บทที่ 14

เสียงฝีเท้าดังขึ้นที่ปลายทางเดิน มีเงาร่างหนึ่งเดินเข้ามา

“เธอไม่ใช่คนรับใช้ที่รักของฉัน!” »

Adélie ไม่สามารถเอาชนะได้ พระราชมารดาเข้ามาปกป้องเธอด้วยพระองค์เอง

“ปล่อยที่นั่นแล้วนอนเสีย ความเมื่อยล้าของเจ้าไม่ช่วยให้มองเห็นได้ชัดเจน เจ้าตำหนิองค์ชายผู้เป็นที่โปรดปราน »

หญิงชราปล่อยข้อมือของ Adelie ทันที หญิงสาวพูดตะกุกตะกักขอบคุณผู้ช่วยชีวิตของเธอสั้นๆ แล้ววิ่งไปที่ห้องของเธอ

Adelie หมดแรง เหตุใดพระราชมารดาจึงช่วยนาง และเหนือสิ่งอื่นใด เธอเป็นคนโปรดของพระราชาจริงหรือ?

เธอหลับไปพร้อมกับคำถามในหัว

เสียงอื้ออึงของหญิงสาวในห้องบัลลังก์ไม่ได้ช่วยให้อาการปวดหัวของ Adelie บรรเทาลง ทุกคนรอคอยคำตัดสินของกษัตริย์

สีน้ำตาลตัวเล็กเข้ามาช้าอย่างเห็นได้ชัด เธอหมดลมหายใจ ชุดเมอแรงค์สีเขียวและสีชมพูขนาดใหญ่ของเธอไม่ได้เสริมส่วนโค้งของเธอ

หญิงสาวคนอื่น ๆ มองเธออย่างเย่อหยิ่ง หลายร้อยถึงกับหัวเราะคิกคักขณะที่เขาเดินผ่าน

พวกเขากล้าดีอย่างไร อเดลีสงสัย ผู้หญิงเหล่านี้เป็นเพียงสาวชาวนายากจน และพวกเขาจะเริ่มทำงานในที่ดินอีกครั้งในวันพรุ่งนี้ ห่างไกลจากปัญหาผิวเผินของสวน

ร่างเล็กสีน้ำตาลเดินไปหา Adelie และทิ้งตัวลงพิงกำแพงเพื่อหายใจ

"อย่าไปฟังพวกเขา อากาศของการแข่งขันพุ่งไปที่หัวของพวกเขา" Adélie กระซิบกับเธอ

หญิงสาวยิ้มให้เขา แก้มของเธอแดงก่ำด้วยความพยายาม มือบนหน้าอกของเธอเธอพูดกับเธอ

"- โอ้คุณรู้ไหมว่าไม่ใช่เจ้าหญิงชาวนาตัวน้อยที่จะทำให้ฉันกลัวในตอนกลางคืนฉันเคยเห็นคนอื่น ๆ เธอหัวเราะ

- คุณพูดถูก Adelie ยิ้มให้เธอ

"โอ้ ฉันไม่ได้แนะนำตัวเอง ฉันมารีเอตตา ลูกพี่ลูกน้องคนแรกของพระราชา"

เมื่อได้ยินคำพูดเหล่านี้ Adélie รีบคำนับหญิงสาว

“ขออภัยฝ่าบาท ข้าไม่ทราบยศของท่าน อเดลีรีบกล่าวขอโทษ

- โอ้ ไม่ใช่ในทางที่ดีกับฉัน เป็นเวลานานแล้วที่นักวิ่งลืมฉัน »

กุสตาฟเข้ามาในห้องเพื่อตัดการสนทนา แม่และน้องสาวของเขา Isadora ติดตามเขาอย่างใกล้ชิด เขาเดินไปด้านหน้าของการชุมนุมที่ก่อตัวขึ้น

พระราชากวาดสายตามองหารูปลักษณ์ที่ทำให้หัวใจของเขาเต้นแรง เขาพบเธอที่ด้านล่างถัดจากลูกพี่ลูกน้องของเธอ

เขามองไปที่ที่ปรึกษาของเขา พวกเขาทั้งหมดขมวดคิ้วที่เขาหวังว่าเขาจะเลือกสิ่งที่ดีที่สุดสำหรับประเทศ

ในที่สุด กุสตาฟก็มองไปที่คู่รักหนุ่มสาวของเขาที่ปัดขนตาในขณะที่รอทางเลือกของเขา

ในขณะนั้นเขารู้ว่าต้องเลือกทางใดเพื่อตัวเขาและเพื่อประเทศของเขา เขาโล่งคอ

“ท่านหญิง มันสำคัญมากสำหรับข้าที่จะต้องประกาศว่าพวกเจ้าคนไหนจะไม่ออกจากวังแต่จะอยู่กับข้าเพื่อเป็นภรรยาของข้า รู้ไว้เหนือสิ่งอื่นใดว่าผู้ที่ไม่ได้รับเลือกจะได้รับข้าวสาลีหนึ่งถุงเพื่อเป็นการขอบคุณสำหรับการมาที่นี่ »

กุสตาฟชะงัก เขาเลือกถูกหรือเปล่า?

“คุณทุกคนแสดงคุณสมบัติที่ดีที่สุดของคุณเมื่อวานนี้ แต่มีคนหนึ่งที่โดดเด่น”

มันเป็นสิ่งจำเป็นเพื่อประโยชน์ของทุกคน

“การเลือกหญิงสาวเพียงคนเดียวไม่ใช่เรื่องง่ายสำหรับฉัน และเมื่อคืนนี้ก็ค่อนข้างวุ่นวายสำหรับฉัน”

ใช่ เขาเลือกถูกแล้ว!

"หญิงสาวที่ข้ารักษาไว้ให้ขึ้นครองบัลลังก์พร้อมกับข้าคือ..."

ทุกคนกลั้นหายใจ ไม่มีใครเคลื่อนไหว

Adélieมองไปที่ Queen Mother มือของเธอกำแน่นด้วยความวิตกกังวลและ Isadora ก็สั่นเทาด้วยความกระวนกระวายใจ ที่ปรึกษามีเม็ดเหงื่อที่หน้าผาก พระราชากำลังจะตัดสินใจเลือกชั่วชีวิต ซึ่งเป็นทางเลือกที่สามารถเปลี่ยนแปลงชะตากรรมของอาณาจักรได้

ทันใดนั้นหญิงสาวก็เริ่มเครียด เธอตระหนักว่าการแต่งงานจะทำให้สถานที่ของเธอในศาลถูกตั้งคำถาม เธอเองก็ไม่เข้าใจว่าเธออยู่ที่นี่ แต่มันไม่ใช่ความตั้งใจของเธอที่เป็นเดิมพันอีกต่อไป แต่เงินที่เธอทำได้ นำมาสู่ครอบครัวของเธอและของฟลอร่า

ถ้าทุกอย่างกลับไปเป็นเหมือนเดิม เธอก็จะกลับไปที่ห้องคนรับใช้เล็กๆ น้อยๆ ของเธอ โดยมีเงินเดือนเพียงมงกุฎเล็กๆ สามอันที่เธอส่งให้แม่ของเธอทุกวันจันทร์

มีเพียงกษัตริย์เท่านั้นที่สามารถตัดสินใจได้ว่าจะเก็บเธอไว้ที่ศาลหรือไม่

“ฉันตัดสินใจรับ Adélie Bauduin เป็นภรรยาของฉัน”