Ep.2 ก็แค่แฟน...ไม่ใช่เมีย!(2)

เกริกกิจก็รินไวน์ให้ใหม่ หญิงสาวก็หยิบแก้วไวน์มาดื่มอีกจนหมด

แล้วเจ้าบ้านที่ว่าจะดูแลต้อนรับเธออย่างดีก็เติมเครื่องดื่มสีสวยให้เธออีกรอบ แล้วคอยลุ้นว่าเจ้าหล่อนจะหยิบไปดื่มจนหมดแก้วอีกไหม

“นี่คุณกะจะมอมไวน์ฉันรึไง”

“อ้าว ก็เห็นคุณดื่มจนหมด ผมก็ต้องเติมให้ใหม่น่ะสิ เดี๋ยวพี่พลจะตำหนิผมเอาได้ ถ้าดูแลคุณไม่ดี”

นวลนภาค้อนให้ชายหนุ่มอย่างหมั่นไส ผู้ชายคนนี้ดูกวนประสาทอย่างที่เกริกพลบอกจริงๆ

ด้วยความรู้สึกนึกฉุนคนตรงหน้า ทำให้นวลนภาเผลอยกแก้วไวน์ขึ้นดื่มพรวดๆจนหมดแก้วอีกหน รอบนี้ดื่มได้ประมาณห้านาทีก็ชักมึนแล้วสิ

เมื่อกี้ที่ดื่มเข้าไปก็เพราะกระหายหิว และไม่ค่อยได้ดื่มเครื่องดื่มแพงๆดีๆแบบนี้บ่อยๆนัก แล้วมันก็มีรสชาติหวานหอมมากด้วยสิ

แต่เธอไม่ถนัดดื่มพวกเครื่องดื่มผสมแอลกอฮอล์ เธอก็จะเมาเร็วนิดหน่อย

และอย่าดื่มเกินแก้วที่สามนะ ไม่อย่างนั้นเมาแน่ เพราะเธอคออ่อนง่ายมาก

เกริกกิจที่ตั้งใจจะดูแฟนสาวของพี่ชายเป็นอย่างดี ก็เติมไวน์ให้เธออีก แล้วก็ชวนคุยตามประสาคนเกี้ยวหญิงเก่ง

“ผมว่าคุณต้องมีอะไรดีแน่ๆ ถึงเอาพี่ชายของผมอยู่หมัด แต่บอกก่อนนะ รายนั้นน่ะ เจ้าชู้มาก มีเมียมาแล้วไม่รู้ตั้งกี่คน คุณเป็นคนที่เท่าไหร่คุณรู้ไหม”

“ฉันไม่จำเป็นต้องรู้”

“นั่นสินะ ผู้หญิงหลายคนไม่สนเรื่องนี้กันหรอก สนแค่เรื่องเงิน แสดงว่าพี่ชายของผมเขาเปย์คุณหนักล่ะสิ ที่กำลังซ่อมบ้านอยู่ตอนนี้คงจะเป็นเงินของพี่ชายผมสินะ”

“พูดอย่างนี้หมายความว่ายังไง”

นวลนภาชักสีหน้าเขียวปัดทันที เธอพร้อมตบหน้าผู้ชายปากสนุขไม่รับประทานได้ทุกเมื่อ และไม่สนด้วยว่าไอ้ผู้ชายคนนั้นมันจะสูงส่งมาจากไหนก็ตาม

“ใจเย็นสิว่าที่พี่สะใภ้ ผมก็แค่หยอกเล่นน่ะ เอาดื่มต่อสิ หรือว่าดื่มแค่นี้ก็คออ่อนแล้ว ใช่มั้ย”

แววตาท้าทายของคนตรงหน้าทำให้นงลนภาลืมตัวอีกครั้ง แล้วยกแก้วดื่มของเหลวสีสวยลงคอพรวดเดียวหมดเกลี้ยงแล้วยังยกขวดไวน์รินใส่แก้วเองอีกต่างหาก แล้วก็ดื่มลงคออีกเป็นรอบที่ห้า

“ให้ฉันดื่มหมดขวดเลยก็ยังได้”

“หึๆ งั้นเหรอ เอาสิ ผมยกให้ทั้งขวดเลย อยากจะรู้เหมือนกันว่าจะคนสวยๆแบบคุณจะเก่งแต่ปากไหม”

“คุณ!...” มองเขาอย่างเข่นเขี้ยวเคี้ยวฟัน

‘อย่ามาท้าผู้หญิงที่ไม่เคยแพ้อะไรอย่างเธอ’

อึกๆๆๆ....พรวดๆๆๆ...

“เอิ้ก...”

‘ทำไมเวียนหัวแบบนี้วะเนี่ย’ นวลนภาเริ่มตาลาย แต่ก็พยายามฝืนมองหน้าชายหนุ่มที่นั่งยิ้มมองเธออย่างไม่ละสายตา

“ใกล้หมดขวดแล้วคุณ อีกสองแก้วเท่านั้นดื่มต่อเลย”

“ม่ายต้องมาบอก คุณม่ายมีสิทธิ์อะไรมาสั่งฉันนะ คุณน้องผัว”

‘โหย พอเมาแล้วเรียกน้องผัวเลยหรือเนี่ย แสดงว่าเสร็จไอ้พี่พลแล้วแน่นอนพันเปอร์เซ็นต์’

แล้วนวลนภาก็รินไวน์ที่เหลือดื่มจนหมด เป็นครั้งแรกจริงๆที่เธอดื่มไวน์จนหมดขวด

เธอรู้สึกโมโหไอ้ผู้ชายที่อยู่ตรงหน้าเธอจริงๆ ที่กล้ามอมไวน์เธอจนเมาแบบนี้

“ฉันจะไปหาคุณพล”

จบคำหญิงสาวก็ลุกยืนขึ้น แต่ไม่ตรง เธอเซเกือบล้มหงายหลัง แต่ก็ถูกมือของคนที่ไวกว่ารวบร่างที่โงนเงนนั้นเอาไว้ได้ทันพอดี คนตัวเล็กจึงตกอยู่ในวงแขนของคนตัวสูงปานเสาโทรเลขสำหรับหญิงสาวเข้าเต็มๆ

“นี่ปล่อยฉันเซ่ ฉันจะไปหาคุณพล”

“นั่งรอพี่พลอยู่นี่แหละ เดี๋ยวเขาก็ยกสำรับกับข้าวออกมาเองแหละ”

“ม่าย ปล่อยๆ คุณจะมากอดฉันไว้ทำมายเนี่ย” ขณะที่พูดเธอก็ยืนจะไม่ตรงอยู่แล้ว และไม่ถึงนาที คนที่ไม่รู้ตัวเองว่าทำอะไรลงไปโดยขาดสติ ก็ล้มพับลงกับอ้อมแขนของอีกฝ่ายอย่างไม่รู้ตัว เพราะเมาพับไปแล้ว

“เฮ้ยไอ้กิจ แกทำอะไรแฟนฉันวะ ปล่อยแฟนฉันลงเดี๋ยวนี้!”

เกริกกิจจึงวางร่างเล็กลงนอนบนโซฟาตัวยาว

“นี่อย่าบอกว่าแกมอมไวน์นวลเขาน่ะ”

“ผมเปล่ามอมไวน์เขานะพี่ เขาดื่มของเขาเอง”

“แกพูดยังไงฉันก็ไม่เชื่อหรอก แกนี่มันจริงๆเลยนะไอ้กิจ แล้วเนี่ยฉันทำของโปรดมาให้นวลเขาด้วย แล้วจะตื่นมากินตอนไหนละทีนี้”