(7)เป็นเด็กพี่ได้ป่ะ

พอพี่เคเดนได้เข้ามาในห้อง ก็ถอดรองเท้าผ้าใบแบรนด์ดังออก แล้วเอามือล้วงกระเป๋าเดินสำรวจไปรอบ ๆ ห้องฉัน เขาเดินไปแทบทุกซอกทุกมุมของห้อง ไม่เว้นแม้แต่ในห้องน้ำ แล้วถือวิสาสะมานั่งที่ปลายเตียง โดยไม่เอ่ยขอเจ้าของห้องอย่างฉันเลย

"ห้องเล็กอย่างกับรูหนู..อยู่ได้ยังไง"เขาบ่นพึมพำพร้อมกับยกขาข้างนึงไขว้กันแล้วกระดิกเท้ามองฉัน ที่ยังยืนนิ่งด้วยความหงุดหงิด บ้าจริง เข้ามาโดยที่ฉันไม่ได้อนุญาต ยังจะว่าห้องของฉันเล็กอีก

"ห้องน้ำก็ไม่มีอ่าง ไม่มีน้ำอุ่น"ยังบ่นไม่เลิก

"พี่ออกไปก่อนได้ไหม ด้ายจะใส่เสื้อผ้า"

"เชิญ"เขาพูดขึ้นแล้วหยัดกายลุก หันซ้ายแลขวาไปที่ระเบียงหลังห้อง

"พี่จะไปสูบบุหรี่ข้างนอก"ว่าจบ เขาก็เดินไปที่ระเบียงด้านหลังราวกับเป็นเจ้าของห้อง.ฉันลอบถอนหายใจแล้วมองเขาที่ล้วงเอาบุหรี่ออกมาจากกระเป๋าเสื้อแล้วจุดสูบ

"คิดผิดหรือเปล่านะที่ต้องไปทำงานกับเขา"ฉันพึมพำกับตัวเองแล้วหยิบเสื้อผ้า เดินเข้าไปใส่ในห้องน้ำ

พอแต่งตัวเสร็จ ฉันออกมาก็พบว่าพี่เคเดนมานั่งอยู่ที่ปลายเตียงแล้ว เขามองฉันตั้งแต่หัวจรดเท้าแล้วพ่นลมหายใจออกมา

"แต่งตัวแบบนี้ จะไปช่วยเด็กเสิร์ฟเก็บร้าน?"เขาพูดพลางกับส่ายหน้า ฉันก็ก้มมองตัวเองที่ใส่เสื้อยืดกางเกงยีนส์ขาด ๆ

"จะให้ทำอะไร ด้ายทำได้ทั้งนั้นแหละ"ฉันเงยหน้าขึ้นแล้วพูดตอบกลับไป

"ทำได้ทุกอย่าง?"พี่เคเดนขมวดคิ้วเอ่ยถาม ฉันก็ผงกหัวรับ

"เป็นเด็กพี่ได้ป่ะ"พอเขาพูดจบ ฉันอ้าปากค้างเบิกตาโตมองเขา เด็ก? หมายความว่าไง

"...."อย่าบอกนะว่ามันหมายถึง..เด็กเสี่ย เด็กป๋าอะไรแบบนั้น

"หึ..แมลงวันเข้าปากแล้ว"พี่เคเดนพูดแล้วแสยะยิ้ม ฉันรีบหุบปากลงทันที

"พี่พูดอะไรเนี่ย..เด็กอะไรกัน"

"พี่ล้อเล่น..ไปกันเถอะ"พี่เคเดนลุกขึ้นยืนเต็มความสูงแล้วเดินสอดมือล้วงกระเป๋าแล้วสวมใส่รองเท้าผ้าใบก่อนที่จะเปิดประตู แล้วเดินนำออกไป ฉันก็รีบคว้ากระเป๋า แล้วปิดไฟเดินตามออกมา และไม่ลืมที่จะล็อคห้อง คล้องกุญแจอย่างแน่นหนา

"มีอะไรให้ขโมย ล็อคซะ"คนด้านหลังเอ่ยขึ้นแล้วเปล่งเสียงหัวเราะออกมา ฉันหันไปมองขวางเขา

จากนั้นฉันกับพี่เคเดนก็เดินลงมาจากตึกเก่าที่ฉันอาศัยอยู่

"ลิฟต์ก็ไม่มี วุ้ย"

"ทางเดินก็แคบ"

"ฝุ่นก็เยอะ สกปรกก็สกปรก"พี่เคเดนเดินลงบันไดไปก็บ่นพึมพำไป ฉันที่เดินตามหลังเขาได้แต่กรอกตามองบนเบ้ปากใส่

"แล้วจะขึ้นมาเพื่อ.."ฉันเผลอหลุดปากพูดออกไป พี่เคเดนก็หันขวับมาที่ฉัน

"ก็มาดูเธอไง ว่าอยู่คนเดียวจริงหรือเปล่า"

"...."ฉันจ้องหน้าเขาพร้อมกับขมวดคิ้วจนเป็นปมเล็ก ๆ

"พี่กลัวว่าเธอ..มีผัวแล้วมาโกหกพี่ว่ายังไม่มี"เดี๋ยวนะ มันเกี่ยวอะไรกับเขาก่อน?

"เฮ้อ..."ฉันไม่พูดอะไร ได้แต่พ่นลมหายใจออกมาหนัก ๆ แล้วเดินเบียดเขานำมายังรถคันหรูที่จอดไว้หน้าตึก

พอพี่เคเดนกดรีโมทประตูรถ ฉันก็เปิดประตูเข้าไปนั่ง พร้อมกับคาดเบลล์เรียบร้อย พอพี่เคเดนเข้ามาก็แค่นเสียงหัวเราะออกมา ก่อนที่จะกดปุ่มสตาร์ทรถออกมา ระหว่างทางฉันก็นั่งนิ่ง แล้วชำเลืองมองพี่เคเดนบางครั้ง เขาเป็นผู้ชายหน้าตาดีเลยทีเดียว ขนตายาวงอน จมูกก็โด่ง รับกับใบหน้า ริมฝีปากเข้ารูปเป็นกระจับ เขาเจาะหูด้วย ตอนที่เขาเข้ามาในห้อง ฉันก็รู้สึกกลัว ๆ เขาอยู่นะ กลัวว่าเขาจะทำมิดีมิร้าย เพราะสายตาที่เขามองฉันไม่น่าไว้ใจเอาเสียเลย ..แต่สุดท้ายแล้วเขาก็ไม่ได้คิดจะล่วงเกินฉัน

"ยิ้มอะไร"พี่เคเดนปลายตามองมาที่ฉัน และคงจะเห็นว่าฉันกำลังยิ้มอยู่ พอเขาพูดขึ้น ฉันก็หุบยิ้มทันที

"ไม่ได้ยิ้มสักหน่อย"

"หึ..ชื่นชมความหล่อของพี่?"เขาพูดแล้วหันมามองฉันเสี้ยวนาทีก่อนที่จะหันไปมองที่ถนน

"...."ฉันเบือนหน้าไปที่ข้างถนนแล้วเบ้ปาก

"ถ้าเธอได้พี่เป็นแฟน คงจะไปอวดคนทั้งจังหวัดเลยใช่ไหม"พี่เคเดนพูดจบแล้วหันมายักคิ้วให้ฉัน เป็นจังหวะที่ฉันก็หันไปมองเขาเช่นกัน

"เหอะ..หลงตัวเองแล้วหนึ่ง"ฉันพึมพำกับตัวเองเบา ๆ โดยไม่ให้เขาได้ยิน

พี่เคเดนขับรถพาฉันมาถึงผับของเขา แต่ต้องผ่านในส่วนของร้านอาหารที่เป็นการ์เด้น พนักงานสาวสวยเห็นเขาเดินเข้ามา ก็รีบกรูเข้าไปที่เขา

"สวัสดีค่ะพี่เคเดน"

"สวัสดีค่ะเฮียเคเดน"สาวสวยราว ๆ สามสี่คนเดินเข้ามาทักทายพี่เคเดน พร้อมกับยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ ทำท่าทางเขินอาย ฉันยืนมองพวกเธออยู่ที่ด้านหลังพี่เคเดน

"สวัสดี"พี่เคเดนทักตอบกลับ แล้วยกยิ้มมุมปากด้วยสายตาที่แพรวพราว ดูราวเสือกำลังจะขย้ำเหยื่อ

"นั้นใครคะ...แม่บ้าน?"

"พนักงานล้างจาน?"สาว ๆ ต่างพูดเอ่ยถามพี่เคเดน พร้อมกับชี้นิ้วมาที่ฉัน พี่เคเดนจึงหันหน้ามาทางฉัน แล้วกระตุกยกยิ้ม

"ผู้ช่วย"แล้วหันไปตอบสาว ๆ

"ผู้ช่วย.."พอได้คำตอบสาว ๆ พวกนั้นก็มองฉันแล้วเบ้ปากใส่

พี่เคเดน ดึงแขนฉันไปยืนข้างเขาแล้วเอามือมาโอบที่ไหล่ฉัน โดยที่ฉันพยายามจะสะบัดตัวออกห่าง เขาก็จับไหล่ฉันแน่น

"ขึ้นไปทำงานกัน"เขาพูดขึ้น แล้วโอบไหล่ฉันเดินมา

"เด็กใหม่เฮียแน่"

"ทำไมพี่เคเดนตาต่ำจัง"

"ดู ๆ แล้ว ไม่กี่วันก็โดนเขี่ยทิ้ง"

"คิก คิก"ฉันได้ยินสาว ๆ พูดแล้วพากันหัวเราะ แต่ก็ไม่ได้ตอบโต้ไป เงยหน้ามองคนร่างสูงที่เดินโอบไหล่ฉัน เขาทำสีหน้าราวกับไม่ทุกข์ร้อนอะไร หึ ก็สาวสวยพวกนั้นไม่ได้ว่าเขาหนิ พวกเธอว่าฉัน เขาจะเดือดร้อนอะไร พอเดินมาถึงในส่วนของผับ.

"พี่เคเดน"มีเสียงหวานเรียกคนร่างสูง ฉันกับพี่เคเดนจึงหันไปดู มือเขาก็ยังโอบไหล่ฉันอยู่

คนที่เรียกพี่เคเดนก็ไม่ใช่ใครที่ไหน เป็นเพื่อนฉันนั้นเอง เธอเดินเข้ามากับผู้หญิงอีกคนนึง ซึ่งสวยสง่ามาก และฉันเองก็ไม่รู้จัก พี่เคเดนยิ้มให้เธอทั้งสอง เป็นจังหวะที่ฉันสะบัดตัวออก แขนที่โอบไหล่ฉันจึงได้หลุด

"มุก" ฉันเอ่ยขึ้นแล้วฉีกยิ้มกว้าง.

"ทำไมเพิ่งเข้ามาล่ะคะ"มุกเอ่ยถามพี่เคเดน โดยที่เธอไม่เอ่ยทักหรือมองฉันเลย ในขณะหญิงสาวที่มากับเธอทำท่าทำทางเขิน ๆ เมื่ออยู่ต่อหน้าพี่เคเดน ซึ่งเขาก็มองอยู่

"นี้ กวาง ลูกพี่ลูกน้องมุกเองค่ะ"เมื่อมุกเห็นว่าพี่เคเดนมองเพื่อนเธอจึงรีบแนะนำ

"พี่ไม่เคยเห็น..เพิ่งเคยมา?"พี่เคเดนเลิกคิ้วถาม

"ค่ะ กวางเพิ่งเคยมา ไม่นึกเลยว่าเจ้าของจะยังหนุ่มอยู่ แล้วยัง..."เธอไม่พูดต่อก้มหน้าแล้วยกมือเอาผมทัดหู อย่างเขินอาย

"งั้นตามสบายนะ.."พี่เคเดนว่าจบ ก็หันมาผงกหัวให้ฉันสื่อให้รู้ว่า ฉันจะต้องตามเขาขึ้นไป

"พี่เคเดนจะไป..."มุกเอ่ยถามแล้วใช้หางตามองฉัน ราวกับไม่เคยรู้จักกัน

"พี่จะขึ้นไปทำงาน..ไปเส้นด้าย"พี่เคเดนแทรกพูดขึ้น แล้วหันมาผงกหัวให้ฉันอีกครั้ง.

"ค่ะ"ฉันตอบร้บ แล้วมองเพื่อนสาวที่เบ้ปากใส่เอามือกอดอก

"ขอคุยกับ เส้นด้ายก่อนได้ไหมคะ"มุกพูดขึ้นกับพี่เคเดน

"อืม...รีบตามมานะ"พี่เคเดนพูดจบก็เดินขึ้นบันไดไปชั้นบน

??????????