1 ร้ายกาจ

"ฉันก็คิดอย่างนั้นนะ ผู้หญิงอย่างแกเหมาะสมกับซาตานมากกว่าเทพบุตร" วิสกี้หัวเราะในลำคอเบาๆ เพราะรู้สึกขำกับคำพูดของเพื่อนรัก ก่อนจะเริ่มกระดกวอดก้าแก้วใหม่ลงคออึกแล้วอึกเล่า สติของเธอเริ่มเลือนราง พอๆกับร่างกายที่ไร้เรี่ยวแรง อ่า เธอหลงใหลความรู้สึกแบบนี้ที่สุด มันเหมือนกับว่ากำลังล่องลอยอยู่กลางอากาศ

"ฉันไม่หวายแล้วอ่า~" นิรินบ่นพึมพำจนแทบฟังไม่ได้ศัพท์ ก่อนจะล้มตัวนอนลงบนโซฟาตัวยาว โดยไม่สนใจว่าผู้ชายรอบข้างจะมองผิวขาวผ่องที่โผล่พ้นออกมานอกเสื้อผ้ารึเปล่า วิสกี้ยกยิ้มมุมปากให้กับสภาพของเพื่อนรัก ทั้งที่เธอเองก็แทบจะประคองสติของตัวเองไม่ไหว

"ทำไมต้องมาปวดฉี่ตอนนี้ด้วยเนี่ย" ให้ตายสิ เธอเกลียดที่จะต้องแบกร่างตัวเองไปเข้าห้องน้ำชะมัด วิสกี้ถอนหายใจพรืดใหญ่ กระแทกแก้วเหล้าลงบนโต๊ะกระจกอย่างแรง ก่อนจะสะบัดหน้าสองสามครั้งเพื่อเรียกสติ แล้วลุกขึ้นเดินฝ่าฝูงชนออกมาโซนห้องน้ำ ทั้งที่เดินโอนเอน

"อื้อ ปวดหัวชะมัด" วิสกี้บ่นอุบเมื่อพาตัวเองเข้ามาถึงห้องน้ำได้ แต่ยังไม่ทันจะได้เดินไปเปิดประตูห้องน้ำก็ต้องผงะ เพราะมีผู้ชายคนหนึ่งยืนสูบบุหรี่อยู่ข้างอ่างล้างมือ

สูบบุหรี่ในห้องน้ำผู้หญิงเนี่ยนะ!? ร่างบางขมวดคิ้วยุ่งด้วยความสงสัย เป็นจังหวะเดียวกันกับที่ผู้ชายคนนั้นหันหน้ามาหาเธอพอดี

"อะ..ไอ้ผู้ชายปากหมา!" ใช่แน่ ผู้ชายคนนี้คือคนที่ปะทะฝีปากกับหน้าห้องน้ำชายแน่ๆ พับผ่าเถอะ! มีอะไรที่ซวยกว่าการเจอไอ้บ้านี่อีกไหมเนี่ย!

"นี่เป็นโรคจิตรึไงถึงมาอยู่ในห้องน้ำผู้หญิง แล้วใครสั่งใครสอนให้สูบบุหรี่ในห้องน้ำฮะ! สกปรกจริงๆเลย" เหมือนว่าฤทธิ์แอลกอฮอล์มันจะเริ่มจางไปเมื่อเจอผู้ชายคนนี้ แต่ร่างกายยังไร้เรี่ยวแรงจนต้องเดินเข้ามาพิงขอบอ่างล้างมือ

"...." เจ้าของใบหน้าคมคายปรายตามองผู้หญิงปากดีเพียงนิด ก่อนจะอัดบุหรี่เข้าปอดหนักๆ แล้วเดินมาหยุดตรงหน้าหญิงสาว พ่นควันขาวคลุ้งใส่หน้าเธอ จนวิสกี้สำลักหน้าดำหน้าแดง

แค่ก! แค่ก!

"ทำบ้าอะไรฮะ!" ให้ตายเถอะ! ทำไมเธอต้องมาเจอคนบ้าประสาทเสียด้วยเนี่ย

วิสกี้ชักสีหน้าใส่ด้วยความไม่พอใจ ปรายตามองผู้ชายตรงหน้าด้วยสายตาเหยียดหยาม หน้าตาหล่อเหลาแต่สันดานต่ำทรามสิ้นดี

"สวยซะเปล่าแต่เสือกโง่ แหกตาดูซะบ้างว่านี่ห้องน้ำชาย" น้ำเสียงทุ่มต่ำของคนตรงหน้าทำให้วิสกี้ชะงักไปชั่วขณะ แต่นั่นยังไม่เท่ากับคำพูดหยาบคายและร้ายกาจของเขา อีกทั้งสีหน้าที่ไม่แสดงความรู้สึกใดๆ ก็ทำให้เธอรู้สึกเกลียดชังในยามที่ได้จ้องมอง

"มันจะมากไปแล้วนะ! มีสิทธิ์อะไรมาว่าฉันโง่ฮะไอ้สวะ!" สาบานได้ว่าเธอเกลียดรอยยิ้มมุมปากของไอ้บ้านี่ที่สุด! วิสกี้ขยับเท้าถอยหลัง เมื่อเจ้าของรอยยิ้มยียวนขยับตัวเข้ามาประชิด กลิ่นน้ำหอมอ่อนๆของเขาบวกกับกลิ่นบุหรี่ที่ส่งผ่านออกมาทางลมหายใจ ทำให้รู้สึกมวนท้องอย่างประหลาด หัวใจเต้นแรงตึกตักอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน

"นี่มันปากของฉัน ฉันมีสิทธิ์จะพูด" เขาแสยะยิ้มร้าย ก่อนจะทิ้งบุหรี่ลงบนพื้นแล้วใช้รองเท้าเหยียบมันจนดับ

"ไม่อยากให้ฉันพูดก็หาอะไรมาอุดปากฉันสิ" วิสกี้เม้มริมฝีปากเข้าหากันแน่น เมื่อเขาเดินเข้ามาประชิดร่างกายของเธอก็แข็งทื่อกะทันหัน บ้าชะมัด! ไม่เคยรู้สึกประหม่าแบบนี้มาก่อนเลย

"หาอะไรมาอุดดีล่ะ ลิ้นของเธอ..." นิ้วโป้งเย็นเฉียบเลื่อนขึ้นมาลูบไล้กลีบปากล่างของเธอเบาๆ

"หรืออันนี้" ก่อนที่เขาจะลากมันลงต่ำ และหยุดฝ่ามือไว้ตรงหน้าอกใหญ่ข้างซ้าย ลูบไล้มันผ่านเนื้อผ้าเบาๆจนเธอสะดุ้งเฮือก

"หรืออุดด้วยอันนี้ดีล่ะ" ลมหายใจของวิสกี้เริ่มขาดห้วง เมื่อผู้ชายร้ายกาจลากฝ่ามือลงมาเรื่อยๆ แล้วหยุดไว้ตรงใจกลางความเป็นสาว

"จะ..จะทำบ้าอะไร!"

"สะดีดสะดิ้งเหมือนไม่เคย" วิสกี้เงยหน้าขึ้นสบตา เพื่อบอกให้รู้ว่าเธอกำลังไม่พอใจ แต่ผู้ชายตรงหน้ากลับยกยิ้มมุมปาก แล้วถกชุดเดรสเกาะอกของเธอขึ้นอย่างอุกอาจ

พรึ่บ!

"อื้อ!!" เสียงกรีดร้องถูกกลืนหายเข้าไปในลำคอ เมื่อผู้ชายร้ายกาจกระแทกริมฝีปากลงมาบนริมฝีปากของเธออย่างแรง พร้อมกับดันตัวเธอให้ติดกับผนังปูนเย็นเฉียบ

"อื้อ!!!" ร่างบางร้องประท้วงในลำคอ พยายามดีดดิ้นเพื่อให้หลุดพ้นจากพันธนาการ กำปั้นเล็กกระหน่ำฟาดลงบนแผงอกแกร่งไม่ยั้ง แต่ผู้ชายคนนี้กลับขบเม้มกลีบปากของเธอด้วยความรุนแรงจนได้กลิ่นคาวเลือด ความเจ็บปวดทำให้เธอต้องจูบตอบเขาอย่างเลี่ยงไม่ได้

เพราะคนอย่างวิสกี้ไม่ยอมเจ็บฝ่ายเดียวแน่!