2

“อาหารเช้าของคุณธีร์เตรียมหรือยังคะ”

เสียงใสถามมาจากทางด้านหลัง ณิชาตื่นสายกว่าที่เคย เธอลงมาถึงห้องครัวแล้วรีบถามกับเด็กรับใช้คนหนึ่ง

“คุณธีร์รับมื้อเช้าแล้วค่ะ”

“รับมื้อเช้าแล้วหรือคะ!”

ณิชาหน้าเผือดสีไปในทันที เพราะทุกเช้าเธอต้องลงมาเตรียมอาหารให้เขาทุกวันไม่เคยขาด แต่เพราะเมื่อคืนเธออ่อนล้าทั้งกายและใจสะสมมานานจึงทำให้ตื่นสายกว่าที่เคย ลงมาเตรียมอาหารเช้าให้ธีร์ไม่ทัน เด็กสาวมองหน้าซีดๆนั่นแล้วนึกสงสาร กระซิบบอกเสียงเบา

“คุณธีร์ไม่ได้ว่าอะไรหรอกค่ะ” บอกคล้ายเห็นใจ “แต่เห็นว่าจะรับชามะลิที่ห้องทำงานตอนสิบโมง”

ณิชาหันขวับดูเวลา สิบโมงแล้วพอดี จึงออกปากอาสา

“มาค่ะ ณิชยกเอง”

“มะ...ไม่”

เด็กรับใช้ตกใจ ร้องห้ามก็ไม่ทันเมื่อคุณณิชายกถาดนั่นเดินตรงไปยังห้องทำงานของนายใหญ่แล้ว ยืนเกาหัวแกรกๆ บ่นด่าตนเองไม่หยุดที่ปากหนักไม่รั้งเอาไว้ก่อน ก็ในห้องทำงานนั่น คุณธีร์อยู่คนเดียวที่ไหนกัน

ณิชาเป่าลมออกจากปากเบาๆหลายครั้ง พยายามสงบจิตใจให้เต้นช้าลง เมื่อเดินเข้าไปใกล้ห้องทำงานของเขา วางถาดลงบนโต๊ะหน้าห้อง ยกมือเคาะสามครั้ง ได้ยินเสียงตอบรับจากด้านใน ค่อยเปิดเข้าไปเบาๆ

“ชามาพอดีเลย”

เสียงนั่นไม่ใช่ของธีร์ แต่เป็นของหญิงสาวอีกคนที่นั่งอยู่บนพนักแขนเก้าอี้ตัวที่เขานั่งเอนหลังอยู่

“ตื่นสาย?”

เสียงถามยิ้มๆดังมาจากธีร์ ณิชาเม้มปากหลบตาพยักหน้าตอบรับเสียงเบา “ค่ะ”

“เรียบร้อยแล้วก็ออกไปสิ”

เสียงสั่งนั่นมาจากหญิงสาวที่ณิชาจำได้ว่าเป็นเซ็กซี่สตาร์ของประเทศที่ชื่อ ‘ลีอา’

ธีร์พยักหน้าอีกทีว่าให้ออกไปได้ เธอจึงรับคำสั่งอย่างไม่มีปากเสียงใดๆ เดินเหม่อออกมาจนรู้ตัวอีกครั้งก็ตอนที่หยุดยืนหน้าห้องครัวนั่นแล้ว เด็กสาวรับใช้คนเดิมเข้ามาถามด้วยสีหน้าเป็นห่วง

“รับมื้อเช้าเลยไหมคะคุณ”

“ไม่เป็นไรค่ะ ณิชตักกินในครัวนี่ก็ได้”

“ไม่ได้นะคะ คุณผู้หญิงจะมานั่งในครัวกับพวกคนรับใช้ได้ยังไงกัน มาค่ะหนูยกไปให้ที่ห้องอาหารนะคะ”

ณิชาได้แต่มองคนรับใช้ที่เป็นเด็กสาวอายุราวยี่สิบปีด้วยสายตาขอบอกขอบใจ

คุณผู้หญิงอะไรกัน ในเมื่อเธอแต่งมาก็มาทำงานไม่ต่างจากคนรับใช้ในบ้านเลยสักนิด ณิชายิ้มขมขื่นบอกตัวเองในใจแล้วจำยอมไปนั่งรอที่โต๊ะอาหาร ใช้เวลาจัดการของบนโต๊ะไม่นาน ค่อยออกไปสั่งการเด็กๆให้จัดแจงเตรียมงานเลี้ยงสำหรับเย็นนี้

ที่ห้องทำงานของธีร์ หลังจากที่ประตูห้องปิดลงไปแล้ว ลีอายิ้มหวานหยดอีกครั้ง ยกมือขึ้นคล้องรอบคอผู้เป็นเจ้าของบ้านมองสบสายตาท้าทายนิดๆ

“ว่ายังไงคะ ลีอาสัญญา ว่าจะไม่เบี้ยวหนี้คุณธีร์อีก นะคะ ให้ลีอากู้อีกสิบล้าน วีคหน้าลีอาได้เงินมาแล้วจะรีบคืนทันทีเลยค่ะ”

“เอาอะไรมารับรองครับลีอาว่าจะไม่เบี้ยวหนี้อีก”

“ก็...ตัวลีอานี่ยังไงละคะ”

ธีร์ยิ้มแล้วยกมือขึ้นแตะแขนเรียวขาวผ่องของหญิงสาวปลดออกจากลำคออย่างนุ่มนวล ถามด้วยน้ำเสียงดูรู้ว่าไม่ได้หยอกเย้า

“คุณจะกล้าให้คนยืมเงินต่ออีกไหมลีอา ถ้าหากหนี้เก่ายังไม่ได้ชำระ แล้วทำไมถึงใจกล้า กล้าจะมาขอยืมอีก”

ลีอาหน้ามุ่ย บอกด้วยน้ำเสียงกระเง้ากระงอดพองาม

“ก็แหม...คุณธีร์คะ ช่วงนี้ลีอาหมุนเงินไม่ทันจริงๆนี่นา”

“พี่สาวคุณไม่ช่วยหรือไง ไหนว่าแต่งงานกับเศรษฐีดูไบแล้วนี่ สถานะระดับนั้นน่าจะเกื้อหนุนน้องสาวอย่างคุณได้”

“ยังคิดถึงพี่ลิลลาอยู่อีกหรือคะ”

ลีอาไม่ได้ตอบคำถามของธีร์ แต่ยอกย้อนด้วยใบหน้าที่มีรอยยิ้มพรายระบายอ่อนๆ ในใจนั้นเดือดพล่านราวกับน้ำบนเตาร้อนๆเพราะริษยาลิลลา พี่สาวแท้ๆของตนเอง ที่ธีร์ยังคำนึงถึงไม่วางวาย

น้ำเสียงยิ่งฟังออกชัดเจนว่ายังมีเยื่อใยอยู่ แม้จะใช้คำที่คล้ายเหน็บแหนมกลายๆก็ตามที

ธีร์กับลิลลาคบกันมานาน นานแค่ไหนลีอาไม่อยากจำนักหรอก รู้ว่านานพอดูนั่นแหละ เธอเคยหลอกถามลิลลาว่าธีร์เร่าร้อนมากแค่ไหนกับบทรักบนเตียง แต่ปรากฏว่าธีร์ยังไม่ได้ล่วงเกินอะไรลิลลามากไปกว่ากอดและจูบเพียงเท่านั้น

‘เขาบอกว่าเขาจริงจังกับพี่มาก’

จำได้ว่าลิลลาบอกด้วยสีหน้าภูมิใจนักหนา

โธ่ พี่สาวของเธอผ่านมาร้อยเอ็ดเจ็ดย่านน้ำขนาดนั้น แต่เอาเถอะถือว่าเรื่องนี้ธีร์คงโง่เต็มทนที่ปล่อยพี่สาวของเธอไว้โดยไม่ได้ฝากรักอะไรกันเลย

ซ้ำร้ายลิลลายังไม่อยากเปิดเผยให้สังคมภายนอกรับรู้อีกด้วยว่าคบหากับธีร์ อาจเป็นได้ที่ว่าช่วงนั้นเขายังไม่เป็นที่กล่าวขานมากนัก มีดีแค่หน้าตาหล่อเหลาและบุคลิกสุภาพสุขุม

แถมยังเพิ่งกระโดดเข้ามารับช่วงต่อในกิจการที่กำลังจะล้มลงอย่างธุรกิจพวกนั้นอีก ใครจะไปรู้ล่ะว่าตอนนี้เขาจะบริหารมันจนทำกำไรได้มหาศาลแถมยังควบกิจการอื่นเข้ามาเป็นเครือของตนเองจนกลายเป็นคนหนุ่มที่ประสบความสำเร็จที่หล่อและรวยล้นฟ้าเมืองไทยได้ขนาดนี้ ไม่อย่างนั้นเธอคงจับเขาให้อยู่มัดตั้งแต่โดนพี่สาวของตนเองสลัดทิ้งเลิกรากันคราวก่อนนู่นแล้ว

ไม่เห็นจะแคร์เลย ถ้าใครจะว่าพี่น้องได้สามีคนเดียวกัน ในเมื่อธีร์หล่อรวยดูเป็นผู้ดีทุกกระเบียดนิ้วถึงขนาดนี้

แต่เสียดายที่ธีร์แต่งงานใหม่กับแม่นั่น ยิ่งคิดก็ยิ่งเสียดาย

“ถามถึงทำไมคะ ตัดใจไม่ได้อีกหรือ”

ธีร์ทำเพียงยิ้มแล้วว่า “ลิลลาไม่ช่วยน้องสาวเลยหรือไง”

“ลีอาไม่กล้าไปขอความช่วยเหลือหรอกค่ะ นี่ก็ท้องอยู่ด้วย กลัวจะเครียดถ้ารู้ว่าลีอาถูกผู้จัดการเบี้ยวเงินแล้วก็โกงค่าตัวลีอาเชิดหนีไปแล้วน่ะ” ลีอาจีบปากจีบคอบอก ไม่ลืมเน้นประโยคที่ว่า ‘ลิลลาท้อง’ เพราะหวังให้อีกฝ่ายผิดหวังในตัวพี่สาวของตนเองมากขึ้นไปอีก

“ลิลลา...ท้อง?”

ได้ผลอย่างที่หวัง แววตาของคนถามไหววูบในทันที ลีอาบอกด้วยน้ำเสียงสะใจนิดๆ

“ค่ะ แฝดสามด้วยนะคะ”

“ฝากแสดงความยินดีด้วยนะ ผม...กับลิลลาไม่ได้ติดต่อกันเลย” หญิงสาวยิ้มมุมปาก ถูกใจที่สามารถสร้างรอยบาดหมางให้กับชายหนุ่มตรงหน้าและพี่สาวของตนเองได้อีกครั้ง

“ยินดีรับฝากค่ะคุณธีร์ แล้วเรื่องของลีอา...ว่ายังไงคะ ช่วยลีอาเถอะนะ ถือว่าช่วยน้องนุ่งสักคน” อ้อนเสียงหวานก่อนหยอด “หรือชอบแบบให้น้องไม่นุ่ง บอกลีอาได้นะคะ”

ธีร์มองหน้าสวยเฉี่ยวนั่นแล้วยิ้มด้วยอารมณ์ดุจเดิม แม้จะแต่งงานมีภรรยาแต่ยังเป็นที่หมายปองของสาวๆ รวมถึงลีอานี่ด้วย เจ้าหล่อนมองชายหนุ่มด้วยสายตาเปิดเปลือยความรู้สึก ผู้ชายมีครอบครัวน่าครอบครองกว่าหนุ่มโสดเป็นไหนไหน แล้วถ้าเธอจับเขาจนอยู่มัดได้จริง ไม่แน่ว่าคงสุขจนจุกอกตายไปเลยล่ะ ตายคาอกแกร่งๆของธีร์ คงไม่มีสาวคนไหนไม่ยอม