บทที่ 8

ประตูเปิดออก ทหารยามสองคนเดินเข้ามาตามด้วยพระราชินี

อเดลีรู้สึกอ่อนแอมากเมื่อไม่มีพระราชาอยู่เคียงข้าง

“แล้วลูกรักพี่เป็นยังไงบ้าง”

- พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวของคุณเป็นอย่างไร? สำลัก Adelie

- ลูกชายของฉัน พระราชาหลงรักคุณ และฉันไม่รู้ว่าคุณใช้เวทมนตร์อะไรในการทำเช่นนั้น แต่ฉันจะไม่ลังเลเลยที่จะนำคุณไปสู่เสาหลักสำหรับคาถาหากจำเป็น กษัตริย์แห่งVésanจะไม่แต่งงานกับสามัญชน! อุทานพระราชมารดา "

Adelie ประทับใจผู้หญิงคนนี้ ผิวสีซีด ผมสีบลอนด์ และดวงตาสีน้ำตาล เธอดูเหมือนแม่มด

Adelie กลืนน้ำลาย เธอควรจะเอาจริงเอาจังกับคำขู่ของผู้หญิงคนนี้ไหม ผู้หญิงคนเดียวกันที่เคยเป็นราชินีมาก่อน?

อย่างไรก็ตาม เธอตัดสินใจไปหาจักรพรรดิของเธอเพื่อแจ้งให้เขาทราบถึงภัยคุกคามของแม่ของเธอ เธอไม่มีทางออกอื่นแล้ว คนรับใช้ตัวน้อยของเธอ

เมื่อมาถึงหน้าอพาร์ทเมนต์ของกษัตริย์ ทหารหลายสิบนายยืนคุ้มกันพร้อมฟันอาวุธ Adelie ลังเลอยู่ครู่หนึ่งที่จะหันหลังกลับ แต่เธอก็พยายามเข้าไปใกล้อยู่ดี

เธอเคาะประตูแล้วไม่มียามใดขยับเลย เธอผ่อนคลาย เธอจึงได้รับอนุญาตให้เข้ามา

เธอเคาะประตูไม้เนื้อแข็งขนาดใหญ่ประดับด้วยทองคำเป็นครั้งที่สอง ไม่มีคำตอบ เธอลองทุกอย่างแล้วเข้าไปในห้อง

เธอมืดมน มีเทียนไม่กี่เล่มที่เต้นรำอยู่บนโต๊ะ

เธอก้าวไปข้างหน้าอย่างเขินอาย

ยังไม่มีการตอบกลับ บางทีเขาอาจจะไม่อยู่ เธอกำลังจะออกไปเมื่อมีเสียงดังมาจากห้องน้ำ

กุสตาฟบุกเข้ามาในห้อง เขาอยู่ในกางเกง เขาไม่สวมเสื้อเชิ้ตอีกต่อไป อเดลีมองไปทางอื่นอย่างประหลาดใจ หน้าแดง เธอเห็นมากเกินไปแล้ว

เนื้อตัวที่เรียบเนียนของราชามีกล้ามเนื้อปูดโปนที่เร่งให้หัวใจของหญิงสาวเต้นเร็วขึ้น

“พระเจ้า เขาช่างงดงาม” เธอคิด

พระราชารู้สึกขบขันกับความเขินอายของเธอ เขาสวมเสื้อโดยไม่ติดกระดุมเพื่อให้หญิงสาวสบายใจ

“คุณอยากเจอฉันไหม” เขาถาม

“ฉัน...เอ่อ...ก็...”

Adélie กำลังพยายามสงบสติอารมณ์ เธอลืมเหตุผลที่เธอมาเยี่ยมไปชั่วขณะ

“- สมเด็จแม่ของคุณมาเยี่ยมฉันเมื่อไม่กี่นาทีก่อน เธอขู่ว่าจะเผาฉันทั้งเป็น ถ้า... ฉันไม่รู้ว่าทำไม...

-แม่ของฉัน ? วิกตอรีน? เขาหัวเราะ.

- ใช่ สมเด็จย่าตอบ Adélie โดยไม่แสดงอาการจริงจัง

- ทำไมเธอถึงพูดอย่างนั้น?

“ฉันไม่รู้ ฝ่าบาท แต่เธอบอกว่าคุณรักฉัน และถ้าเธอแต่งงานกับฉัน เธอจะมองว่าฉันเป็นแม่มด...”

กุสตาฟไม่หัวเราะอีกต่อไป ใบหน้าของเขามืดลงทันที

“คือ...องค์ชายจริงหรือ?” เฮสิตา อเดลี

“ไม่ คุณจะไม่ถูกเผาทั้งเป็น กษัตริย์ให้ความมั่นใจกับเธอ

- ฉันไม่ได้พูดถึงว่าพระองค์ท่านรักฉันจริงหรือ? »

Adélieรู้สึกเสียใจกับคำถามของเธอทันทีเพราะกลัวว่าจักรพรรดิจะโกรธ เขาก้าวไปหาเธอ หัวใจของเขาเต้นแรง

กุสตาฟรู้ว่าเขากำลังจะทำทุกอย่าง ไม่ว่าเธอจะผลักเขาออกไปและทุกอย่างก็จะจบลง หรือไม่ก็... เขาไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นถ้าเธอไม่ผลักเขาออกไป

ตอนนี้ห่างกันเพียงไม่กี่สิบเซนติเมตร พระราชาสูงกว่าหญิงสาวสองเศียร

เขาวางมือใหญ่ที่ประดับด้วยแหวนลงบนแก้มของ Adelie อย่างอ่อนโยน เธอลุกเป็นไฟทันที

เขากระซิบใกล้เธออีกนิด

"ฉันโกหกคุณไม่ได้ Adélie คุณทำให้หัวใจฉันเต้นโดยที่ฉันไม่สามารถควบคุมอะไรได้..."

เสียงของเขาทุ้มและไพเราะ ลมหายใจของเขาไปถึงคอของ Adelie เธอรู้สึกว่าไฟฟ้าช็อตขึ้นที่สันหลัง และความรู้สึกแปลกๆ ดูเหมือนจะบิดเบี้ยวอยู่ภายใน 3

ถึงอย่างนั้นเธอก็อดยิ้มไม่ได้ เธอกระซิบ ร่างของเธอเกือบจะติดกับของกษัตริย์

“ตั้งแต่คุณช่วยฉันในคืนนั้น คุณทำให้ฉันหัวหมุน กุสตาฟ”

เธอพูดชื่อของเขามองเขาตรงๆ ราชาถลาลงมาหาเธอทันที