บทที่ 15

ราวกับว่ามีใบมีดแหลมคมหลายพันเล่มพุ่งผ่านร่างของ Adelie ในเวลาเดียวกัน สิ่งที่เธอได้ยินมีเพียงเสียงแหลมสูงดังก้องอยู่ในหู ดังนั้นเสียงขรมของหญิงสาวที่ไม่พอใจทั่วไปจึงไปไม่ถึงเธอ

กุสตาฟพยายามจ้องมองคนที่รักด้วยความพอใจในสิ่งที่เลือก แต่เขาพบเพียงดวงตาที่ว่างเปล่า จู่ๆ เขาก็สั่นสะท้าน และถ้า Adelie ไม่ต้องการแต่งงานกับเขา หากสัปดาห์ที่แล้วเหล่านี้เป็นเพียงภาพลวงตา บางทีเธออาจจะปล่อยให้ตัวเองไปเพื่อไม่ให้ดึงดูดความโกรธของกษัตริย์ของเธอ

เมื่อกษัตริย์ประกาศ พระราชมารดาก็เสด็จออกจากห้องไปด้วยความหงุดหงิด Isador เงียบเหมือนปลาคาร์พ ที่ปรึกษาออกจากห้องไปแล้ว

มารีเอตตาเป็นคนพาอเดลีกลับสู่ความเป็นจริง

" -มิส สบายดีไหม ซีดมากไหม »

ลูกพี่ลูกน้องของกษัตริย์วางมือบนไหล่ของ Adélie อย่างเบามือ และเธอก็กระโดด

“ฉัน...ฉัน...” เธอพูดตะกุกตะกัก

- เป็นเพราะพระราชาไม่เลือกคุณเป็นพระมเหสีใช่หรือไม่? คุณรู้ว่ามันไม่สำคัญ คุณอาจจะได้พบกับรักแท้ คนที่จะดูแลคุณและดูแลคุณต่ออาณาจักรของเขา... Mariette พยายามทำให้หญิงสาวมั่นใจ

-...ไม่ ฉัน...

- ยกโทษให้ฉันฉันไม่ได้ยินคุณ

- ฉันชื่อ Adélie Bauduin เธอพูดอย่างอ่อนแรง ขาของเธอรู้สึกเหมือนสำลี »

Marietta อ้าปากค้างด้วยความตกใจ ความตกใจผ่านไป ใบหน้าของเขายิ้มกว้างเผยให้เห็นลักยิ้มจำนวนมาก

"แต่มันวิเศษมาก คุณดูเป็นหญิงสาวที่ซื่อสัตย์ ฉันยินดีเป็นอย่างยิ่งที่ได้ต้อนรับคุณเข้าสู่ครอบครัว!" »

Adelie ไม่ได้ยินอีกต่อไปและทรุดตัวลงกับพื้นด้วยเสียงตุ้บ

ห้องเงียบลงทันที

กุสตาฟเห็นหญิงสาวที่เขาหมายปองในใจก็อดไม่ได้ที่จะวิ่งไปหาเธอ

เขายื่นมือไปใต้ศีรษะของหญิงสาวเพื่อยกเธอขึ้น

“นั่นใครเรียกออกัส เขาร้องไห้”

ออกุสต์ แพทย์ส่วนตัวของพระราชาได้ดูแลอาเดลีแล้วเมื่อเธอเป็นลมในครั้งแรกที่เห็นพระราชา

เมื่อ Adelie เปิดเปลือกตา เธอจำห้องแพทย์ได้ เธอเงี่ยหูฟังเพื่อฟังการสนทนาที่เกิดขึ้นหลังประตู

“- ฝ่าบาท หากข้าเข้าใจถูกต้อง หญิงสาวที่ข้าดูแลไม่ใช่ใครอื่นนอกจาก Adélie Bauduin ภรรยาในอนาคตของเจ้า?

- ออกุสต์แน่นอน แต่ช่วยบอกฉันทีว่าเธอสบายดี

- เนื่องจากคุณเป็นสามีในอนาคตของเธอ ฉันเป็นหนี้คุณ ฝ่าบาท ที่จะแจ้งให้คุณทราบว่าเธอเป็นหญิงสาวที่เปราะบาง มักจะรู้สึกไม่สบายตัวบ่อยครั้งในกรณีที่เกิดความเครียดหรือตื่นตระหนก

-คุณหมายถึงอะไร? กุสตาฟโกรธ

-ถ้าเธอมีอารมณ์รุนแรงเกินไป เธอก็จะเสี่ยงที่จะรู้สึกไม่สบายเหมือนตอนเช้าหรือวันอื่นๆ อาการป่วยเหล่านี้เป็นอันตรายต่อเธอและสำหรับ... ทายาทที่มีศักยภาพที่เธอจะแบกรับด้วยการเป็นภรรยาของคุณ เธอทำได้ ล้มหรือเจ็บเหมือนทุกวันนี้ อธิบายแพทย์

- ฉันควรสรุปว่าออกัสตัสอย่างไร! พระราชาเริ่มหมดความอดทน

-แค่ต้องระวังเธอให้มาก ฉันย้ำกับตัวเอง ฝ่าบาท แต่เธอก็บอบบาง »

ประตูเปิดออก กุสตาฟเดินไปหาอเดลี ทันใดนั้นเธอก็ถูกจับด้วยความโกรธที่มีต่อจักรพรรดิของเธอ

เธอยังอ่อนแอเกินกว่าจะกรีดร้อง เธอจึงกระซิบกับเขาว่า

"กล้าดียังไง"

กุสตาฟผงะ เขาไม่คาดคิดว่าเธอจะตอบสนองเช่นนั้น เธอโกรธเขาจริงๆ หรือ?

“คุณตัดสินใจโดยไม่บอกฉันเลย คุณเห็นแก่ตัวมาก! น้ำเสียงของ Adélie ดังขึ้น

- ฉันคือราชา ฉันตัดสินใจในสิ่งที่ฉันต้องการ

- หยุดเล่นแบบเด็ก ๆ และซ่อนตัวอยู่เบื้องหลังราชาของคุณ! ฉันคิดว่าคุณจะเลือกแฟนที่คุณพามาที่นี่! ฉันได้เตรียมตัวเองที่จะกลับไปที่ห้องครัวในพระราชวัง! ฉัน...ฉัน..."

ทันใดนั้น Adélie รู้สึกน้ำตารื้นดวงตาของเธอ ลำคอของเธอขมวดปม และเสียงของเธอก็สั่นเครือ ความโกรธของเขาเหือดหาย

"ฉันพร้อมแล้วที่จะเสียเธอไป..."

กุสตาฟอุ้มเธอไว้ในอ้อมแขนของเขา ใบหน้าที่เปียกชื้นของหญิงสาวถูกฝังไว้ที่ไหล่ของเขา เธอสะอื้นไห้

“ยกโทษให้ด้วย ความปรารถนาของฉันจะทำให้เธอไม่มีความสุข แต่ฉันไม่สามารถเปิดเผยความตั้งใจจริงได้จนกระทั่งเช้านี้…”

เขาลูบผมสีทองของหญิงสาว

กอดกันเป็นครั้งแรก ตามธรรมเนียม เพราะตอนนี้หมั้นหมายกันแล้วจึงสัญญาต่อกัน