บทที่2 เกือบเสียตัว

“อื้อ เลย์อย่า!!!”

ฉันพยายามสะบัดหน้าหนีแต่ก็ไม่เป็นผลอยู่ดี ในตอนนี้น้องชายฉันมันตัวโตเกินกว่าที่ฉันจะต่อสู้กับเขาได้

จากที่จูบเฉยๆ ตอนนี้เขาเริ่มจะแทรกเรียวลิ้นเข้ามาในโพรงปากฉันแล้ว ไหนจะมือนั่นที่ลูบไล้เอวบางของฉันอยู่อีกทำเอาฉันหวั่นใจเพราะฉันไม่ได้ใส่ชุดชั้นในสักชิ้น มีเพียงเสื้อยืดตัวใหญ่กับกางเกงขาสั้นชุดพร้อมนอนที่อยู่บนร่างของฉันเท่านั้น

เขากำลังคิดอะไรอยู่กันนะ..........

ในขณะที่สถานการณ์กำลังทำให้ฉันเคลิ้มไปกับใบหน้าหวานนี้...เห้ยไม่ใช่ในขณะที่ไอ้เด็กนี่ทำท่ายังกับจะข่มขืนฉันอยู่ยังไงยังงั้น อยู่ๆเขาก็หยุดชะงักพร้อมกับเรี่ยวแรงที่กดรัดทั้งตัวฉันไว้นั้นได้หายไป

ปากชมพูนั่นผละออกจากปากฉันอย่างกะทันหันพร้อมกับมือที่คล้องไว้หลวมๆที่เอว ฉันรีบถอนใบหน้าออกอย่างไวและก็พบว่าเขาได้สลบน็อคกลางอากาศไปเป็นที่เรียบร้อย

“ไอ้เด็กบ้านี่ สงสัยจะเมามากจริงๆ”

ฉันรีบกุลีกุจอลุกขึ้นอย่างไวเพราะกลัวร่างนั้นจะตื่นขึ้นมาอีก

“เห้อ....เกือบจะเสียตัวให้ไอ้เด็กบ้านี่อีกรอบแล้วมั้ยล่ะ”

ฉันถอนหายใจพร้อมปิดประตูเดินออกมานอนห้องตรงข้ามซึ่งเป็นห้องของเลย์ โดยไม่ลืมที่จะล็อคประตูลูกบิด

ฉันกวาดตามองไปรอบๆห้องของเลย์ นี่ถือเป็นครั้งแรกในรอบเกือบ4ปีที่ฉันได้ย่างกรายเข้ามา ภายในห้องมีเตียงกับตู้และชั้นหนังสือที่จัดเรียงอย่างเป็นระเบียบตามสไตล์คนสะอาดสะอ้านอย่างเขา ฉันมองไปเรื่อยๆ สายตาก็ดันไปสะดุดเข้ากับรูปที่วางอยู่ข้างทีวี

ก็พบว่ามันเป็นภาพถ่ายของฉันกับเขาตอนสมัยเขาเรียนอยู่ม.6 ทำให้ฉันคิดไปถึงบรรยากาศในวันนั้น

------- ย้อนกลับไปเมื่อ 4 ปีที่แล้ว......----------

ตอนนั้นฉันอายุ 28 ส่วนเลย์อายุ18 ที่บ้านเรากำลังจัดปาร์ตี้ฉลองที่น้องเรียนจบมัธยมปลายโดยมีกลุ่มเพื่อน ๆของเลย์มาที่บ้านกันประมาณ 5 คน

“พี่มีน ชนคร้าบ”

เสียงเพื่อนคนหนึ่งในกลุ่มของน้องชายยกแก้วมาชนกับฉัน

“ไอ้ทีนไปไกลๆเลย อย่ามายุ่งกับพี่กู”

เลย์รีบปัดไม้ปัดมือเพื่อนและมานั่งบังเพราะเพื่อนเขาเริ่มเมาแล้วเพื่อไม่ให้มาทำยุ่มย่ามกับฉัน

“ไอ้นี่ หวงพี่สาวจังวะ”

ทีนบ่นอุบไม่แพ้เพื่อนคนอื่นที่เห็นท่าทางของเลย์ แต่ฉันกลับไม่แปลกใจเพราะเขามักเป็นอย่างนี้เสมอไม่ว่ากับผู้ชายคนไหน เรียกว่าหวงพี่สาวสุดๆ

“โหก็พี่มีนน่ารักขนาดนี้ เป็นกูก็หวง”

เสียงไอซ์เพื่อนอีกคนพูดขึ้น ทำเอาฉันแทบอายม้วนที่ถูกเด็กน้อยแซวจนต้องยกแก้วขึ้นจิบแก้เขิน

“กูแค่ไม่อยากได้ไอ้ทีนเป็นพี่เขย”

คำพูดติดตลกของเลย์ทำให้คนอื่นๆ ต่างขำกันออกมาอย่างชอบใจ

“เวอร์ไป๊”

ทีนเบะปากคว่ำให้กับคำแซวของเพื่อนก่อนจะหันมายกแก้วชนกับฉันอีกรอบ

“พี่มีนก็พอได้แล้ว เมามากแล้วนะ”

ไวเท่าความคิดมือของเลย์ก็พุ่งตรงคว้าแก้วเหล้าออกจากปากฉันอย่างไว

“นานๆทีน่า แล้วนี่ก็กินที่บ้านเหอะ”

ฉันที่จะอ้วกแหล่ไม่อ้วกแหล่เถียงสวนพร้อมคว้าแก้วเหล้าอันหอมหวานกลับมา แต่เลย์ก็ไม่ยอมปล่อยง่ายๆ เราทั้งสองจึงยื้อยุดฉุดกระชากกันไปมาจนคนทั้งวงมองตามกันซ้ายทีขวาทีอย่างงงๆ

“เอ่อไอ้คุณเลย์ครับ พี่มึงกินเหล้านะไม่ใช่กินยาคูล ถ้าไม่เมาคงต้องไปหาหมอแล้วมั้ยล่ะ”

ไอซ์ที่เมาพอกันพูดให้ท้ายฉันอยู่เนืองๆ

“พี่มีนเชื่อมั้ย...มันอยู่โรงเรียนมันไม่ให้ผู้หญิงคนไหนเข้าใกล้มันในระยะประชิดเลย จนพวกผมนึกว่ามันเป็นเกย์ ฮ่าๆๆ”

วินเพื่อนอีกคนที่นั่งดูเงียบๆ ค่อยๆเปิดฉากเล่าให้ฉันฟัง ฉันก็คิดภาพตามอย่างมึนๆ

วัยกำลังอยากรู้อยากลองอย่างเลย์ทำไมถึงหันหลังให้สาวๆกันนะ ทั้งที่หน้าหล่อขนาดนี้แท้ๆ แค่เขาเล่นด้วยสักหน่อย มีสาวที่ไหนบ้างจะใจแข็งพอไม่ยอมคบด้วย

“งั้นเหรอ น้องพี่เนี่ยนะจะเป็นเกย์...เสียของหมด”

แม้คำพูดฉันจะยานไปบ้างแต่เพื่อนๆทั้ง4คนของเขาก็พร้อมใจกันพยักหน้า