4

ฟิลิป

พอตื่นมาก็11.30น. ฉันเข้านอนดึกมากเพราะเย็นวันนั้นเพราะเลิกดึกแล้วต้องขับรถกลับหัวใจของฉันเต้นแรงเมื่อเดินผ่านจุดพักของ Fami'Familia และฉันก็นึกย้อนกลับไปตอนที่ฉันได้พบกับสาวสวยผมสีน้ำตาลคนนี้

ฉันตัดสินใจที่จะไปเยี่ยมเขาเล็กน้อยในช่วงบ่ายเพื่อดื่มกาแฟ แม้ว่ามันจะดีมาก แต่นั่นไม่ใช่เหตุผลเดียวที่ทำให้ฉันต้องไปร้านกาแฟที่มีเสน่ห์แห่งนี้ ไม่ แน่นอน ฉันจะไปดูสาวผมน้ำตาลสุดเซ็กซี่ที่ทำงานเป็นพนักงานเสิร์ฟ

ฉันไปที่นั่นเพราะจะต้องขึ้นเครื่องบินไปอีกประเทศหนึ่งซึ่งฉันต้องเปิดโรงเรียน

นี่เป็นโอกาสสุดท้ายที่ฉันจะได้พบเธออีกครั้งก่อนจะถึงปักษ์ที่ดีและฉันต้องการ อยากรู้ว่าจะมีความรู้สึกเหมือนวันก่อนไหม หรือแค่หมั่นไส้เพราะต้องนั่งรถนาน

หลังจากโทรหามาเรียเพื่อเอาอาหารเช้ามาให้ฉัน ฉันโทรหาแกสปาร์ดเพื่อขอให้เขาเตรียมรถให้ เขาดูแปลกใจเมื่อเห็นฉันเดินลงมาจากทางเดิน

"ขอโทษครับท่าน แต่... เราจะไปที่ไหนกัน?" »

ฉันยิ้ม มั่นใจในตัวเอง

“ที่บริเวณพักผ่อนของ Fami'Familia »

เขาโล่งคอ เขาไม่น่าจะเข้าใจและนั่นเป็นเรื่องปกติ อย่างไรก็ตาม ฉันไม่มีอะไรจะอธิบายให้เขาฟัง เขาเป็นคนขับรถของฉัน และเขาแค่ขับรถไปส่งฉันในที่ที่ฉันต้องการโดยไม่ต้องถาม และเขาก็เคยชินกับฉันเพราะฉันไปเที่ยวคลับบ่อยๆ

โชคดีที่แม้เมาเหล้า ฉันก็ระวังเสมอที่จะไม่พาสาวๆ กลับวัง ไม่งั้นท่านพ่อจะฆ่าฉัน และปู่ของฉันอย่าพูดถึงมัน!

“นายพูดถึงเรื่องเมื่อคืนเหรอ” »

“ใช่ แกสปาร์ด ไปกันเถอะ ! »

ฉันรีบไปพบเธออีกครั้ง ทั้งโง่ทั้งโง่ ฉันอยู่ด้านหลังและรอให้รถหมุนเพื่อเอาโทรศัพท์ออก ฉันได้รับข้อความจากเพื่อนๆ ถามว่าฉันกำลังทำอะไรอยู่ ฉันควรจะใช้เวลาในวันสุดท้ายกับพวกเขา แต่ฉันเห็นว่าสำคัญกว่าที่จะเห็น

ฉันขอโทษพวกเขาแต่อย่าบอกพวกเขาว่าฉันกำลังทำอะไร ฉันชอบที่จะเป็นอิสระและไม่ต้องรับผิดชอบต่อใคร

ขับไปได้สักพักก็เริ่มหมดความอดทน ฉันรอที่จะมาถึงไม่ไหวแล้ว และรู้สึกว่ามันผ่านไปแล้ว 4 ชั่วโมงตั้งแต่เราจากไป ฉันทนไม่ได้อีกแล้ว

“แกสปาร์ด เราจะไปถึงที่นั่นเร็วๆ นี้ไหม? »

เขาชำเลืองมองแผงบางแผงและมองฉันผ่านกระจกมองหลัง

" ครับท่าน. »

ฉันพยักหน้าแล้วหยิบโทรศัพท์ออกมา 14:55 น. คืนนี้ฉันไปสายไม่ได้ไม่งั้นพ่อจะฆ่าฉัน คืนนี้เรากินกับปู่หรืออีกนัยหนึ่งกับกษัตริย์ที่ไม่ยอมรับการชักช้า

ทุกสิ่งที่พูดเกี่ยวกับกษัตริย์เป็นเรื่องจริง: เขาเป็นคนที่เรียกร้องมากจริงๆ โชคดีที่คุณยายของฉันคอยช่วยเหลือเราในบางครั้ง ไม่เช่นนั้นคงจัดการได้ยาก

คุณยายของฉันเป็นที่รักของคนในท้องถิ่นเช่นเดียวกับแม่ของฉัน นอกจากนี้ หากคุณไม่คิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ คู่สามีภรรยาแต่ละคู่ในครอบครัวของเราต่างก็เป็นที่รักกันมาก แม้ว่าพ่อของฉันจะอายุน้อยกว่านี้ก็ตาม เนื่องจากเกิดเรื่องอื้อฉาวหลังงานแต่งงาน มันบอกว่าเขานอกใจแม่ของฉันกับพนักงานคนหนึ่งของเรา

จริงหรือเท็จ ข่าวลือนี้ได้ทำลายภาพลักษณ์ของเธอเล็กน้อย แต่ไม่ใช่ความสัมพันธ์ของเธอ แม่ของฉันทำหน้าตาดีและพวกเขายังคงปรากฏตัวต่อสาธารณะราวกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น

ฉันรู้ว่าผู้คนคาดหวังให้ฉันแต่งงานและมีครอบครัว แต่ฉันให้ความสำคัญกับอิสรภาพของฉันมากจนฉันไม่ต้องการมันเลย

ฉันรู้ด้วยว่าสิ่งนี้จะนำไปสู่อะไร: ภรรยาของฉันจะพบว่าตัวเองถูกปาปารัซซี่ติดตามตลอดเวลาโดยไม่สามารถออกไปข้างนอกได้โดยไม่มีบอดี้การ์ดเคียงข้างเธอ จากนั้นเราจะต้องประกาศการหมั้นของเรา แต่งงานต่อหน้าคนนับพัน ผู้คนและผู้ชมหลายล้านคนและในปีที่จะตามการแต่งงาน บุคคลจะต้องเริ่มต้นทารก รัชทายาทแห่งมงกุฎ

ไม่ ฉันไม่ต้องการทั้งหมดนั้นตอนนี้จริงๆ

ฉันยังเด็กเกินไปสำหรับเรื่องนั้น!

ฉันรู้สึกรถเลี้ยวและเงยหัวขึ้น เราเข้าสู่เครื่องช่วยพักผ่อน Fami'Familia ผมลงจากรถและขึ้นบันไดที่นำไปสู่สะพาน ฉันเดินไปที่ทางเข้าร้านและกดที่จับของร้าน

ฉันเหลือบไปเห็นร้านกาแฟ สาวผมน้ำตาลสุดเซ็กซี่กำลังชงกาแฟให้ลูกค้า ฉันเห็นเธอให้บริการเขาด้วยรอยยิ้มที่ใจดีและพูดสองสามคำ อีกคนตามมาทันที และอื่น ๆ

ฉันเข้าห้องน้ำและผ่านร้านค้า มีนิตยสารปึกใหญ่อยู่ทางขวา และบางเล่มก็มีฉันปรากฏอยู่ ฉันพยายามที่จะไม่ใส่ใจกับมัน แต่มันค่อนข้างซับซ้อนเมื่อมีแค่นั้นและมักจะมีชื่อที่อุกอาจ

ฉันไปที่ทางเดินเค้กและหยิบกล่อง Oreos จากนั้นฉันก็ไปที่คิวและรออย่างอดทนจนกว่าจะถึงตาของฉัน

ในที่สุดหญิงชราที่อยู่ข้างหน้าฉันก็จากไป และฉันก็ค่อยๆ วางพัสดุของฉันลงบนเครื่องคิดเงิน

" สวัสดี ! » โยนผมสีน้ำตาลสวยที่เรียกว่า 'อลิซ' จากสิ่งที่ฉันเห็นบนฉลากให้ฉัน

ฉันย้ำเหมือนเดิมเพื่อความสุภาพและควักกระเป๋าสตางค์ออกมาเพื่อจ่ายสิ่งเล็กน้อยนี้ แคชเชียร์ก็สวยมากเหมือนกันแต่ไม่เท่าเมื่อวาน เชื่อเถอะว่าจ้างนางแบบมาที่นี่เท่านั้น!

“ขอ 4.50 ยูโร »

ฉันยื่นธนบัตร 5 ใบให้เธอและรอให้เธอคืนเงิน 50 เซ็นต์ที่ฉันแอบเข้าไปในช่อง ฉันขอบคุณเธอแล้ว

ฉันออกจากร้านเพื่อมุ่งหน้าไปยังร้านกาแฟ สาวผมสีน้ำตาลกำลังยิ้มทางโทรศัพท์

ฉันหวังว่าคงไม่ใช่แฟนของเธอที่ทำให้เธอยิ้มแบบนั้น!

ไม่มีใครอยู่ข้างหน้าเธอ ฉันจึงเดินช้าๆ เธอเงยหน้าขึ้นมองฉันและเลิกคิ้วเมื่อเห็นฉัน

“โอ้สวัสดีอีกครั้ง! »

" สวัสดี. ฉันขอทราบชื่อจริงของคุณได้ไหม »

เธอยิ้มอย่างซุกซน

“ทำไมฉันต้องบอกชื่อคุณด้วยล่ะ? »

โอ้. ไม่คิดว่าเธอจะดุได้ขนาดนี้ ฉันชอบสิ่งนี้. มันทำให้เธอเซ็กซี่กว่าที่เป็นอยู่

“เพราะไม่เหมือนเพื่อนร่วมงานของคุณ อลิซ ฉันคาดเดาตัวเองไม่ได้” ฉันตอบทั้งที่ยังยิ้มอยู่

จากนั้นเธอก็หัวเราะ

"มีอะไรให้รับใช้คะ? »

" ชื่อจริงของคุณ ? »

เธอหัวเราะอีกครั้ง เสียงหัวเราะของเขาไพเราะและมีเสน่ห์ น่ารัก. ฉันยิ้มดีใจที่เห็นเธอเป็นแบบนี้

"จูลี่ ขอสิ่งนี้ให้อลิซได้ไหม" เปิดตัวชายหนุ่มที่อยู่ข้างหลังเธอ

เธอหันกลับมากอดอกไว้ใต้อก ฉันไม่เห็นหน้าเธอ แต่เธอดูรำคาญที่เท้าของเธอกระทบพื้น

“คุณทำเองไม่ได้เหรอทอม?” »

ชายคนนั้นหายใจไม่ออกและพยักหน้าในที่สุด เธอทำให้เขาเปลี่ยนใจได้สำเร็จ! ยากผู้หญิงคนนั้น ฉันชอบสิ่งนี้. จากนั้นเธอก็หันมาหาฉันและอารมณ์เสียของเธอก็หายไปและเปลี่ยนเป็นรอยยิ้มที่น่ารัก

"งั้น... จูลี่ คุณอยากดื่มกาแฟกับฉันไหม" ฉันถามโดยกดชื่อที่ไม่เปิดเผยของเธอลงไป

" ฉันกำลังทำงาน. เธอตอบยิ้มๆ

"ไม่มีใคร ฉันชี้ให้เห็น " โปรด. »

เธอหายใจไม่ออก กลอกตา แต่สุดท้ายก็ยอมแพ้กับฉัน เธอยังคงถามผมว่าต้องการอะไร และเตรียมกาแฟสองแก้วซึ่งเธอวางไว้บนโต๊ะตัวหนึ่งซึ่งอยู่ไม่ไกลจากเคาน์เตอร์

“โชคดีที่คุณยอมรับ ฉันมาที่นี่เพื่อพบคุณ »

“ช่างเป็นเกียรติยิ่งนัก! เธออุทานอย่างประชดประชันก่อนจะหัวเราะ "ฉันรู้สึกประทับใจมาก »

"เฮ้! คุณมีสิทธิ์อะไรมาหัวเราะเยาะฉัน " ฉันหัวเราะ.

"ข้อแก้ตัวทั้งหมดของฉัน เธอพูดเสียงห้วน

ฉันหัวเราะ. เธอน่ารัก !