บทที่9 หวง

เช้าวันรุ่งขึ้นฉันก็ต้องไปกับเลย์อย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ และเมื่อฉันเลี้ยวรถออกจากตัวบ้านได้ฉันก็หยุดรถทันทีแล้วตวาดไอ้น้องตัวดีดังลั่นรถ

"นายคิดจะทำบ้าอะไรของนายอยู่ห๊ะ!!!"

เลย์ปรายตามองฉันเล็กน้อยก่อนจะลดสายตาลงไปมองที่ขาอ่อนฉันแทน

"ใส่สั้นขนาดนี้ทำไมไม่ใส่แค่กางเกงในตัวเดียวไปเลยล่ะ"

เดี๋ยวนะนี่เขาได้ฟังสิ่งที่ฉันพูดอยู่หรือเปล่า

"ตอบให้มันตรงคำถามหน่อยได้มั้ย??"

"ให้ผมเดามั้ย....ว่าจะอยู่ใต้เสื้อคลุมตัวนี้มันคือเสื้อสายเดี่ยวรัดรูป"

ยัง มันยังไม่ฟังที่ฉันพูดอีกอยากจะบ้าตาย ฉันกรอกตามองบนและทำได้แค่กำหมัดแน่นๆพยายามสงบสติอารมณ์ตัวเอง

"นี่แค่น้ำจิ้มย่ะ ไปทะเลทั้งทีพี่คงไม่เอาผ้าถุงกับเสื้อคอกระเช้าไปหรอกนะ"

ในเมื่อเขาอยากพูดเรื่องนี้มากก็เริ่มเล้ย เพราะในกระเป๋าสัมภาระที่ฉันหอบมามันเด็ด ๆ ทั้งนั้นจ๊ะ กะว่าจะพลิกวิกฤติให้เป็นโอกาสไปหาพ่อของลูกที่ทะเลซะเลยจะได้มีหลานให้ลุงพลไว ๆ บอกตรง ๆ ฉันเบื่องานและภาระหนี้สินที่ท่วมหัวชักหน้าไม่ถึงหลังเต็มทนแล้ว

"หึ"

เลย์พ่นลมออกจมูกแล้วยกยิ้มมุมปากขึ้นก่อนจะหันไปมองนอกหน้าต่าง

อะไรของเขาอยู่ ๆนึกจะเงียบก็เงียบขึ้นมางี้เลย

"จะไปทะเลที่ไหน จะได้ตั้งGPSถูก"

"กระบี่"

"จะบ้าเหรอ...ฉันไม่ขับรถไปหรอกนะไกลขนาดนั้น"

"บางแสน"

"โอ้ยฉันไม่อยากเป็นหนึ่งในล้านคนที่ไปรถติดหาที่จอดไม่ได้อยู่ที่นั่น"

"เกาะล้าน"

"โอ้ย...ฉันเมาเรือ" เลย์หันกลับมามองฉันด้วยสีหน้าเอือม ๆ

"นี่พี่อายุ30กว่าหรือ60กว่ากันแน่....ป่านนี้พวกไอ้วินมันไปถึงเกาะล้านละมั้ง พี่จะไปได้ยัง"

"เอ้าแล้วไม่บอกกันแต่แรกเล่า"

ฉันบ่นอุบก่อนจะตั้งจีพีเอสแล้วขับมุ่งไปยังจุดหมายจากนครปฐมไปเกาะล้านก็ใช้เวลาไม่กี่ชั่วโมงเราก็มาถึงที่หมาย เมื่อฝากรถเสร็จฉันก็ไปซื้อตั๋วรอขึ้นเรือข้ามฟากไปที่เกาะล้าน

"พี่เมาเรือด้วยเหรอ ตั้งแต่เมื่อไหร่"

"ตั้งแต่อายุเข้าเลขสามนี่แหละ"

"แค่สามสิบกว่า ๆ ทำเป็นคนแก่ไปได้"

"คนแก่อะไรจะแต่งตัวแซ่บเบอร์นี้ โน้นๆนายมองฝรั่งกลุ่มนั้นสิยิ้มให้พี่ตั้งแต่เดินไปซื้อตั๋วละ"

ไม่ใช่แค่พวกฝรั่งนั่นมองฉันคนเดียวหรอก สาว ๆ ที่อยู่รอบข้างเลย์ตอนนี้ก็มองเขาไม่พักเหมือนกัน แม้เขาจะใส่แค่เสื้อยืดสีขาวกางเกงขาสั้นผ้ายืดธรรมดาแต่ก็ปฏิเสธไม่ได้เลยว่ามันโคตรจะดูดี เลย์หันขวับไปมองตามที่ฉันบอกก่อนจะหันหน้ากลับมา