ ตรงหน้านี้ อยากกำราบเธอให้อยู่หมัด เขาแกล้งใช้อีกมือตวัดขาอีกข้างของเธอคล้องที่ลำแขน ดึงส่วนกลางลำตัวที่แข็งขืนออก ก่อนจะกระแทกส่งแก่นกลางที่ตึงแน่นเข้าไปอีกครั้ง

“ยังไงครับ หนูอิงเป็นเมียพี่ พี่ก็ต้องใช้สิทธิ์คืนแรกที่เข้าหอให้เต็มที่ เรามาสนุกด้วยกันดีกว่า เมื่อกี้นี้หนูอิงยังร้องคราง แล้วกอดตอบกอดรัดพี่เสือ รับจูบของพี่เสืออยู่เลยนี่ครับ” ปากก็พูดตาก็สบจ้อง แล้วก็ส่งน้องชายขยับเข้าออกเพิ่มความแรงขึ้นเรื่อย ๆ ร่างอวบอิ่มถึงกับสะท้านสะเทือน ส่งผลให้เธอหลับตาพริ้มและเม้มขบริมฝีปากสนิท สองมือที่ยันผลักเขา แปรเปลี่ยนเป็นจับข้อมือของพี่เสือ จิกเล็บลงในเนื้อของเขาแน่น

“ซี้ด...แน่นที่สุดเลยหนูอิง พี่จะใช้สิทธิ์เป็นผัว ขอนอนเอากับหนูอิงทุกคืนเลย อ๊า...” คำพูดหยาบโลนหลุดออกมาจากปากของเขาอย่างตั้งใจ มองเธอนัยน์ตาหวานเชื่อม

“ไม่นะพี่เสือ...อื้อ...พี่เสือ...อ๊าย...” ปากเธอปฏิเสธ แต่ร่างกายเธอไม่ใช่ แอ่นรับแรงกระแทกของเขาและตอดขมิบเกร็งจนแกนแกร่งของเขาทนแทบไม่ไหว ชายหนุ่มเริ่มส่งแกนกายกระแทกกระทั้นเข้าออกเพิ่มความรุนแรงเข้าไปอีกพี่เสือได้ส่งสาวสวยถึงสวรรค์ล่วงหน้าไปอีกครั้ง

เสือหนุ่มกลัวความสุขตรงหน้าจะหายไป จึงพักรบหยุดขยับ หันมาหยอกเย้ากับเรือนร่างขาวสล้างตรงหน้า

“คืนนี้พี่จะรับขวัญหนูอิงทั้งคืน ดูสิว่า หนูอิงจะเกลียดพี่เสือให้ได้มากกว่าที่พี่รักหนูอิงไหม” เขาพูดท้าทาย

“คนใจร้าย...ฮือ...” เสียงพร่ำรำพึงของร่างบางออกมาจากริมฝีปากเบา ๆ ยอมจำนนให้เขากระทำต่อร่างกายเธอ หญิงสาวก็ตอบแทนเขาด้วยเสียงครวญครางที่หวานออกมาตลอดเวลา เสือหนุ่มได้แต่ยกยิ้มพอใจในผลงาน สมใจนึกเก็บชัยชนะได้มาเกือบครึ่งทาง ต่อไปทำอย่างไรจะพิชิตหัวใจเธอให้ได้เต็มดวง

กริ้ง กริ้ง กริ้ง... เสียงโทรศัพท์กลางห้องโถงบ้านอิงฟ้าดังขึ้น

"ไปรับหน่อยสิน้อย" เสียงย่าจันทร์แม่ของน้อยบอกออกมา ทั้งคู่เป็นข้าเก่าเต่าเลี้ยงมานานที่อยู่กับครอบครัวคุณปรัญช์ตั้งแต่ย่าจันทร์สาว ๆ นางได้ครอบครัวมีสามีและมีน้อยกับพี่ ๆ ของน้อย ย่าจันทร์ก็อยู่ที่นี่ไม่ยอมไปไหน

น้อยละมือจากการเช็ดถู รีบวิ่งไปรับโทรศัพท์

"สวัสดีค่ะ บ้านอิงฟ้าค่ะ" เธอส่งเสียงไปตามสาย

("ป้าน้อยครับ เสือนะครับ ช่วยขึ้นไปดูหนูอิงให้ผมหน่อย โทรเข้ามือถือไม่เห็นรับสายเลย ไม่รู้ตื่นหรือยังครับ") เสียงของเสือถามไถ่มาด้วยความเป็นห่วง

เมื่อคืนกว่าจะได้นอน เขาก็จัดอิงฟ้าเสียเต็มรัก เช้านี้กะว่าจะตื่นสาย ๆ แต่ดันมีเรื่องฝรั่งตีกันที่ดิสโกเทคในซอยบางลา ทำให้เขาต้องออกไปทำงาน

มาม่าแอนนี่ ผู้จัดการฝ่ายดูแลทั่วไป ส่งข้อความตามตอนตีสี่ แอนนี่กลัวว่าจะมีเรื่องราวเลยใหญ่โต ทำให้เสียชื่อเสียงของดิสโกและการท่องเที่ยวจังหวัดภูเก็ต

เสือจึงรีบมาดำเนินการและเคลียร์เรื่องราวต่าง ๆ ด้วยตัวเอง กว่าจะเรียบร้อยก็เกือบหกโมงเช้า เขาจึงนอนเอนหลังต่อที่ออฟฟิศเสียเลย ไม่ได้กลับเข้าไปนอนที่บ้าน ตื่นขึ้นมาตอนนี้ จึงรีบโทรหาเธอเพราะเห็นว่าใกล้เที่ยงวันแล้ว

"ได้ค่ะคุณเสือ เดี๋ยวป้าน้อยไปดูให้ แล้วจะโทรรายงานนะคะ" น้อยรับคำก่อนจะวางสาย

ก๊อก ก๊อก ก๊อก

“คุณหนูอิงคะ ป้าน้อยนะคะ" น้อยส่งเสียงเรียกตั้งหลายครั้ง

“ป้าขอเข้าไปนะคะ” ไม่ได้ยินเสียงตอบจึงวิสาสะใช้กุญแจสำรองเปิดเข้าไปในห้องนอนของคุณหนูอิงฟ้า

เตียงนอนที่ยับยู่ยี่ มีการรื้อทึ้งผ้าปูที่นอนออกมาบางส่วน และข้าวของที่กระจัดกระจายหล่นเต็มพื้น น้อยค่อย ๆ เดินเข้ามา รีบก้มลงเก็บข้าวของที่หล่นกระจัดกระจายบนพื้นห้อง นางรีบเก็บขึ้นให้ไปวางอยู่ในที่ที่ควรอยู่ แล้วเดินเข้าไปรื้อผ้าปูที่นอน นึกในใจว่า เมื่อคืน ในห้องหอนี้ ไม่ใครก็ใครต้องรับศึกหนักแน่ ๆ

อิงฟ้าเปิดประตูห้องน้ำออกมา เธอกระชับเสื้อคลุม และกำลังยกมือใช้ผ้าขนหนูเช็ดผมที่เพิ่งสระใหม่ ๆ

ป้าน้อยเห็นหน้าตาของเธอที่บอกบุญไม่รับแล้ว ก็รู้สึกกระอักกระอ่วนใจพิกล เพราะรู้อิทธิฤทธิ์ของเธอดี เวลาดีก็ดีใจหาย แต่เวลาร้ายไม่ได้ดั่งใจใครก็เอาไม่อยู่

"คุณหนูอิงคะ เอ่อ คุณเสือโทรหา ไม่เห็นคุณหนูอิงรับสาย ป้าน้อยเลยขึ้นมาดูน่ะค่ะ" น้อยพูดเสียงอ่อย ๆ เหลือบดูกิริยาของคนตรงหน้าด้วยแววตาเป็นกังวล

"ป้าน้อย เอาผ้าปูชุดนี้ไปทิ้งให้หนูอิงด้วยนะคะ แล้วก็บอกเอกให้เตรียมรถให้ด้วย หนูอิงจะออกไปข้างนอก" เธอบอกป้าน้อยน้ำเสียงเรียบ ไม่สนใจที่จะพูดถึงเสือ แต่ก็ทำให้น้อยรู้สึกเย็นสันหลังวาบ ๆ

"ได้ค่ะ" น้อยรีบรวบผ้าปูทั้งชุด ก่อนจะรีบก้าวออกไปจากห้อง ปิดประตูอย่างเบามือ พอพ้นจากห้องก็รีบกดโทรศัพท์รายงานเสือทันที

"อาบน้ำเพิ่งจะเสร็จค่ะคุณเสือ แต่เห็นแต่งตัวจะออกไปข้างนอก บอกน้อยให้บอกเอกเตรียมรถให้ค่ะ" เสียงน้อยรายงาน

("ขอบคุณมากครับป้าน้อย แค่นี้ก่อนนะครับ")

เขารีบกดวางโทรศัพท์ หัวคิ้วของเขาขมวดเข้าหากัน ไม่รู้อิงฟ้าจะไปไหน แล้วเสือจึงกดโทรหาเอกคนดูแลและคนขับรถที่บ้านอิงฟ้า

"เอก ตามคุณอิงไปด้วยนะว่าเธอไปไหน และโทรมารายงานผมด้วย" เขาออกคำสั่ง

("ครับผม ได้ครับคุณเสือ") เอกรับคำ

“เดฟ ยูอยู่ไหน” อิงฟ้าถามคนปลายสายเมื่อเขากดรับสายโทรศัพท์

(“เฮ้ เบบี้ ไออยู่ที่ ไฮสกาย ที่เดิม what’s up today? You will go to honeymoon, right?”) เสียงเดฟ

เดฟลูกครึ่งไทยไต้หวัน อายุของเขาเท่ากันกับอิงฟ้า คือยี่สิบห้าปี เดฟเป็นเพื่อนชายคนสนิทคนเดียวของอิงฟ้าที่เธอมีในภูเก็ต ทั้งสองเรียนด้วยกันมาตั้งแต่ชั้นอนุบาล รสนิยมคล้าย ๆ กัน เป็นคู่เที่ยวด้วยกัน ใช้เงินเป็นเบี้ยเหมือนกัน พ่อของชายหนุ่มที่ทำธุรกิจให้เช่าเฮลิคอปเตอร์เจ้าเดียวในภูเก็ต และกิจการเกี่ยวกับกิจกรรมบนยอดไม้แถวน้ำตกบางแปร ที่มีสถานอนุบาลชะนี ชื่อว่า Gibbon Adventure Phuket Co., Ltd. เป็นที่นิยมของนักท่องเที่ยวที่ต้องการผจญภัยและชอบความสนุกสนานเป็นหมู่คณะ

รวมถึงกิจการเรือครุยซ์ให้เช่า ในทริปที่ขึ้นชื่อ คือ การล่องเรือชมพระอาทิตย์ตกของหมู่เกาะพังงา เจมส์ปอนด์ ไอแลนด์ ที่เลื่องชื่อ Sunset Cruise with Nathan Jaf (จาฟชื่อของพ่อเดฟ)

สาว ๆ ที่ได้เห็นหน้าของเดฟทุกคน ต้องกรี๊ดและหลงใหล ที่ทั้งหล่อ รวย หน้าตาดีมาก ขับรถสปอร์ตหรูหรา แต่เรื่องที่คนภายนอกส่วนใหญ่ไม่รู้ คือ เดฟเป็นเกย์

เดฟเอ่ยทัก และบอกชื่อที่พักตากอากาศของเขาที่ซื้อไว้อยู่กับคู่ขาสุดหล่อ แถมประโยคหลังเป็นการแซวกระเซ้าเย้าแหย่เธอในเรื่องการไปฮันนีมูนหลังการแต่งงานไปด้วย

“Shut up! เดี๋ยวไอจะไปหา ยูอยู่กับใคร” เธอบอกเขาให้หุบปากไม่พอใจที่แซวเรื่องฮันนีมูนและถามเขาต่อไป

(“ไออยู่กับเวนย์”) เดฟเอ่ยถึงชื่อคู่ขาคู่รักของเขาที่เป็นสัญชาติอังกฤษ ที่ชื่อเวนย์ มาคัส บาเรส ที่หล่อล้ำ กล้ามเป็นมัด ๆ ดีกรีความเท่ห์กระชากใจสาว ๆ เจ้าของกิจการเรือยอร์ชนำเที่ยว ที่ร่ำรวยเอาเรื่องอยู่เหมือนกัน

“โอเค แค่นี้นะ เดี๋ยวเจอกัน” อิงฟ้าบอกเดฟถึงจุดประสงค์ของเธอ แล้วรีบวางสาย หญิงสาวคว้ากระเป๋าสะพายขึ้นมาคล้องแขน ก่อนจะเดินไปที่รถ ขับกระชากตัวออกไปจากบ้านอย่างรวดเร็ว

เอกกระวีกระวาดขับรถตามไปเช่นกัน

ถนนหนทางในภูเก็ตเป็นช่องการเดินทางที่แคบและเล็ก ๆ และมีการก่อสร้างปรับปรุงเส้นทางอยู่หลายจุด จึงทำให้การติดตามของเอกไม่ยากนัก

อิงฟ้าขับรถมุ่งหน้าข้ามเขาป่าตอง แล้วมุ่งตรงไปที่บ้านพักตากอากาศแห่งใหม่ ชื่อว่า สกายไฮท์ ที่อ่าวปอ ซึ่งห่างจากสนามบินภูเก็ตแค่ยี่สิบนาที ใกล้กับ มารีน่า อ่าวปอ ยอร์ช คลับ ท่าจอดเรือยอร์ชที่เวนย์ใช้บริการอยู่

“ใครโทรมา” เวนย์เอ่ยถามคู่ขา นอนคว่ำหน้า ขยับเอียงคอมองหน้าคนรักแล้วถามออกไป

เมื่อคืนเสร็จจากงานปาร์ตี้แต่งงานของอิงฟ้า เดฟและเวนย์ก็ไปต่อที่ดิสโกเทคของเสือ ที่เปิดห้องหรูหราระดับวีไอพีนับสิบกว่าห้องเลี้ยงแขกที่มาร่วมงานที่ชื่นชอบความมันสนุกสนานแบบฟรีไม่อั้น สองคนก็ไม่พลาดเช่นกัน กว่าจะกลับมาถึงที่บ้านพัก ก็ปาเข้าไปเกือบฟ้ารุ่ง

“ลุกขึ้นได้แล้วเวนย์ เดี๋ยวไอทำอะไรให้กิน” เดฟก้มลงจุ๊บไปที่แก้มเขา ก่อนจะเหวี่ยงตัวลงจากเตียง เวนย์ค่อย ๆ พลิกตัวนอนหงาย หาวไล่ความง่วงนอนให้ออกไป ก่อนจะขยับย้ายตัวเดินเข้าห้องน้ำ

เดฟลุกขึ้นมาทำอาหารเช้า สำหรับสามที่ ก่อนจะสลับตัวเขาเข้าไปอาบน้ำเมื่อเวนย์คนรักก้าวออกมา

“กาแฟอยู่บนโต๊ะแล้วนะ ฮันนี” เดฟบอกเวนย์ ก่อนสองคนจะจุ๊บปากกันที่หน้าประตู