Ep.1 ก็แค่แฟน...ไม่ใช่เมีย!(1)

วันนี้เป็นวันหยุด เขาขอนอนตีพุงอยู่บ้านสบายๆสักวันโดยไม่ต้องมีใครมารบกวน พักสมอง พักเรื่องงาน และพักเรื่องผู้หญิง โดยเฉพาะเรื่องผู้หญิงนี่ น่าปวดหัวที่สุด บางคนก็ตกลงกันแล้วว่า แค่สนุกกัน แต่พวกหล่อนก็เหมาเอาว่าเขาเป็นแฟนเสียอย่างนั้น ช่างน่าเบื่อ

‘คนเกิดมาหล่อก็แบบนี้’ เกริกกิจคิดเข้าข้างตัวเอง ก่อนจะเอนนอนบนเก้าอี้ผ้า มือขวาก็จิบกาแฟไปด้วย มองไปยังสวนหย่อมร่มรื่นที่พี่ชายของเขาเป็นคนลงมือจัดสวนเสียสวยงามน่าอยู่

เห็นพี่ชายบอกว่า อีกเดี๋ยวจะมาถึงบ้านแล้ว จะมากินข้าวเที่ยงด้วย จะทำเมนูพิเศษให้กิน

พี่ชายที่ทำงานอยู่ต่างจังหวัด ที่จะกลับมาบ้านทุกอาทิตย์ พร้อมกับของกินในมือมากมาย ที่เอามาทำให้เขากิน

ปี๊บๆ!!

เสียงแตรรถดังอยู่หน้าบ้าน หลังจากคิดถึงเจ้าของรถไม่ถึงนาทีด้วยซ้ำ อายุยืนจริงๆ

ประตูอัลลอยเปิดออก แล้วรถบีเอ็มสปอร์ตคันหรูก็เลี้ยวเข้ามา

คนที่กำลังจิบกาแฟขมๆ หันไปมอง ก็เห็นพี่ชายเดินอ้อมไปเปิดประตูรถให้ใครคนหนึ่งลงจากรถมา

เขาเห็นแค่ศีรษะชองหล่อนแวบๆ

“ผู้หญิงนี่ อย่าบอกนะว่าพาแฟนมาด้วย”

เกริกกิจลุกขึ้นนั่งแล้วมองสองหนุ่มสาวเดินเมาในบ้าน พี่ชายของเขาจับมือผู้หญิงตัวเตี้ยๆเหมือนเด็กน้อยคนนั้นเดินเข้ามาในบ้าน ดูท่าทางจะยังเด็กมาก

‘พี่ชายของเขาเปลี่ยนรสนิยมมากินเด็กมัธยมแล้วเหรอนี่’

เมื่อทั้งสองเดินเข้ามาใกล้ เกริกกิจก็ยืนขึ้น แล้วกวาดตามองสาวร่างแคระตรงหน้าของเขาแวบหนึ่งก็ยิ้มล้อเลียนและวิจารณ์เธอในใจ

‘ไซส์ต่างกันมากเกินไป เวลาอึ้บจะเป็นยังวะเนี่ย’

“นี่แฟนของฉัน เธอจะมาพักอยู่กับเราสองสามอาทิตย์ หรือราวๆเดือนหนึ่ง”

เกริกกิจทำสีหน้าแปลกใจ และพี่ชายของเขาก็บอกเหตุผลที่แฟนสาวของเขาต้องมาอยู่ด้วยที่นี่ให้น้องชายจอมสงสัยให้หายข้องใจทันที

“บ้านของนวลนภาถูกไฟไหม้ ตอนนี้กำลังซ่อมแซมอยู่ อีกไม่ต่ำกว่าสามอาทิตย์ถึงจะแล้วเสร็จ”

คนฟังพยักหน้าเข้าใจ ส่วนดวงตาก็จ้องหน้าแม่ตุ๊กตาตัวน้อยแบบขำๆ ไม่น่าเชื่อว่าตัวเตี้ยหุ่นตันๆแบบนี้จะมัดใจพี่ชายแสนเจ้าชู้ของเขาได้

‘หล่อนมีดีอะไรนะ ชักอยากจะรู้แล้วสิ’

“นายอย่ามามองแฟนฉันแบบนี้นะกิจ คนนี้ฉันหวงโว้ย อย่าคิดมาแอ้มของฉันเด็ดขาด!”

‘หึ หวงแบบนี้ มันน่า... จริงๆ’

“แล้วผมต้องเรียกแฟนพี่ว่าอะไรดีล่ะครับ ว่าที่พี่สะใภ้ หรือว่า...”

“เรียกฉันว่านวลเฉยๆก็ได้ค่ะ” นวลนภาชิงตอบแทนเกริกพลเสียก่อน เพราะรู้สึกหมั่นไส้ท่าทางเล่นหูเล่นาของอีกฝ่ายมาก

แถมเขายังมองเธอตั้งแต่หัวจรดเท้าหลายรอบด้วยแววตาล้อเลียนมองเห็นเธอเป็นตัวตลกไร้มารยาทแบบนี้ มันน่าตบสักฉาดสองฉาดจริงๆ

“ได้ครับคุณนวลเฉยๆ งั้นคุณนวลเฉยๆ ก็เรียกผมว่า พี่กิจก็ได้นะครับ”

“ทำไมฉันต้องเรียกคุณว่าพี่ด้วยล่ะในเมื่อฉันอายุเท่ากับพี่ชายของคุณ แถมเกิดก่อนพี่ชายคุณตั้งเดือนหนึ่ง ฉันว่าคุณต่างหากที่ควรจะเรียกฉันว่าพี่”

“ว้าว เซอร์ไพรส์มาก นี่คุณนวลเฉยๆ อายุสามสิบแล้วเหรอครับเนี่ย ไม่อยากจะเชื่อเลย ที่เขาบอกว่าสามสิบยังแจ๋ว ผมเพิ่งเจอวันนี้เอง”

“นี่กิจ ถ้านายอยากจะชมแฟนฉันว่าสวย ก็ชมไปนะ แต่ห้ามติ ฉันจะไปทำกับข้าวก่อน ฝากหาน้ำหาท่ามาต้อนรับนวลเขาด้วย”

“ได้คร้าบพี่ชาย ผมจะต้อนรับแฟนคนงามของพี่อย่างดีเลยคร้าบ ไม่ต้องเป็นห่วง”

“แล้วไม่ต้องหาเรื่องชวนแฟนฉันทะเลาะด้วยหรอกนะ เพราะนวลเขาไม่ใช่เด็กๆแล้ว เขาดูเป็นผู้ใหญ่มากกว่าแกเสียอีก”

“โอ้ว ขนาดนั้นเชียว”

เกริกกิจยิ้ม สายตาไม่ละไปจากใบหน้าเรียวรูปไข่ที่มีหน้าม้ามาปรกจนเหลือเบ้าหน้าที่เห็นพ้นผมออกมาแค่ครึ่งวงรีเท่านั้น อย่างกับตุ๊กตาญี่ปุ่น แถมตัวก็ตันๆเตี้ยๆ

‘เนี่ยนะดูเป็นผู้ใหญ่กว่า ตรงไหน?’

พอคล้อยหลังพ่อครัวประจำบ้าน เกริกกิจก็เดินไปเปิดตู้เย็น หยิบเอาเครื่องดื่มเย็นๆมาให้หญิงสาว ที่เดินตามเขาเข้าไปในห้องรับแขกด้านใน เขาเลือกที่จะหยิบไวน์องุ่นแดงมารินใส่แก้วคริสตัลทรงสูงยื่นไปวางให้เธอตรงหน้า

นวลนภายื่นมือไปหยิบแก้วเครื่องดื่มมาจิบ และจิบๆจนหมดภายในเวลาอันรวดเร็ว