บทที่9.อาบน้ำใต้แสงจันทร์ [ยั่ว]

ของขวัญตาโตเท่าไข่ห่าน เธอไม่คิดว่าการถอนของจะต้องทำอะไรเปลืองตัวขนาดนี้ แต่เนื่องด้วยเรื่องราวที่เกิดขึ้นทั้งหมด ทำให้จำใจต้องยึดหลักตามเด็กมัธยมปลายคนนี้

"แต่นายห้ามมองนะ" ของขวัญชี้หน้าเธอลุกขึ้นยืนพร้อมทั้งหยิบผ้าเช็ดตัวที่เด็กหนุ่มวางไว้ให้ "อาบแสงจันทร์มันจะช่วยถอดของทั้งหมดเลยหรือเปล่า"

"ไม่รู้ต้องลองดูก่อน วันนี้เป็นคืนเดือนดับ แต่อีกสักพักพระจันทร์จะเต็มดวง เหมือนโลกนรกวิญญาณจะเปิดขึ้นอีกครั้ง"

"ฟังแล้วดูน่ากลัวจัง"

"จะบอกอะไรให้ว่าตอนนี้โคตรจะง่วงเลย เมื่อไหร่จะได้หลับได้นอน แก้ผ้าแล้วลงไปในอ่างสักที!"

"ใจเย็นหน่อยสิไม่เห็นต้องดุเลย"

สักพักของขวัญก็เข้าไปถอดชุดเสื้อผ้าในห้องน้ำ ก่อนที่จะนุ่งผ้าซิ่นกระโจมอกออกมา ส่วนเซนนั่งท่องคาถาพร้อมทั้งใช้เศษใบไม้เจ็ดป่าช้าเพื่อทำพิธีการถอนของ โดยแช่ว่านลงไปในน้ำสะอาดที่เตรียมให้อาบ

ลมหนาวโบกสะบัดพัดโชยจนทำให้ขนอ่อนลุกซู่ซ่า ของขวัญก้าวลงไปในอ่างก่อนที่จะเปลื้องผ้าแล้วลงไปแช่ เธอแหงนมองพระจันทร์ที่กำลังเริ่มเต็มดวง จากที่มืดสนิทเป็นเวลาหลายชั่วโมง เนื่องด้วยร่างกายบอบบางตอนนี้สั่นระริกเพราะหนาวเหน็บอาบน้ำสะอาดที่เย็นเฉียบ

เพียงไม่นานหูก็แว่วเสียงเรียก..

ดวงตาคล้ายถูกปิดทุกอย่างมืดมิดและไม่สามารถรับรู้อะไรได้ต่อจากนี้

"บ้าเอ๊ยยย!!" เซนสบถคำหยาบ เมื่อตอนนี้ผู้หญิงที่รักนวลสงวนตัวลุกขึ้นมาร่ายรำ ร่างกายผอมบางเอวโค้งแถมนมอวบอึ๋มกำลังส่ายสะบัด

แม้ในใจเต็มไปด้วยคาถาอาคมที่สะสมมานาน เป็นครั้งแรกที่ใจชายนั้นไหวสั่น เขาเริ่มรู้สึกไม่มีสมาธิมองแค่เรือนร่างนั้นโยกยั่วยวนไปมา

เสียงหายใจโรยรินบ่งบอกถึงสัญชาตญาณ ตอนนี้ผีที่ถูกสิงร่างกำลังแสดงอภินิหารความร้ายกาจ

อ๊าาาส์~อืออออ

เสียงครวญครางระงมภายใต้โดยรอบมีเพียงป่าหญ้า เซนลุกขึ้นยืนถือสายสิญจน์พร้อมกับน้ำมนต์ที่สวดคาถา เขาเดินตรงไปแล้วราดลงร่างกายแต่ทว่า..ผีสาวที่เข้าสิงร่างกลับยิ้มร้ายแล้วเต้นยั่ว

"ออกไปจากร่างนี้ซะ อย่าต้องให้ใช้กำลัง" ไม่น่าเชื่อว่าเด็กหนุ่มมอปลายจะขึงขัง เขาจับสองข้อแขนเรียวเอาไว้มั่น พยายามทำให้ร่างหยุดเต้นยั่ว

"กลัวหรือไงพ่อหนุ่ม ฮ่าๆ ถ้าเก่งจริงก็ไล่ฉันเองสิ บอกเลยนะว่าร่างนี้เหมาะสม ทั้งผิวขาวนมใหญ่แบบนี้ชอบไหมล่ะ"

"แต่นี่ไม่ใช่ร่างของเธอ ผีก็ควรอยู่ส่วนผี"

"แล้วทำไมคนไม่อยู่ส่วนคนล่ะ ฮ่าๆ"

"ออกไปซะในตอนที่ฉันยังอารมณ์ดี"

"ไม่! กูจะพามันไปหาเจ้านาย มันจะได้ทำหน้าที่ร่อนเอวบางแล้วกระแทกถี่ๆ อ๊าห์ เสียวจัง"

เสียงแหลมเย้าหยอกยังคงไม่นิ่ง ร่างกายเปลือยล่อนจ้อนเต้นฟ้อนรำราวกับเป็นเรื่องสนุกสนาน เซนเดินถอยหลังเพียงก้าวเขารีบถอดเสื้อนักเรียนออก ตอนนี้ดวงตาของอีกฝ่ายเริ่มลนลาน

กรี๊ดดดดด!!

ยันต์ที่สักลงคาถาเต็มตัวสะท้อนความร้ายกาจ ผีสาวที่สิงอยู่ในร่างกรีดร้องอย่างทรมาน ก่อนที่สักพักเจ้าตัวของร่างจะล้มลงโดยที่เซนรีบวิ่งไปประคอง

สายตาของเขายังจับจ้องใบหน้าเรียวจมูกโด่งปากเป็นรูปกระจับสวยงาม โดยเฉพาะเรือนร่างขาวสวยเพิ่มพูนเสน่หา ทำใจของเด็กหนุ่มไม่นิ่งแถมยังหวั่น

"อักกก แฮ่ก" ของขวัญลืมตาขึ้นปะทะเมื่อเธออยู่ในอ้อมกอด "เกิดอะไรขึ้นกับฉัน.."

"ก็เพื่อนพี่ที่ทำของใส่ ตอนนี้แก้เรียบร้อยแล้วนะ"

"แล้วผีที่สิงก่อนหน้านั้นล่ะ"

"ยังไม่เห็นเลย แสดงว่าคนที่ทำของใส่คนนั้น..คงเป็นคนมีวิชาอาคมแกร่งกล้า เราทำได้เพียงแค่รอเวลา.."

"กรี๊ดดดด! หลับตานะ"

ทันทีที่เริ่มรู้สึกตัวของขวัญก็ส่งเสียงกรีดร้อง เมื่อตอนนี้ร่างกายของเธอเปลือยเปล่าอยู่ในอ้อมแขนของเด็กหนุ่ม แม้พยายามใช้มือปิดตาเขาก็ไม่ได้ผล สักพักต้องรีบโผลกอดแนบแน่น เพื่อไม่ให้เขาเห็นจุดสำคัญ แต่ทว่า..นมอวบอึ๋มแบนติดซิกซ์แพกแกร่ง ยิ่งทำให้สองหัวใจประสานกันเต้น ตึกตัก อย่างรุนแรง

"นมพี่มันเบียดพื้นที่อยู่นะ" เซนพูดแผ่ว "เอาออกไปก่อนที่จะทนไม่ไหวดีกว่า"

"งั้นนายก็หลับตาก่อนสิ! ไอ้เด็กลามก"

"เมื่อกี้ผีที่มันสิงพี่ลุกขึ้นเต้นยั่วยวน บอกเลยว่าเห็นทะลุทุกซอกทุกมุม"

"มะ ไม่จริง อึกกกก~"

"แข็งแล้วนะ..มารับผิดชอบด้วย"

________________

ขอเสียสละแทนได้ไหม? 5555555555

ขอคอมเมนต์แบบจัดเต็มมาเลย รออ่านเสมอค่ะ