ผู้หญิงของมาเฟีย

มาร์คัส คอร์วิโน่ ในวัยสี่สิบปี เป็นชื่อที่สั่นสะเทือนไปทั่ววงการใต้ดิน เขาคือเจ้าพ่อมาเฟียที่กุมอำนาจเบ็ดเสร็จในทุกตารางนิ้วของเมืองแห่งนี้

ใบหน้าคมเข้มกร้าวแกร่ง นัยน์ตาคมกริบที่สามารถสะกดทุกสิ่งให้อยู่ภายใต้คำสั่ง ร่างกายที่เต็มไปด้วยรอยสักบ่งบอกเรื่องราวชีวิตอันโชกโชน

และความดิบเถื่อนที่ซ่อนอยู่ภายใต้เสื้อสูทสั่งตัดจากอิตาลี ทำให้ผู้หญิงทุกคนแทบจะคลานขึ้นเตียงกับเขา เพียงเพื่อสัมผัสกับความเร่าร้อนที่เลื่องลือ

เสียงเพลงจังหวะเร้าใจจากคลับหรูยามราตรีดังอื้ออึงไปทั่ว มาร์คัส คอร์วิโน่ นั่งเท้าแขนอยู่บนโซฟาหนังสีดำสนิท สายตาคมกริบกวาดมองไปทั่วบริเวณ

ก่อนจะหยุดลงที่ร่างอรชรของ คลอเดีย เธอเดินเข้ามาหาเขาด้วยท่วงท่าเย้ายวน รอยยิ้มพราวเสน่ห์ประดับอยู่บนริมฝีปากอวบอิ่ม ชุดราตรีผ่าสูงเผยให้เห็นเรียวขายาวสวยงามทุกย่างก้าว

"รอนานไหมคะที่รัก?" คลอเดียทรุดตัวลงนั่งข้างๆ มือเรียวเลื่อนไปสัมผัสต้นขาของเขาอย่างแผ่วเบา

มาร์คัสยกยิ้มมุมปาก เขาไม่เคยเรียกเธอว่า "ที่รัก" และเขาก็รู้ดีว่าคำนี้เป็นเพียงแค่ฉากหน้าสำหรับค่ำคืนที่กำลังจะมาถึง

"ไม่นานหรอก" เสียงทุ้มต่ำของเขาตอบกลับ ความหยาบกร้านเล็กน้อยในน้ำเสียงบ่งบอกถึงความต้องการที่ซ่อนอยู่

คลอเดียโน้มตัวลงกระซิบข้างหู "ไปที่อื่นกันดีกว่าไหมคะ? ที่นี่เสียงดังไปหน่อย"

มาร์คัสพยักหน้าเล็กน้อย ไม่ต้องมีคำพูดอะไรมากไปกว่านั้น ทั้งสองลุกขึ้นเดินออกจากคลับ ท่ามกลางสายตาอิจฉาของชายหญิงมากมายที่จับจ้องมาที่พวกเขา

ไม่นานนัก รถหรูสีดำก็แล่นเข้ามาจอดเทียบหน้าเพนต์เฮาส์สุดหรูใจกลางเมือง ที่นี่คืออาณาจักรส่วนตัวของมาร์คัส

ที่ที่เขาใช้ปลดปล่อยความต้องการทางกายกับผู้หญิงมากหน้าหลายตา และคลอเดียคือหนึ่งในผู้หญิงที่เข้าใจเกมนี้ดีที่สุด

เมื่อประตูลิฟต์เปิดออก เผยให้เห็นห้องพักที่ตกแต่งอย่างหรูหรา กลิ่นอายของความหรูหราและอำนาจคละคลุ้งไปทั่ว คลอเดียเดินนำเข้าไปอย่างมั่นใจ ก่อนจะหันมามองมาร์คัสด้วยสายตายั่วยวน

"อยากให้คลอเดียทำอะไรให้คุณคะคืนนี้?" เธอถามเสียงหวาน หยาดเยิ้ม

มาร์คัสก้าวเข้ามาประชิดร่างเธอ ใบหน้าคมเข้มโน้มลงใกล้จนลมหายใจอุ่นร้อนรินรดกัน "ก็อย่างที่เธอรู้ดี..." เสียงทุ้มกระซิบข้างหู คลอเดียสัมผัสได้ถึงความร้อนแรงที่แผ่ออกมาจากตัวเขา

เขาไม่ได้ต้องการความโรแมนติก ไม่ต้องการคำหวาน ไม่ต้องการความผูกพัน สิ่งที่มาร์คัสต้องการมีเพียงแค่การปลดปล่อย การตอบสนองสัญชาตญาณดิบเถื่อนที่ซ่อนอยู่ภายใน

และคลอเดียก็พร้อมที่จะเป็นเครื่องมือตอบสนองความต้องการนั้นอย่างเต็มใจ เพราะเธอก็ไม่ได้ต้องการอะไรมากไปกว่านี้เช่นกัน

เสื้อผ้าถูกปลดเปลื้องออกอย่างรวดเร็ว กองรวมกันอยู่บนพื้นห้อง ร่างเปลือยเปล่าของทั้งสองแนบชิดกัน ความร้อนแรงจากไฟราคะที่จุดติดขึ้นทำให้บรรยากาศภายในห้องร้อนระอุ

ราวกับไฟที่โหมกระหน่ำในพายุทะเลทราย ไร้ซึ่งคำหวาน ไร้ซึ่งความอ่อนโยน มีเพียงความดิบเถื่อนและเสียงครางที่หลุดรอดออกมาจากลำคอของทั้งคู่

มาร์คัสจูบซับซอกคอขาวเนียนของคลอเดียอย่างหนักหน่วง มือของเขาไล้ลงไปตามแผ่นหลังเนียนลื่น ก่อนจะกระชับเอวบางเข้ามาใกล้ ร่างกายทั้งสองหลอมรวมเป็นหนึ่งเดียวกันภายใต้แสงสลัวของห้องนอน

"อ้าส์ ...ใจเย็นซิค่ะ.." เมื่อมาร์คัสแทงแท่งเอ็นเข้าไปจนมิดด้ามในครั้งเดียวโดยไม่สนใจคนใต้ร่างอย่างคลอเดียว่าเธอจะรู้สึกอย่างไร

"อย่าพูดมาก..!" มาร์คัสพูดเสียงเรียบแล้วก็กระหน่ำแทงเข้าไปตามแรงอารมณ์ของเขาในขณะนั้น

"อะ อะ อ้าส์ ไม่ไหว เบามือหน่อยค่ะมาร์คัส.." คลอเดียครางกระเส่าด้วยความทรมานเจ็บบนเสียว

บทเพลงแห่งราคะบรรเลงไปอย่างเร่าร้อนและดุดัน ไม่มีความรัก ไม่มีความผูกพัน มีเพียงความต้องการทางกายที่เข้าครอบงำ

ความดิบเถื่อนและความหิวกระหายถูกปลดปล่อยออกมาอย่างเต็มที่ ราวกับสัตว์ป่าที่กำลังล่าเหยื่อคลอเดียใช้ปากสวมถุงยางอนามัยให้กับมาร์คัสอย่างช่ำชอง

"ใหญ่จังค่ะ...อ้าส์ มาร์คัส แทงลงมาอีก ซี๊ด...เสียว เอาคลอเดียให้แหกเลยค่ะอ้าส์"

คลอเดียเริ่มครางไม่เป็นศัพท์เมื่อถูกกระหน่ำกระแทกจากแท่งเอ็นร้อนขนาดใหญ่ของมาร์คัส

คลอเดียตอบสนองทุกสัมผัส ทุกการเคลื่อนไหวของเขาอย่างรู้ใจ เธอไม่ใช่ผู้หญิงไร้เดียงสา เธอรู้ดีว่าต้องทำอย่างไรให้เขาพอใจที่สุด และเขาก็คือคนที่สามารถมอบความเร่าร้อนชนิดที่ผู้ชายคนอื่นไม่มีให้ได้

"ไม่ไหวแล้ว"..อะ อะ อะ....!

คลอเดียที่เสร็จคาแท่งเอ็นร้อนของมาร์คัส ส่วนเขาเองก็เกร็งกระตุกตามหลังมาติด ๆ น้ำรักสีขาวขุ่นแตกเต็มถุงยางอนามัยและถูกถอดออกเอาไว้ที่พื้นยังไม่ใยดี

บทรักดำเนินไปอย่างยาวนานและถึงจุดสูงสุดหลายครั้ง จนกระทั่งทุกอย่างจบลง ร่างกายของทั้งสองเต็มไปด้วยหยาดเหงื่อ ความเหนื่อยล้าเข้าแทนที่ความเร่าร้อน

มาร์คัสผละออกจากร่างของคลอเดียอย่างรวดเร็ว เขากลิ้งตัวไปนอนอีกฝั่งของเตียง ไม่มีการกอดรัด ไม่มีการจูบลา ไม่มีแม้แต่คำพูดใดๆ

"ออกไปเอาเช็คกับบอดี้การ์ดฉันที่หน้าห้อง"มาร์คัสพูดจบก็ลุกขึ้นไปเข้าห้องน้ำแล้วล้างตัวโดยไม่ได้หันกลับมาแยแสผู้หญิงตรงหน้า

"ค่ะ ขอบคุณค่ะ" คลอเดียทำตามมาร์คัสอย่างว่าง่ายที่เธอยอมทุกอย่างเพราะเธอเสียมาคัดไปไม่ได้มาร์คัสเป็นบ่อเงินบ่อทองของเธอ

คลอเดียลุกขึ้นจากเตียงอย่างเงียบเชียบ จัดการเสื้อผ้าของเธอให้เข้าที่ ก่อนจะเดินไปยังประตู มาร์คัสไม่ได้หันไปมองเธอแม้แต่น้อย เขารู้ว่าเธอจะจากไป และจะกลับมาอีกเมื่อเขาต้องการ

เมื่อประตูห้องปิดลง เสียงคลิกดังแผ่วเบา บ่งบอกว่าภารกิจสิ้นสุดลงแล้ว มาร์คัสเหลือเพียงความว่างเปล่าภายในใจ เช่นเดียวกับทุกครั้งที่ผ่านมา

เขาไม่เคยผูกมัดกับใคร ผู้หญิงที่เข้ามาในชีวิตล้วนเป็นเพียงเครื่องบำเรอทางกาย ไม่มีความรัก ความผูกพัน มีเพียงความต้องการที่ถูกสนองตอบอย่างดิบเถื่อนและเร่าร้อน ...