ผู้หญิงที่ถูกกำหนดให้เป็นของเจ้าชาย

จูลี่

ฉันไม่สามารถฝันถึงการตื่นที่ดีไปกว่าการขอบคุณแสงของดวงอาทิตย์ ม่านของข้าพเจ้าลดแสงลงแต่ไม่ได้ขัดขวางไม่ให้ข้าพเจ้ามาตรัสรู้ ทำให้ฝันดีจบลง ฉันค่อยๆลืมตาขึ้นและยืดตัวหาว วันที่ยาวนานรอฉันอยู่!

ฉันลุกขึ้นและคว้าชุดคลุมอาบน้ำที่ฉันสวมอย่างรวดเร็วก่อนจะออกจากห้องเพื่อเข้าร่วมห้องครัวซึ่งฉันได้กลิ่นกาแฟหอมกรุ่น

ลอร่าเพื่อนร่วมห้องของฉันกำลังทำอาหารเช้าอยู่

"อรุณสวัสดิ์ จูลี่!" เธอยิ้มให้ฉันจูบ

“อรุณสวัสดิ์ลอร่า ฉันพูดซ้ำ

ฉันหยิบถ้วยและเสิร์ฟกาแฟด้วยตัวเองซึ่งฉันใส่น้ำตาลลงไป ฉันเหลือบมองนาฬิกาที่บอกเวลา 9:25 ฉันต้องรีบหน่อยถ้าไม่อยากไปถึงที่ทำงานสายฉันขอบคุณเพื่อนร่วมห้องสำหรับกาแฟและกลับไปที่ห้องเพื่อไปเอาเสื้อผ้าสำหรับวันนี้

เมื่อเลือกได้ในที่สุด ฉันก็เข้าห้องน้ำเพื่อล้างหน้า แปรงฟัน ใส่เสื้อผ้า ทำผม และแต่งหน้า

ขณะที่ฉันเดินผ่านโถงทางเดินเพื่อไปเอากระเป๋าและรองเท้า ฉันมองดูนาฬิกาเป็นครั้งสุดท้าย: 9:45 ฉันตรงเวลา!

ฉันหยิบกุญแจรถและเดินลงบันไดเพื่อไปยังที่จอดรถของอาคารที่รถของฉันจอดอยู่

ติดตั้งภายในฉันเริ่มและนำฉันตรงไปยังที่ทำงานของฉัน

พูดตามตรง ฉันทำงานในร้านกาแฟแห่งนี้ในขณะที่เรียนรวมๆ กัน เพราะมันจำเป็นต้องจ่ายค่าพาร์ทเมนต์และค่าใช้จ่ายของฉัน แม้ว่าพ่อแม่ของฉันจะดูแลเรื่องการจ่ายค่าเรียนก็ตาม

ฉันมาถึงที่นั่นและเข้าไปในร้านกาแฟ ฉันมาตรงเวลาตามปกติ ฉันเข้าไปในห้องล็อกเกอร์เพื่อฝากของและสวมผ้ากันเปื้อนทับเสื้อผ้า จากนั้นฉันก็เข้าร่วมการชำระเงินที่ฉันเคยนั่งเป็นประจำ

"สวัสดีจูลี่! เจ้านายขว้างใส่ฉัน “ทอมไม่สบาย คุณช่วยอลิซเติมสต็อกนิตยสารบนชั้นในภายหลังได้ไหม »

ทอม เพื่อนร่วมงานคนหนึ่งของฉันขาดงานอยู่ตลอดเวลา ฉันไม่รู้ว่าเจ้านายกำลังรออะไรอยู่ที่จะไล่เขาออก ฉันไม่เห็นประเด็นของการจ่ายเงินให้กับคนที่เกือบจะไม่เคยอยู่ที่นั่น

" แน่นอน. »

เจ้านายขอบคุณฉันด้วยการพยักหน้าเล็กน้อยและไปที่สำนักงานชั้นบน ฉัน ฉันดูแลในส่วนของ 'กาแฟ' ส่วนเพื่อนร่วมงานดูแลร้านเล็กๆ ที่อยู่ติดกันพูดให้ชัดคือฉันทำงานบนพื้นที่พักผ่อนซึ่งฉันค่อนข้างชอบเพราะฉันเจอผู้คนไม่ซ้ำกันทุกวันและฉันก็ชอบแบบนั้น

คนเหล่านี้ลงจากรถเพราะขับรถมาหลายชั่วโมงแล้วบางคนมาที่นั่นเพื่อเข้าห้องน้ำ แต่มีบางคนแวะดื่มกาแฟหรือเดินผ่านร้านค้าเพื่อซื้ออาหารหรือให้ความบันเทิงแก่ผู้โดยสารในรถของพวกเขา ฉันกำลังนึกถึงเด็กที่นี่

เรามีขาประจำที่ยินดีแวะมาคุยกับเราเสมอ เราเป็นพื้นที่พักผ่อนของครอบครัวและเราชอบมัน

" สวัสดี. ลูกค้าทักทายฉัน “ขอคาปูชิโน่ค่ะ” »

"เดี๋ยวก่อน. »

ขณะที่กำลังเตรียมคาปูชิโน่อยู่นั้น ผมนึกย้อนไปถึงครั้งแรกที่ผมมาที่นี่เจ้านายพาฉันไปรอบ ๆ และอธิบายให้ฉันฟังว่าเขาต่อต้านเครื่องจักรอัตโนมัติทั้งหมดที่เข้ามาแทนที่มนุษย์ และพูดกับตัวเองเสมอว่าเขาจะสร้างพื้นที่ที่ผู้คนจะต้องไปหาคนจริง ๆ เพื่อให้ได้สิ่งที่พวกเขาต้องการ

ฉันพบว่ามันบ้ามาก แต่ดีมาก ทุกวันนี้เครื่องจักรเข้ามาแทนที่ผู้ชายจึงต้องแก้ไข

กาแฟพร้อม ผมส่งให้ลูกค้าตามจำนวน เขาจ่ายทันทีและจากไป จากนั้นมีคู่รักมาขอเอสเปรสโซสองแก้วซึ่งฉันเสิร์ฟอย่างรวดเร็ว

เมื่อฉันเห็นว่ามันสงบลงเล็กน้อย ฉันจึงเข้าร่วมกับอลิซในส่วนของร้าน ฉันจูบแก้มเธอและถามว่าจะหานิตยสารได้ที่ไหน เธอมากับฉันที่กองหนุนและแกะกล่อง ต้องวางกองหนังสือพิมพ์ไว้

อลิซวางมันทั้งหมดบนรถเข็นแล้วดึงฉันไปที่ชั้นวาง

“เฉพาะนิตยสารซุบซิบเท่านั้น เธอถอนหายใจ

“นั่นคือสิ่งเดียวที่ขาย »

เธอพยักหน้าอย่างเศร้าสร้อยและเริ่มวางนิตยสารลงกองในที่ที่เหมาะสม ฉันทำเช่นเดียวกันในด้านของฉัน

“อลิซ มีลูกค้าคนหนึ่ง ฉันชี้ให้ดูที่เครื่องคิดเงิน

" โอ้. คุณรังเกียจไหมถ้าฉันจะไป ฉันกลับมาหลังจาก »

ฉันยิ้ม.

“ได้สิ ลุยเลย »

เธอคืนรอยยิ้มให้ฉันและลุกขึ้นไปลงทะเบียนเงินสดอย่างรวดเร็ว ฉันคว้านิตยสารมาหนึ่งฉบับ “คนไม่หยุด” กับหน้าแรก เจ้าชายฟิลิปที่ยังคงแสดงละครอยู่

“เมื่อไหร่เจ้าชายฟิลิปจะเลิกวันไนท์สแตนด์สักที” »

"และอีกหนึ่งสำหรับเจ้าชายฟิลิป!" »

“กษัตริย์อเล็กซ์ทนไม่ได้ที่จะเห็นหลานชายของเขาทวีคูณชัยชนะอีกต่อไป!” »

“กษัตริย์ในอนาคต เจ้าชายฟิลิป ประชาชนเกลียดชัง? »

ว้าว. หัวข้อเหล่านี้ทั้งหมดเป็นความจริงหรือไม่? ตามนิสัยแล้ว ฉันไม่อ่านสื่อพวกนี้ที่คิดค้นอะไรขึ้นมาเพื่อขายนิตยสารโง่ๆ ของพวกเขาได้ แต่ความจริงแล้วภาพถ่ายสามารถสนับสนุนคำพูดเหล่านี้ได้เท่านั้น

“เจ้าชายฟิลิปเหรอ?” »

ฉันสะดุ้งเมื่อได้ยินเสียงของอลิซ เธอหัวเราะเมื่อเห็นฉันเอามือกุมหัวใจที่เต้นรัว

"เขาร้อน มันน่าเสียดายที่เขาโง่มาก" »

ฉันเหลือบมองนิตยสารก่อนจะเก็บมันกลับเข้ากอง

“เขาเป็นเศรษฐี เขามีสิทธิ์ที่จะสนุก! ฉันเถียง

“แน่นอน แต่เขาคือราชาในอนาคต เขาไม่สามารถจ่ายได้ทุกอย่างอยู่ดี คิงอเล็กซ์ต้องไม่ปลื้มแน่ๆ! »

ฉันหัวเราะ.

“ฉันเห็นด้วย เขาต้องแข็งแกร่ง!” »

หลังจากที่ฉันวางนิตยสารทั้งหมดเข้าที่เรียบร้อยแล้ว ฉันก็ออกไปที่จุดชำระเงิน รีบเพราะลูกค้ารออยู่ ฉันรับออเดอร์และเตรียมกาแฟให้เร็วที่สุด

ฉันชอบสิ่งนั้น ฉันชอบงานนี้ ฉันชอบมันมาก

ก่อนกลับบ้านในตอนเย็น ฉันผ่านสำนักงานของ Greg ผู้เป็นเจ้านาย เขาขอให้ฉันมาหลังจากบริการของฉัน

“ขอโทษที่ต้องรั้งเธอไว้ จูลี่ แต่ฉันมีเรื่องอยากจะคุยกับเธอบางอย่าง จำการสนทนาของเราเมื่อสองสัปดาห์ก่อนเกี่ยวกับขนมอบและขนมอบได้ไหม »

แน่นอนว่าจะจำไม่ได้ได้อย่างไร! เจ้านายคุยกับฉันเป็นเวลานานหลายชั่วโมงเกี่ยวกับไอเดียที่เขามี เขาต้องการที่จะรวมเข้ากับร้านกาแฟที่ฉันมีทั้งขนมอบและขนมอบเพื่อเพิ่มรายได้

ฉันพยักหน้ารอภาคต่อ

"มันจะเกิดขึ้น!" ตั้งแต่พรุ่งนี้เป็นต้นไป งานจะเริ่มที่ด้านหลังเพื่อให้พอดีกับพื้นที่ครัว และฉันจะจ้างคนทำขนมอบ หากทุกอย่างเป็นไปด้วยดี ภายใน 15 วัน เราสามารถเริ่มให้บริการได้

" มันเจ๋งมาก ! ฉันมีความสุขจริงๆ. »

เขายิ้มและบอกว่าฉันกลับไปได้ ฉันมีความสุขอย่างแท้จริง: ฉันจะต้องมีความรับผิดชอบเพิ่มขึ้นอีกหนึ่งอย่าง แค่นั้น !

ฉันกลับมาที่อพาร์ทเมนต์อย่างมีความสุขเพื่อหาเพื่อนร่วมห้องของฉันในการแก้ไขทั้งหมด ฉันปล่อยให้เธอทำงานเงียบๆ และไปที่ห้องของฉันเพื่อเริ่มอ่านนิยายเรื่องใหม่

ฉันเหลืออีกไม่กี่หน้าและลงเอยด้วยการออกไปร่วมครัวเพื่อเริ่มเตรียมอาหารเย็นของเรา ริซอตโต้เห็ด หนึ่งในเมนูที่ฉันทำอร่อยที่สุด

จากนั้นฉันก็โทรหาลอร่าและเรากินข้าวกันเงียบๆหน้าโทรทัศน์