บทนำ

ใจกลางเมืองฟลอเรนซ์ยามค่ำคืนโรแลนด์กำลังดื่มด่ำเครื่องดื่มราคาแพงที่ทำให้มึนเมากับสาวสวยข้างกายสองคน คืนนี้ก็เป็นอีกคืนที่เขาเรียกใช้บริการจากผับเอนเนร่า สองสาวทำหน้าที่ของตนได้อย่างดีเยี่ยมโดยเฉพาะเอลิซ่าสาวสวยผมยาวสุดเซ็กซี่ที่วันนี้ถูกอกถูกใจเขามาก คืนนี้เขาอยากไปต่อกับเธอ

“คุณโรแลนด์คะ ไล่ฮาสน่าออกไปอย่างนั้นใจร้ายจังเลยนะคะ”

“ใจร้ายหรอไม่นิ ฉันชอบใครคนนั้นก็อยู่ส่วนคนที่ไม่ชอบก็ต้องออกไปมันถูกแล้วไม่ใช่หรอ” ชายหนุ่มตอบกลับน้ำเสียงสบายๆฟังดูไม่ได้ทุกข์ร้อนอะไร

“โอเคค่ะว่าแต่คืนนี้เราจะไปไหนกันต่อหรอคะ ไปที่ห้องของคุณโรแลนด์หรือเปล่าคะ” หญิงสาวถามออกไปตาเป็นประกายเพราะเธอไม่เคยได้ยินข่าวเลยว่าเขาพาผู้หญิงคนไหนขึ้นเตียงที่คอนโดส่วนตัว แต่ถ้าเธอจะเป็นผู้หญิงที่โชคดีคนนั้นเธอก็ยินดีเป็นอย่างมาก

“พื้นที่ส่วนตัวแบบนั้นฉันไม่ให้ใครเข้าไปง่ายๆหรอกนะคืนนี้เราจะไปที่โรงแรมกัน” ชายหนุ่มตอบกลับน้ำเสียงนิ่งๆไม่ได้สนใจหญิงสาวข้างกายเลยว่าเธอจะรู้สึกอย่างไร

“ค่ะคุณโรแลนด์” เธอตอบกลับน้ำเสียงเบาหวิว เธอก็คงจะเป็นของเล่นอีกชิ้นของเขาสินะ ความหวังที่วาดฝันเอาไว้พังทลายลง เธอหวังอยากจะเป็นผู้หญิงที่เขารักแต่มันคงเป็นได้แค่ในความคิดของเธอคนเดียว

“ดีมากที่เชื่อฟัง” ชายหนุ่มเปิดประตูห้องเข้าไปจากนั้นก็พลักหญิงสาวให้ล้มลงบนเตียงกว้างด้วยความรีบร้อนอยากจะปลดปล่อยความต้องการที่มีอยู่ภายในให้หมด

“ไม่ต้องใส่ไม่ได้หรอคะ” หญิงสาวเอ่ยถามขัดจังหวะเมื่อเห็นเขาเตรียมจะสวมใส่เครื่องป้องกัน

“เธอคิดว่าตัวเธอเองสะอาดพอสำหรับฉันไหมล่ะ” เขาถามกลับเสียงดังเพราะถูกขัดจังหวะ คำถามของชายหนุ่มทำให้หญิงสาวหน้าตึง เธอไม่รู้จะตอบกลับเขาอย่างไร

“…”

“เงียบก็แปลว่ารู้ตัวเพราะฉะนั้นอย่าขัดอารมณ์ฉันอีกเด็ดขาดเข้าใจไหม” เขาตอบกลับเสียงเข้ม

“เข้าใจค่ะคุณโรแลนด์ เรามาต่อกันเถอะนะคะฉันรับรองว่าจะเป็นเด็กดีเชื่อฟังคุณทุกอย่างเลยค่ะ นะคะ” เขาไม่รอช้ารีบจัดการสาวสวยตรงหน้าทันที หลังจากที่ได้ทำในสิ่งที่ต้องการแล้วเขาก็ลุกขึ้นไปอาบน้ำทิ้งให้สาวเจ้านอนเปลือยกายอย่างโดดเดี่ยวอยู่บนเตียงกว้างพร้อมกับเช็คธนาคารที่ระบุจำนวนอยู่ไม่น้อยเลย

“ชิ ไม่ได้ใจแต่ฉันก็ได้ตัวกับเงินของคุณแล้วกัน แค่นี้ฉันก็ไปเม้ามอยกับสาวๆได้แล้ว คิกๆ” หญิงสาวหัวเราะชอบใจเบาๆ หลังจากออกมาจากห้องน้ำชายหนุ่มก็เก็บข้าวของสำคัญแล้วเดินออกจากห้องไปเลย

“เชิญครับคุณโรแลนด์” บรูโนผู้ช่วยของชายหนุ่มเปิดประตูรถให้ผู้เป็นนาย

“ขอบใจมากขับไปบริษัทเลยนะบรูโน”

“ครับผม”

อีกด้านสายได้รายงานมาว่าวันนี้หลานชายคนเดียวของคุณวาดิมนั้นได้หอบหิ้วสาวสวยสุดเซ็กซี่เข้าโรงแรมอีกตามเคย ท่านรู้สึกว่าหลานชายคนนี้เหมือนกับท่านตอนหนุ่มๆไม่มีผิด ทั้งเรื่องการดื่มและเรื่องของสาวๆแต่ชีวิตของท่านก็เปลี่ยนไปหลังจากที่ท่านแต่งงานกับคู่หมั่นที่คนเป็นพ่อหามาให้ แม้ว่าจะแต่งงานทั้งที่ไม่ได้มีความรักต่อกันแต่เมื่อวันเวลาผ่านไปทั้งสองได้ปรับตัวเข้าหากันและเกิดเป็นความรักในที่สุด ท่านมีลูกชายหนึ่งคนนั่นก็คือบิดาของโรแลนด์ แต่ลูกชายและลูกสะใภ้ชั่งมีบุญวาสนาน้อยเหลือเกินทำให้ต้องจากโลกนี้ไปทั้งแต่โลแลนด์อายุได้เพียงสิบขวบ แน่นอนว่าเด็กสิบขวบนั้นสามารถรับรู้เรื่องราวต่างๆได้ทั้งหมด

“หลานชายของฉันไม่เปลี่ยนไปเลยจริงๆ กี่ปีแล้วนะ” ท่านถอนหายใจอย่างเหนื่อยใจแล้วก็เอ่ยถามลูกน้อง

“คุณโรแลนด์ใช้ชีวิตอย่างนี้มาห้าปีแล้วครับหลังจากที่คุณ อะเอ่อ ผมไม่ควรเอ่ยชื่อเธอครับ”

“อย่าเอ่ยถึงผู้หญิงหน้าเงินอย่างนั้นเลยจะดีกว่า” เขาไม่คิดเธอว่าจะมีสาวคนไหนกล้าหักหลังหลานชายอย่างไม่ใยดีแบบนี้

“ครับท่าน”

“ขอบใจมากที่คอยรายงานความเคลื่อนไหวของโรแลนด์ให้ฉัน”

“ครับท่าน ผมยินดีทำตามที่ท่านต้องการครับ”

“ไปพักเถอะฉันเองก็จะพักบ้างแล้วเหมือนกัน พอแก่ตัวลงอะไรๆก็ไม่ดีเหมือนเก่า จริงไหมที่รัก” วาดิมคว้ากรอบรูปบนหัวเตียงที่ในภาพมีรูปของตนกับภรรยาอันเป็นที่รักซึ่งเธอได้จากโลกใบนี้ไปเมื่อสามปีก่อน เขาทั้งคิดถึงและโหยหาเธอทุกวัน กว่าจะหลับตาลงได้ในแต่ละคืนเขาก็ต้องหยิบกรอบรูปนี้มาจ้องมองและระบายเรื่องราวต่างๆที่เจอมาในแต่ละวันให้ภรรยาผู้ล่วงลับฟัง ถึงแม้ว่าเธอจะไม่ได้รับรู้ในสิ่งที่เขาต้องการจะสื่อสารแต่เขาก็รู้สึกสบายใจที่ได้ทำแบบนั้น การได้พูดคุยกับเธอถือเป็นความสุขอย่างนึงของเขา