บทที่ 21

อาทิตย์นี้ทั้งอาทิตย์..สามีของเธอเอาแต่จดจ่อกับหน้าจอเทรด..ส่วนเธอกำลังปวดหัวกับภารกิจ..ทำอาหาร และของว่าง เพื่อร่วมงานประจำปีของสถานสงเคราะห์บ้านเด็กพิเศษนาหม่อมห้าม..ซึ่งจะจัดก่อนวันปีใหม่ของทุกปี

โดยคนในหมู่บ้าน รวมถึงหมู่บ้านรอบๆ จะรวมเงินกันจ้างศิลปิน..จ้างชิงช้าสวรรค์..บ้านบอล..ยิงเป้า ปาโป่ง..บางทีก็มีสาวน้อยตกน้ำ..เพื่อให้เด็กๆในสถานสงเคราะห์..และผู้เข้าร่วมงานมีกิจกรรมสนุกสนานได้ทำกัน

รวมทั้งยังรวมเงินซื้อของขวัญจับสลากปีใหม่..มาแจกเด็กๆ ที่อยู่ในสถานสงเคราะห์อีกด้วย

นอกจากนั้น..ในงานเองยังมีผู้ใจบุญ..มาจัดบูธของกิน..อาทิ..ก๋วยเตี๋ยว..ขนมจีน ข้าวต้ม โจ๊ก ข้าวราดแกง หรือพวกของปิ้งย่าง..ลูกชิ้น..ไส้กรอก..ของทะเล หรือพวกขนมปังก้อน..วุ้น..สายไหม..ไอติมหลอด..ไอติมตัก..ของกินหลากหลายอย่าง..แล้วแต่จิตศรัทธา

โดยตั๋วค่าเข้า..ขึ้นกับผู้ซื้อว่ามีความประสงค์จะบริจาคเท่าไร..แลกกับคูปอง..เพื่อนำมาใช้ในงาน

ปีนี้..อันธิยานึกไม่ออก..ว่าจะหาอะไรมาจัดบูธดี..ใบหน้าจิ้มลิ้มเริ่มยุ่ง..ยัยตัวแสบเริ่มเข้าไปออดอ้อนสามี..เพื่อเขาจะมีไอเดียดีๆให้

"พี่มิล..ว่าปีนี้เราทำอะไรไปร่วมงานดี"

"ไม่รู้ดิ..แล้วแต่แบนเลย"น้ำเสียงติดจะเฉยเมย..เขาไม่เข้าใจว่าทำไมต้องเสียเงินกับเรื่องไร้สาระแบบนี้ด้วย

"งั้น..เปลี่ยนคำถามใหม่...พี่มิลอยากกินอะไรเป็นพิเศษคะ"น้ำเสียงใส..ชวนคุย..คุยไปด้วยนวดไปด้วย..เผื่อเขาผ่อนคลาย..อารมณ์ดี..แล้วให้คำแนะนำดีๆกลับมา

ซึ่งได้ผลใบหน้าหล่อเหลาเริ่มเคลิ้ม..ยัยตัวเล็ก..ยังคงนวดเก่งไม่เปลี่ยน

"ตรงขมับด้วยแบน"

"จ้า"

"ถ้าถามพี่..ของที่ออกงาน..เราต้องไม่เหนื่อย..และสามารถใช้เงินแก้ปัญหาได้"

"ยังไงคะ"

"พี่หมายถึง..ใครอยากหยิบ..หยิบได้เลยไง..ไม่ต้องมาเสียเวลามาปิ้งๆย่างๆ หรือเสียเวลาต้องมาตักให้เปลืองขั้นตอน..ไหนๆผลลัพธ์ คือความสุขของคนมาในงานไม่ต่างกัน และต้องเสียเงินเท่ากัน..ควรเลือกวิธีที่เหนื่อยน้อยที่สุด"

อันธิยานึกภาพตาม..ก็จริงปีที่แล้ว..ตอนเธอจัดบูธข้าวเหนียว..หมูย่าง..ขายดีมาก..แต่ก็เหนื่อยมากเช่นกัน

"งั้น..เย็นนี้เราไปเดินตลาดนัดกันมั้ยคะ..เพื่อเจอไอเดียดีๆ"

คนตัวโตรับคำ...เจ้าหมาน้อยของเขาอยากทำอะไร..เจ้าของแบบเขาย่อมตามใจเป็นธรรมดา

สำหรับเขา..กฎการอยู่ร่วมกับยัยตัวแสบไม่ยากเลย

1. เธอชอบให้เขาตามใจ

2. เธอชอบให้เขาตามใจมากๆ

3. วนกลับไปอ่านข้อ1 กับข้อ2 ใหม่อีกรอบ

แค่ตามใจเธอให้อารมณ์ดี..ทั้งวันก็มีของกินอร่อยๆ..แถมหมอนวดดีๆ ช่างอ้อนหนึ่งคน

ยัยตัวเล็กเปลี่ยนจากนวด..มากอดคอเขาจากข้างหลัง..กลิ่นสบู่อ่อนๆ กลิ่นเดียวกับเขา..สร้างระลอกคลื่นในใจ

ตั้งแต่เมื่อไรไม่รู้..ที่เขาชอบให้เธออ้อน

ตอนที่สาวิตรีเปิดประตูร้านซักรีดเข้ามา...ภาพที่เห็นชวนเบ้หน้า..เหม็นความรักหนักมาก..ชุดพนักงานธนาคารส่งผลให้เพื่อนสาวเพรียวระหง..และทรงเสน่ห์ไปในตัว

"แหมๆๆ หวานกันตลอดนะคู่นี้"

เพื่อนสาวผิวสีน้ำผึ้งเย้าอย่างอารมณ์ดี..ตอนที่เธอรู้ว่าสามีเพื่อนรักกลับมาแล้วนั้น..เธอดีใจแทนเพื่อนมาก..เธอ..กับอันธิยาเป็นคนหมู่บ้านเดียวกัน..เรียนด้วยกันมาตั้งแต่อนุบาล..มีมาแยกกันก็ตอนเพื่อนรักท้องหนีมาแต่งงาน..แล้วไม่ได้เรียนต่อมหาวิทยาลัยนี้ละ

"ก็ต้องหวานกันบ้างซิยะ"

เจ้าของบ้านค้อนเข้าให้..ก่อนที่ร่างบอบบางจะเดินเข้าครัว..พร้อมเสิร์ฟน้ำส้มคั้นที่เพื่อนชอบ..หญิงสาวรับมาถือพร้อมขอบคุณ

"เธอเนี่ย..รู้ใจฉันที่สุด"

ดวงตาเฉี่ยวของคนเป็นเพื่อนสำรวจไปทั่ว..โดยเฉพาะชายหนุ่มที่นั่งไม่ไกล..พี่รามิล..สามีของเพื่อนในวัยสามสิบสองยังคงดูหนุ่มไม่เปลี่ยน..ที่จริงดูหล่อกว่าสมัยหนุ่มน้อยอีก..เพื่อนเธอสายตาเป็นเริศจนเธอต้องยกนิ้วให้

"ว่าแต่แกมาทำไมอะ"

ร่างเล็กทรุดตัวนั่งบนเก้าอี้พาสติกสีน้ำเงินใกล้ๆ..เพื่อนสาวผิวสีน้ำผึ้งนั่งไขว่ห้าง..บุคลิกสาวแบงก์สง่างาม

"ให้ทาย"

"มาขายประกัน? กองทุน? เงินฝาก? หรือหุ้นกู้?"

ยัยตัวเล็กสวนเป็นชุด..ใบหน้าเฉี่ยวแต่งหน้าเนียนกริ๊บยิ้มตาหยี..ก่อนจะพนมไหว้แต้..ทั้งคล้องแขน..ออดอ้อน

"แกอะ..รู้ทันตล๊อด..ตลอด"

"ก็แกมาหาฉันที่บ้านทีไร..ขายของตลอดไง..ยิ่งมาในเวลางานด้วยนะ..หึ้ม..ทำไมฉันจะไม่รู้"

ใบหน้าจิ้มลิ้มไร้เครื่องสำอางมองอย่างรู้ทัน

"แต่บอกก่อนนะ..ช่วงนี้ฉันไม่มีตัง"

ไอ้อยากช่วยเพื่อนก็อยาก..แต่เงินในกระเป๋าไม่ซัพพอร์ตให้ทำไงได้ละ..อดีตเพื่อนรักที่ตอนนี้แปลงร่างเป็นพนักงานขายเต็มตัว..เริ่มหว่านล้อม

"คืองี้แก..แกยังจำหุ้นกู้ที่เคยซื้อเมื่อสามปีที่แล้วได้หรือเปล่า"เสียงหวานหยดย้อยของคนเป็นเพื่อนเกริ่น..ใบหน้าเล็กคิดตาม

ใช่...เมื่อสามปีที่แล้ว..เธอเคยช่วยเพื่อนซื้อหุ้นกู้..สี่ใบ..ใบละสามแสน..แล้วครบกำหนดหมดอายุสิ้นเดือนนี้!!!

ดวงตาสีน้ำตาลเบิกกว้าง..เธอจะได้เงินคืนเกือบล้านสอง..พนักงานธนาคารคนสวยมองอย่างอิจฉา..เพื่อนเธอนะหาเงินเก่ง..ถึงแม้ภาพลักษณ์ภายนอกจะราวกับผ้าขี้ริ้ว เพราะตั้งแต่นางไม่ได้ขายของออนไลน์..นางก็เลือกไม่ซื้อเสื้อผ้าเครื่องสำอาง เพราะอยากประหยัดเงินเพื่อลูก..แต่ถึงจะเป็นผ้าขี้ริ้ว..ก็เป็นผ้าขี้ริ้วห่อทองนะจ๊ะ

"จำได้ละๆ เหมือนจะครบอายุทั้งสี่ใบ..สิ้นเดือนนี้นิ"

"ใช่ๆ..ฉันไม่ขออะไรแกมาก..แค่อยากให้Roll Over ต่อ..หรือแกจะเปลี่ยนมาลงทุนในกองทุนแทนก็ได้นะ"น้ำเสียงของพนักงานขายสดใส..ขายอันไหนก็ได้ยอดคือกัน

"ฉันรู้..เงินก้อนนี้แกยังไม่ใช้..ไหนๆแกก็ชอบลงทุน..ก็ลงทุนในหุ้นกู้ต่อซิ..ความเสี่ยงก็ต่ำ"

"อ่า"

"อย่างน้อยก็ดีกว่าเอาเงินไปเล่นหุ้นมั้ยแก"

ดวงตาสีน้ำตาลเริ่มลังเล..ก็จริงของเพื่อนเธอ..ไหนๆเงินก้อนนี้ก็ยังไม่ได้ใช้..ไปลงหุ้นกู้ต่อ..อย่างน้อยก็ได้ดอกเบี้ย..มาเป็นค่าใช้จ่ายในบ้านก็ยังดี

"เนี่ยๆมีหุ้นกู้ที่ออกใหม่ ดอกเบี้ย8% เลยนะแก..ถ้าแกสนฉันจะรีบทำเรื่องจองให้"

คำว่า 8% เรียกให้ชายหนุ่มคนเดียวของห้องที่ตอนแรกไม่สนใจให้หันมามองได้...นัยน์ตาดำขลับราบเรียบราวกับมองทะลุเนื้อแท้ของคน..ชวนให้สาวิตรีขนลุกซู่

"เรตติ้งเท่าไร?"เสียงถามดื้อๆ..ทำให้พนักงานสาวนิ่งไป..ก่อนจะตอบพี่ชายแถวบ้านที่เห็นกันมาตั้งแต่เด็ก

"B- ค่ะพี่มิล"

ดวงตาคมหลุบลง..ใบหน้าหล่อเหลาติดจะเย็นชา

b- จัดเป็น non investment grade

คนตัวโตที่แต่เดิมไม่อยากจะยุ่งกับเงินของเมีย..แต่ก็อดไม่ได้..เพราะเงินไม่ใช่น้อย

"พี่ว่าอย่าพึ่งซื้อหุ้นกู้ต่อเลยนะ"

"ทำไมอะคะ"น้ำเสียงคนตัวเล็กเต็มไปด้วยความแปลกใจ

"คนส่วนใหญ่มักคิดว่าหุ้นกู้ไม่มีความเสี่ยง..ซึ่งเป็นความเชื่อที่ผิด..สินทรัพย์ทุกชนิดมีความเสี่ยงที่จะขาดทุน"

"..."

"..."

สองสาวมองกลับมาราวกับเห็นคนแปลกหน้า..นี้ยังใช่..นายรามิลผู้เหยาะแหยะ..สอบได้ที่เกือบรั้งท้ายทุกทีไป..อยู่มั้ย?

พอเห็นคนในห้องไม่เข้าใจ..คนตัวโตทำได้เพียงแต่ถอนหายใจอย่างระอา..ไอ้คนขายก็มึน..ไอ้คนซื้อก็ซื้อๆไป

"คือเวลาที่อัตราดอกเบี้ยนโยบายเป็นขาขึ้น..ราคาตราสารหนี้จะลดลง..มีผลทำให้เงินไหลออกจากตราสารหนี้"

"คะ?"

"เวลาเรา Roll Over พวกนี้..มันไม่คุ้ม ถ้าเทียบกับสินทรัพย์อื่น..โดยเฉพาะถ้าหนูเลือกตราสารหนี้ระยะยาวด้วยแล้ว"

"อ่ะ"

"อีกอย่างช่วงนี้ต้องระวังเรื่อง default ด้วยนะ ยิ่งหุ้นกู้ที่เรตติ้งอยู่ต่ำกว่า bbb- เพราะบริษัทเล็กๆถึงแม้จะให้ดอกเบี้ยสูงก็จริง..แต่ถ้าช่วงอัตราดอกเบี้ยนโยบายเปลี่ยนแปลงเร็ว..ต้องระวังบริษัทจะขาดสภาพคล่อง..เพราะปกติเขาจะใช้วิธีออกหุ้นกู้ใหม่..แล้วเอาเงินที่ได้มาจ่ายหุ้นกู้ที่ครบกำหนด"

"...."

"..."

สารภาพเธอฟังพี่เขาพูดไม่เข้าใจ..ยัยเพื่อนพนักงานธนาคารขอยกมือถาม..รามิลได้แต่ทำหน้าเซ็งๆก่อนพยักหน้าเป็นเชิงอนุญาต

"DEFAULT คืออะไรคะ"น้ำเสียงคนเป็นเพื่อนเกร็ง

พอเจอคำถามนี้ไป..ไอ้ต้าวพี่ข้างบ้านถึงกับลุกเป็นไฟ

"อะไรขายของไม่รู้จัก default!!!"

"..."

"Default คือการผิดชำระหนี้ไง! คิดจะขายผลิตภัณฑ์พวกนี้เธอควรทำการบ้านมากกว่านี้..เข้าใจมั้ย?"

แล้วไอ้ต้าวตัวเล็กกับเพื่อนสาวของเธอ..ก็โดนอดีตพี่ชายข้างบ้านบ่นร่วมครึ่งชั่วโมง..ยังดีที่คุณนายนกช่วยเคาะระฆังพักยกซะก่อน

รามิลถอนหายใจอย่างหงุดหงิด..ก่อนเดินไปช่วยแม่ยายเปลี่ยนหลอดไฟ

สองสาวสบตากันอย่างเป็นทุกข์

"แกฉันไม่ขายละดีกว่า"

"อื่อ..ฉันก็ไม่ซื้อละดีกว่า..โดนบ่นหูชาเลยเนี่ย"

พอเห็นเพื่อนสาวไร้ยอด..ยัยตัวเล็กรีบตบบ่าปลอบใจ

"ไม่เป็นไรนะแก..ไว้ฉันเก็บเงินซื้อประกันสะสมทรัพย์แทน..ยังไงก็ต้องใช้ลดหย่อนภาษีอยู่แล้ว"

"อื่อ..ขอบคุณนะ"

เพื่อนตัวเล็กได้แต่ยิ้มปลอบใจ..ดวงตาเฉี่ยวของคนเป็นเพื่อนเต็มไปด้วยความลังเล..ก่อนที่จะเอ่ยถาม..คำถามที่ค้างคาใจ

"เออ..ไอ้อัญ"

"ว่า?"

"ฉันถามเรื่องผัวแกได้มั้ย?..ฉันว่าตั้งแต่พี่มิลกลับมาดูแปลกๆ..ไม่เหมือนเดิมหรือเปล่า?"

"..."

*default ผิดนัดชําระหนี้ หมายความว่าบริษัทผู้ออกตราสารหนี้..ไม่สามารถหาเงินมาชำระผู้ถือตราสารหนี้

**Roll Over ถ้าในตราสารหนี้คือ การออกหุ้นกู้ตัวใหม่ เพื่อระดมทุนไปชำระผู้ถือหุ้นเดิม

***การลงทุนมีความเสี่ยงผู้ลงทุนควรตัดสินใจก่อนลงทุนนะคะ