Ep.2 แผนยั่วสวาท...ของสาวร้อนเงิน(2)

เธอมีหนทางที่จะหาเงินส่งไปให้พ่อกับแม่ของเธอแล้ว

แต่ที่หนักใจก็คือ เธอจะฟันหนุ่มข้างห้องสำเร็จไหม

“แต่มีข้อแม้ว่า แกห้ามตกหลุมรักเขาภายในสามเดือน คือคบกันเกินสามเดือนขึ้นไปแกถึงจะรักเขาได้ โอเค๊”

ดาหวันออกความคิดเห็น และเพื่อนๆที่ลงขันกันก็เห็นด้วย เพราะเห็นว่ามันเป็นเรื่องที่ท้าทายดี

“ทำไมล่ะ”

“เออน่า ว่าแต่ตกลงรึเปล่าล่ะ”

“ตกลงก็ได้”

พราววรินทร์กลับมาถึงห้องในตอนค่ำๆพร้อมกับพัดชาที่เช่าห้องอยู่ด้วยกัน โดยพัดชานอนข้างนอกกับสามีที่ทำงานกลางคืน ส่วนเธอก็นอนในห้องนอนที่แยกเป็นส่วนต่างหาก

ซึ่งตอนกลางวันพราววรินทร์ก็ไปทำงานโรงงานกับอีกสองสาวในก๊วนตามปกติอยู่แล้ว มีเพียงพัดชาเท่านั้น ที่เข้ากะดึกเพียงคนเดียวเพื่อจะได้มีเวลานอนพักตรงกับสามี

“เดี๋ยวพอฉันกับพี่เมฆไปทำงานกันแล้ว แกก็หาทางคิดแผนพิฆาตรักหนุ่มข้างห้องเลยนะ และรีบลงมือล่ะ เห็นไฟในห้องเขาเปิดอยู่ คืนนี้เลยก็ได้นะแก”

“โหยยัยพัด คนนะเว้ยไม่ใช่หมา จะได้จับผสมพันธุ์กันง่ายๆ”

“ฮ่าๆๆ....”

พัดชาขำหนักมาก ก่อนตบบ่าเพื่อนรักแล้วก็เดินเข้าห้องน้ำไป ตอนที่คุณสาของเธอเดินออกมา

“พัดขำอะไรอะริน”

“เมียพี่คิดว่ารินเป็นหมาน่ะค่ะ” พราววรินทร์ตอบอย่างงอนๆ

“อ้าว ทำไมแบบนั้นล่ะ”

เมฆาถามยิ้มๆ เพราะไม่ได้รู้เรื่องที่สาวๆคุยกัน แต่เขาก็ไม่ได้สนใจจะฟังคำตอบนัก เพราะรีบแต่งตัวออกไปทำงาน ซึ่งต้องไปให้ทันทุ่มครึ่งเพื่อขึ้นรองเพลงที่สถานเริงรมย์แห่งหนึ่ง

ไม่นานนักเมฆาก็ขับมอเตอร์ไซค์ออกไปพร้อมกับเมียคนสวยของเขา

พราววรินทร์เดินเข้าไปอาบน้ำบ้าง เธอมึนๆเล็กน้อย แต่สติยังมีครบอยู่ และเธอก็หวังว่า หลังจากอาบน้ำเสร็จแล้วเธอจะรู้สึกสดชื่นขื้น

ในห้องเช่าข้างๆที่ด้านหน้ามีรถเก๋งสีน้ำทะเลเงาวับจอดอยู่ เจ้าของห้องกำลังวางแผนทำอะไรสักอย่างในงานของเขา ที่เป็นความลับสุดยอด

เขาไม่ได้อยากจะมาเช่าห้องเช่าที่คับแคบแบบนี้หรอก เพียงแต่หอพักแห่งนี้อยู่ใกล้กับบ้านหลังใหญ่หลังหนึ่งที่มีคนวานให้เขามาสืบดูว่า

บ้านหลังนั้นมีใครคนหนึ่งแวะมาบ้างไหม ซึ่งใครคนหนึ่งคนนั้นก็คือ

‘พี่เขยของเขาเอง’

พี่สาวของเขาสงสัยว่าสามีตนเองไปมีกิ๊ก เลยไหว้วานเขาให้มาสืบเรื่องของสามีของตนเองให้หน่อย

เพราะได้ข่าวว่าจักรพงษ์ไปซื้อบ้านหลังใหญ่อยู่ในหมู่บ้านแถบชนบทไว้หลังหนึ่ง บางทีสามีของเธออาจจะเอาไว้ซุกซ่อนอีหนูเอาไว้ก็ได้

และชัชาลย์ที่เพิ่งขอลาพักร้อนสองอาทิตย์ เพื่อจะขอไปใช้ชีวิตแบบสโลว์ไลฟ์ สบายๆ ชิลๆ ท่องเที่ยวไปเรื่อยๆแบบค่ำไหนนอนนั่น กินข้าวข้างทาง แล้วค่อยกลับมาทำงานในห้องสี่เหลี่ยมแสนน่าเบื่อต่อ ก็มีอันต้องมาเช่าห้องแคบๆที่หอพักแห่งนี้

เพราะอยู่ข้างๆบ้านหลังนั้นที่คุณพี่เขยของเขาซื้อเอาไว้พอดี ซึ่งเขาจะต้องแปลงโฉมเป็นหนุ่มมาดเซอร์เดินผ่านหน้าบ้านหลังนั้นทุกเช้าเพื่อดูลาดเลาในบ้านหลังนั้นตามคำขอร้องแกมบังคับของคุณพี่สาวสุดที่รัก

นี่ถ้าไม่รัก เขาคงไม่ลงทุนทำให้ถึงขนาดนี้ แต่ผ่านมาสามวันแล้ว ก็ยังไม่มีความคืบหน้าอะไรเลย

‘วันนี้เซ็งๆเปิดเพลงฟังดีกว่า’

แล้วเสียงเพลงเก่าๆก็บรรเลงขึ้นแบบดังมาก ทั้งที่ตอนนี้มันเป็นเวลาหนึ่งทุ่มนิดๆแล้ว

แต่ถ้าจะออกมายืนดูที่หน้าห้อง แล้วมองไปทางห้องอื่นๆ จะพบว่าห้องอื่นๆส่วนใหญ่คล้องกุญแจหน้าประตูกันหมดแล้ว มีเพียงห้องข้างๆติดกับห้องเขา กับห้องสุดท้ายที่อยู่ปากทางเข้าหอเท่านั้นที่ยังเปิดไฟอยู่

ชัชวาลย์ที่ทำแต่งาน ไม่ได้สนใจผู้หญิงคนไหนที่พักอยู่ในหอเดียวกันเลย และเขาก็ไม่คิดจะสนใจด้วย เพราะคิดว่าพอสืบเรื่องให้พี่สาวเสร็จแล้ว ถ้ามีเวลาก็จะเดินทางไปเที่ยวต่อ แล้วก็ถ่ายรูปสวยๆมาเก็บไว้

“ดวงตาเธอแอบซ่อนเร้นความใน มีเพียงหัวใจของเธอที่รู้ เธออยู่กับฉัน...”

เพลงนี้มันเป็นเพลงโปรดของเธอเลย แล้วเธอก็ชอบทุกเพลงของนักร้องที่ร้องเพลงนี้มาก เพราะแม่ชอบเปิดเพลงของนักร้องคนนี้กล่อมเธอก่อนนอนทุกคืน