EP.7 บทลงโทษ(NC25+)

รถตู้จอดเทียบคฤหาสน์สุดหรู ประตูรถค่อยๆ เปิดออก เซราฟิมก้าวขาลงจากรถ แล้วกระชากไอรินออกมา เขาใช้ท่อนแขนที่แข็งแกร่งของเขาอุ้มเธอพาดบ่า เดินเข้าไปอย่างช้าๆ

            "ไอ้บ้า แกจะพาฉันไปไหนอีกเนี่ย"

            ไอรินดิ้นสุดแรง ตะโกนโหวกเหวกโวยวาย แต่ไม่มีเสียงตอบกลับจากเซราฟิมแม้แต่น้อย

            ตอนนี้เขาหน้านิ่วคิ้วขมวด จนลูกน้องที่ยืนอยู่รอบๆ ต่างพากันก้มหน้าต่ำลงดิน เพราะกลัวจะโดนหางเลขไปด้วย รังสีอำมหิตแผ่ซ่านรอบตัวเขาจนใครๆ ก็ไม่กล้าแม้แต่จะเงยหน้ามอง

            เขาเดินสาวเท้าเข้าไป ไม่มองคนรอบกายเพื่อขึ้นไปข้างบน

            เมื่อถึงหน้าห้อง เขาใช้มือขวาเปิดประตูห้องและปิดลงอย่างแรง ร่างของไอรินถูกโยนลงบนโซฟาตัวนิ่ม ก้นเธอกระแทกกับโซฟาอย่างแรงจนรู้สึกเจ็บ

            สักพักเขาเดินไปหยิบเชือกในลิ้นชักที่หัวเตียงออกมา มัดมือมัดเท้าไอรินไว้ด้วยความป่าเถื่อน จนเธอขยับไปไหนไม่ได้ ข้อเท้าและข้อมือของเธอเป็นรอยแดงจากการถูกเชือกมัดอย่างแรง ยิ่งเธอขยับมากเท่าไรยิ่งเจ็บมากขึ้นเท่านั้น

            เซราฟิมยืนเท้าเอวจ้องมองไอรินที่อยู่เบื้องหน้า และค่อยๆ คุกเข่าลงมองหน้าไอรินด้วยสายตาเหี้ยมโหด เกรี้ยวกราดราวกับซาตาน พลางเอามือเชยคางมนของเธอขึ้น สายตาที่มองมาเรียบเฉยและเย็นชาราวกับน้ำแข็ง จนเธอรู้สึกหวั่นใจ

            "ไอริน เธอรู้ไหมว่าวันนี้เธอทำฉันแสบมาก....จนฉันอยากจะฉีกร่างเธอเป็นชิ้นๆ!!!”

            "และรู้เอาไว้ว่าไม่มีใครกล้าทำกับฉันแบบนี้!!”

            เขาพูดจบ มือหนาของเขาก็สะบัดคางเธออย่างแรง จนเธอหน้าหันไปอีกข้าง

            "งั้นก็ฆ่าฉันเลยสิ ตั้งแต่ฉันเจอคุณฉันก็เหมือนตกนรกทั้งเป็นอยู่แล้ว"

            เธอตะโกนใส่หน้าเซราฟิมอย่างไม่รู้สึกหวาดกลัว ตั้งแต่เกิดมาเธอยังไม่เคยเจอใครที่ดิบเถื่อนไร้หัวใจแบบเขามาก่อนเลย

            "ผู้หญิงแบบนี้แหละที่ฉันชอบ ฉันไม่ฆ่าเธอง่ายๆ หรอก"

            "และไม่ยอมปล่อยให้เธอไปอี๋อ๋อกับไอ้ชาลว์นั่น!!”

            พอเขาพูดถึงชาลว์ แววตาเขาลุกเป็นไฟ เห็นได้ถึงความเกรี้ยวกราดและโกรธแค้นจากก้นบึ้งหัวใจ

            "หมาหวงก้าง!! .....ฉันจะไปอี๋อ๋อกับใครมันก็เรื่องของฉันปะ"

            "อีกอย่างคุณไม่ได้คิดอะไรกับฉัน จะมาทำกับฉันแบบนี้เพื่ออะไร เราไม่ได้เป็นอะไรกัน!!”

            ไอรินยังไม่วายที่จะต่อปากต่อคำกับเซราฟิม มันยิ่งทำให้เขาโมโหเข้าไปใหญ่กับผู้หญิงที่นั่งอยู่ตรงหน้า เขาอยากจะหักคอเธอทิ้ง

            แต่เวลาเห็นเธอไปนั่งอี๋อ๋อกับคนอื่น ทำไมเขาต้องหวงขนาดนี้        ‘หมาหวงก้าง เขาหวงก้างจริงๆ’ เซราฟิมคิดอยู่ในใจแต่ไม่ได้เอ่ยออกมา

            "ฉันไม่ได้หวงก้าง อย่าสำคัญตัวเองไปหน่อยเลย"

            "ของที่ฉันยังไม่เบื่อ ใครหน้าไหนก็ห้ามยุ่ง จำใส่หัวเอาไว้!!”

            พูดจบเขาก็บีบคางเธออย่างแรง แล้วบดขยี้ริมฝีปากอวบอิ่มของไอริน สอดแทรกปลายลิ้นเข้าไปในโพรงปากของเธออย่างดูดดื่ม จน     ไอรินแทบหายใจไม่ออก แล้วสักพักเขาก็ถอนปากออกจากริมฝีปากของเธอ

            สายตาที่จ้องมองเธอตอนนี้เริ่มเปลี่ยนไป ใบหน้าที่สะสวย แววตาที่เป็นประกายสีน้ำตาล ดวงตากลมที่สั่นระริกด้วยความกลัว ขนตาที่เป็นแพหนางอนยาว เรียวปากที่สวยได้รูป ยิ่งตอนที่เขาเห็นเธอยิ้มและหัวเราะกับเพื่อนๆ เวลาเธอยิ้ม เธอยิ่งสวยสะกดใจ ทำให้เขาหยุดละสายตาไม่ได้

            "เธอรู้ตัวไหม? เธอสวยจนฉันไม่อยากให้ใครมาแตะต้องเธอ"

            พูดจบ เซราฟิมค่อยๆ บรรจงจูบไอรินอย่างแผ่วเบา ไม่ได้รุนแรงป่าเถื่อนเหมือนที่เคย เขาค่อยๆ สอดแทรกปลายลิ้นเข้าไปอีกครั้ง ไอรินรู้สึกแปลกใจไม่น้อยที่อยู่ๆ เขาก็เปลี่ยนไป

            แต่สักพักเธอถึงกับสะดุ้งเฮือกเมื่อมือหนาๆ ของเขาสอดแทรกผ่านเข้ามาในแพนตี้ตัวน้อยของเธอ มือเย็นๆ ลูบไล้ไปมาอย่างแผ่วเบาบนเนินเนื้ออูมของเธอ จนเธอถึงกับเสียวซ่าน

            เซราฟิมค่อยๆ ปลดเชือกที่ข้อเท้าเธอออก ตอนนี้มันแดงก่ำจนเป็นรอยห้อเลือด

            "เจ็บไหม?”

            เขาถามเธอพลางเอามือลูบคลำที่ข้อเท้าของเธอ ส่งแววตาให้เธอด้วยแรงปรารถนา ตอนนี้เขาแลดูทะนุถนอมเธอจนเธอเองก็ยังรู้สึกแปลกใจ ไอรินได้แต่พยักหน้าเบาๆ ‘เจ็บสิไอ้บ้า เป็นไบโพล่ารึไงวะ เดี๋ยวดีเดี๋ยวร้าย’ เธอคิดในใจ แต่ไม่กล้าพูดออกไป ตอนนี้เท้าเธอถูกปลดจากพันธนาการแล้ว

            ไอรินถีบเขาอย่างแรงจนเขาเซถลาลงกับพื้น เธอไม่อยากตกเป็นเมียเขาอีกรอบ เธอรีบก้าวขาเตรียมวิ่ง มือแข็งๆ ของเขาจับข้อเท้าเธอไว้ จนเธอล้มลงกับพื้น

            "โอ๊ย!!!” เธอกลิ้งหล่นตุ้บลงมายังพื้นที่ปูด้วยพรมสีเทาหนานิ่ม

            เซราฟิมลากขาเธอเข้ามาหาตัวเขาแล้วขึ้นคร่อมร่างเธอทันที

            "ฉันอุตส่าห์ทำดีๆ ชอบแบบซาดิสม์ๆ ก็ไม่บอก"

            ดวงตาสีฟ้าของเซราฟิมจ้องมองเธอราวกับหมาป่าที่พร้อมจะกินเหยื่อ ‘ไม่น่าเลย กูไม่น่าถีบมันเลย มันกลายเป็นซาตานไปแล้ว’ เธอคิดในใจ รู้สึกว่าตัวเองคิดผิด

            มือข้างขวาของเขากระชากชุดเธอออกจนขาดวิ่น เผยให้เห็นเรือนร่างที่ชวนหลงใหล จนเซราฟิมอดกลืนน้ำลายไม่ได้

            "เธอเคยกลัวฉันบ้างไหม ตอบ!!”

            เซราฟิมตะคอกใส่หน้าเธออย่างแรง สายตาที่เปี่ยมไปด้วยความดุดัน ตาฉายแววเกรี้ยวกราด จนคนถูกมองตัวสั่นไปทั้งตัว เธอพยักหน้าเบาๆ พลางกัดริมฝีปากตัวเองไว้แน่น ‘ทำไมจะไม่กลัวล่ะ ดุอย่างกับเสือ ผู้ชายอะไรเถื่อนชะมัด’

            "ถ้ากลัวทำไมชอบทำตัวไม่น่ารัก!!”

            พูดไม่ทันจบ เขาอุ้มเธอโยนขึ้นไปบนโซฟาตัวนิ่ม แล้วปลดเปลื้องเสื้อผ้าของเขาออกจนหมด เดินเข้าไปหาไอริน กำหมัดแน่น ราวกับจะฆ่าเธอให้ตายคามือ

            เซราฟิมคุกเข่าลง เขาใช้มือทั้งสองข้างจับขาของไอรินแยกออก แล้วก้มหน้าลงตรงเนินเนื้ออูมขาว ละเลงลิ้นลงตรงกลางรูรักของเธอจนน้ำไหลเยิ้มออกมา เขาใช้ปากดูดเลียมันจนหมดอย่างไม่รังเกียจ ปลายลิ้นตวัดไปมาตรงติ่งสวรรค์ มือข้างขวาของเขาค่อยๆ ลูบไล้เนินเนื้ออูม ใช้นิ้วกลางของเขาค่อยๆ แหย่เข้าไปในรูรักของเธอจนไอรินสะดุ้งสุดตัว เขาเริ่มชักเข้าชักออกอย่างช้าๆ ร่องรักของเธอแคบมาก ขนาดนิ้วมือของเขายังแทบจะยัดลงไปไม่ได้

            เซราฟิมชักนิ้วเข้าออก พลางใช้ปากดูดเลียกลีบกุหลาบสีชมพู ระเรื่อชวนมอง เขายิ่งหื่นกระหายไม่ยอมละจากตรงนั้น จนทำให้ไอรินถึงกับต้องยกสะโพกขึ้นตามปลายลิ้นของเซราฟิมด้วยความเสียวซ่าน น้ำของเธอไหลเยิ้มออกมาจนชุ่มเต็มรูรักของเธอ เขาเงยหน้ามองเธอ ตอนนี้เธอหลับตาพริ้ม กัดริมฝีปากตัวเองไว้แน่น พลางจิกมือตัวเองที่ถูกมัดอยู่

            "เสียวใช่ไหม.....เดี๋ยวจะทำให้เสียวยิ่งกว่านี้อีก"

            เขายันตัวลุกขึ้นยืนแล้วจับขาเธอถ่างออก ตอนนี้หลังเธอพิงอยู่กับพนักโซฟา ส่วนสะโพกเธอถูกเซราฟิมเอาหมอนมารองสะโพกเธอยกขึ้น ท่อนเอ็นที่แข็งตั้งราวกับเหล็ก มันใหญ่โตจนไอรินถึงกับจ้องตาค้าง เซราฟิมค่อยๆ เอาท่อนเอ็นอันใหญ่ของเขาถูวนไปวนมาตรงติ่งสวรรค์ของเธอ พลางเงยหน้าขึ้น หลับตาพริ้ม กัดริมฝีปากตัวเองไว้แน่น

            "อร้าาาาา เซราฟิม ฉันเสียว อย่า อือออออ"

            ไอรินเผลอร้องครางออกมาด้วยความเสียวซ่าน เธอกัดริมฝีปากแน่น หลับตาพริ้ม ตอนนี้เธอสติกระเจิงไม่อยู่กับเนื้อกับตัว เสียงกระเส่าของเธอทำให้เลือดในกายเซราฟิมพลุ่งพล่าน

            "เดี๋ยวจะยิ่งเสียวกว่านี้ไอริน"

            เขาไม่รอช้า จับท่อนเอ็นอันใหญ่ค่อยๆ ยัดเข้าไป มันยังคงฟิตและเข้ายากเหมือนเดิม เข้าไปได้แค่หัวเห็ดบานๆ จนเขารู้สึกเสียวซ่านเกร็งไปทั้งตัว

            "ฟิตชะมัด แรกๆ เจ็บหน่อยนะ จะทำเบาๆ"

            เซราฟิมพูดออกมาด้วยน้ำเสียงกระเส่า แลดูนุ่มนวลกว่าเดิม เขาค่อยๆ ยัดแก่นกายของเขาเข้าไปทีละนิดๆ เพราะไม่อยากให้เธอเจ็บมาก

            "โอ๊ย.....มันเจ็บ...นะ"

            ไอรินร้องดังออกมา มันทั้งเสียว ทั้งเจ็บในเวลาเดียวกันอย่างบอกไม่ถูก จนเธอเกร็งไปทั้งตัว น้ำตาเธอไหลออกมา แต่เซราฟิมไม่ได้รู้สึกรู้สาอะไรแม้แต่น้อย ยังคงตั้งหน้าตั้งตาดำเนินเกมรักของเขาต่ออย่างเอาแต่ใจ

            "เจ็บแป๊บเดียว....เดี๋ยวจะพาขึ้นสวรรค์ อร้าาาาา ฉันเสียว"

            เซราฟิมพูดจบ เขากระแทกท่อนเอ็นของเขาเข้าไปอย่างแรง จนไอรินสะดุ้งสุดตัว ตอนนี้ท่อนเอ็นของเขาเข้าไปสุดลำในร่องรักของเธอแล้ว เขาค่อยๆ ซอยเอวเข้าออกช้าๆ พลางก้มหน้าลงมาเคล้าคลึงหน้าอกอันอวบอิ่มของไอริน และดูดเลียยอดเม็ดบัวสีชมพูแดงระเรื่อที่ชูช่ออยู่ ทำให้ไอรินเสียวสะท้านจนต้องแอ่นอกรับปากที่กำลังดูดดื่มเคล้าคลึงหน้าอกเธอ

            เอวของเซราฟิมยังคงทำหน้าที่ได้ดี เขาเร่งจังหวะแรงขึ้นเรื่อยๆ หลับตาพริ้ม อ้าปากค้างเพราะความเสียว ร่องรักของเธอตอดเขาไม่หยุด จนเท้าของเขาจิกลงกับพื้น

            "ฟิตชะมัด สงสัยต้องเอาบ่อยๆ อร่าาาาา"

            เซราฟิมกัดริมฝีปากตัวเองไว้แน่น ตอนนี้เขากำลังจะแตก แต่เขายังไม่ยอมให้เกมรักจบลงง่ายๆ เซราฟิมชักท่อนเอ็นอันใหญ่ของเขาออก แล้วจับตัวไอรินพลิกคว่ำ หันหน้าเธอเข้าพนักพิงโซฟา ใช้มือจับขาข้างขวาเธอขึ้นมาแนบไว้ข้างลำตัวของเขา และขาข้างซ้ายเธอแตะพื้น   เซราฟิมจับท่อนเอ็นที่แข็งตัวราวกับเหล็กท่อนอันใหญ่ เสียบลงไปในรูรักของไอรินอีกครั้ง

            "อ้าาาาาาาา เซราฟิม มันเจ็บนะ...มันเสียว...ปล่อยฉัน อืออออ"

            เธอร้องออกมาให้เขาปล่อยเธอ แต่เสียงครางกลับบ่งบอกถึงความเสียวซ่าน เซราฟิมเอาเท้าข้างซ้ายขึ้นไปเหยียบไว้ที่โซฟา พลางจับสะโพกไอรินกระแทกอย่างแรง ชักเข้าออกไปมาอย่างชำนาญ เสียงเนื้อกระทบกัน "ปั้บ ปั้บ ปั้บ" อย่างแรง จนไอรินเสียวสะท้านเกร็งไปทั้งตัว ตอนนี้เธอหลับตาพริ้ม อ้าปากค้าง มันเสียวจนเธอแทบอยากจะร้องครางออกมา

            "โคตรฟิตเลย ทำไมมันฟิตขนาดนี้ อร้าาาาาา ฉันหลงใหลในตัวเธอจริงๆ"

            เซราฟิมพูดพลางซอยสะโพกถี่ๆ ตอนนี้มือข้างซ้ายของเขาลูบไปมาบนเนินเนื้ออูม แล้วใช้นิ้วเขี่ยติ่งสวรรค์ของเธอไปมา ลำตัวเอนระนาบแนบชิดกับแผ่นหลังของไอริน ส่วนมือข้างขวาบีบขยำเต้านมลูกใหญ่ของเธออย่างแรง ตามแรงกระแทกของเอวเขา

            "อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ ไอริน ไอรินไม่ไหวแล้ว"

            เธอเผลอร้องครางออกมา น้ำเธอไหลเยิ้ม ร่องรักของเธอตอดท่อนเอ็นถี่ๆ ตอนนี้เธอเสร็จแล้ว แต่เซราฟิมยังคงซอยเอวอย่างไม่ยั้ง และยิ่งเร่งจังหวะให้เร็วขึ้นกว่าเดิม

            "เสร็จแล้วสินะ บอกแล้วฉันจะพาเธอขึ้นสวรรค์เอง หึๆ”

            เซราฟิมหัวเราะอย่างผู้มีชัย สักพักเขาเร่งจังหวะเร็วขึ้น เท้าเขาเกร็งจิกโซฟาแน่น ร่องรักที่ฟิตแน่นจนเซราฟิมทนไม่ไหว ท่อนเอ็นเขากระตุกถี่ๆ น้ำรักสีขาวขุ่นพวยพุ่งออกมาไหลจนถึงโคนขาขาวของเธอ    เซราฟิมหมอบฟุบลงบนแผ่นหลังของไอรินด้วยความอ่อนเพลียจากเกมรักครั้งนี้

            สักพักเขาอุ้มเธอมาบนเตียงนุ่มที่มีผ้าคลุมเตียงสีขาวสะอาดตาน่านอน ท่อนเอ็นยังถูกฝังอยู่ในร่องรักของไอริน เขานอนกอดเธอไว้แน่นราวกับไม่อยากให้เธอหลุดไปไหน สักพักเขาพลิกตัวหงายขึ้นพลางดึงตัวเธอเข้ามากอดไว้แนบอกแกร่ง

            "โอ๊ยเจ็บ!!”

            เสียงไอรินร้องลั่นด้วยความเจ็บปวด เมื่อมือของเซราฟิมถูกข้อมือของเธอที่ถูกเชือกรัดไว้ มีเลือดซึมไหลออกมา แดงเป็นห้อเลือด เขารีบแก้มัดให้เธอ พลางจับข้อมือเธอขึ้นเบาๆ

            "เจ็บมากไหม?”

            เขาเอ่ยถามด้วยเสียงเรียบ ไอรินได้แต่พยักหน้าเบาๆ ตอนนี้เธอเจ็บมาก ระบมไปทั้งตัว

            "ขอโทษ"

            คำว่าขอโทษหลุดออกมาจากปากเซราฟิมผู้เย่อหยิ่ง เธอตกใจไม่น้อยที่ได้ยินคำคำนี้

            "อืม...." เธอตอบกลับเขาสั้นๆ ตอนนี้เธอไม่มีแรงแม้จะต่อปากต่อคำกับเขา

            เซราฟิมเอามือลูบหัวเธอเบาๆ อย่างไม่เคยทำมาก่อน

            "ทีหลังอย่าทำให้ฉันโกรธ...ฉันไม่ชอบให้เธอไปยุ่งกับผู้ชายคนไหน โดยเฉพาะไอ้ชาลว์!!”

            "เธอคือผู้หญิงของฉัน จำเอาไว้"

            เซราฟิมพูดจบ เขาหลับตาลง ส่วนไอรินได้แต่ก้มหน้ามุดอยู่ในอ้อมแขนเขา ตอนนี้เธอไร้เรี่ยวแรงจะต่อกร ‘ไอ้คนเถื่อน ไม่ได้รักแล้วยังจะมาหวงก้างอีก ทำยังไงดีวะเนี่ยถึงจะรอดพ้นเงื้อมมือเขา จะหนีไปจากเขาอย่างไง’ เธอได้แต่คิดในใจ ในหัวเธอคิดวนไปวนมาจนปวดหัว

            ชีวิตต่อจากนี้เปลี่ยนไปเพราะค่ำคืนนั้นเพียงคืนเดียว แต่เธอก็รู้สึกชอบใจในเกมรักของเขาไม่น้อย สักพักไอรินหลับตาลงด้วยความอ่อนเพลียจากศึกราคะที่เกิดเมื่อครู่