พลาดรักหมอเถื่อน

“”พี่แจ๊ค นี่พี่””

พี่แจ๊ค : น้ำปั่น มาได้ไง ไหนบอกอีก 3 วันกลับไง เอ่อ…คือว่าฟังพี่ก่อนนะ

เรา : ฟังอะไรคะ พี่มีอะไรจะบอกหนู ถ้าวันนี้หนูไม่กลับมาก่อนกำหนดเพราะวันครบรอบ 5 ของเราหนูคงไม่รู้ความจริงตรงนี้

… : 5 ปีหรอ เธอนี่เองสินะผู้หญิงคนนั้นที่ฉันเฝ้าตามสืบมานาน บอกเค้าไปสิเราคบกันมากี่ปี บอกมันไปสิ พูดออกไป

พี่แจ๊ค : นิวใจเย็นๆนะ อย่าเพิ่งขาดสติ

เรา : นี่มันอะไรกัน ทำไมพี่ทำแบบนี้

นิว : พูดมากชะมัด น่าตาก็ดีดูฉลาดดีเป็นถึงทนายความแต่แปลกนะไม่เอะใจอะไรบ้างเลยหรอว่าผู้ชายที่เธอครบมา 5 ปีเค้ามีฉันอยู่ หรือรักผัวชาวบ้านจนไม่ลืมหูลืมตา นี่สินะคงเป็นสาเหตุที่คุณบ่ายเบี่ยงไม่ยอมจดทะเบียนสมรสกับฉัน

พี่แจ๊ค : นิวหยุด!! คุณกลับไปผมเคลียเอง กลับไปซะ!!

นิว : เคลียหรอ!! คุณก็คงจะลากมันไปเคลียบนเตียงสินะ เลือกมาตรงนี้ว่าคุณจะเอายังไง ธุรกิจของพ่อแม่คุณยังจะเอาไว้ไหม หรือให้ฉันจัดการให้มันพังไปพร้อมคุณกับมันเดี๋ยวนี้เลย

เรา : โอเคค่ะ ฉันเข้าใจแล้ว ฉันขอโทษที่ผ่านมาฉันโง่เองจริงๆ คุณไม่ต้องให้เค้าเลือกนะคะ ฉันไปเองต่อจากนี้ฉันพร้อมรับผลของการกระทำของตัวเองทุกกรณีค่ะ

นิว : หึ!! ฉันคงต้องดีใจสินะที่ผัวตัวเองนอนกกเมียน้อยมาตั้ง 5 ปีโดยที่ฉันยังมีชีวิตอยู่ คำขอโทษของเธอมันแทนความเจ็บปวดของฉันไม่ได้เลยสักนิดที่ผ่านมาฉันสงสัยมาตลอดแต่ก็ไม่เคยจับได้ ถ้สวันนี้ฉันไม่มาที่นี่ฉันก็คงไม่เจอเธอ “”ทนายน้ำปั่น กุลจิรา” เก็บคำขอโทษของเธอไว้เพราะฉันไม่ได้อยากได้มัน ฉันขอบคุณที่วันนี้คุณยอมเดินออกไป ขอบคุณที่ยังเห็นแก่ความเป็นผู้หญิงด้วยกัน แล้วฉันก็หวังเป็นอย่างยิ่งนะคะว่าจะไม่พบคุณพัวพันกับสามีฉันอีก เชิญค่ะ!!

ทันทีที่เค้าพูดจบเราเดินออกมาทันทีน้ำตาไหลออกมาเหมือนกับถูกเก็บไว้เนิ่นนานสมองตื้อคิดอะไรไม่ออก วันนี้เป็นวันครบรอบ 5 ปี ของเรากับพี่แจ๊คเราตั้งใจจะกลับมาเซอร์ไพร์สเค้าเพราะที่ผ่านมาเราไม่ค่อยมีเวลาให้เค้า และไม่เคยคิดที่จะสงสัยใจตัวเค้าด้วยความที่ต่างคนต่างมีหน้าที่การงานที่เหมือนกันเราเข้าใจดีว่าอาชีพของเราหาเวลาว่างแทบไม่ได้ นี่ไม่ใช่ครั้งเเรกที่เราเซอร์ไพร์สแบบนี้แต่ทุกครั้งที่ผ่านมาเราไม่เคยเจอเหตุการ์ณแบบนี้เราตัดสินใจขับรถไปเรื่อยๆแบบไม่มีจุดหมายค่ำไหนนอนนั่นดีที่หลังเสร็จคดีนี้เราทำเรื่องลาพักร้อนไว้สองอาทิตย์ เราออกเดินทางเเบบไม่มีจุดหมายจนเวลาล่วงมา 3 วัน ตอนนี้เราทำตัวไม่ต่างจากคนที่ล่องลอย ใจเราแทบไม่อยู่กับตัวสมองวนคิดถึงแต่เรื่องที่ผ่านมา ความรักของเราที่ก่อมาเป็นเวลา 5 ปีเราไม่เคยรู้เลยว่าความรักที่เราบูชา รักที่เราสร้างความฝันกลับกลายเป็นรักของผู้หญิงอีกคนที่ถูกซ่อนไว้เหมือนกัน เรายังเจ็บจนตั้งตัวไม่ได้แล้วผู้หญิงคนนั้นที่เค้าสงสัยมาตลอด รู้อยู่เต็มอกแต่ต้องทนรอเวลาที่จะเห็นกับตา เราได้เเต่คิดว่าทำไมเรื่องถึงไม่แดงออกมาไวกว่านี้ ทำไมเราถึงไม่ฉลาดในวันที่เรายังไม่ได้รักเค้าเต็มหัวใจ เราได้เเต่คิดว่าคนที่เค้าดีกับเรา ดูแลเรา อยู่กับเรามาตลอดเวลา 5 ปีเค้าทำแบบนี้กับเราได้ยังไง???

เราขับรถไปเรื่อยๆจนกระทั่งเราคิดออกว่าเราจะไปที่ไหน เราจะไปในที่ๆแรกที่เรากับเค้าไปด้วยกัน เป็นที่ๆเพี่แจ๊คขอเราเป็นแฟน เราอยากทิ้งความทรงจำของเราไว้ที่นั่นในเมื่อมันเริ่มจากตรงนั้นเราก็จะไปจบมันตรงนั้น มะนไม่ง่ายเลยสักนิดที่จะบังคับตัวเองให้ลบเลือนความทรงจำทุกอย่างที่เคยมีเค้าเพราะมันมากมายไปหมดมันมาซะจนเราแทบไม่รู้เลยว่าเราควรจะจัดการยังไง เราควรเริ่มจากตรงไหน ทุกครั้งที่ความว่างเปล่าเข้าครอบงำสมองเจ้ากรรมก็จะผุดภาพความทรงจำมากมายออกมาทั้งน้ำตา รักแรกและรักเดียวของเราที่ตอนนี้มันป่นปี้ไปหมด ใครจะรู้ว่าวันนึงเราจะต้องตกเป็นมือที่สามทั้งที่ผ่านมาเราคิดว่าเค้ามีเเค่เรามาตลอด ผ่านมา 3 วันน้ำตายังคงไหลออกมาในทุกครั้งที่เราคิดถึงเค้า ผู้ชายที่แสนดีของครอบครัวเรา คนที่คอยซัพพอร์ทเรากับคนรอบข้างเรา อยู่ข้างๆเราในทุกปัญหาปกป้องดูแลเราไม่ว่าจะเจอกับอะไรยิ่งใหญ่หรืออันตรายแค่ไหน เราเคยมีเค้าเป็นที่พึ่งมาโดยตลอดหลายครั้งที่เพื่อนเราผิดสังเกตในตัวเค้าจนมาเตือนเเต่เราก็ยังเลือกที่จะมั่นใจในตัวของเค้า แบบที่ผู้หญิงคนนั้นพูดก็ไม่ผิด เราผู้ที่เก่งกับทุกอย่างแต่โง่ในความสัมพันธ์ปลอมๆ เรื่องนี้เรายังไม่ได้บอกกับครอบครัว หรือเพื่อนของเราเรายังไม่พร้อมที่จะพุโร่องนี้กับใครเราบอกกับเค้าแค่ว่าเรามีคดีสำคัญต้องทำ ทุกคนก็เข้าใจเพราะที่ผ่านมาชีวิตเราไม่ค่อยได้มีเวลาเท่าไหร่ มันเลยเป็นเรื่องปกติที่เราจะไปไหนนานๆ แต่เราก็จะบอกพวกเค้าตลอดเพราะเป็นสิ่งที่แม่ขอไว้ ใจนึงคือไม่อยากให้เค้าเป็นห่วง การเป็นทนายของเราเป็นสิ่งทีพ่อกับแม่ไม่สนับสนุนเลยด้วยซ้ำเพราะบางคดีเราต้องไปสู้กับผู้ทรงอิทธิพล อำนาจมืดหลายๆอย่างแต่มันเป็นอาชีพที่เรารักทั้งพ่อทั้งแม่เลยยอมแม้ว่าลึกๆจะขัดใจเค้าก็ตาม

จังหวัดเชียงใหม่

เราใช้เวลาตั้งแต่ตี 4 จนเกือบบ่ายโมงใช้เวลาไปเกือบ 10 ชั่วโมง ขับไปจอดไปร้องให้ไปเป็นการอกหักครั้งแรกที่ทรมานที่สุด เราตั้งใจมาตั้งแคมป์ที่นี่แล้วย้ายไปที่อื่นๆให้ครบอาทิตย์ไหนๆก็ตั้งใจลาพักร้อนแล้วใช้เวลาให้คุ้มที่สุดไปเลย หลังจากจัดการเรื่องเต๊นท์ที่ใช้พักเรียบร้อยเราก็เข้านอนในเต๊นท์เลยนอนตอนบ่ายนี่แหละขับรถมาทั้งวันเพลียมากเย็นๆตั้งใจว่าจะออกไปซื้อของกิน กว่าจะข่มตาให้หลับได้ใช้เวลาเกือบครึ่งชั่วโมงแล้วก็หลับพร้อมน้ำตาอีกเหมือนเดิมเราไม่ได้อยากเห็นตัวเองในสภาพนี้แต่เรื่องที่เกิดมันยากเกินกว่าเราจะบังคับตัวเองให้เลิกเป็นแบบนี้ได้จริงๆจะทำอะไรก็นึกถึงแต่เค้า คิดถึงแต่คนของคนอื่น……

แจ๊ค Talk

สวัสดีครับผมแจ๊คแฟนของน้ำปั่นที่คบกันมา 5 ปี เหตุการ์ณที่เกิดขึ้นผมเองที่ผิดตลอดเวลาที่ผ่านมาผมคบซ้อนกับน้ำปั่นมาตลอดโดยที่ผมเองมีนิวเดย์อยู่แล้ว เหตุการ์ณทั้งหมดมันเกิดขึ้นตอนผมย้ายมาเป็นทนายที่กรุงเทพแล้วได้รู้จักกับเธอตอนเธอมาฝึกงานจนความสัมพันธ์ของเราสองคนมันยาวนานมาถึง 5 ปี ผมรักเธอครับผมกล้าพูดได้เต็มปากแต่กับนิวผมก็ทิ้งเธอไม่ได้เพราะเธอดีกับผมกับครอบครัวผมมาตลอดจนถึงตอนที่ผมกำลังจะเลิกกับเธอ แต่ธุรกิจครอบครัวผมดันมีปัญหาจากการที่ผมทำคดีๆนึงแล้วโดยอำนาจมืดเล่นงานจนบริษัทพ่อผมแทบเหลือแต่ชื่อก็ว่าได้แต่เพราะความช่วยเหลือจากครอบครัวของนิวดึงเอาไว้ครอบครัวผมถึงยังเฟื้องฟูอยู่ทุกวันนี้ อย่างที่เธอขู่ไว้แหละครับ ผมตั้งใจว่าอีกไม่นานผมจะหาเงินมาคืนให้นิวทุกบาทแล้วทำให้ครอบครัวกลับมายืนได้ด้วยขาตัวเองเหมือนเดิมแต่ทุกอย่างมันสายไปครับ ผมไม่เคยรู้เลยว่านิวสงสัยในตัวผมจนกระทั่งวันนี้มาถึง ผมเสียน้ำปั่นไปแล้วครับแล้วผมก็มั่นใจว่าเธอต้องเกลียดผมแน่ๆ ผมรู้ดีว่าต่อให้เธอยังรักผมแค่ไหนการตัดสินใจของเธอคือเด็ดขาดที่สุด

นิว : คิดถึงมันหรอ ถ้าคิดถึงมันก็ตามมันไปสิ ฉันอนุญาตไปได้เลย

ผม : ผมกำลังเครียดกับคดีใหม่ที่เพิ่งรับมาต่างหาก คุณอะคิดมากผมสัญญาแล้วไงว่าผมจะไม่ทำแบบนั้นอีก

นิว : ก็ดี ฉันรักคุณได้ฉันก็ไม่เอาคุณได้เหมือนกันนะแจ๊ค ฉันจะออกไปช๊อปปิ้งกับเพื่อน อยากกินอะไรไหม

ผม : อะไรก็ได้ คุณอยากกินอะไรก็ซื้อมาเลย

นิว : อืม ไปล่ะ เย็นๆกลับหิวก็สั่งอะไรมากินก่อน

ผม : ครับ…ผมทำงานต่อล่ะ…