(6)บุกถึงห้อง

เช้าวันใหม่ฉันตื่นขึ้นมาแล้วก็เข้าห้องน้ำล้างหน้าแปรงฟัน ก่อนที่จะเข้าไปในครัวหาอะไรรองท้องก่อนจะไปทำงาน และอาหารสุดหรูของฉันนั้นก็คือไข่เจียว ฉันกินมันบ่อยมาก และรู้สึกว่ามันอร่อยที่สุดแล้ว

ฉันนั่งกินข้าวไปด้วยสายตาก็จ้องไปที่โทรศัพท์ ดูอะไรไปเรื่อยเปื่อย และก็มีข้อความของมุกเด้งเข้ามา

["แก ฉันไม่ไปทำงานที่ผับแล้วนะ"]

"ทำไมล่ะ"ฉันพิมพ์ตอบกลับไป เธออ่านนะแต่ไม่ได้ตอบกลับมา ฉันก็ไม่ได้ส่งอะไรไปอีก ถ้ามุกไม่ไปฉันจะไปดีไหมนะ ใจจริงฉันก็ไม่ได้ตั้งใจที่จะไปทำงานที่นั้นอยู่แล้ว ตอนนี้ฉันสองจิตสองใจแล้วว่าจะไปทำดีไหม ถ้าฉันทำก็เท่ากับว่าฉันจะมีรายได้เพิ่ม แต่ฉันจะต้องไปทำคนเดียวนี้สิ..เฮ้อ

หลังจากกินข้าวเรียบร้อยแล้วก็อาบน้ำแต่งตัว แล้วเดินทางไปทำงานที่คาเฟ่..พอมาถึงก็เจอกับพี่ขวัญเจ้าของร้าน ฉันทักทายเธอแล้วก็เก็บข้าวของ..จากนั่นก็ทำหน้าที่ ที่ต้องทำทุกวัน

ก่อนบ่ายลูกค้าเข้าร้านเยอะ ฉันจึงยุ่งมาก แต่วันนี้พี่ขวัญอยู่ร้าน เธอจึงช่วยมาเสิร์ฟ และคิดเงินบ้าง...ฉันจึงไม่ค่อยเหนื่อยเท่าไหร่

"สวัสดีค่ะ mini คาเฟ่ ยินดีต้อนรับ"พอเสียงกระดิ่งหน้าประตูดังปากฉันก็ขยับทันที โดยที่สายตาก็ไม่ได้มองไปหรอกนะ

"นี่ มึงติดกาแฟ หรือติดเด็กที่นี้ว่ะ"เสียงฝีเท้าและเสียงของผู้ชายดังเข้ามา ฉันจึงเงยหน้าขึ้นไปมอง แล้วก็ต้องตกใจ เพราะลูกค้าที่เพิ่งเข้ามานั้นเป็น พี่เคเดนกับพี่เจ เขามาอีกแล้ว

ฉันรีบเดินไปที่เคาร์เตอร์ แล้วหาแมสเอามาใส่ ก่อนที่จะกดปีกหมวกลงปิดหน้า แล้วหยิบเมนูเดินไปที่โต๊ะพวกเขา

"สวัสดีค่ะ"ฉันกล่าวแล้วยื่นเมนูให้

"ไม่สบาย?"พี่เคเดนพูดขึ้นพร้อมกับขมวดคิ้วจ้องหน้าฉัน

"...."ฉันพยักหน้าให้

"แบบนี้ก็ไม่เห็นหน้าคนสวยนะสิ"เป็นพี่เจที่พูดขึ้น

"ไปหาหมอหรือยัง"พี่เคเดนหันไปที่เพื่อนเขา ก่อนที่จะหันมาถามฉัน

"...."ฉันผงกหัวตอบกลับไปโดยไม่ได้เอ่ย

"แล้วยังมาทำงาน?"

"...."ฉันยืนนิ่งก้มหน้า

"ไม่กลัวลูกค้าติดไข้เหรอ"พี่เคเดนพูดต่อ

"ไม่ได้เป็นอะไรมากค่ะ"สุดท้ายแล้วฉันก็ต้องเอ่ยออกไป เพราะกลัวว่าเขาจะคอมเพลน

พอฉันพูดจบ..หมั่บ! อยู่ ๆ พี่เคเดนก็คว้ามาดึงแขนฉันเข้าไปใกล้ตัวเขา แล้วใช้หลังมือทาบที่หน้าผากฉัน

"ว้าย.."ฉันอุทานด้วยความตกใจ แล้วสะบัดตัวออก

"ตัวก็ไม่ร้องหนิ"เขาพูดแล้วหันมากระตุกยิ้มให้ฉัน

"ไอ้เค..ใจเย็น ๆ น้องเขาตกใจหมด"พี่เจพูดพร้อมกับยิ้มให้เพื่อนเขา

"กลิ่นตัวเหมือน...."ฉันได้ยินพี่เคเดนพึมพำออกมาแล้วมีสีหน้าราวกับนึกอะไรบางอย่าง

"เส้นด้าย.."เขาพูดแล้วหันมามองหน้าฉัน

"เส้นด้าย เด็กที่มาสมัครงานกับมึงเมื่อคืน?"พี่เจเอ่ยถามพี่เคเดนในขณะที่เขายังจ้องหน้าฉัน

"...."พี่เคเดนไม่ตอบเพื่อนเขาจ้องแต่ฉัน

"อย่าบอกนะว่าเมื่อคืนมึงพาน้องเขาไปกินแล้ว"ฉันได้ยินพี่เจพูดจบ ก็หันขวับไปที่เขา

จังหวะที่ฉันไม่ทันได้ตั้งตัว พี่เคเดนลุกขึ้นจากเก้าอี้แล้วยืนขึ้นมือเขาไวมาก เอื้อมมาถอดหมวกฉันออก แล้วดึงแมสออกด้วย

"ว้าย.."ฉันรู้สึกตัวก็หันหน้าไปที่เขา

"เส้นด้ายจริงด้วย"เขาเอ่ยแล้วยกยิ้มมุมปาก ฉันถอนหายใจหนัก ๆ แล้วดึงหมวกจากมือเขามา มาใส่เหมือนเดิม

"รับอะไรดีคะ"

"เธอทำงานที่นี้ด้วยเหรอ"พี่เคเดนไม่สนใจที่ฉันถามเลย

"รับอะไรดีคะ"ฉันจึงหันไปถามพี่เจแทน

"แล้วจะไปทำงานกับพี่ไหวเหรอ"พี่เคเดนก็ยังถามต่อ ฉันจึงหันหน้าไปที่เขา

"ด้ายคงไม่ไปทำแล้ว"พอฉันพูดจบ พี่เคเดนก็หันมามองฉันนิ่ง ๆ ก็ดูน่ากลัวอยู่เหมือนกัน ฉันจึงก้มหน้างุด

"เธอคิดว่าพี่จะสนุกกับเธองั้นเหรอ"เขาพูดเสียงเข้ม

"....."ฉันยังคงก้มหน้าแล้วเม้มปากทั้งสองเข้าหากัน พูดอะไรไม่ออก

"ที่ผับพี่ไม่ได้มีไว้ให้เธอมาสมัครงานเล่น ๆ นะ"

"คือว่า..."

"สามทุ่มพี่จะไปรับ..ที่เดิม"ฉันยังพูดไม่จบประโยคพี่เคเดนก็พูดแทรกขึ้น ก่อนที่จะลุกขึ้นยืน แล้วหยิบแบงค์พันตั้งไว้

"กลับ ไอ้เจ"เขาพูดจบแล้วก็ก้าวขายาวเดินออกไป

"เฮ้ย..ไอ้เค ๆ รอด้วย"พี่เจเอ่ยเรียกเพื่อนก่อนจะลุกขึ้นจากเก้าอี้

"พี่ขอเตือนอะไรน้องไว้อย่างนะ..พยายามอย่าทำให้ไอ้เคมันโกรธ เพราะเวลามันโกรธมันน่ากลัวมาก"ว่าจบ พี่เจก็รีบเดินตามพี่เคเดนออกไป ฉันก็ได้แต่มองแผ่นหลังเขาตาละห้อยแล้วลอบหายใจออกมา

"อะไรของเขาว่ะ"และพึมพำออกมาเบา ๆ

วันนี้ทั้งวันฉันคิดแต่เรื่องจะไปทำงานกับพี่เคเดนดีไหม แต่ถ้าฉันไม่ไปจะเกิดอะไรขึ้น หรือจะไปดี จนกระทั่งเลิกงาน ฉันก็นั่งรถโดยสารกลับมาที่หอ เป็นเวลาเกือบ ๆ จะหนึ่งทุ่ม ในหัวก็ยังคิดไม่ตกเลยว่าจะไปดีไหมนะ แล้วจู่ ๆ โทรศัพท์ก็ดังขึ้น ซึ่งเป็นเบอร์ที่ไม่ได้เม้มไว้ ฉันจ้องมองมันอยู่พักนึงก่อนที่จะตัดสินใจรับ

"สวัสดีค่ะ"

(ทำไมรับโทรศัพท์พี่ช้าจัง)

"พี่เคเดน?"ฉันอุทานออกมา เมื่อคุ้นเสียงเขา

(อืม..พี่กำลังจะไปรับนะ)

"พี่คะ..."

(มีอะไร)

"คือ..."

(อย่าบอกว่าจะไม่ทำงานกับพี่..พี่ไม่อยากฟัง เตรียมตัวไว้พี่กำลังจะไปถึงประมาณอีกครึ่งชั่วโมง)พอเขาพูดจบ ก็ตัดสายฉันเลย บ้าจริง อีกครึ่งชั่วโมง ฉันจะทันไหมเนี่ย ฉันรีบพาตัวเองเข้าห้องน้ำ แล้วอาบน้ำทันที

"ทำก็ทำว่ะ"

พอออกมาจากห้องน้ำ ฉันเดินมาที่ตู้เสื้อผ้า จริงสิ ต้องใส่ชุดอะไร แบบไหนนะ ฉันคิดอยู่ในใจ แล้วเลือกดูเสื้อผ้าในตู้ซึ่งมีแต่เสื้อยืดกางเกงยีนส์เก่า ๆ ส่วนชุดที่มุกให้ใส่เมื่อวานก็ยังไม่ได้ซักเลย ขณะที่กำลังเลือกเสื้อผ้าอยู่

ก็อก ก็อก ก็อก ก็มีคนมาเคาะประตูห้องฉัน ด้วยความที่เคยชิน โดยลืมนึกไปว่าตัวเองกำลังใส่ผ้าขนหนูพันตัวแค่ผืนเดียว ก็เดินไปเปิดประตูซะงั้น ..แอ๊ด..พอประตูเปิด ฉันต้องเบิกตาโต ตกใจ เมื่อเห็นพี่เคเดนยืนอยู่ตรงหน้า

"พะ พี่เคเดน"ฉันพูดตะกุกตะกัก แล้วยกมือทั้งสองปิดหน้าอก ไม่คิดเลยว่าเขาจะขึ้นมาถึงบนห้อง เขารู้ได้ยังไงว่าฉันอยู่ห้องนี้

"จะให้พี่ยืนอยู่ตรงนี้เหรอ"เขาเอ่ยขึ้นพร้อมกับกระตุกยกยิ้ม สายตาเจ้าเล่ห์เหลือบมองเรือนร่างฉันไปด้วย

"พะ พี่ขึ้นมาได้ไง.."ฉันยังพูดไม่จบ กำลังจะถามเขาต่อ แต่ก็โดนชายร่างสูงผลักฉันแล้ววิสาสะเข้ามาด้านในก่อนที่จะหันไปปิดประตูลงกลอน

???????????