ตอนที่ 2 : สู่โลกใบใหม่

2

สู่โลกใบใหม่

ตึก ตึก ตึก ~

เอ๊ะเสียงอะไร นี่ผมยังไม่ตายอีกหรอเนี่ย คงสงสัยสินะว่าผมเป็นใคร เอาล่ะ ผมชื่อ เอ็กซ์ตรีม นะครับ ตอนก่อนที่ผมจะตกตึกลงมาพร้อมกับคนร้ายเพราะโดนลากลงมาด้วย เฮ้อ แล้วใครจะเลี้ยงแม่ผมแทนผมล่ะเนี่ย ช่วยไม่ได้ผมตายแล้วนินะ

พลั่ก...

「โอ๊ยนี่ผมโดนใครถีบเนี่ย」

"เจ้า... เจ้าน่ะ ตื่นได้แล้ว จะนอนไปถึงไหน"

หือ ใครพูด พูดกับผมเหรอ โอยย เจ็บชิบ ถีบมาได้

"ทำไมเราจะถีบเจ้าไม่ได้ ก็เอาแต่นอนอยู่เนี่ย"

「หือ~ ผมว่าปากผมก็ไม่ได้ขยับนะ แต่ทำไมเขาถึงได้รู้ล่ะ」

"ไม่แปลกหรอก เราอ่านความคิดเจ้าได้"

พรึบ!!

ผมลืมตาขึ้นทันที โอ้.. ที่นี่สวยจัง ตอนนี้ผมมองไปรอบๆเห็นที่นั่งสีขาวมากมายแล้วผมก็มองมายังผู้ชายที่อยู่ตรงหน้าผม

"ว่าไงนะครับ คุณอ่านความคิดได้อย่างนั้นเหรอ?"

ผมถามผู้ชายที่อยู่ตรงหน้า โอ้วว~ ช่างสวย เอ้ย หล่ออะไรอย่างงี้นะ ริมฝีปากเป็นกระจับเรียวบางสีชมพู น่าจูบชะมัด รูปหน้าวีเชพ ดวงตาสีอเมทิสต์เหมือนเหยี่ยว คิ้วดกเข้ารูป ฮ้าาา~ ไม่เคยเห็นใครสวย เอ้ย หล่อขนาดนี้มาก่อนเลย

"ใช่ เราทำได้ทุกอย่างแหล่ะ แล้วเจ้าไม่รู้งั้นเหรอว่าเราเป็นใคร?"

หะ! เออใช่ยังไม่รู้เลยว่าเขาเป็นใคร

"ล...แล้วคุณเป็นใครครับ แล้วผมมาอยู่นี่ได้ยังไง แล้วที่นี่ที่ไหน??"

เขาทำหน้านิ่งๆมองผม

"ที่นี่คือสวรรค์ แล้วเราก็คือ พระเจ้า อย่างไรเล่า แล้วเจ้าก็เพิ่งจะตายเมื่อกี้เราก็เลยดึงวิญญาณของเจ้ามา"

หะ! นี่ผมอยู่สวรรค์เหรอเนี่ย ไม่น่าเชื่อ แล้วผมมาอยู่ที่นี่ได้ยังไงผมน่าจะลงนรกสิ? ผมงงไปหมดแล้วแต่เอ๊ะ เดี๋ยวก่อน เมื่อกี้เขาบอกว่าเขาเป็นพระเจ้าใช่มั้ย

"เอ่อ คุณคือพระเจ้าหรอครับ แล้วทำไมคุณถึงพาผมมาล่ะ?"

เขามองผมก่อนจะพูดขึ้นว่า

"ใช่เราคือพระเจ้า ก็เพราะเราสงสารเจ้าหน่ะสิ เจ้าโชคร้ายเกินไปที่ตายแบบนั้น"

อ้อ อย่างนี้นี่เอง

"แล้วคุณพาผมมาทำไมครับ?"

"เราจะให้โอกาสเจ้าได้เริ่มต้นชีวิตใหม่ เจ้าจะว่าอย่างไร"

หือ เริ่มชีวิตใหม่งั้นเหรอ ยังไงหว่า

"เราจะให้เจ้าได้ไปเกิดในครอบครัวใหม่ของเจ้า แต่ก่อนไปเราจะให้พรเจ้า เจ้าจะว่าอย่างไรล่ะเด็กน้อย"

โอ้ ชีวิตใหม่งั้นหรอ ผมมองหน้าของพระเจ้า นี่ผมจะได้เริ่มต้นชีวิตใหม่งั้นเหรอ งั้นก็ดีสิ

"เอ่อ ได้ครับ ผมจะไปเกิดใหม่ แล้วคุณพระเจ้าจะให้ผมไปเกิดยังไงหรอครับ"

"เราก็จะให้เจ้าโดดลงไปยังสระแห่งการเกิดนั่นแหล่ะแล้วเจ้าก็จะได้ไปเกิดยังครอบครัวที่เจ้าต้องการ เพียงแต่เจ้านึกว่าเจ้าจะไปเกิดยังครอบครัวแบบไหนฐานะยังไง เจ้าก็จะได้ตามนั้น"

"เอ่อ ครับ"

"เอาล่ะ เราจะให้พรเจ้า เจ้าจะเป็นอัจฉริยะในทุกด้าน เจ้าจะเป็นชายที่รูปงาม และเจ้าจะสามารถสื่อสารและสัตว์อสูรชนิดจะเคารพเจ้า เรามีพรที่จะให้เจ้าเพียงเท่านี้ จากนี้ไปจงใช้ชีวิตของเจ้าให้ดี เอาล่ะ ไปโดดสระแห่งการเกิดได้แล้ว แต่จำไว้ว่า เราจะเฝ้าดูเจ้าเสมอเด็กน้อย"

โอ้ว... นี่พรอะไรเนี่ย เทพเกินไปแล้ว นี่คุณพระเจ้าจะให้พรผมทำไมเยอะแยะเนี่ย

"หรือเจ้าไม่ชอบพรที่เราให้อย่างนั้นหรือ?"

"เอ่อ เปล่าครับๆ ขอบคุณมากครับคุณพระเจ้า เอ่อ แล้วผมต้องถูกลบความทรงจำมั้ยครับ?"

"ไม่ต้อง เราจะยกเว้นให้เจ้าก็แล้วกัน ไปได้แล้วทูตสวรรค์ นำตัวเด็กคนนี้ไปโดดสระแห่งการเกิดด้วย"

ต่อมาก็มีทูตสวรรค์เข้ามา โอ้วว มีแต่หล่อๆสวยๆทั้งนั้น ซู๊ดด... (เสียงสูดเลือดกำเดา) แล้วมาพาผม ออกไปเมื่อมาถึงสระที่พระเจ้าเรียกว่า สระแห่งการเกิดแล้วผมก็มองเห็นสระขนาดใหญ่ที่มีสีรุ้งตามขอบบ่อเหมืออนมีภูตตัวจิ๋วกำลังทำความสะอาดอย่างแข็งขัน น้ำที่อยู่ในบ่อมีละอองสีทองระยิบระยับอยู่บนผิวน้ำ อลังกาลงานสร้างสมกับที่เป็นสวรรค์จริงๆ

"ถึงแล้ว เจ้ากระโดดลงไปแล้วเจ้าก็จะได้ไปเกิด"

ทูตสวรรค์พูดกับผม แล้วผมก็มองไปที่สระในสมองก็คิดเรื่องที่คุณพระเจ้าบอก

「เราก็จะให้เจ้าโดดลงไปยังสระแห่งการเกิดนั่นแหล่ะแล้วเจ้าก็จะได้ไปเกิดยังครอบครัวที่เจ้าต้องการ เพียงแต่เจ้านึกว่าเจ้าจะไปเกิดยังครอบครัวแบบไหนฐานะยังไง เจ้าก็จะได้ตามนั้น」

คิดถึงครอบครัวที่ต้องการงั้นเหรอ ขอเป็น พ่อกับแม่รวยๆ มีบ้านหลังใหญ่ๆ ไม่มีพี่น้องเป็นลูกคนเดียวของพ่อแม่แล้วกัน อิอิ ผมคิดในใจแล้วมองไปยังสระหลังจากนั้นไม่นานผมก็รู้สึกเหมือนมีใครเอาเท้ามาถีบผม ทำให้ผมตกลงไปยังสระ แว๊กกกก!!! ตู้ม!!! น้ำกระเด็นกระดอน แล้วสติของผมก็ดับวูบไป

ณ จวนสกุลชุน

เสียงฝีเท้าคนวิ่งไปมา เสียงคนกรีดร้องดังมาเป็นระยะๆ เวลานี้เป็นเวลาที่ฮูหยินชินฮวากำลังจะคลอดบุตรคนแรกของตระกูลชุน

ตึก ตึก ตึก

เสียงคนรับใช้ในตระกูลวิ่งมาหานายท่านผู้ที่เป็นใหญ่ที่สุดในตระกูล

"นายท่าน ฮูหยินจะคลอดแล้วขอรับ แฮ่กๆ"

เมื่อผู้เป็นนายได้ยินดังนั้นตาก็เบิกกว้าง

"หะ อะไรนะ ฮูหยินของข้ากำลังจะคลอดแล้วหรอ ไป ไปตามหมอเร็ว!!!"

ว่าแล้วก็วิ่งออกไปทันที เมื่อมาถึงจวนฮูหยินก็รีบเข้าไปโอบไหล่ภรรยาของตัวเองแล้วกล่าวว่า

"น้องหญิง! น้องหญิง! เจ้าเป็นอย่างไรบ้าง"

เมื่อฮูหยินได้ยินดังนั้นเลยกล่าวกับผู้เป็นสามีว่า

"น้องเจ็บเหลือเกินท่านพี่ อึก น้องจะไม่ไหวแล้ว โอ๊ยย~"

"ใจเย็นๆนะน้องหญิง ท่านหมอกำลังจะมาแล้ว พ่อบ้านเจียง ท่านหมอมารึยัง!"

เมื่อพ่อบ้านได้ยินดังนั้นจึงรีบบอกกับผู้เป็นนาย

"นายท่าน ท่านหมอกำลังมาแล้วขอรับ"

เมื่อท่านหมอมาถึงก็ได้พาฮูหยินไปข้างในห้องแล้วทำคลอดทันดี เสียงของฮูหยินดังขึ้นเป็นระยะๆ ใจของนายท่านของจวนเต้นระทึก ทั้งเป็รห่วงทั้งกังวลว่าทั้งบุตรและฮูหยินผู้เป็นที่รักจะปลอดภัยหรือไม่ เวลาหนึ่งชั่วโมงต่อมาใจของนายท่านของจวนก็เต้นโครมครามพร้อมกับได้ยินเสียงร้องของเด็กเล็กๆ

"อุ๊แว้ อุแว๊ ..."

เวลาต่อมาท่านหมอก็ออกมา

"ยินดีด้วยนายท่าน ฮูหยินได้คลอดบุตรชายขอรับ ปลอดภัยทั้งแม่ทั้งลูกขอรับ"

เมื่อได้ยินดังนั้นนายท่านของจวนก็เก็บอาการไม่อยู่แล้วตะโกนขึ้นด้วยความดีใจ

"ลูกชาย ข... ข้าได้ลูกชาย พวกเจ้า พวกเจ้าได้ยินไหม ข้าได้ลูกชาย ฮ่าๆ"

"ยินดีด้วยนะขอรับ นายท่าน"

พ่อบ้านกล่าว

"ไปเตรียมของ วันนี้ข้าจะจัดงานเลี้ยง ไปเร็ว คนอื่นเขาจะได้รู้ว่าข้า ชุนอวี้ฟงคนนี้ ได้ลูกชาย ฮ่าๆ"

วันนี้จึงเป็นวันที่จวนจะมีงานรื่นเริง ทุกคนในจวนต่างดีใจกับนายท่านของจวนที่ได้ลูกชายและแสดงความยินดีกันถ้วนหน้า