ผูกรักมัดใจคุณมาเฟีย

บท

ตั้งค่า

บทที่ 6

นาธานเจ้าพ่อธุรกิจอสังหาริมทรัพย์และเจ้าพ่อธุรกิจอื่นๆอีกมากมายที่สำคัญเป็นคู่แข่งลำดับต้นๆกับบริษัทของโรแลนด์ในเวลานี้เขากำลังนั่งหัวเราะอย่างมีความสุขหลังจากที่สายรายงานมาว่าหญิงสาวที่เขาส่งให้เข้าไปเป็นหนอนบ่อนไส้ภายในบริษัทของโรแลนด์ทำงานสำเร็จเป็นที่น่าพอใจมาก

“ฮ่าๆวันนี้มันมีความสุขจริงๆ”

“นายครับฝ่ายนั้นเสียหายไปประมาณ 5 ล้านบาทครับ”

“ฮ่าๆ ดี ดีมากมันต้องอย่างนี้สิ ให้เอมี่อยู่ที่นั่นต่อไปอีกหน่อยแล้วค่อยไปรับตัวเธอกลับมา” นาธานอารมณ์ดีเป็นพิเศษ

“ได้ครับนาย”

ด้านโรแลนด์ตอนนี้กำลังคาดคั้นเอาคำตอบจากเอมี่ว่าเรื่องราวมันเป็นมายังไงเธอถึงต้องมาทำงานให้กับนาธาน เธอเล่าว่านั่นเป็นเพราะพ่อเลี้ยงของเธอติดหนี้พนันกับนาธานแล้วไม่มีเงินใช้หนี้ พ่อเลี้ยงจึงหลอกให้เอมาหาแล้วส่งตัวเอให้กับนาธาน เธอจำใจต้องทำเพราะไม่อย่างนั้นเขาจะทำร้ายเธอรวมถึงมารดาของเธอด้วย

“ฉันขอโทษคุณโรแลนด์จริงๆค่ะ”

“ถ้าเรื่องทั้งหมดที่คุณเล่ามาเป็นความจริงผมก็จะไม่เอาเรื่อง”

“จริงหรอคะขอบคุณมากๆเลยค่ะคุณจะให้ฉันทำอะไรก็ได้บอกมาได้เลยค่ะ”

“นายครับทำแบบนี้จะดีหรอครับ ผมว่า..” บรูโนรีบแย้ง เขาไม่ไว้ใจเอมี่เลย

“คุณบรูโนคะ ฉันไว้ใจได้จริงๆค่ะเรื่องที่เล่ามาก็เรื่องจริงทั้งนั้น ฉันไม่กล้าโกหกแล้วค่ะ”

“คุณทำงานที่ผมมอบหมายให้สำเร็จแล้วกัน”

“ได้ค่ะได้เลยค่ะคุณโรแลนด์” โรแลนด์คิดว่าถึงเวลาแล้วที่เขาจะต้องทำอะไรสักอย่างเพื่อทวงคืนความยุติธรรมให้กับตัวเอง หลายปีมานี้เขานิ่งๆไปแม้จะรู้ว่าอีกฝ่ายพยายามสร้างปัญหาให้เขามากมายขนาดไหน แต่ว่าตอนนี้เขาคิดว่าเขาจะไม่ทนอีกต่อไปแล้ว โรแลนด์ต้องขอโทษลูกค้าที่ทำให้เกิดความเสียหายโดยการรีบส่งสินค้าจำนวนที่ขาดหายไปในราคาเพียง 50 เปอร์เซ็นต์ จากราคาเดิม และนั่นทำให้ลูกค้าของเขาพึงพอใจเป็นอย่างมากที่เขามีความรับผิดชอบแก้ปัญหาที่เกิดขึ้นได้อย่างดีเยี่ยม

“อย่าให้เกิดเรื่องแบบนี้อีกล่ะครับคุณโรแลนด์เพราะคุณเองน่ะจะขาดทุนเอาได้นะครับ” ลูกค้าตอบกลับอย่างสบายๆ

“ครับๆผมจะไม่ให้เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นอีกครับคุณโนอาสบายใจได้เลยครับ”

“โอเคครับหมดธุระแล้วผมคงต้องวางสายก่อน” โนอารีบตัดบท

“ครับผม”

โรแลนด์ให้คนจับตาดูเอมี่เมื่อเธอได้มีโอกาสกลับไปหานาธานอีกครั้ง เธอรับคำสั่งใหม่ของนาธานมาอีกหนึ่งคำสั่งนั่นก็คือให้ทำการปั่นป่วนความปลอดภัยภายในบริษัทโดยเขาให้เธอปล่อยข้อมูลว่าบริษัทของชายหนุ่มนั้นแท้จริงแล้วกำลังจะล้มละลาย

“แผนนี้เธอเข้าใจดีใช่ไหมเอมี่”

“ตะ แต่ว่าภารกิจครั้งที่แล้วก็ทำให้บริษัทของคุณโรแลนด์เสียหายมากแล้วนะคะ”

“นั่นมันยังน้อยไปหรือว่าเธอจะกล้ามีปัญหากับฉัน”

“ปะ เปล่าเลยค่ะฉันยินดีทำตามที่คุณบอกทุกอย่างเพียงแต่คุณอย่าทำร้ายฉันอีกเลยนะคะ ฉันกลัวแล้ว” เธอตอบกลับเสียงสั่น ผู้ชายตรงหน้าชั่งโหดเหี้ยม

“ดี อย่าพูดมากนักล่ะฉันไม่ชอบ ครั้งนี้ก็ทำให้มันสมจริงหน่อยความวุ่นวายที่กำลังจะเกิดขึ้นฉันจะรอดูมันอยู่ตรงนี้”

“ได้ค่ะ ฉันจะทำหน้าที่ของฉันให้ดีที่สุดเลยค่ะ”

“เธอไปได้แล้วแล้วอย่าคิดตุกติกกับฉันล่ะ ฉันเอาเธอตายแน่”

“คะ ค่ะ”เธอตอบกลับเสียงสั่น เสียงการพูดคุยระหว่างเอมี่และนาธานถูกเปิดให้โรแลนด์และเจ้าหน้าที่ตำรวจได้ฟังพร้อมๆกัน หลักฐานชัดเจนขนาดนี้นาธานดิ้นไม่หลุดแน่นอน

“มันว่างนักใช่ไหมถึงได้อยากมาปั่นป่วนคนอื่นเล่น” เอริคเพื่อนสมัยมัธยมของโรแลนด์ที่ปัจจุบันเป็นนายตำรวจยศใหญ่ตอบกลับอย่างไม่สบอารมณ์นัก

“คนมันบ้าไงล่ะเห็นคนอื่นดีกว่าไม่ได้” เขาส่ายหัวไปมาอย่างเอือมระอา

“ลึกๆแล้วแกกับมันมีปัญหาอะไรกันหรือเปล่า หรือว่า..” เอริคพอจะเดาทางได้แล้วว่ามันเรื่องอะไรกันแน่ ซึ่งหนึ่งในนั้นต้องเป็นเรื่องของแฟนเก่าของเพื่อนตนแน่ๆ

“ของๆฉันมันก็ชอบแย่งไปทั้งนั้นแหละ” โรแลนด์ตอบกลับเสียงเข้มใบหน้าขึ้นสีอย่างไม่สบอารมณ์

“เอาล่ะๆวันนี้พอแค่นี้ก่อน ฉันจะพาแกไปผ่อนคลายหน่อยดีกว่า”

“วันนี้ขอบาย” ชายหนุ่มปฎิเสธทันที

“อ้าวทำไมว่ะ”

“ฉันเหนื่อยอยากพักผ่อนแล้ว” แต่แทนที่ชายหนุ่มจะกลับคอนโดของตนแต่ว่าตอนนี้เขากลับมายืนอยู่ที่บ้านของคนเป็นปู่ ชายหนุ่มไม่เข้าใจเหมือนกันว่าดึกดื่นแล้วเขาถึงมาปรากฏตัวที่นี่ได้

“คุณโรแลนด์เองหรอคะเนี่ย”

“อืม คุณปู่ท่านหลับแล้วใช่ไหม”

“แน่นอนสิคะดึกขนาดนี้แล้ว”

“หึ”

“ว่าแต่คุณทานอะไรมาหรือยังละคะ” คำถามธรรมดาๆแต่ว่าทำไมมันทำให้เขารู้สึกดีก็ไม่รู้ นั่นคงเป็นเพราะคำถามที่ออกแนวเป็นห่วงเป็นใยเช่นนี้ได้หายไปพร้อมกับมารดาของตน

“ยังไม่ได้ทานอะไรมาแน่ๆเลยใช่ไหมคะ ฉันทำอะไรให้คุณทานดีหรือเปล่าคะ”

“เธอเต็มใจหรือเปล่าล่ะเกิดคุณปู่มาเห็นท่านก็คิดว่าฉันใช่เธออีก” เขาตอบกลับเซ็งๆ

“เต็มใจสิคะนึกซะว่าทำบุญ” เธอตอบกลับกวนๆ

“เธอว่าอะไรนะเดี๋ยวเถอะ”

“คิกๆรอแปบนึงนะคะ” ตอนนี้เขานั่งอยู่ที่โต๊ะทานข้าวชุดเล็กในห้องครัวกำลังรอหญิงสาวทำอะไรง่ายๆให้ทาน เธอดูคล่องแคล่วในการทำอาหารมาก จับนู้นจับนี่มาหั่นมาผ่าได้อย่างสบายๆมองดูเธอทำอาหารก็เพลินดีเหมือนกัน

“เสร็จเรียบร้อยแล้วค่ะ ทานเลยดีกว่านะคะ”

“เธอก็ทานด้วยสิ”

“ไม่แล้วดีกว่าค่ะทานดึกรู้ไหมคะว่ามันทำให้อ้วน”

“เมนูนี้เมนูอะไรล่ะ”

“ข้าวต้มทรงเครื่องไงคะ”

“ขอบใจ”

“อะไรนะคะไม่ได้ยินเลย”

“บอกว่าขอบใจ” ชายหนุ่มตอบกลับเสียงดัง

“ค่ะๆ ได้ยินชัดแล้ว” เธอยิ้มให้เขาเต็มใบหน้า จากนั้นก็มองดูเขาทานข้าวต้มของเธอจนหมดถ้วย

“ปกติคุณไม่ได้กลับมานอนที่นี่เลยหรอคะ”

“อืม นานมากแล้วล่ะ”

“คุณปู่ท่านต้องเหงามากเลยนะคะที่คุณไม่อยู่ บ้านทั้งหลังก็ดูเงียบเหงา”