CHAPTER 5 – ไม่ชอบ
PATRICK PART
ผมเดินวนหาจนทั่วห้องผมวางโน้ตบุ๊กไว้ไหนวะหรืออยู่ในรถลงไปหาก่อนดีกว่า ที่ผมหามันก็เพราะอยากหามาดูอะไรเรื่อยเปื่อยดูหนังพลาง ๆ ก่อนนอน ไม่อยากให้สถานการณ์ตึงเครียดแต่มันอยู่ไหนผมเอามันกลับจากคอนโดแล้วนะ
"จะไปไหนเหรอคะคุณหนู" ป้าวรรณแม่นมเอ่ยถามผมในขณะที่ผมเดินออกจากบ้านจะไปที่รถเพื่อลงหาในรถอีกทีเผื่อมันเอาไว้บนรถ
"ผมหาโน้ตบุ๊กครับไม่รู้ผมลืมไว้ที่ไหนในห้องไม่มี"
"อ๋อป้าขอโทษนะคะลืมบอกเลยว่าป้าเก็บไว้ที่ห้องหนังสือของคุณท่านค่ะ ป้าเห็นมันวางห้องรับแขกป้าว่าจะเอาขึ้นไปให้แต่กลัวจะไปรบกวนคุณหนูกับแฟนค่ะ"
"มันอยู่ห้องรับแขกเหรอครับ" ผมทวนคำตอบอย่างงุนงงมันจะอยู่ที่ห้องรับแขกได้ยังไงผมแทบจะไม่ได้เข้าไปนั่งห้องนั้นเลยหรือจะเป็นยัยนางบำเรอของพ่อเอาของผมมาใช้เพราะเธอค่อนข้างวุ่นวายกับหลายอย่างของผมคงจะเอามาใช้แต่ดีที่มันต้องใช้รหัสเข้าเธอไม่มีทางรู้รหัสแน่นอน
"มันวางอยู่ห้องรับแขกป้าเข้าไปเก็บแก้วกาแฟเลยเจอค่ะ"
"เอาผ้าไปเช็ดให้สะอาดเลยนครับเดี๋ยวผมลงมาเอา พ่อไปไหนทำไมไม่เห็นรถพ่อเลยครับ" ผมกวาดสายตามองลานจอดรถที่ว่างเปล่า
"คุณท่านพาคุณรสไปข้างนอกค่ะ คุณรสบ่นว่าเบื่อ ๆ อยากไปทานข้าวไปค้างที่โรงแรมค่ะ"
"ดึกดื่นขนาดนี้เนี่ยนะ!" นี่ก็สามทุ่มจะสี่ทุ่มแล้วพากันไปไหนยัยนั่นคงอยากได้นั่นได้นี่คงอยากออกไปนอนโรงแรมอีกละสิ
"ค่ะ งั้นป้ารีบไปเช็ดให้นะคะเดี๋ยวป้าเอามาวางโต๊ะอาหารให้นะคะ" ผมพยักหน้าก่อนจะหยิบโทรศัพท์มาทักบอกไอ้อิทธิว่ายัยนั่นพาพ่อออกไปอีกแล้ว
LIND......
PATRICK: ออกไปอีกแล้ว!
.....: ไม่ต้องห่วงกูให้คนตามประกบตลอด
PATRICK: ดูแลพ่อมึงเองเลยนะ กูไม่อยากมีปัญหา
......: มึงพูดเหมือนไม่ใช่พ่อมึงเลยนะไอ้ลูกหมา!
PATRICK: แม่ใหม่มึงเริ่มกลับมาวุ่นวายกับกูอีกแล้วนะ
......: มึงก็รู้นิสัยมันอยู่แล้วนี่!
PATRICK: งั้นมึงจัดการดูพ่อมึงด้วย ดึกแล้วออกไหน เขาหลอกไปฆ่าพ่อมึงจะตายฟรีเพราะความรักโง่ ๆ
.....: เอ่อ กูจัดการเองมึงหายห่วงเถอะไอ้แพททริคตอนนี้กูจัดการเรื่องรถไอ้นั่นอยู่ มึงสร้างปัญหาให้กูหนักมากไอ้น้องชั่ว! มันโวยวายไม่หยุดเลยเนี่ย
ผมเลือกที่จะเมินเฉยไอ้นั่นมันสมควรโดนถ้ามันยังยุ่งวุ่นวายกับแบมบูอีกมันก็จะเจอหนักกว่านี้หลายเท่าตัว คนอย่างผมมันทำได้ทุกอย่างถ้าใครมันมายุ่งกับของ ๆ ผมโดยที่ผมไม่ได้อนุญาตผมรินไวน์ดื่มแก้วหนึ่ง คิดถึงรสชาติจูบของเธอชะมัดเลย ไม่ได้นอนกอดตั้งนานคิดถึงจริง ๆ
"ป้าเช็ดให้แล้วนะคะ คุณหนูจะรับอะไรอีกไหมเดี๋ยวป้าทำให้แล้วถ้าแฟนคุณหนูต้องการอะไรบอกป้าได้เลยนะคะ"
"ป้าไปนอนเถอะ ไม่ต้องรอเปิดประตูให้พวกเขาหรอกครับพวกเขาคงนอนค้างข้างนอกถึงจะมาป้าก็ไม่ต้องออกมาเปิดให้พวกเขาทำเองมันไม่ใช่เวลางานของป้า" ทันทีที่ผมพูดจบป้าแกก็ได้แต่ยืนนิ่งไม่กล้าตอบอะไร คงกลัวพ่อจะไล่ออกถ้าไม่ไปเปิดประตูให้
"คำสั่งของผม ป้าไม่โดนไล่ออกหรอกไอ้อิทธิมันคงไม่ยอมถ้าพ่อไล่ป้าออก ป้าไปนอนเถอะปิดบ้านแล้วไปนอนซะ"
"กะ..ก็ได้ค่ะคุณหนู" ผมคว้าโน้ตบุ๊กเครื่องโปรดก่อนจะเดินขึ้นห้องก็เห็นเธอห่มผ้านอนบนเตียงแล้ว
"เธอหนาวขนาดเลยเหรอ ห่มซะเว่อร์เชียว" ผมวางโน้ตบุ๊คบนเตียงก่อนจะยืนหน้าไปใกล้ ๆ เธอ
"อืมหนาวมาก นายไปอาบน้ำเถอะจะได้ปิดไฟนอนสักทีฉันง่วงมากแล้วพรุ่งนี้ลูกค้านัดฉันด้วยเขาจะมาลองชุดนายรีบนอนและไปส่งฉันแต่เช้าด้วย"
"ดูหนังกับฉันสักเรื่องสิ!"
"อารมณ์ดีอะไรของนายถึงอยากนอนดูหนัง?" เธอมองผมเหมือนกับไม่เชื่อในสิ่งที่ผมพูดอะไรกันเนี่ยแบมบู
"ไม่รู้สิ เดี๋ยวฉันไปอาบน้ำก่อนเดี๋ยวจะมาบอกว่าอยากดูแนวไหน" ผมลูบที่ปลายผมเธอเบา ๆ ก่อนจะลุกคว้าผ้าขนหนูเข้าห้องน้ำ ผมรีบอาบน้ำเพราะกลัวเธอจะหลับก่อน ผมชอบหนังแนวสยองขวัญพออาบน้ำเสร็จผมก็เดินออกมาเจอเธอนั่งคุยโทรศัพท์อยู่
"อืม แค่นี้นะพลฉันจะนอนแล้วค่อยคุยกันใหม่นะตอนนี้ฉันไม่ค่อยสะดวกน่ะ" ผมกอดอกมองเธออย่างหงุดหงิดทำไมต้องคุยกับไอ้นั่นด้วยวะสนิทกันถึงขั้นไหนแล้ว
"เธอรับสายมันทำไม!" ผมเอ่ยถามเธอด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่งก่อนจะเดินไปเปิดทีวีเพื่อเชื่อมขึ้นจอ
"ทำไมจะรับไม่ได้ เขาแค่โทรมาถามว่าฉันกลับยังกลับยังไงเพราะเขายุ่งกับเรื่องรถที่มีพวกเอาแต่ใจไปทำลายรถเขาจนสภาพยับเยิน"
"ฉันบอกกับเธอหลายรอบแล้วห้ามให้เบอร์กับผู้ชายคนอื่นยกเว้นฉัน เธอเคยฟังฉันบ้างไหมอยากเห็นฉันอกแตกตายก่อนใช่ไหมถึงจะเชื่อ" ผมมองหน้าเธอ เธอก็ไม่ได้ปฏิเสธหรือตอบอะไรหน้าวอนโดนกดมากนะ เดี๋ยวเหอะ ความอดทนหมดเมื่อไหร่เธอได้ชักดิ้นชักงอบนเตียงแน่ ๆ และเธอจะจดจำคำเตือนผมไปตลอด
ไม่ตอบก็ไม่ต้องตอบผมค้นหาหนังผีที่หน้ากลัวที่สุดมาดูเธอเป็นคนกลัวเรื่องพวกนี้แต่ผมกลับชอบเพราะมันดูท้าทายดีพอเปิดเสร็จผมก็ปิดไฟจนห้องมืดมีเพียงแสงจากหน้าจอทีวีตรงหน้าเตียงแค่นั้น
"นะ....นายอย่าดูแบบนี้สิฉันไม่ชอบ" ผมรู้ว่าเธอกลัวผีและเธอไม่เคยคิดที่จะดูหนังผีเลยสักครั้ง ผมจะใช้วิธีนี้แกล้งเธอ
"แต่ฉันชอบเธอกลัวก็ขยับมาหาฉัน นอนซะห่างอยากให้ผีมานอนตรงกลางรึไง"
"นายสัญญากับฉันสิว่านายจะไม่ลวนลามฉัน!"
"อืม"
