วันเกิดคุณปู่

3 วันผ่านไป ที่บ้านสวน

วันเกิดคุณตา

วันนี้เป็นวันเกิดของคุณตาครับ สมาชิกในครอบครัวทั้งฝั่งของนาบีและฝั่งของผมก็มารวมตัวกันพร้อมเพรียง แต่ปีนี้แปลกมากเลยครับเพราะปกติคุณตาจะชวนญาติๆและเพื่อนๆของคุณตามาด้วย แต่วันนี้คนที่มาร่วมงานกลับมีแค่พวกเรา 2 ครอบครัวเท่านั้น 

"แม่ครับ..ทำไมปีนี้คุณตาไม่เห็นชวนญาติๆกับเพื่อนๆของคุณตามาร่วมงานวันเกิดเลยละครับ..?"

"คุณตาบอกว่าไม่อยากจัดใหญ่โต เพราะมันสิ้นเปลืองนะ.."

"แต่ผมว่าแบบนี้ก็ดีเหมือนกันนะครับไม่วุ่นวายดี."

ผมช่วยแม่จัดอาหารใส่จานและก็ช่วยกันยกไปเสิร์ฟที่โต๊ะอาหาร โดยมีนาบีนั่งทานของว่างอย่างดูเอร็ดอร่อย 

"นี่ไม่คิดจะช่วยกันบ้างเลยหรือไง มัวแต่กินแรงคนอื่นอยู่ได้.."

"ก็วันนี้ทั้งวันเค้าเป็นคนจัดงานนี้แล้วนะ พี่นั่นแหละยังไม่ได้ทำอะไรก็ยกไปเองซิ.."

"ขี้เกียจก็บอกมาเถอะ "

"ใครขี้เกียจ เค้าไม่ได้ขี้เกียจนะพี่นั่นแหละที่ขี้เกียจ"

"เอาอีกแล้วนะ 2 คนนี้ ทะเลาะกันอีกแล้ว..เผลอเป็นไม่ได้เลยจริงๆ.."

อาอรคุณแม่ของนาบีเดินเข้ามาบ่นพวกเรา

"ก็พี่จ้ามาหาเรื่องนาบีก่อนนี่คะแม่.."

"พี่จ้าเขาพูดถูกนะ นาบีจะนั่งกินเฉยๆแล้วนั่งดูพี่เขายกอาหารคนเดียวหรือไง.?"

"แม่คะ.."

ผมสะใจจริงๆที่นาบีโดนคุณอาดุ 

"ลุกขึ้นไปช่วยพี่เขายกไปจะได้เสร็จไวๆ.."

"ก็ได้ค่ะ.."

นาบีลุกขึ้นหน้าตากระฟัดกระเฟียดผมมองตามเธอเดินเข้าไปในครัวด้วยความสะใจ แล้วพอหันกลับมามองหน้าอาอรก็สะดุ้งโหยง

"ผมขอตัวไปช่วยนาบียกอาหารก่อนนะครับ."

"จ่ะ.."

เรา 2 คนช่วยกันยกอาหารมาวางลงบนโต๊ะจนเสร็จเรียบร้อย และทุกคนก็มานั่งร่วมรับประทานอาหารด้วยกันอย่างพร้อมเพรียง 

...

เวลา 3 ทุ่ม 

เวลาก็เริ่มดึกมากแล้วพวกเราจึงเอาเค้กออกมาเซอร์ไพรส์คุณปู่ พวกเราทุกคนช่วยกันร้องเพลง Happy birthday ให้คุณปู่โดยพร้อมเพรียง จนเมื่อเราร้องจบคุณปู่ก็หลับตาอธิษฐานก่อนที่ก้มหน้าลงไปเป่าเค้ก

"ว๊าย.!"

"คุณพ่อครับ.."

"คุณปู่คะ.."

พวกเราทุกคนตกใจมากที่จู่ๆคุณปู่ก็ฟุบลงกับเก้าอี้ จนคุณพ่อของฉันต้องรีบวิ่งเข้าไปพยุง 

"ปู่ไม่เป็นอะไร แค่หน้ามืดนิดหน่อย.."

"ผมพาพ่อไปส่งที่ห้องดีไหมครับ.?"

"เดี๋ยว..ขอพ่อเป่าเค้กก่อนนะ.."

"แต่ว่า.."

"พ่ออยากจัดการทุกอย่างให้เสร็จก่อน.."

"ก็ได้ครับ.."

"นาบี เอาเค้กเข้ามาให้คุณปู่เป่าเร็ว.."

"ค่ะคุณปู่ ."

คุณปู่ยังฝืนพยายามที่จะเป่าเค้กของตัวเอง ฉันจึงรีบนำเค้กมายื่นให้คุณปู่ตรงหน้า แล้วคุณปู่ก็พยายามเป่าเทียนจนมันดับหมด 

"มีความสุขมากๆนะคะคุณปู่ คุณปู่ต้องแข็งแรงแล้วก็อยู่กับนาบีไปนานๆนะคะ.."

"ปู่จะแข็งแรงเพื่ออยู่ให้ถึงวันที่หลานสาวของปู่ได้เข้าพิธีแต่งงานนะ.."

"สัญญาแล้วนะคะ..คุณปู่ต้องอยู่ให้ถึงวันนั้นนะคะ.."

"จ่ะ..ปู่ให้สัญญา.."

ฉันรักคุณปู่ที่สุดในโลกเลย 

"จ้า มาหาตาหน่อย.."

"ครับคุณตา.."

คุณปู่หันไปเรียกพี่จ้าให้เดินเข้ามาหา พี่จ้าก็เดินเข้ามาแล้วนั่งคลุกเข่าข้างๆคุณปู่ 

"จ้า.."

"ครับ.."

"วันเกิดของตาปีนี้ตาอยากจะขออะไรจ้าอย่างนึงได้ไหม..?"

"คุณตาอยากได้อะไรบอกผมได้เลยครับผมจะจัดการตามที่คุณตาขอทุกอย่างเลยครับ..?"

คุณปู่ยิ้มดีใจใหญ่ที่พี่จ้าพูดประจบออกมาแบบนั้น เห็นแล้วหมั่นไส้จริงๆ คิดจะมาแย่งความรักของคุณปู่เค้าไปหรอ ฝันไปเถอะนะพี่จ้า 

"ตาเองก็ไม่มีหลานชาย มีแค่นาบีเป็นหลานสาวคนเดียว..ตาอยากจะมีหลานชายสักคนจ้าจะมาเป็นหลานชายให้ตาได้ไหม..?"

"คุณปู่.."

ฉันตกใจมากที่ได้ยินคุณปู่พูดกับพี่จ้าแบบนี้ จึงเรียกคุณปู่ด้วยน้ำเสียงน้อยใจแต่ท่านก็ไม่สนใจฉันเลย

"ได้ซิครับ..แต่จริงๆแล้วทุกวันนี้ผมก็เป็นหลานชายของคุณตาอยู่แล้วนะครับ...คุณตาไม่เห็นต้องขอผมเลย."

"ตาไม่ได้หมายถึงแบบนั้น.."

"แล้วแบบไหนละครับ..?"

"..."

ที่คุณปู่พูดหมายความว่าอะไร ขอพี่จ้ามาเป็นหลานแล้วฉันละนี่ฉันเริ่มน้อยใจคุณปู่แล้วนะ 

จู่ๆคุณปู่ก็ยื่นมือไปจับมือของพี่จ้าข้างหนึ่ง แล้วหันมาจับมือฉันอีกข้างไปให้พี่จ้ากุมเอาไว้

ฉันว่ามันเริ่มรู้สึกแปลกๆยังไงชอบกล

"คุณปู่ทำอะไรคะเนี่ย..?"

"นาบีฟังปู่ก่อนนะ.."

"..."

"..."

คุณปู่มองจ้องฉันแล้วก็หันไปจ้องหน้าพี่จ้า 

"ที่ตาพูดว่าอยากให้จ้ามาเป็นหลานของตา ก็เพราะตาต้องการให้จ้าแต่งงานกับนาบี.."

"อะไรนะครับ..?"

"คุณปู่.."

.....