ตอนที่ 9 ผัวปะทะแฟน

EP 09

หอพัก...Quick

"หอพักห่วยแตกแบบนี้ยังทนอยู่..." ตั้งแต่จอดรถและเดินขึ้นมาถึงห้องฉันพี่ไฟนอลก็ยังไม่หยุดบ่น ฉันบอกให้เขารอนอกห้องแต่ก็ดื้อดึงจะเข้ามาให้ได้ตอนนี้สรุปก็คือพี่แกกำลังนั้งจ้องฉันแต่งตัวอยู่...ที่จริงฉันว่าจะไม่ไปเรียนแล้วนะเพราะรู้สึกเพลียๆแต่ก็โดนผู้ชายเอาแต่ใจบังคับ..

"หนูสะดวกจะอยู่แบบนี้"

"อึดอัดตายห่า"

"หนูไม่ใช่พวกคนรวยนิคะ"

"แล้วเสือกคว้าไอ้เหี้ยแทนมาเป็นแฟน"

"...."

"ฉันรวยกว่ามันเยอะ"

"แต่พี่ไม่ใช่พี่แทน" พูดแค่นั้นแหละพี่ไฟนอลก็แทบจะเดินมาบีบคอฉัน แต่แล้วยังไงถ้าบีบคอฉันก็โดนคดีฆาตกรรมเต็มๆ พี่เขาไม่กล้าหรอก

"ฉันพลั้งมือฆ่าเธอขึ้นมาไม่ใช่เรื่องดีนะ"

"พี่ไม่กล้าฆ่าหนูหรอก"

"มั่นใจ?"

"ค่ะ...เพราะพี่ยังไม่ได้เอาคืนพี่แทน"

"อะไรก็เกิดขึ้นได้ถ้าฉันไม่พอใจ.." พูดจบก็ลุกจากเก้าอี้แล้วเดินออกไปรอฉันข้างนอก อยากจะเดินไปล็อคประตูแล้วล้มตัวลงนอนแต่ก็ได้แค่คิด ต้องจำใจเดินออกไปหาพี่ไฟนอลข้างนอก..

@MMU.

"พี่มาจอดที่สถาปัตทำไม?" ทันทีที่รถจอดฉันก็หันไปถามคนข้างกายไม่ค่อยเข้าใจนัก สายตากวาดมองหาร่างของพี่แทน เพราะกลัวพี่แทนมาเห็นมันคงจะไม่ใช่เรื่องดีซักเท่าไหร่..

"เห็นอยากคุยกับมันนักหนา เลยสนองให้"

"พี่คิดจะทำอะไรอีก.."

"แค่หาอะไรสนุกๆทำก่อนเรียน" พูดจบก็เปิดประตูลงจากรถ ฉันได้แต่นั้งตัวแข็งทื่อไม่กล้าลงไป.. "ไม่ลง?"

"ไม่ค่ะ.."

พรึบ !

"พี่ไฟนอล..!" ข้อมือฉันถูกกระชากอย่างรุนแรงจนร่างปลิวออกจากรถกระทบอกแกร่ง ทำให้ทุกสายตาหันมามองแล้วซุบซิบกัน สถานการณ์แบบนี้ฉันไม่ชอบเอาซะเลย..

"ว้าว...มันมาพอดีเลย"

"พี่แทน..."

"?" ใบหน้าของพี่แทนดูไม่พอใจ ก่อนที่ร่างหนาจะเดินมาคว้าข้อมือฉันอีกข้าง ทั้งที่ฉันพยายามบิดข้อมือออกแต่พี่ไฟนอลก็ไม่ยอมปล่อย..

"ปล่อยแฟนกู.."

"แฟน?"

"มึงอย่ากวนตีนกูแต่เช้าไอ้เหี้ยไฟ.." พี่แทนเค้นเสียงรอดไรฟันอย่างเหลืออด...แต่อีกคนกลับกลั้วขำแล้วใช้ลิ้นดันกระพุ้งแก้มด้วยท่าทางกวนๆใบหน้าพร้อมบอก..

"พอเถอะพี่ไฟ...ปล่อยหนู"

"ควรรู้ตัวว่าใครสำคัญกว่า...ปล่อยมือลูกพีชก่อนที่กูจะหมดความอดทน"

"ปล่อยก็ได้.." ไม่พูดเปล่าใบหน้ากวนๆนั้นก็ยื่นมากระซิบที่ข้างหูฉันเบาๆ..

"...."

"แล้วเจอกันไหม่นะครับเมีย.."

"...." ทิ้งท้ายไว้แค่นั้นพี่ไฟนอลก็เดินล้วงถุงกางเกงไปด้วยท่าทางหน้าหมั่นไส้ ลับร่างของนายนั้นพี่แทนก็หันมามองฉันอย่างต้องการคำตอบ ทำให้ฉันต้องรีบก้มหน้าหลบสายตาเพราะรู้สึกผิด.. "ลูกพีชขอโทษค่ะ..ที่ไม่ได้รับโทรศัพท์ขอโทษด้วยที่ปล่อยให้นายนั้นมายุ้งวุ่นวายกับเรา.."

"ไม่เป็นไรพี่รู้ดีที่มันมายุ้งกับลูกพีชเพราะต้องการหาเรื่อง ต่อไปนี้ถ้ามันมายุ้งวุ่นวายกับลูกพีชอีกโทรหาพี่...เข้าใจมั้ย?"

"ค่ะ.."

"แล้วนี้มันรังแกอะไรลูกพีชหรือป้าว.." พี่แทนจับมือฉันมาลูบเบาๆก่อนจะเลื่อนมาลูบที่ศรีษะฉัน มันรู้สึกดีนะที่โดนปลอบใจแบบนี้ แต่มันก็รู้สึกแย่ที่ไม่สามารถบอกความจริงพี่แทนได้ฉันกลัวไปหมดเลย...และที่เลวร้ายที่สุดฉันกลัวพี่แทนโดนพี่ไฟนอลจัดการถึงชีวิตเพราะมีฉันเป็นต้นเหตุ..

"ป้าวค่ะ...แค่พูดจาประชดประชันแรงๆ"

"ไอ้เหี้ยไฟมันก็ปากหมาแบบนี้แหละ...ลูกพีชอย่าพยายามเข้าไกล้มัน"

"ค่ะ...แต่ตอนนี้ลูกพีชว่าเราไปหาอะไรกินดีกว่า" ฉันแสร้งฝืนยิ้มแล้วจับมือหนาเดินเข้าไปหาอะไรกินในคณะสถาปัต ส่วนมากเวลาพี่แทนอยู่กับฉันเขาจะไม่ค่อยพาฉันไปอยู่กับกลุ่มเพื่อนซักเท่าไหร่ เพราะพี่แทนรู้ดีว่าฉันค่อนข้างกลัวเพื่อนพวกพี่แทน ที่เหมือนนักเลงเข้าไปทุกวัน..

"ลูกพีชกินอะไรดี เดี๋ยวพี่ไปซื้อมาให้"

"ขอเป็นเหมือนเดิมก็แล้วกันค่ะ"

"งั้นรอพี่แปปนึงนะ"

"...." ฉันพยักหน้าแทนคำตอบพร้อมกับส่งยิ้มไปให้ แล้วพี่แทนก็เดินไปซื้อข้าว ซึ้งตอนนี้บรรยากาศในโรงอาหารคนก็ค่อนข้างน้อยเอาซะมากๆ คงเพราะส่วนใหญ่ของที่นี้ไม่ชอบมาทานข้าวในโรงอาหารมั้ง จะออกไปกินข้างนอกซะมากกว่า มันก็แน่นอนอยู่แล้วมีแต่ลูกคนรวยกันทั้งนั้น..

.

.

.

22:00 AM.

ผับ K-see..

"มึงคิดไงนัดยัยนั้นมาหาอีกว่ะ ยังไม่เบื่อ?" ไฟนอลพูดขึ้นพร้อมกับดูดบุหรี่ไปด้วยสายตาเพ่งมองลงไปยังชั้นล่างของผับเพื่อมองเป้าหมายในคืนนี้...เขาไม่ค่อยชอบหน้าผู้หญิงของเพื่อนเอาซักเท่าไหร่ เหตุผลเพราะผู้หญิงพวกนั้นดูตอแหลจนน่ารำคาน

"ก็แค่เอามันส์ ต้องมีเหตุผลอะไรอีกว่ะ" เพิร์ธตอบไม่ใส่ใจนัก "เดี๋ยวแม่งก็มาหากูแล้ว"

"เร็วกว่าที่คิด.." ดีไวน์ส่ายหน้าไปมาแล้วกระตุกยิ้มมุมปาก เมื่อเห็นร่างกายสมส่วนในชุดเดรสสั้นสีแดงเพลิงสายเดี่ยวเดินนวยนาดเข้ามาในห้องวีไอพี

"รอนานไหมคะ?" หญิงสาวเอ่ยถามเสียงหวานแล้วหย่อนสะโพกนั้งลงบนตักของเพิร์ธ เรียวแขนโอบกอดลำคอหนา..

"ไม่"

"ดิสนีย์คิดว่าเพิร์ธจะไม่สนใจกันแล้วซะอีก"

"ฉันก็ไม่ได้อยากยุ้งกับคนมีเจ้าของซักเท่าไหร่" พูดพร้อมกับเบียนหน้าหนีมือเรียวที่ทำลังลูบไล้ตามผิวแก้ม..

"ใครบอกว่าดิสนี่ย์มีเจ้าของละคะ โสดสนิทเลย"

"เธอควรไปเรียนวิชาสตอมาไหม่.." ไฟนอลกระตุกยิ้มมุมปากกับความตอแหลของหญิงสาวแล้วเค้นหัวเราะออกมานั้นทำให้ใบหน้าสวยเฉี่ยวตวัดมองอย่างไม่พอใจ..

"!!!"

"ทำไม..มีปัญหา?" ชายหนุ่มเลิกคิ้วถาม..

"เพิร์ธคะ...ดูเหมือนว่าบรรยากาศตรงนี้จะไม่ค่อยดีซักเท่าไหร่ ดิสนี่ย์ขอตัวแยกไปก่อนนะคะเดี๋ยวค่อยเจอกันไหม่.."

"ใครอยากให้อยู่ว่ะ.." ไฟนอลพูดออกมาอีกครั้ง..

"งั้นเราไปแยกห้องกันอยู่สองคน...ปล่อยให้พวกห่านี้มันแดกเหล้าด้วยกันไป.."

"จะดีหรอคะ...แต่เพิร์ธมากับเพื่อน"

"จะไปก็รีบไปรำคาญว่ะ.."

"เบาหน่อยไอ้ไฟ.." ดีไวน์เอ่ยแซวทั้งที่เขาเองก็สะใจไม่ต่างจากไฟนอลซักเท่าไหร่..

"ค่ะ...งั้นเราไปดีกว่า" ดิสนีย์ลุกออกจากตักของเพิร์ธพร้อมกับส่งสายตาจิกๆให้ไฟนอลพอโดนมองคืนกลับสะดุ้งตกใจ ก่อนที่เพิร์ธจะลุกขึ้นเต็มความสูงและหันไปขยิบตาให้กลุ่มเพื่อนเป็นการส่งซิกว่าแผนกำลังดำเนินไปได้ด้วยดี...แล้วร่างของทั้งสองก็เดินออกจากห้องไปพร้อมประตูที่ปิดลง..

Line!

'วันนี้อย่านอนดึกนะครับ แล้วเจอกันพรุ่งนี้พี่ก็จะนอนแล้วเหมือนกัน..' ไฟนอลกระตุกยิ้มมุมปากแล้วพ้นควันบุหรี่ออกมากับข้อความที่ปรากฎบนหน้าจอ...เจอกันพรุ่งนี้งั้นหรออย่าหวังเลยว่าจะได้เจอกันอย่างมีความสุข..

"มือถือใครว่ะ"

"ของเมียไอ้แทน..." ตอบพร้อมกับควํ่าหน้ามือถือลงบนโต๊ะ..

"ไปเจอกันตอนไหนอีก?" ดีไวน์เลิกคิ้วถาม..

"เมื่อคืน น็อคคาเตียง"

"ตอนเที่ยงมึงยังไม่พอ" ทิศเหนือพูด..

"สนุกดีออก เอาเมียมันเล่นๆ" ไฟนอลเค้นหัวเราะแล้วจุดไฟบนบุหรี่ตัวไหม่ ร่างหนาหยัดกายลุกขึ้นจากโซฟา

"เล่นๆอย่าให้กูเห็นว่าอยากได้เมียมันจริงๆ"

"ไร้สาระ"

"แล้วนี้มึงจะไปไหน"

"ห้องนํ้า.." ทิ้งท้ายไว้แค่นั้นร่างหนาก็เดินออกมาจากห้องวีไอพีมาที่ห้องนํ้าชายชั้นสอง ชายหนุ่มจัดการทำธุระตัวเองเสร็จก็หมุนตัวจะเดินออกมาจากห้องนํ้าแต่สายตากลับไปสะดุดเข้ากับใครบางคน ที่เจอหน้าทีไรเป็นต้องคันตีนทุกที..

"บังเอิญชิบหายเลยเนาะว่าไหม" สองหนุ่มหยุดยืนมองหน้ากันด้วยหางตา..ก่อนที่ไฟนอลจะควงโทรศัพท์ของลูกพีชขึ้นหมุนเล่น แล้วยื่นหน้าไปไกล้ๆแทน "ให้ทายว่าของใคร?"

หมับ !

ผลั๊วะ !

"อย่ายุ้งกับลูกพีช.." แทนไทคว้าคอเสื้อไฟนอลแล้วซัดหมัดหนักๆเข้าปากของชายหนุ่มจนเลือดสีแดงไหลกระซิบออกมาเล็กน้อย..

"ทำเป็นหวงหนักหนา แต่เสือกโกหกเมียว่านอนแล้ว?"

"มันไม่ใช่เรื่องของมึงอย่ารู้เยอะ.."

"กูรู้เยอะกว่ามึงก็แล้วกัน..ลึกซึ้งด้วยสิ"

"ให้เหี้ยไฟ!"

"ว่าไงไอ้เหี้ยแทน?" ลิ้นหนาดันกระพุ้งแก้มด้วยท่าทางยียวนกวนประสาท ไม่สะทกสะท้านหรือหวาดกลัวคนตรงหน้าใดๆ..

"อย่าทำให้กูหมดความอดทนกับมึงมากกว่านี้.."

"แล้วนํ้าหน้าอย่างมึงมีปัญญาทำห่าอะไร?"

"ปากหมาแบบนี้ระวังซักวันไม่ตายดี"

"กลัวที่ไหนมาดิ"

ปึก ! พูดจบก็ผลักร่างของแทนไทออกจากร่าง แล้วปัดตัวจัดคอเสื้อตัวเองไม่สะทกสะท้านอะไร..สองหนุ่มจ้องกันแทบจะวิ่งใส่

"อย่าให้กูรู้ว่ามายุ้งกับลูกพีชอีก.."

"จะทำอะไรกู?" ไฟนอลเดินเข้าไปชิดกับร่างแทนไทมากกว่าเดิม..แล้วไล่สายตามองตั้งแต่หัวจรดเท้าเชิงดูถูก.. "ต่อย? เตะ? หรือมากกว่านี้กูก็ไม่เลิกยุ่ง"

"...."

"เพราะเมียมึง...ยิ่งดูยิ่งหน้ารักชิบหายเลยว่ะ"

.

.

.

Next..

"อยากได้คืนไม่ใช่หรอ..ต้องมีข้อแลกเปลี่ยนหน่อยไหม?"