บทนำ พันธนาการรักจอมใจมาเฟีย (2)

“แกก็เลยเอาฉันมาประมูลดูบ้างงั้นสิ?!!!” ขวัญชีวาถามเสียงเขียวด้วยน้ำเสียงไม่พอใจ

“ก็... ขำๆ น่ะ โอ๊ย!” เบอร์นาร์ดร้องออกมาทันทีเพราะถูกบิดหู

“ฉันไม่ขำด้วย เล่นอะไรไม่รู้จักคิด” หญิงสาวตำหนิเสียงเขียว

“ฉันไม่ตั้งใจ เห็นเธอกำลังเดือดร้อนเรื่องเงินพอดี ก็เลยคิดว่าเผื่อเธอโชคดีเจอเศรษฐีใจดี เธอจะได้สุขสบายทั้งชาติไง” เบอร์นาร์ดยิ้มแหยขณะชี้แจงเหตุผล แต่เหตุผลของเบอร์นาร์ดกลับทำให้ขวัญชีวายิ้มไม่ออก

ถึงเธอจะรู้ว่าเพื่อนทำไปเพราะความคึกคะนอง และอยากช่วยเหลือเธอเรื่องเงินทอง แต่ครั้งนี้เธอกลับรู้สึกว่าสิ่งที่เพื่อนทำลงไปนั้นมันแรงเกินไป และเธอก็รับการกระทำแบบนี้ไม่ได้ด้วย!

“เล่นแรงไปมั้ย? แกล้งกันขำๆ ฉันไม่ว่าหรอก แต่ครั้งนี้เล่นแรงไป รีบลบข้อมูลทิ้งเลยนะ ก่อนที่ฉันจะหมดความอดทนและชกแกหน้าหงาย!!”

“ใจเย็นก่อนสิเบลล่า ไม่สนใจหน่อยเหรอ มีคนมาประมูลเธอด้วยนะ” เบอร์นาร์ดยิ้มประจบพลางชี้ตัวเลขที่ปรากฏอยู่ใต้ภาพถ่ายวาบหวิว

ขวัญชีวาถลึงตาดุใส่เพื่อน เธอไม่สนใจสิ่งที่เบอร์นาร์ดพูดแม้แต่น้อย ถึงเธอต้องการเงินด่วน แต่เธอก็ไม่คิดที่จะขายตัว!

“ไม่ก็คือไม่!” หญิงสาวยืนยันเสียงแข็งพลางหักข้อนิ้วเสียงดังก๊อกแล้วมองหน้าเบอร์นาร์ดด้วยสายตาไม่พอใจ “ฉันจะให้โอกาสแก ถ้าไม่ลบภาพทิ้ง ฉันเล่นแกเจ็บแน่ยัยใบหนาด!!”

พอหญิงสาวยื่นคำขาดแบบนั้น เบอร์นาร์ดก็หน้าจ๋อยเพราะไม่อยากโดนเบลล่าชก

เห็นเป็นผู้หญิงตัวเล็ก ๆ ดูบอบบางแบบนี้เถอะ เวลาเจ้าหล่อนเอาเรื่องขึ้นมา ก็ใช่ว่าจะรับมือกันได้ง่ายๆ ขนาดผู้ชายตัวโตๆ ขวัญชีวายังจับทุ่มจนร้องโอดโอยมาแล้วก็ยังมี

“ฉันไม่เสี่ยงกับกำปั้นเหล็กของเธอหรอก ลบก็ได้” เบอร์นาร์ดบอกหน้าจ๋อย

“ทีหลังอย่าเล่นอะไรพิเรนทร์แบบนี้อีกล่ะ ฉันไม่ชอบ” หญิงสาวสั่งกำชับเสียงเขียว

“รู้แล้วน่า ขอโทษแกด้วยละกัน”

“เออ ไม่โกรธก็ได้ แต่แกต้องจัดการเดี๋ยวนี้” ขวัญชีวาสั่งเสียงเฉียบแล้วยืนคุมเบอร์นาร์ดจัดการลบข้อมูล พอจัดการเรียบร้อยแล้วหญิงสาวก็ค้อนคมใส่เบอร์นาร์ดอีกครั้ง

“คราวนี้ฉันให้อภัยแก ถ้ามีครั้งต่อไปอีกละก็ ฉันอัดแกแน่ จำไว้!!” คาดโทษเพื่อนรักเสร็จเรียบร้อย ขวัญชีวาก็กลับไปประจำที่หน้าเคาน์เตอร์เพื่อชงเหล้าให้กับแขกที่มาให้บริการต่อ

“ไงล่ะ เล่นไม่รู้เรื่อง ไม่โดนเบลล่าชกหน้าให้ก็คือว่าดีแค่ไหนแล้ว” ซินเทียหันมาตำหนิเบอร์นาร์ด

“อย่าซ้ำเติมกันได้มั้ยยะ ก็บอกแล้วไงว่าไม่ได้ตั้งใจ ใครจะไปรู้ล่ะว่าเบลล่าจะโกรธ” เบอร์นาร์ดสารภาพ พลางพ่นลมหายใจออกมาทางปาก

“แกเองก็เล่นหนักไป ทำอะไรไม่รู้จักคิด ถ้าแกอยากช่วยเบลล่าหาเงินจริง ฉันแนะนำให้แกเป็นพี่เลี้ยงเจ้าหนูเดวิด เบลล่าต้องพอใจแน่” ใครบางคนเสนอความคิดนี้ขึ้นมา

“ถ้าฉันอาสาเลี้ยงเจ้าหนูเดวิด แล้วเด็กเกิดรักการเป็นผู้หญิงแบบฉันขึ้นมา จะทำยังไงล่ะ?” เบอร์นาร์ดถามเจ้าของความคิดด้วยกิริยากระตุ้งกระติ้ง

“เดี๋ยวเบลล่าก็จัดการเองแหละ ห้าวซะขนาดนั้นถ้าหลานกล้าเป็นแบบแกก็ให้มันรู้ไป” ซินเทียบอกยิ้มๆ จากนั้นบทสนทนาอื่นๆ ก็ถูกหยิบขึ้นมาพูดคุยในหมู่เพื่อนๆ ต่อ แล้วเสียงหัวเราะที่หายไปก็กลับคืนมา

##### บทที่ 1

อเล็กซานโดร

ขวัญชีวาถอนหายใจออกมาเบาๆ เมื่อเดินห่างออกมาจากกลุ่มเพื่อนสนิท พอมาประจำหน้าเคาน์เตอร์ได้ครู่เดียวเพื่อเตรียมเก็บของกลับบ้าน ลูกค้ารายใหม่ก็ดิ่งมาทิ้งตัวนั่งบนเก้าอี้แบบหมุนได้ที่หน้าเคาน์เตอร์

“ขอวอดก้าที่นึง”

ขวัญชีวาพยักหน้าก่อนเงยหน้าขึ้นมองลูกค้า พอเห็นหน้าชายหนุ่มเท่านั้น เธอถึงกับชะงักงันทำอะไรไม่ถูกราวกับถูกคำสาปไปชั่วขณะ ใช่ว่าเธอตกตะลึงความหล่อเหลาที่แฝงด้วยความเซ็กซี่ชนิดที่หาตัวจับได้ยากของเขา

แต่เพราะผู้ชายตรงหน้าคือ ‘อเล็กซานโดร ราเฟลโล่’ มหาเศรษฐีหนุ่มที่พ่วงด้วยตำแหน่งเจ้าพ่อมาเฟีย เขาจึงเป็นบุคคลอันตรายที่ไม่สมควรเข้าใกล้สำหรับเธอ!

“ผับกำลังจะปิด” ขวัญชีวาบอกเสียงห้วน ด้วยไม่อยากต้อนรับลูกค้ากระเป๋าหนักรายนี้สักเท่าไหร่ ทั้งนี้เพราะการพบหน้าเขาคือฝันร้ายสำหรับเธอ

“ก็แค่กำลังจะปิด...” ชายหนุ่มบอกหน้านิ่ง ดวงตาสีน้ำตาลสนิมเหล็กเป็นประกายระยับขณะจับจ้องวงหน้าหวานของบาร์เทนเดอร์สาว “อีกอย่าง บาร์เทนเดอร์ไม่มีสิทธิ์ไล่ลูกค้า”

ขวัญชีวาไหวไหล่ “ไม่ได้ไล่ แค่จะบอกเวลาให้คุณรู้เท่านั้น ว่าแต่...คุณแน่ใจเหรอว่าดื่มเหล้าที่ฉันจะชงได้?”

ริมฝีปากหยักได้รูปซึ่งรับกับใบของชายหนุ่มยกขึ้นคล้ายรอยยิ้ม แต่ก็ไม่ใช่ “เธอคงไม่คิดวางยาลูกค้าในร้านใช่มั้ย?”