ตอนที่ 4

กลิ่นน้ำมันหอมผสมกับการนวดจากปลายนิ้วไล่ขึ้นไปจนถึงไหล่กว้าง ลำคอและหลังของเขาทำให้ร่างสูงใหญ่รู้สึกผ่อนคลายลงอย่างมาก แต่น่าแปลกที่เขาไม่หลับเหมือนตอนให้หมอนวดแผนไทยนวดให้ที่ต่างประเทศ ดวงตาสีเขียวอมฟ้าคู่นั้นยังคงจับจ้องอยู่บนใบหน้าและท่าทางของหญิงสาวตลอดเวลา

“พลิกตัวซีคะ” บัวชมพูสั่งเขาเบา ๆ และชายหนุ่มก็ทำตามด้วยการพลิกตัวนอนหงาย แต่เขาช่างไม่ระวังทำให้ปมของผ้าขนหนูผืนเล็กเจ้ากรรมที่ขมวดเอาไว้หลุดออกจากกันไปกองอยู่ข้างลำตัว

“ซีนิธ...เอ้อ...เอ้อ” หญิงสาวหน้าแดงก่ำเมื่อเห็นความแข็งแกร่งที่กลางลำตัวของเขาตั้งลำขึ้นมา บัวชมพูลอบกลืนน้ำลายกับขนาดใหญ่โตของความเป็นชายซึ่งในชีวิตของเธอไม่เคยเห็นของใครชัด ๆ แบบนี้มาก่อน

“ทำไมทำหน้าอย่างนั้นล่ะบัว?” เขาถามแล้วเหยียดยิ้มพลางประสานมือทั้งสองไว้ที่ท้ายทอย “ไม่เคยเห็นอย่างนั้นหรือ?”

“ค่ะ...บัวไม่เคยเห็น” รีบตอบแล้วรีบตวัดผ้าขนหนูขึ้นมาปิดเอาไว้ หญิงสาวตั้งใจทำหน้าที่ของเธอต่อ แต่พอวางมือลงบนบ่ากว้างทั้งสองและทำท่าจะนวดให้ก็ต้องตกใจเมื่อศาสตราเลื่อนมือจากใต้ท้ายทอยของเขามาจับเอวบางไว้แน่น

“อุ๊ย! ซีนิธ ปล่อยนะคะ” เธอร้องตกใจแต่เขากลับเหยียดยิ้ม

“เธอต้องตกใจทำไมกัน นี่มันงานแต่งงานของเรานะบัว ตอนนี้เธอเป็นเมียฉันแล้ว ใคร ๆ เขาก็รู้กันทั่วบ้านทั่วเมือง”

บทที่ 3 เจ้าบ่าวสอนรัก

“แต่บัวก็เป็นแค่ตัวแทนของพี่บีนะคะ คุณก็รู้”

“ก็เพราะอย่างนั้นนะซีบัว...ถึงคุณจะเข้าพิธีเป็นเจ้าสาวแทนบี แต่คุณก็อย่าลืมว่าหน้าที่ของเมียคืออะไร”

ศาสตราพูดพลางรัดรึงเอวบอบบางจนร่างเล็กที่อยู่ข้างบนชิดลงกับหน้าอกของเขา ใบหน้าสวยหวานอยู่ห่างจากใบหน้าคร้ามเข้มแค่คืบ บัวชมพูแสดงความตระหนกออกมาทางดวงตา แค่ดวงตาคู่สวยเท่านั้นแต่ร่างกายเธอกลับไม่ยอมแสดงอาการขัดขืน

“จริง ๆ แล้วคุณไม่ได้อยากเข้าพิธีแต่งงานครั้งนี้นี่ไม่ใช่หรือคะ ซีนิธ?”

“คุณเข้าใจไม่ผิดหรอกบัว...ใครกันจะมีแก่ใจแต่งงานกับผู้หญิงที่ไม่ใช่เจ้าสาวของตัวเอง ถ้าเป็นคุณล่ะ จะทำยังไงถ้าต้องแต่งงานกับผู้ชายที่ไม่ใช่ว่าที่เจ้าบ่าวตั้งแต่แรก”

พอเขาพูดแบบนั้นบัวชมพูก็นิ่งเงียบ เธอสะท้อนใจกับคำกล่าวของศาสตรา แต่เขาจะรู้ไหมว่าแท้จริงแล้วเธอรู้สึกเช่นไร

“ว่ายังไงล่ะ บัว หืมม์?”

เขาผงกศีรษะขึ้นมาจนเกือบจะชิดใบหน้าของหญิงสาว บัวชมพูปากสั่นระริก แก้มใสเนียนเป็นสีแดงก่ำ หญิงสาวเผลอจับบ่าเขาไว้แน่น

“แต่ถึงบัวจะทำหน้าที่แทนพี่บี แต่บัว...ก็คงแทนที่พี่บีไม่ได้ทุกอย่างใช่ไหมคะ?”

ดวงตาคู่สวยรื้นน้ำ นี่เธอตั้งคำถามอะไรออกไป ทำไมเธอต้องพูดให้เขาเดาความรู้สึกของเธอออก ศาสตราคงไม่รู้ว่าเธอหวั่นหวามมากแค่ไหนที่ได้อยู่ชิดใกล้เขาแบบนี้

แม้แต่ชายหนุ่มเองก็เช่นกัน เขาอยากจะเหยียดปากเพื่อเย้ยหยันความรู้สึกของหญิงสาว แต่ก็กลับทำตรงกันข้าม ศาสตรายื่นหน้าเข้าไปหาเธอก่อนประกบปิดเรียวปากอิ่มด้วยริมฝีปากหยักนาของเขา