บทนำ

ชายหนุ่มที่ดื่มหนักจนเรียกได้ว่าทันทีที่เปิดประตูห้องเข้ามา เขาก็ถอดเสื้อผ้าตัวเองทิ้งอย่างไม่ไยดี ก่อนจะทิ้งตัวลงบนเตียงนุ่มและรู้สึกได้ถึงความหยุ่นนุ่มของสิ่งมีชีวิตที่นอนอยู่บนเตียงก่อนหน้าเขาแล้ว…

“อื้อ” กันตภณหัวเราะในลำคอ ก่อนจะหยัดกายลุกขึ้นคร่อมร่างบอบบางที่นอนหลับอยู่บนเตียงเขา

“ไหนบอกจะกลับบ้านแล้วไง...ทำไมแอนถึงมาอยู่นี่ครับ” เสียงเข้มกระซิบแหบพร่า ก่อนจะลูบไล้ขาอ่อนที่โพล่พ้นชุดที่เธอสวมใส่

“ปะ...ปล่อย” หญิงสาวผลักไส ก่อนจะพลิกตัวหนี แต่มีหรือกันตภณจะยอม

ริมฝีปากร้อนกดทาบจูบลงไปอย่างดุดัน ฟันคมกระแทกกันหญิงสาวรู้สึกเจ็บจี้ดที่ริมฝีปากบาง เธอหันหน้าหนี ก่อนเขาจะก้มลงซุกไซ้ซอกคอและขบเม้มตามเนื้ออ่อนอย่างหื่นกระหาย มือหนาบีบเคล้นปทุมถันทั้งสองข้างราวกับว่าจะให้มันแหลกคามือ

“อย่าทำ” เสียงหวานหายเข้าไปในลำคอเมื่อเรียวลิ้นร้อนตวัดเข้าในโพรงปากหญิงสาว เธอหันหน้าหนีและเริ่มจะออกแรงทุบลงที่อกแกร่งของเขาหลาย ๆ ที

ยิ่งสัมผัส...เขาก็รู้สึกถึงความคัดตึงและไม่คุ้นเคย เธอไม่จูบตอบ ไม่เร่าร้อนรุนแรงดังเดิม กันตภณพยายามเพ่งสายตาให้ชัดเพื่อดูให้แน่ว่าคนที่นอนอยู่ตรงใต้ร่างคือ ‘แอนดี้’ คู่ขาของเขาจริง ๆ

“ไม่ใช่” ดวงตาคมจ้องมองไปที่หน้าท้องแบนราบ...ไม่มีรอยสัก นั่นแสดงว่าไม่ใช่ แต่ใครมันจะไปสนกันในตอนนี้

“ไอ้โอ๊ตมันส่งเธอมาใช่ไหม...พึ่งมาทำงานใหม่หรอ” เสียงเข้มกระซิบถามพร้อมกับใช้นิ้วร้ายสัมผัสลงที่จุดอ่อนไหนด้านล่าง ก่อนจะหมุนวนและสอดใส่นิ้วร้ายเข้าไปทีเดียวสองนิ้ว...ไม่ใช่ไม่เข้า แต่เข้าไม่ได้!

“เจ็บค่ะ” หญิงสาวก็กรีดร้องออกมาเบา ๆ กันตภณชะงักไป ก่อนจะก้มลงใช้ลิ้นร้อนละเลงเลียปลายถันอย่างมูมมาม

“ไม่เคยหรอ” หญิงสาวส่ายหน้าดิก กันตภณนึกถึงลูกน้องคนสนิท เดี๋ยวจะตบรางวัลให้มันอย่างงาม

“เจ็บ ฮึกก” ริมฝีปากร้อนกดจูบที่หน้าผากมน แต่หญิงสาวกลับหันหน้าหนี

“สดใหม่แบบนี้...ถ้าถูกใจฉันจะเลี้ยงดูเธออย่างดี” มือหนาจับขาเรียวตั้งขึ้นก่อนจะค่อย ๆ สอดใส่เอ็นร้อนเข้าไปที่ปากร่องรัก

“ก่อนจะขึ้นเตียงฉันต้องตรวจโรคทุกคน...ครั้งแรกของเธอฉันจะไม่ใส่แล้วกัน” กัณตภณถอดอุปกรณ์ป้องกันออก

ชายหนุ่มจับข้อมือหญิงสาวขึงไว้เหนือหัว ก่อนจะออกแรงบีบที่ข้อมือเบา ๆ เมื่อเธอมีท่าทีตื่นกลัวและจะลุกหนี เขาจึงใช้เข่าอ้าขาเรียวออกและแทรกตัวเข้าไปทาบทับเธอไว้

“พี่นาร์”