ณีเวีย | เห็นเซ็นน้อยคร้ังแรก

เขายิ้มเจ้าเล่ห์ใส่ฉัน ก่อนจะบดกินเจ้าตัวดีฉันอีกรอบ ทำไมลิ้นของเขาถึงมีพลังทำลายล้างฉันแบบนี้นะ ทรมานจริง ๆ ฮื้อ

“อื้อ อ๊ะ ๆ” เขาส่งลิ้นตัวแสบทำร้ายฉันอยู่สักพักก่อนที่จะโน้มตัวลงมา

“อ๊ะ” ฉันจับเอวหนานั้นแน่น เขาเริ่มเร่งมันช้า ๆ และดันเข้าลึกสุดแก่นกายเขา เขาค่อย ๆ เน้นมัน เน้นมันอยู่อย่างนั้น อื้อ~ มันชนผนังมดลูกฉันแน่ ๆ

ชนแน่ ๆ เสียว

“อื้ม~ กลัวโดนลูก” เขาเอาศอกค้ำเตียง จ้องหน้าฉัน ทั้งคราง

ทั้งบ่นพึมพำ

“อ๊ะ โดนแล้วมั้งคะ อ๊ะ มะ เหมือนรู้สึกว่ามันชน อ๊ะ อะไรสักอย่าง”

เฮ้อ... เสียว~ จนฉันตอดตุบ ๆ หมดแล้ว ให้ตายเถอะ

“หยุดไหม”

“ไม่!” ฉันตะเบ็งสุดเสียง กลัวเขาจะถอดมันออกไป...

“อื้ม ไม่ก็ไม่” เขาเน้นเอวหนาเข้ามาอีกรอบ ก่อนจะเร่งมันมาเบา ๆ จังหวะเหล่านั้นมันเนิ่นนานแค่ไหนไม่รู้ แต่รู้แค่ว่า มันนาน... นานจนฉันใกล้จะทนมันไม่ไหว

“อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ คะ คุณ... ไม่ไหวแล้วค่ะ อื้อ ไม่ไหวแล้วจริง ๆ อ๊ะ อ๊ะ”

ฉันจิกแผ่นหลังเขาแน่นจนเป็นรอยเล็บ ร่องในตัวตอดตุบ ๆ กระตุกซ้ำ ๆ อย่างนั้นหลายระรอก

พอฉันถึงฝั่งฝัน เอวหนาไม่หยุดพัก... เขาเริ่มทำร้ายฉันอีกครั้ง ฉันจับสองแขนกำยำเขาแน่น ก่อนจะปล่อยให้แรงกระแทกนั้นถาโถมเข้ามา...

“อ๊ะ ๆ คุณ อ๊ะ...”

“อื่ม~ เฮ้อ” เขาปล่อยน้ำอุ่น ๆ ใส่ในรูสวาทฉัน ก่อนจะล้มตัวลงมา

นอนข้าง ๆ

มือหนาดึงฉันเข้าไปกอดแนบอก ก่อนจะเอื้อมมือมาลูบท้องฉันเบา ๆ

“ลูกหลับยัง” คนเห่อลูก

“ยังมั้งคะ พ่อเขากวน คงหลับไม่ลง... แถมเมื่อกี้ยังส่งเพื่อนไปกวนอีก” เขาหัวเราะเบา ๆ ก่อนจะหอมแก้มฉันฟอดใหญ่...

“พรุ่งนี้ไปฝากครรภ์กันนะ อยากเห็นลูกแล้ว”

“เมื่อไหร่จะยก บริษัทให้คะ ลูกบอกอยากได้แล้ว”

“ยกให้ตอนนี้ น่าจะเละ... แม่บริหารไม่เป็น ทำโปรเจคยังผิดแล้วผิดอีก” ฉันตีแขนเขาเบา ๆ ถึงเขาจะพูดความจริงก็เถอะ

“คุณไม่ต้องให้ลูกขนาดนั้นก็ได้... ให้เขาลองหาเอง เขาอาจจะเก่งเหมือนคุณ สร้างธุรกิจใหม่ของตัวเอง” ทำไมเงียบ?

“...” เขาหลับไปแล้ว หลับทั้งที่มือจับท้องฉันอยู่

“ฝันดีนะคะ รักคุณค่ะ”

วันนี้ฉันตื่นมาหาหมอแต่เช้าเพราะคุณชายเห่อมาก! ก่อนหน้านี้ก็สั่งช่างรื้อห้องอีกฝั่ง เตรียมทำห้องให้ลูก

ตอนนี้เราอยู่ในห้องตรวจกับคุณหมอ เราสองคนจ้องมองจอ

อัลตราซาวด์ อย่างใจจดใจจ่อ ฉันมองไม่ถนัด มองเห็นแค่ก้อนเนื้อเล็ก ๆ อยู่ในมดลูกฉัน

“เด็กเกาะผนังมดลูกดีครับ แต่เอะ?” คุณเซ็นรีบลุกขึ้นยืนไปจ้องตามเม้าส์ที่หมอจุดไว้

“อะไรครับหมอ? คืออะไรครับ?” เขาตื่นเต้นตกใจก่อนหมอจะพูดอะไรทั้งหมด! ใจเย็นค่ะคุณพ่อ

“แฝดครับ มีอีกคน หัวใจเต้นสองดวง” ฝะ แฝด! คุณพระแฟนฉันเก่งจัง สงสัยคงเลิกด่าตัวเองไม่มีน้ำยาไปตลอดชีวิต... มาดูปฏิกิริยาเขาดีกว่า

“หะ...” เขายื่นนิ่ง ก่อนจะเผยยิ้มออกมา ดวงตาเป็นประกายคู่นั้น ตอนนี้เอ่อล้นไปด้วยน้ำตาลูกผู้ชาย

เขาหันมายิ้มให้ฉัน จน... จนน้ำตาหยดเพาะลงมา

“ดีใจเหรอคะ” ฉันอดยิ้มตามไม่ได้จริง ๆ ฉันไม่เคยเห็นเขาดีใจขนาดนี้ ดีใจจนร้องไห้ออกมา

“ดีใจสิ ดีใจมาก... ดีใจที่สุด” เขาเอาแต่จ้องจออัลตราซาวด์ไม่มองหน้าฉัน ริมฝีปากสวยนั้นไม่หุบยิ้มสักวินาที...

“อายุครรภ์เก้าสัปดาห์แล้วครับ อยากรู้เพศไหม เจาะเลือดตรวจได้แล้วนะ อีกทั้ง ได้ตรวจความผิดปกติของโคโมโซมเด็กจากเลือดแม่ด้วย”

ฉันอยากรู้จัง จะได้ตรวจลูกไปในตัว

“ตรวจเลยค่ะหมอ ตรวจทุกอย่างเลย” เขาหันมายิ้มให้ฉัน ก่อนที่จะเอื้อมมือมาจับมือฉันแน่น

“ไหวไหม... อดทนนะ” ฉันพยักหน้า ก่อนจะทำนิ้วโอเคส่งให้ เมื่อฉันเจาะเลือดเรียบร้อย ก็ฝากครรภ์ คุณเซ็น ก็เซ็นรับรองเป็นพ่อ

ผลตรวจเลือดออกพรุ่งนี้ คนข้าง ๆ กระสับกระซ่ายตั้งแต่ถึงบ้านฉัน ตื่นเต้นอยากแวะเอาแผ่นอัลตราซาวด์ไปให้พ่อฉันดู...

บ้านที่ฉันไม่ได้กลับมานาน ยังเหมือนเดิม... ฉันเดินเข้ามาในบ้านที่คุ้นเคยพร้อมคุณเซ็น ก่อนจะเดินขึ้นบันไดไปหาพ่อที่ห้องทำงาน

“นี่ ยังจะกลับมาอีกเหรอ!” ฉันหันไปตามปลายเสียงที่เดินตามมาข้างหลังติด ๆ หล่อนท้องเหรอเนี่ย? ฉันกำลังจะมีน้องเหรอเนี่ย!

ฉันหันไปมองหน้าคุณเซ็นทันที เขาได้แต่พยักหน้าเบา ๆ ไม่พูดอะไร นี่เขารู้ตั้งนานแล้วเหรอ ทำไมไม่มีใครบอกฉันเลย?

“มีอะไรรึเปล่า” ฉันถามออกไปเรียบ ๆ

“เธอมาทำอะไรอีก ไม่ต้องกลับมาแล้วก็ได้นะ!” ฉันสูดหายใจเข้าลึก ๆ ก่อนจะกดอารมณ์ตัวเองไว้ หล่อนมีน้องของฉันอยู่ในท้อง ส่วนฉันก็มีลูกสองคนอยู่ในท้อง เรากำลังเป็นแม่เหมือนกัน

“มาหาพ่อ” แล้วฉันก็หันหลังกลับ เดินต่อ

“นี่เธอ...”

“นี่เธอ...” หล่อนยังตามเรียกฉันไม่หยุด

“มีอะไร” หล่อนหยุดนิ่ง จ้องมองสมุดฝากครรภ์สีชมพูในมือคุณเซ็น

“เธอท้องเหรอ?!” ฉันสูดหายใจเข้าลึก ๆ พยายามลืมทุกเรื่องที่ผ่านมา

ไม่อยากโมโห ไม่อยากโกรธ

“ใช่ นี่ในขณะที่เรากำลังจะเป็นแม่คนกันแล้ว หยุดทะเลาะกันสักพักนะ อีกสักหกถึงเจ็ดเดือนค่อยมาทะเลาะกันใหม่ เอ้อ! อย่าอารมณ์เสียบ่อยล่ะ

ฉันสงสารน้องฉันน่ะ ไปแล้วนะ แข็งแรงทั้งแม่และลูกล่ะ บาย”

หล่อนมองฉันอย่างอึ้ง ๆ ยืนนิ่งไม่ขยับไปไหน พอฉันหันมาก็เห็นพ่อยืนยิ้มอยู่ คุณเซ็นรีบเอาสมุดฝากครรภ์ไปโชว์พ่อฉันทันที

“แฝดด้วยครับพ่อ” พ่อยิ้มกว้างออกมา

“โอ้โห คุณเซ็นนี่เก่งจริง ๆ เลยครับ ฮ่า ๆ” ฉันนี่เขินไม่รู้หน้าแดงไปถึงไหน เมื่อเราหัวเราะกันอยู่ จู่ ๆ หล่อนก็เดินไปยืนข้าง ๆ พ่อ

“ไหน ขอดูหน่อย” ก่อนจะหยิบสมุดชมพูของฉันไปดูแผ่นอัลตราซาวด์

“ตัวเล็กนิดเดียว ท้องพอรึไง ตั้ง 2 คน” หล่อนกระแทกเสียงใส่ฉัน

“อ๋อ สบายมาก 3-4 คนก็น่าจะไหว” อย่าโมโหนะณีเวีย อดทน ๆ เดี๋ยวลูกโกรธไปด้วย

“อินทผลัม กินไปด้วยล่ะกัน จะได้มีนม! ให้ลูกกิน” หล่อนกระแทกคำว่า ‘นม’ ใส่อกฉันเต็ม ๆ อกฉันมันเล็กตรงไหนไม่ทราบ?

“อ๋อ มีอยู่แล้ว นมอ่ะ ได้มาเยอะด้วย ของแท้! แม่ให้มา” ฉันกระแทกเสียงกลับใส่อกหล่อนเหมือนกัน

พ่อและคุณเซ็นมองฉันกับแม่เลี้ยงสลับกันไปมา...

“ก็ดี๊! นึกว่าทำ” ดูถูกชะมัด

“ของแท้! แท้แบบเกรด A ผลิตน้ำนมดี ๆ มาให้ลูกสองคนกิน แต่สงสารน้องจัง น้องจะได้กินน้ำแม่ไหมนะ แม่ของน้องทำนมนิ”

“ไม่เป็นไร !เด็กสมัยนี้กินนมผงก็ได้ ห่วงตัวเองเถอะ” ฉันยิ้มเบา ๆ ก่อนจะกลอกตามองบน

“อีกกี่เดือนคลอด? เสียดาย... ถ้าไล่เลี่ยกัน จะได้ปั๊มน้ำนมแบ่งมาให้น้องบ้าง” หล่อนทำปากขมุบขมิบ อยากเถียงฉันใจจะขาด

เมื่อเสร็จศึกสงคราม... ฉันก็ลาพ่อแล้วออกมาจากบ้านตัวเอง มุ่งหน้าไปบ้านคุณเซ็นต่อ ก่อนหน้านี้คุณชายก็ถ่ายรูปอวดส่งไปไลน์กลุ่มเพื่อนตัวเองโม้ว่าได้ลูกแฝด... เฮ้อ... พี่เอสจะรู้ยังนะ ว่าตัวเองก็ได้เป็นพ่อคนด้วย...

“คุณ... พี่เอสรู้ยัง”

“ยัง แตงโมไม่บอกมั้ง ไม่เห็นมันพูดอะไร” ทำไมแตงปากแข็งแบบนี้นะ!

เรามาถึงบ้านคุณเซ็น คุณพ่อคุณแม่ รีบวิ่งมารอหน้าประตู แม่คุณเซ็นก็ตามเดิม กอดฉันกลมดิก

“นี่ลูก จะเดินเหินอะไรระวัง ๆ ด้วยนะ เราไม่ได้ตัวคนเดียวแล้วนะ

มีอีกคนอยู่ในท้อง อิอิ” เอามือมาลูบท้องฉันยิ้มน้อยยิ้มใหญ่

“อีกคนอะไรครับแม่ สองครับ” แม่คุณเซ็นถึงกับตกใจทำพัดหลุดจากมือ

“ว้าย แม่ดีใจจังเลย จริงเหรอเนี่ย ดีใจ ๆ”

“โอ้ว เซ็นไม่เบานะเราทันใจพ่อจริง ๆ” พ่อคุณเซ็นตบไหล่ลูกชายใหญ่ เรานั่งเล่นหัวเราะกันไป คุณพ่อคุณแม่ก็บอกจะทำห้องไว้ เผื่อหลานมานอนที่บ้าน เผื่อหลานมาหา เห่อกันไปอีก

“ตื่นได้แล้ว ไปโรงพยาบาลกัน” หึ คุณเซ็นปลุกฉันทำไมแต่เช้าเนี่ย

ใครเป็นอะไร?

“หืม อะไรคะ ใครเป็นอะไร?” ฉันหันไปมองนาฬิกาบนหัวเตียงหกโมงเช้า?

“ไปดูผลลูกไง ไปกันเถอะ อาบน้ำ”

“คุณเช้าไปค่ะ ยังไม่ถึงเวลานัดเลย อีกตั้งสามชั่วโมง” เขาไม่อยู่นิ่งเขย่ามือฉันไปมา อยากให้ฉันลุกไปอาบน้ำให้ได้

“นะ ไปกันก่อน”

“เมื่อคืนทำโปรเจคดึก ขอนอนอีกสักชั่วโมงนะคะ” เขาคิ้วขมวด ก่อนที่มือใหญ่จะขึ้นมาช้อนตัวฉันขึ้น

“อ้าย คุณ อะไร พาไปไหน?” ฉันตีอกเขาเบา ๆ ขายาวของเขาเดินพาฉันเข้ามาในห้องน้ำ ก่อนที่จะวางฉันลงอ่าง

“อาบน้ำด่วน” อีคุณเซ็น!

มือหนาเอื้อมมาปลดกระดุมชุดนอนฉันทีละเม็ด ก่อนที่ชุดนอนเชิ้ตยาว ๆ ของฉัน มันจะลอยลิ่วหายไปกับตา

“ใจร้ายจัง” ฉันบ่นพึมพำ พลางเอามือปิดหน้าอก

“หรือไปเลทหน่อยก็ได้...” ฉันยิ้มดีใจ รีบเอามือจับขอบอ่าง หวังจะดันตัวเองขึ้นไปนอนต่อ

“ดีค่ะ... ไปนอนต่อก่อนนะ”

“มาให้กินก่อน” นั่งลงไปอาบน้ำต่อ

“พอเลยค่ะ บ่อย ๆ ไม่ดี มีสองคนในท้องค่ะ” เขาบ่นพึมพำเบา ๆ

น่าสงสารจริง ๆ

พอฉันอาบน้ำเสร็จเขาก็นั่งถือกุญแจรถรอที่โซฟาแล้ว

“คุณ หมอคงยังไม่มามั้งคะ 7 โมงกว่าเอง” เขาลุกขึ้นมาจูงมือฉัน

“มาแล้ว หมอเข้าแปดโมง เขามาก่อนเวลาอยู่แล้ว และตอนนี้รถติด

ไปกันเถอะ” ฉันต้องจำใจเดินตามเขา เขาเห่อลูกมาก มากจริง ๆ

ระหว่างทาง เป็นอย่างที่เขาพูด รถติดจริง ๆ ติดมาก ฉันเบื่อที่จะนั่งในรถ อีกอย่างฉันก็เริ่มหิวแล้วแล้วด้วย

“คุณฉันหิวค่ะ” เขาละสายตาจากถนน เอี้ยวไปหยิบของหลังรถ

“อ่ะ แซนวิช นม น้ำส้ม” เตรียมมาหมดแล้ว

“วันนี้ป้านวลกลับบ้านนิคะ แล้วนี่ซื้อมาตอนไหน?” เขาโบกกล่อง

แซนวิชไปมา ก่อนจะยิ้มใจละลายมาให้ โอ้ว อยากกินผัวตอนนี้ได้ไหม

“ทำเอง น้ำส้มก็คั้นสด ๆ รีบกินก็ดี เดี๋ยวเสีย แต่นี่กินแซนวิชก่อนอ่ะ” เขาแกะกล่องแซนวิช ยื่นมาให้ฉัน

ถ้าฉันบอกปวดฉี่เนี่ย... เขาจะพกห้องน้ำมาด้วยมะ?

“คุณฉันปวดฉี่...” เขาหันมามองหน้าฉันอีกครั้ง ก่อนจะเอี้ยวตัวไปด้านหลัง! แล้วส่งกล่อง กล่องนึงมาให้

WC PLUS ห้องน้ำพกพา!

“นะ นี่เตรียมไว้หมดเหรอคะ?” ฉันพลิกดูกล่องห้องน้ำพกพานี้ อึ้ง ๆ

แบบนี้ก็มีด้วย

“ใช่ ใส่ไว้ในรถทุกคัน ฉันไปอ่านมาเขาบอกคนท้องจะปวดฉี่บ่อย”

โอ้ะ! ทำไมเขารอบครอบแบบนี้นะ รู้มากกว่าฉันอีก

“น่ารักจัง แต่ฉันยังไม่ปวดหรอกแกล้งคุณเล่น” เขาหัวเราะเบา ๆ ก่อนจะเอื้อมมือมายีผมฉัน

“กินก่อนลูกหิวแล้ว”

ไม่นานเราก็ฝ่ามวลมหาประชาชนในท้องถนนมาได้! กว่าจะมาถึงโรงบาลฉันอยากจะร้องให้จริง ๆ คนข้าง ๆ ตื่นเต้นไม่หยุด ตั้งแต่ลงจากรถยังไม่หุบยิ้มเลย!

มาถึงก็ถึงคิวพอดีเป๊ะ ๆ ไม่ทันได้พักหายใจก็เข้าไปพบคุณหมอในห้อง คุณเซ็นขอให้คุณหมอ อัลตราซาวด์ท้องฉันอีกครั้ง เขาอยากเห็นลูก

“คุณพ่อตื่นเต้นมากเลยนะเนี่ย” ถูกคุณหมอแซวเบา ๆ เขาได้แต่มองจอและยิ้มตาม

“ผลเป็นยังไงบ้างครับ ปกติมั้ยครับ” คุณหมอยื่นซองสีขาวมาให้คุณเซ็น ก่อนจะส่งยิ้มเบา ๆ มาให้... ตื่นเต้น ตื่นเต้น...

นิ้วยาว ๆ ของเขาค่อย ๆ แกะกาวซองจดหมายออก ราวกับไม่อยากให้มันกระทบกระเทือนหรือฉีกขาด...

พอเขาเปิดกระดาษนั้นดู... คุณหมอก็ชิงพูดขึ้นมาก่อน” ปกติครับ...

คนหนึ่งชาย คนหนึ่งหญิง”

“จริงเหรอคะ/ครับ” เราสองคนลุกขึ้นกอดกันกลมดิกไม่อายหมอ

ไม่มีอะไรทำให้ฉันมีความสุขเท่านี้แล้ว ท้องครั้งหนึ่งได้แฝดสองแถมยังได้ชายหนึ่ง หญิงหนึ่งอีก!

คุณหมอหัวเราะเบา ๆ ก่อนจะ เขียนอะไรลงไปในสมุดฝากครรภ์ของฉัน พร้อมใบนัดเดือนถัดไป~

เราออกมาก็เจอเหล่าแม่ ๆ พ่อ ๆ มานั่งรอคุณหมออยู่ ก่อนที่ฉันจะเดินจับมือกับคุณเซ็นออกไปจากแผนก ดันไปสะดุดตากับหน้าหมวย ๆ ของใครบางคน

จนต้องหยุดเดิน และมองคนคนนั้นอีกครั้งให้ชัดเจน แตงโมนี่น่า แตงมากับใคร? ฉันรีบกระตุกมือคุณเซ็นที่จับอยู่ให้หันไปดูตาม... ก่อนที่เขาจะส่งสายตามองรอบ ๆ

“ไม่เห็นไอ้เอส” แตงมันมาคนเดียวเหรอเนี่ย ฉันรีบเดินไปนั่งข้าง

แตงโมทันที แตงโมหันมามองทั้งน้ำตา... แตง อะไรของแกวะเพื่อน?

“แก... ฮือ ๆ ทำไมมันทรมานจังวะ” ฉันดึงแตงเข้ามากอดแน่น ก่อนจะเอื้อมมือไปจับมือสั่น ๆ นั้นไว้... เมื่อเราพละออกจากกัน แตงโมก็ยื่นโทรศัพท์มือถือให้ฉันดูอะไรบางอย่าง

รูปพี่เอส กับ ผู้หญิงอีกคน...

ใคร? ในเมื่อสายฝนเป็นน้องสาวแท้ ๆ และคนนี้ล่ะ! ฉันไม่ตั้งคำถามนั้นในหัวแล้ว แต่หันไปถามคนข้าง ๆ แทน เมื่อฉันยื่นโทรศัพท์มือถือแตงโมให้

คุณเซ็น

“เฮ้อ...” เขามองรูปในมือถือ ก่อนจะถอนหายใจออกมา

“คุณ... อะไรคะ?” เขาส่ายหัวเบ่า ๆ เหมือนไม่อยากบอกฉันตอนนี้!

“บอกมาเถอะค่ะคุณเซ็น นะคะ” แตงโมรีบเค้นทั้งน้ำตา คุณเซ็นหันไปมองแตงโมที่ร้องไห้ไม่หยุดสักพัก ก่อนจะตัดสินใจบอก

“แฟนไอ้เอสที่เมกา แต่จำได้ว่าเลิกกันแล้ว เอารูปมาจากไหน”

แตงโมกำมือถือแน่น

“ผู้หญิงคนนั้น... เขาเพิ่งแท็กมาค่ะ”