คุณเต้ | ฟันแล้วทิ้ง

“ทิ้งอะไร มันคือความจริง ลืมไปสิ”

เธอบอกให้ผมลืม? เท่าที่ผมจำได้และรู้ ๆ มาจากเพื่อน คำพวกนี้มันเป็นคำพูดผู้ชายไม่ใช่เหรอวะ

ผมเสียหมาไปเลย หน้าแม่งถอดสีจนไม่รู้จะถอดยังไงแล้ว สวยเหมือนนางฟ้าแต่คำพูดคำจาอย่างกับแม่มด เธอหลอกฟันผม ยั่วยวนผม สุดท้ายเธอก็ไล่ผมไปพ้น ๆ

ผมซีอีโอสายการบิน Whale-Fly Airline เลยนะเว้ย! ช่วยอยากได้เงิน อยากได้ผมหน่อยเถอะ

แต่ทำไมเพื่อน ๆ ผมไม่เป็นแบบนี้วะ มีแค่ผมคนเดียวที่โดนผู้หญิงเฉดหัวส่งหลังมีเซ็กส์ แล้วเมื่อคืนผมทำไม่ดีตรงไหน ผมพยายามสุด ๆ แล้ว

หงุดหงิดเหมือนกันนะเว้ย

“คุณพูดแบบนี้ได้ยังไง? เมื่อคืนเรามีเซ็กส์กันนะไม่ใช่เล่นเป่ายิงฉุบ!”

“งั้นก็คิดว่าเล่นเป่ายิงฉุบ จะพูดอีกนานไหม ฉันจะไปเข้าเวร เสียเวลา”

เห็นไหมว่ารถผมกี่ล้าน คอนโดผมกี่ล้าน เธอไม่รู้สึกพิศวาสอยากได้ผมเลยรึไง ตอนแรกผมคิดว่าเป็นแผนอ่อยผมหวังเงิน ที่ไหนได้ เธอหวังแค่มีความสุขชั่วข้ามคืนและหายไปเท่านั้น

ทำไมกูต้องมาตกอยู่สภาพนี้วะ เวรกรรมก็ไม่เคยทำไว้กับใครนี่หว่า

นั่นแหละยิ่งยึกยักยิ่งเสียเวลา สุดท้ายผมก็ไม่เถียง ชวนเธอขึ้นรถและนั่งเงียบตลอดทาง แต่ตลอดทางนั้นผมขับรถไปดูขาขาว ๆ เธอไป เห็นแล้วมันนึกถึงเรื่องเมื่อคืน ผู้หญิงอะไร สวยขาวไปทั้งตัว หน้าก็สวย สวยจนไม่รู้จะสวยยังไง

“คุณมีแฟนรึยัง?” ผมถามเรียบ ๆ แต่ตามองตรงดูถนน ใครจะกล้าสบตาเธอวะ! นอกจากบนเตียงเมื่อคืนผมไม่เคยเห็นเธอแสดงอารมณ์อื่นกับผมเลย เอาแต่หน้านิ่งเฉยและพูดเยือกเย็นใส่ผม

“ไม่มี รำคาญ”

ตอบไม่กี่คำ แต่ทำผมกระอัก ที่ถามเนี่ยผมอยากเช็คแค่นั้น เช็คว่าที่เธอเย็นชาผลักไสผม จริง ๆ แล้วเธอมีแฟนรึเปล่า? แต่นี่เธอไม่มี! แล้วทำไมทำกับผมแบบนี้

“ตอนเรามีเซ็กส์กัน คุณไม่รู้สึกอะไรบ้างเหรอ?” น้ำแข็งหันขวับมามองผม หน้าเธอไม่ได้โกรธหรือแสดงอารมณ์อะไร เธอมองผมนิ่ง ๆ หน้าเดียว แต่สายตาทำผมเสียวสันหลังวาบ

“ฉันไม่รู้สึก ฉะนั้นเลิกถาม และขับรถไปโรงพยาบาลxx”

เออได้! ผมไม่ถามต่อก็ได้! เหยียบคันเร่งแม่ง

ผมเหยียบและปาดซ้ายปาดขวาตามสไตล์ซุปเปอร์คาร์ จนตอนนี้ผมขับรถใกล้โรงพยาบาลที่เธอทำงานแล้ว โรงบาลเอกชนด้วย ดีเลยว่ะ

ไว้ผมป่วยผมจะมารักษาที่นี่ และออเดอร์หมอที่นั่งข้าง ๆ ผมคนนี้นี่แหละ

“จอดข้างหน้า ไม่ต้องขับเข้าไป” บอกผมเสร็จ ก็หยิบกระเป๋าขึ้นสะพาย พร้อมกับปลดเข็มขัดหันซ้าย เตรียมตัวเปิดประตู

เออ คงอยากไปจากผมมากสินะ!

“ทำไมต้องจอดตรงนี้ แดดแรง รถเยอะ และอันตราย”

“ทำไมต้องถามเยอะ ฉันสั่งให้จอด” บ้าเอ้ย... อะไรของแม่หญิงคนนี้วะ พูดดี ๆ อ่อนหวาน อ้อนเหมือนตอนอยู่บนเตียงไม่ได้รึไง!

“โอเค ๆ ผมแค่อยากไปดูที่ทำงานคุณ” ผมพูดจบก็ตบไฟเลี้ยวจอดรถ ก่อนเธอจะรีบเปิดประตูลงอย่างรวดเร็วไม่สนใจผม ไม่ขอบคุณ ไม่พูดเชี่ยอะไรกับผมสักอย่าง!

เมื่อเธอปิดประตูใส่หน้าผมเสียงดัง บอกเลยว่าผมแทบคลั่ง ผมเหยียบมิดไมล์ออกตัวไวกว่าเเสง เหยียบอัดแรงม้าเจ็ดร้อยห้าสิบเก้าของตัวเอง ยิงท่อ ‘ปึป ๆ’ จนคนแถวนั้นหันมองเป็นตาเดียว

แต่ผมมองผ่านกระจกหลัง เธอไม่สนใจรถผมเลย เธอเดินหน้านิ่งเข้าโรงพยาบาล ไม่หันมองไม่แยแส อะไรวะ นี่ลัมโบร์กินีอเวนทาดอร์เอสวีเจนะ!

บอกเลยผมหงุดหงิดมาก จึงขับรถอัดไปออฟฟิศสายการบินเร็วกว่าปกติ พอถึงห้องทำงานผมก็นั่งอ่านเอกสารเล่น เพราะผมเพิ่งรับช่วงต่อจากพ่อและกลับมาจากอเมริกาไม่นาน ไม่คุ้นเคยระบบบริหารเท่าไหร่

และนั่นก็คือสาเหตุที่ผมไม่เคยแตะผู้หญิงเลย ผมไม่ชอบผู้หญิงตาน้ำข้าว ไม่ชอบพวกฟรีเซ็กส์ พอกลับมาเพื่อน ๆ จึงชวนผมล่าตะเวน แนะนำแหล่งท่องเที่ยวยามราตรีหาที่ขึ้นครูให้ผม

ซึ่งบอกตามตรง ผมไม่ชอบที่ไอ้อิฐมันทำกับคุณหมอของผมเลย ของผม?..ไม่สิไม่ใช่ เธอไม่อยากเป็นของผมนี่หว่า-_-

แต่ไอ้อิฐมันยิ่งกว่าโจรเลยนะ แผนการแพรวพราวตามสไตล์ลูกมาเฟียปล่อยเงินกู้ ตอนมัธยมเรียนกับผมมันก็ดีปกตินะ แต่ผมกลับมาจากอเมริการอบนี้ แม่งเชี่ยฉิบหาย

ยาเสียสาวยาอะไรมันรู้หมด ไม่รู้ผู้หญิงในผับนั้นเสียรู้มันกี่คน มีแค่ผมกับไอ้พีมผู้ให้ถุงยางผมนี่แหละ ที่คอยช่วยบอกการ์ดช่วยผู้หญิงพวกนั้น แต่ไอ้พีมมันก็ไม่ธรรมดานะ เสือเงียบ กินเรียบเหมือนกัน

สรุปผมเรียบร้อยสุดในกลุ่ม แถมยังถูกขืนใจและถีบหัวส่งด้วย

‘ก๊อก ก๊อก ก๊อก’

“คุณเต้คะ ห้องประชุมพร้อมแล้วค่ะ วีดีโอคอนเฟอร์เร้นซ์ก็พร้อมแล้ว นี่วาระการประชุมค่ะ หลัก ๆ จะเป็นเรื่องหุ้นที่ตกลงผิดปกติ หลังจากเปลี่ยนซีอีโอค่ะ”

แม่ง... ยังไม่เห็นฝีมือผมเลย ชิงขายหุ้นผมแล้ว

“โอเคงั้นอีกสิบนาทีผมเข้าห้องประชุม” เลขายิ้มรับแล้วก้มหน้าเดินออกไป ก่อนผมจะนั่งอ่านวาระการประชุมอยู่สามนาทีได้ เพราะในหัวแม่งเตลิดไปไกล มีหน้าคุณหมอใจร้ายคนนั้นเข้ามา

ผู้หญิงสวย ๆ เยอะแยะ แต่ทำไมในหัวผมมีแต่หน้าหมอน้ำแข็งคนนั้นวะ? และที่ผ่านมาไม่ว่าแอร์เพอร์เซอร์ผู้หญิงที่ไหนก็เข้าหาผม แต่ผมไม่จำไม่ใส่ใจสักคน โอ้ยเชี่ย... เกิดอะไรกับตัวกู คืนเดียว ไม่กี่ท่า ไม่กี่นาทีคิดถึงเขาขนาดนี้แล้ว

‘ก๊อก ก๊อก ก๊อก’

“คุณเต้คะ ประชุมค่ะ” ผมพยักหน้าเบา ๆ รับแล้วปัดมือไล่เลขาออกไป ก่อนจะหยิบเอกสารลุกขึ้นกระชับสูทที่ใส่เดินไปห้องประชุม

งานผมยุ่ง และเครียด กว่าจะประชุมกับผู้ถือหุ้นในบอร์ดบริหารเสร็จก็เกือบเที่ยงเลย ก็แม่งเอาแต่ถาม ๆ ว่าทำไมหุ้นตก กูจะรู้ไหมล่ะ กูเพิ่งมาดูแลแค่เดือนเดียว ตอนนี้นอกจากคิดเรื่องหมอน้ำแข็งคนนั้นแล้ว ผมเครียดเรื่องงานอีก แม่งเซ็งฉิบ

‘ครืน ครืน’ ผมกลับมานั่งถอนหายใจที่ห้องไม่ทันไร โทรศัพท์ในกระเป๋าสูทก็สั่นเหมือนเจ้าเข้า แม่งรู้เวลาจริง ๆ โทรมาตอนผมหงุดหงิดพอดี

PEAM | CALLING

“เออ”

(กินข้าวยังวะ ไปหาอะไรกินกัน กูเหงา) เหงา? ผมยกนาฬิกาข้อมือดูทันที

“ยังว่ะ แม่งเที่ยงเร็วฉิบ”

(ทำไม? อย่าบอกนะว่าขึ้นครูทั้งคืน เลยตื่นสาย?) เท่านั้นแหละ หน้าหมอน้ำแข็งก็ผุดขึ้นมาในหัวผม สภาพเธอโดนยา สภาพเธอช่วยตัวเองในห้องน้ำ แม่งมาทุกฉาก เหมือนผมกำลังดูหนังโป๊

“ช่างแม่ง กูไม่ชอบเลยว่ะที่ไอ้อิฐมันทำ”

(เออ แม่งเป็นแบบนี้แหละ แต่ผู้หญิงที่มันทำนะเว้ย ตื่นมาติดใจเบิ้ลกันยาว ๆ หลายคน ไม่มีใครเอาเรื่องเลย ผู้ชายหล่อเลวแม่งดูดผู้หญิงเก่งจริงๆ ว่าแต่ผู้หญิงคนนั้นโอเคใช่ไหมวะ มึงทำเขารึเปล่า?)

“เขาทำกู! และเขาโอเคมาก แต่กู... ไอ้สัส หันไปทางไหนเห็นแต่หน้าเขา”

(ว๊ะ! ไอ้เต้ มึงหลงเหยื่ิอเหรอ?)

“กูต่างหาก ที่เป็นเหยื่อเขา”

(เฮ้ย ๆ แปลกว่ะ มึงคุยอะไรกันบ้าง? แล้วเขาชื่ออะไรทำงานอะไร แต่สวยขาวเหมือนลูกคุณหนูเลยว่ะ ดูดีมีสกุล)

ทำพูดไอ้พีม ทำผมนึกถึงเธออีกแล้ว บ้าฉิบ

“อืม ขาวจริง ๆ แถมเป็นหมอด้วย เออมึงรู้ไหม ยาที่ไอ้อิฐไปแอบเยาะใส่แก้วคือยาอะไร ยาป้ายกูพอรู้ว่าสะลึมสะลือ แต่ทำไมยาที่ใส่ในเครื่องดื่ม แม่งออกฤทธิ์แรงจังวะ”

(ยาผสมหลายตัวว่ะ มันกลัวเหยื่อรู้สึกตัวก่อนเสร็จ ก็เลยผสมมั่ว ๆ จะได้ไม่ขาดช่วง เดี๋ยวกูแคปส่งให้ในไลน์ มึงถามทำไม มึงอยากได้ยาเหรอ?)